Αν το black metal έχει κάποιους υπεραστέρες, τότε αυτοί είναι αναντίρρητα οι Dimmu Borgir. Συμπληρώνοντας φέτος τα 30 τους χρόνια, κυκλοφορούν μια συλλογή με όλες τις διασκευές που τους "έφτιαξαν", και σε ολοκληρωμένο επίπεδο θα καταλάβουμε πως το ακραίο τους στοιχείο, κρύβει διαμάντια από παντού. Πάνω κάτω αυτά ειπώθηκαν και στη συνέντευξη του Metal View με τον Silenoz, λίγο πριν το σβήσιμο της φετινής χρονιάς, και με το "Inspiratio Profanus" να αποτελεί σημαία στην κουβέντα.
Πρωτοπόροι στο εγχώριο black metal, στο πλάι των Rotting Christ και των Necromantia, οι σπουδαίοι Varathron εδραίωσαν το ελληνικό ακραίο ήχο στα παγκόσμια κιτάπια της metal ιστορίας. Φέτος συμπληρώνοντας τα 35 τους χρόνια, κυκλοφορούν το "The Crimson Temple", δείχνοντας μια ακόμα πλευρά του κακού, καταρρίπτοντας και τα δικά τους στεγανά. Για όλα αυτά μιλάει στο Metal View o μπροστάρης και ιδρυτής Stefan Necroabyssious, με τη φλόγα του underground να μη σβήνει, όσο ταυτοχρόνως προετοιμαζόμαστε και για τις εμφανίσεις τους σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο.
Μπορεί να σας φαίνονται άγνωστοι, αλλά οι Feleth έχουν κυκλοφορήσει ήδη τρεις δουλειές, και αποτελούν δύναμη για το Νορβηγικό underground. Από τα πολύ βόρεια και κρύα της χώρας, το τεχνικό death metal τους έρχεται σκοτεινό αλλά πολύ καυτό, και αποδεικνύεται στην πιο πρόσφατη δουλειά τους. Ο λόγος για το δεύτερο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, Divine Blight, κι ο τραγουδιστής τους, Espen Dagenborg, δίνει όλες τις απαντήσεις στο Metal View.
Οι Dimmu Borgir έσβησαν τα τριακοστά κεράκια τους, έκαναν μεγάλες εμφανίσεις κυρίως στη χώρα τους, πέρσι κυκλοφόρησαν ξανά κι ένα από τα πιο μνημειώδη πονήματά τους, το "Puritanical Euphoric Misanthropia" και φέτος επιστρέφουν πάλι. Μπορεί ίσως περίμεναν να φέρουν μαζί τους ένα νέο άλμπουμ με ολοκαίνουρια μουσική και κύμα ίντριγκας παρέα. Οι ίδιοι οι κύριοι από το Οσλο όμως ξαναγυρνούν στα παλιά...στα πολύ παλιά, και φέρνουν το "Inspiratio Profanus", ένα άλμπουμ διασκευών.
Η χώρα μας στα 90s αποτέλεσε μια από τις κοιτίδες του μαυρομεταλλικού ιδιώματος. Τρεις δεκαετίες μετά δε σταματά αυτή η σκηνή να μας εκπλήσσει και με τα νέα ονόματα της, πόσο μάλλον όμως από τους ήρωες του παρελθόντος. Έτσι και οι Varathron, έχοντας αναζωπυρώσει την ενέργεια και την έμπνευσή τους κι έχοντας σταθεροποιήσει το line-up τους εδώ κι αρκετά χρόνια, ζουν το καλύτερο τους φεγγάρι. Όλα αυτά φαίνονται και τώρα, μια πενταετία μετά το τελευταίο τους άλμπουμ, επιστρέφοντας με ορμή και δύναμη, στο έβδομο, "The Crimson Temple".
Έχουν ξαπλώσει σε αγκάθια, έχουν ταξιδέψει στο κενό, αλλά έχουν βγει σχεδόν αλώβητοι από όλα αυτά. Οι On Thorns I Lay έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της μελαγχολικής, συναισθηματικής και σκοτεινής μπάντας, κι αποτελούν πρωτεργάτες του εγχώριου death/doom ήχου εδώ και τρεις δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια ακόμα πιο ενεργοί, δείχνουν πως η καρδιά τους ακόμα χτυπά δυνατά, μιας και κυκλοφόρησαν φέτος το νέο, ομώνυμο άλμπουμ τους, κάνοντας την ακρότητα λυρική και ποιητική, όπως για παράδειγμα έκαναν και οι Paradise Lost του "Icon". Καθόλου τυχαία η αναφορά άλλωστε, μιας και οι δύο μπάντες θα συμπορευθούν σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, στο Principal και Fuzz αντίστοιχα, το Σαββατοκύριακο 9/10 Δεκεμβρίου. Λίγο-πολύ για όλα αυτά μας μιλούν και παρακάτω.
Ένα μεγάλο κεφάλαιο, από αυτά τα απόκρυφα του thrash, είναι οι Sadus. Πρωτοστάτες στο τεχνικό του παρακλάδι και φλερτάροντας πάντα με το death metal, έγραψαν ιστορία και οι "κάφροι" των 80s και των 90s ήπιαν μπόλικο νερό στο όνομά τους. Παρόλα αυτά πολλά τα κενά τους ανά τα χρόνια, με μεγαλύτερο αυτό από το 2006 και του "Out For Blood". Προς έκπληξη πολύ κόσμου, φέτος έκαναν το μεγάλο ντου με νέο άλμπουμ, άλλου τύπου ενέργεια, και σίγουρα χωρίς μετριασμένες δυνάμεις. Σε μια πραγματικά μαύρη εποχή, οι σκιές επικρατούν, κι αυτό δείχνει και το "The Shadow Inside'.
Οι Carnation αποτελούν ένα από τα πιο δυνατά χαρτιά στο σύγχρονο ακραίο metal, και χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στο underground της Γηραιάς Ηπείρου. Φυσικά κι ο ήχος, μαζί με τις επιρροές τους βοήθησαν σε αυτό, κατακτώντας συνεχώς νέες κορυφές. Μέσω της Season Of Mist για ακόμα μια φορά, κυκλοφορούν το νέο τους άλμπουμ, εμφανώς αλλαγμένοι και εικαστικά και ηχητικά. Αυτό είναι το "Cursed Mortality".
Τη συγκεκριμένη μέρα πολλοί την περίμεναν, λίγοι την πίστευαν και κάποιοι άλλοι απλώς ήλπιζαν. Τελικά οι Amorphis κατάφεραν να επιστρέψουν στη χώρα μας παρέα με τους Solstafir και τους Lost Society, σε ένα πακέτο που η έννοια του "diversity" είναι δεδομένη. Από εκεί που η συννεφιά της Φιλανδίας σκέπασε κάπως και τον Αθηναϊκό ουρανό, ο ήλιος τη νίκησε, και οι οιωνοί ήταν οι καλύτεροι για το βράδυ που θα ακολουθούσε. Οι πόρτες του Fuzz άνοιξαν λίγα λεπτά μετά τις 19:00 και χωρίς πολλές καθυστερήσεις ήδη πολύς κόσμος είχε δώσει νωρίς το παρών για αυτή τη Βορειοευρωπαϊκή σύμπραξη.
Οι Nervosa έχουν χτίσει δικαίως ένα δυνατό όνομα στο σύγχρονο thrash εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Τώρα βρίσκονται ίσως στην καλύτερη φάση τους, ώριμες, εξελιγμένες και ατρόμητες, όπου όλα αυτά πρεσβεύει άλλωστε και το πέμπτο τους άλμπουμ, "Jailbreak". Όπως είπα χαριτολογώντας και στην Helena Kotina, από την εν τη γενέσει του, Βραζιλιάνικο συγκρότημα, πλέον άτυπα είναι ελληνικό. Αυτό το στοιχείο θίγεται και παρακάτω, μεταξύ κι άλλων λεπτομερειών για το πρόσφατο πόνημά των εν λόγω κυριών, στο Metal View.
Ένα από τα μεγαλύτερα κεφάλαια στην ιστορία του εγχώριου αλλά και του παγκόσμιου black metal, αναντίρρητα είναι ο The Magus. Γυρνώντας σελίδα στην πορεία του, δεν σταματάει πουθενά και πραγματοποιεί ένα εγχείρημα που μας βυθίζει στην Άβυσσο με το ντεμπούτο του στο νέο του, ομώνυμο σχήμα. Για το "Βυσσοδομώντας" και τον ήδη υπάρχων πρώτο ντόρο γύρω από την κυκλοφορία του, βυθίζεται και το Metal View, σε μια κουβέντα, όπου ο ίδιος ο ιθύνων ορεξάτος, προσγειωμένος, κατασταλαγμένος και ανοιχτόμυαλος, βάζει στη σειρά τα του δίσκου, έξω από τα δόντια. Ο ίδιος ωριμάζει σαν το καλό κρασί, η μουσική του το ίδιο, κι όλα εξελίσσονται χωρίς να αφήνεται τίποτα στη μοίρα του.
Ο The Magus είναι συνώνυμο της ελληνικής black metal σκηνής τόσο με τους Necromantia, Thou Art Lord, Rotting Christ και πιο πρόσφατα τους Yoth Iria, αλλά και με τη συνεισφορά του στο τεχνικό κομμάτι για πολλές ακόμα μπάντες. Δίχως να έχει χάσει το πάθος του για αναζήτηση, φέρνει φέτος το ντεμπούτο του με τη νέα του προσωπική μπάντα, με τίτλο "Bυσσοδομώντας". Έχοντας αναλύσει στο άρθρο που παρατίθεται στο τέλος, τι περιέχει ηχητικά και νοηματικά ο δίσκος, πάμε τώρα να δούμε το "ζουμί" για τη νέα σελίδα που ανοίγεται μπροστά.
Πριν από μία περίπου δεκαετία, η Myrkur τάραξε τα νερά του ακραίου ήχου με το ντεμπούτο της και τις πλούσιες συνεργασίες της, αλλά και με το δεύτερο της άλμπουμ, όσο κι αν φλέρταρε με την καινοτομία. Από τότε άλλαξαν κι άλλα, ένα folk άλμπουμ, μια συνεργασία με τους Epica και ένας πολυμήχανος εγκέφαλος που ήθελε να βγάλει κι άλλο πλούσιο υλικό στη φόρα. Όλα αυτά, ίσως και πολλά περισσότερα, αποτέλεσαν συστατικά για το φετινό "Spine" που λίγο η ατμόσφαιρα, λίγο το blackened στοιχείο, λίγο οι φυσιολατρικές τις επιρροές κι ο χειμώνας που παλεύει να έρθει, δημιουργούν ένα τέλειο soundtrack με μαγική και συνάμα βαριά αισθητική σε μόλις μισή ώρα.
Οι Amorphis, όσο λίγα συγκροτήματα σε αυτόν τον κόσμο μπορούν να αναδείξουν με σύγχρονο και πλούσιο τρόπο, την κληρονομιά της πατρίδας τους. άλλοτε με σκληρούς death metal ήχους, άλλοτε με μελαγχολικούς τόνους, ή με folk περάσματα, τα τραγούδια τους σε όλο το πέρας της καριέρας τους, καταφέρνουν να μιλήσουν και να μπολιάσουν μέσα μας κομμάτια των μύθων και της ιστορίας της Φιλανδίας. Έτσι, με αφορμή τις επερχόμενες εμφανίσεις τους στη χώρα μας, το Metal View κάνει ένα μικρό αφιέρωμα σε σημεία σταθμούς τόσο της Φιλανδικής μυθολογίας, όσο και της πορείας των Amorphis, που ίσως θεματικά να μας φανούν χρήσιμα σύντομα.
Οι Asagraum αποτελούν ένα από τα γνωστά σχήματα που στον μαυρομεταλλικό χώρο κρατούν το underground ζωντανό. Η τετράδα από την Ολλανδία θα μπορούσαμε να πούμε πως τρόπον τινά, συνεχίζει με την παρουσία της, την all female αισθητική του ακραίου ήχου που ξεκίνησαν οι Astarte στη χώρα μας σε αυτά τα εφτά χρόνια ύπαρξης . Για όσους δε γνωρίζουν, μιλάμε για μια καθόλα ακραία μορφή μπάντας, με ωμό αλλά πλούσιο black metal. Όλα άλλωστε θα φανούν και στην τρίτη τους δουλειά, "Veil Of Death, Ruptured". Λεπτομέρειες και κάποια αιχμηρά σχόλια θα αφήσει και η μπροστάρισσά τους, Obscura, στη συνέντευξη παρακάτω.
Οι Euphrosyne είναι ένα σχήμα που δεν έχει πολύ καιρό που μας συστήθηκε. Ενεργοί και σοβαροί στο έργο τους όμως, οι Έλληνες post black metallers έχουν κάνει αισθητή την παρουσία τους, με το πρώτο τους ΕΡ "Keres" να συμπληρώνει ήδη τον πρώτο χρόνο του μακάβριου και θεοσκότεινου ταξιδιού του. Με θεματολογία προσωπική, αλλά και ακραία, το μαύρο τους νήμα ξετυλίγεται τόσο μουσικά, όσο και στην κουβέντα που είχε το Metal View με την Έφη, τη φωνή της μπάντας.
Οι Shade Empire για κάποιους μπορεί να είναι ένα ακόμα κρυφό διαμάντι στον Φιλανδικό ήχο. Βέβαια, βετεράνοι στο extreme metal, συνδυάζοντας το black/death ιδίωμα τους με industrial, prog ή symphonic στοιχεία, αναδεικνύουν την πολυσχιδή τους προσωπικότητα μέσα στο σκοτάδι. Φέτος, κυκλοφορούν το νέο τους, έκτο άλμπουμ, 'Sunholy', βγάζοντας μέσα από ζοφερά παραδείγματα την εναντίωση τους σε κάθε τι οργανωμένο και κλικαδόρικο. Για όλα αυτά, ο κιθαρίστας Aapeli Kivimäki ως βασικός συνομιλητής αλλά και ο νέος τραγουδιστής Henry Hamalainen με τον ιδρυτή και μπασίστα Eero Mantere μιλούν στο Metal View.
Γενικά οι Nervosa δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, ίσα ίσα από το βαθύ Βραζιλιάνικο underground και την πηγαία επιρροή από ψαγμένες μπάντες του thrash, πλέον έχουν φτάσει σε ένα πολύ υψηλό επίπεδο κι ο επαγγελματισμός κάθε φορά είναι όλο και πιο διάχυτος. Με την πάροδο του χρόνου μάλιστα γίνονται πιο ακραίες, κι έπειτα από τις νέες αλλαγές στο εσωτερικό τους πολλές κακές γλώσσες έψαχναν να δουν την όποια κατάληξη τους. Εν τέλει οι (κατά παράδοση) Βραζιλιάνες....και ταυτόχρονα Ευρωπαίες, δίνουν την καλύτερη απάντηση μέσω του "Jailbreak" και εμείς βάζουμε λίγο τα πράγματα στη σειρά.
Ο τρόμος, ένα από τα αρχαιότερα συναισθήματα στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. Συνώνυμο του δέοντος και του φόβου, η αίσθηση δημιουργεί θαυμασμό αλλά και έμπνευση. Με όλα αυτά κατά νου, μέλη από τους Mayhem, Cradle Of Filth και God Dethroned, δημιούργησαν τους Veile, και παράλληλα τη δική τους ιδιαίτερη black metal οντότητα, έχοντας κυκλοφορήσει ένα ΕΡ, και τώρα το νέο τους single, Τhe Abyss. Σε μια εφ'όλης της ύλης συνέντευξη, η τραγουδίστρια Anabelle Iratni και ο ντράμερ Frank Schilperoort, δίνουν απαντήσεις στην αδιακρισία του Metal View, περί της σκοτεινής οντότητας της μπάντας, και του προσωπικού τους μεγαλείου.
Ο μήνας ξεκίνησε δυνατά, με την πρόσκληση στην προακρόαση για το ντεμπούτο του νέου σχήματος του Magus. Ο ίδιος, "δανείζει" το όνομά του σε ένα ολοκληρωμένο σχήμα, που εστιάζει με τον δίσκο του στην αποστροφή του Εωσφόρου-ευεργέτη προς την ανθρωπότητα. Το "Βυσσοδομώντας" επίσημα κυκλοφορεί στις 31 Οκτωβρίου, μια καθοριστική ημερομηνία, τόσο για τη μέρα του Halloween όσο και για την επέτειο της κυκλοφορίας του "To The Depths We Descend" των Necromantia.
Ο Τuomas Saukkonen είναι ένας πολυπράγμων καλλιτέχνης, ένας ανήσυχος νους και ένας άνθρωπος που έχει κάνει ντόρο στον ακραίο ήχο του σήμερα με τους Wolfheart. Πριν από αυτό το εγχείρημα όμως, πίσω στο 2011, ο Φιλανδός έκλεισε το κεφάλαιο των Before The Dawn, κάτι που φέτος ξανάνοιξε με το νέο τους άλμπουμ. Το"Stormbringers" έρχεται να μας θυμίσει το εν λόγω σχήμα, και ο ίδιος ο ιθύνων μιλάει στο Metal View για το background της μπάντας και του δίσκου με όσα νέα φέρνει μαζί του, αυτό το πλήρωμα του χρόνου.
Μεγάλη γιορτή για οποιαδήποτε μπάντα όταν συμπληρώνει 20 χρόνια πορείας. Έτσι και οι Firewind, μαζί με τα πρώτα headline shows τους στη χώρα μας, έπειτα από 5 χρόνια, πέρσι, και έναν νέο δίσκο, γιόρτασαν τις δύο δεκαετίες ζωής και το συμπεριλαμβάνουν φέτος σε μια ζωντανή ηχογράφηση με κοινά και διαφορές καθ'όλη την πορεία της ύπαρξης τους. Το σημαντικό είναι πως βρίσκονται ακόμα εδώ, μας πορώνουν και όλα περιγράφονται τέλεια με τον τίτλο "Still Raging".
Ο Gus G βρίσκεται εδώ και χρόνια στο πάνθεον των κιθαριστών της νεότερης γενιάς και δικαίως. Οι Firewind ως "παιδί" του, ενηλικιώθηκαν, έκλεισαν τα 20 και φέτος το γιορτάζουν με τη μεγάλη live κυκλοφορία του "Still Raging" που πέρα από τον συμβολικό του τίτλο και τον επετειακό του χαρακτήρα, έχει και μια δόση νοσταλγίας. Παρόλα αυτά τόσο η μπάντα όσο και ο "δικός" μας guitar hero κοιτούν μπροστά, κι όλα αυτά αναλύονται παρακάτω, σε μια πλούσια και φιλοσοφημένη κουβέντα στο Metal View, λίγο πριν το live της Αθήνας στις 3 Σεπτεμβρίου.
Πλούσιες οι σελίδες της ιστορίας τους, πλούσια και η δισκογραφία για τους Incantation. Η μπάντα από το Νιου Τζέρσεϋ, πρωτοστάτησε στο Αμερικάνικο death metal και παρά την αναγνώρισή τους, προτιμούν ακόμα το underground του ήχου. Εκεί ίσως να κρύβεται και η συνταγή, όπου ποτέ δεν έβγαλαν κάτι για τις μάζες ή για να φανεί ο ακραίος ήχος πιο ωραίος στα αυτιά διαφόρων. Αντιθέτως, τρεις και πλέον δεκαετίες κάνουν ότι γουστάρουν στη σκηνή, έτσι φέτος, σαν παράδοση των τελευταίων χρόνων να κυκλοφορούν Αύγουστο τον δίσκο τους, έρχεται το 13ο τους πόνημα, "Unholy Deification".
Πόνος, αγώνας κι αγωνία είναι μερικά από τα συστατικά που περιλαμβάνουν στο σώμα τους οι Allochiria. Έτσι μπαίνει και η γεύση στην ανία της ρουτίνας. Το Αθηναϊκό sludge metal συγκρότημα, ανήσυχο καλλιτεχνικά με ήχους που ξεκινούν από το post και το prog καταλήγοντας στο black metal, είναι εξίσου ανήσυχο και πνευματικά και σε κάθε μουσικό τους βήμα βγαίνει προς τα έξω. Φέτος κυκλοφόρησαν το τρίτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ "Commotion" και ξεκλέβοντας λίγο χρόνο Αυγουστιάτικα, η μπάντα μιλάει για αυτό στο Metal View.
Οι Necrofier μας έρχονται από το Τέξας, μια περιοχή χωρίς ιστορία στο black metal, που όμως δημιουργούν σιγά σιγά αυτοί. Με μέλη από τους γνωστούς Oceans Of Slumber και από τους πιο "ψαγμένους" Night Cobra, το συγκρότημα μας χαρίζει φέτος το δεύτερο του άλμπουμ, στο οποίο ο αποκρυφισμός και ο τόπος όπου προέρχεται γίνονται ένα, και το αποτέλεσμα είναι καταστροφικό, σχεδόν Αποκαλυπτικό. Αυτό είναι το "Burning Shadows In The Southern Night", και προφανώς ο τίτλος τα λέει όλα.
Από το παρελθόν των Nervosa στο παρόν των Crypta, μια μεταγραφή που περιέχει πολλά, αλλά κυρίως εναλλαγή στυλ και νέες αναζητήσεις στο μεταλλικό ιδίωμα. Οι μεν πήραν τον δρόμο της συνέχειας, οι δε έχτισαν έναν νέο δικό τους, με τη Fernanda Lira ως μπροστάρισσα και την παρέα της, με τις Luana Dmaetto, Taina Bergamaschi και τη νεοφερμένη Jessica Falchi να κάνουν στροφή από το ντεμπούτο τους, ψάχνοντας τη μαυρίλα και το χάος, μέσω του φετινού "Shades Of Sorrow". Ο δαίμων εαυτός κάποιες φορές δεν είναι και τόσο καλός, και μας αναλύεται παρακάτω.
Ιντριγκαδόροι, ανήσυχοι, παρανοϊκοί αλλά άκρως φιλοσοφημένοι, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν οι Dødheimsgard με λίγες μόνο λέξεις. Ένα συγκρότημα που μας έχει μάθει στην ποιότητα αλλά ποτέ δε μπορούμε να συνηθίσουμε τον ήχο τους, αφού πάντα θα φέρνει κάτι νέο. Έτσι και το έκτο άλμπουμ τους, "Black Medium Current", που εστιάζει στο σκοτάδι, τον πόνο και τα αέναα ερωτήματα της ύπαρξης μας. Κάπως ανάλογα πάει και η συνέντευξη του Vicotnik στο Metal View, που φαντάζει σαν ένα οδοιπορικό γύρω από το γίγνεσθαι της μπάντας, το black metal και τη φιλοσοφία, λίγο καιρό πριν εμφανιστούν παράλληλα και στη χώρα μας, 1 και 2 Σεπτεμβρίου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Η Αμερική είναι μητρόπολη των πάντων, και η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της, ακόμα και στον σκληρό ήχο. Το απομακρυσμένο και καυτό Τέξας, έχει τους Necrofier να βάζουν το δικό τους λιθαράκι, με ένα κολασμένο και ζεστό black metal όπως αρμόζει στη γύρω περιοχή. Με το δεύτερό τους άλμπουμ, Burning Shadows In The Southern Night, δείχνουν την εξέλιξη τους, και το Metal View, κάνει μια μουσική ανατομία στη μπάντα, με τον τραγουδιστή και κιθαρίστα Christian Larson σε μεταμεσονύχτια κλήση, άκρως κατάλληλη με την ατμόσφαιρα τους.
Η χώρα μας καθ'όλη τη διάρκεια της μεταλλικής ιστορίας της, έχει χαρίσει πολλά ονόματα και ηχοχρώματα στον ακραίο ήχο, με προσωπικότητα και επαγγελματισμό. Χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο παράδειγμα αποτελούν και οι σχετικά νεοσύστατοι Αθηναίοι Wothrosch, που από το πρώτο άλμπουμ τους κιόλας ανέβασαν τον πήχη ψηλά. Το 'Odium' εξωτερικεύει πολλά στους αδυσώπητους και σκοτεινούς του ήχους, αλλά κρύβει και πολλά ακόμα μέσα του. Για αυτό, μίλησε στο Metal View, o τραγουδιστής της μπάντας, Φίλιππος Δέλλας, σε μια χορταστική κουβέντα που είδε σφαιρικά το εν λόγω ντεμπούτο.
Ο Anders Odden ανέκαθεν ήταν ένας ανήσυχος καλλιτέχνης και μια φιγούρα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ο ιστορικός του extreme metal για τη Νορβηγία. Mέλος τόσο των Satyricon και των Celtic Frost αλλά κυρίως ιθύνων νους των Cadaver, παρέα με τον Dirk Verbeuren, τους ανέστησε ήδη λίγα χρόνια πριν. Το ιστορικό death metal σχήμα που ξεκίνησε το είδος στη χώρα του μαζί με τους Darkthrone, στο πάλαι ποτέ, φέτος κυκλοφορεί το νέο άλμπουμ "The Age Of The Offended".
Το ζεστό αυτό απόγευμα της Τρίτης το περίμεναν πολλοί, ήδη εδώ και μήνες. Σε πολλούς ακόμα φάνταζε σαν ψέμα ότι τα ιερά (και από τα λίγα πιο πιστά) τέρατα του thrash θα πατούσαν το πόδι τους στην Ελλάδα, και κόσμος από διάφορα σημεία της χώρας έδωσε το παρών, για κάτι που θα γραφτεί στα κιτάπια της εγχώρια ιστορίας του metal. Αυτό το απόγευμα λοιπόν, από ζεστό θα γινόταν καυτό, και η κοινή παρουσία των Dark Angel με τους Xentrix μυρίζει 80s από χιλιόμετρα. Έτσι, το Gagarin 205 έμοιασε με χρονοκάψουλα, και τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Από την αρχή του έτους οι Wothrosch έχουν κάνει την εμφάνισή τους, αλλά με το πέρασμα της φετινής χρονιάς όλο και περισσότερο μπορεί να έχει πέσει στην αντίληψη του κοινού το "Odium". Το πρώτο άλμπουμ των extreme metallers από τη χώρα μας, ήρθε να ταρακουνήσει και να βγάλει απωθημένα μα ταυτόχρονα και επαγγελματισμό.
Μετά την ανακοίνωση για την κοινή εμφάνιση των Firewind και των Nervosa στη Τεχνόπολη, στις 3 Σεπτεμβρίου, σήμερα έγινε γνωστή άλλη μια σπουδαία προσθήκη. Ο Timo Tolkki που έχει συνδυάσει το όνομά του με τους Stratovarious θα πλαισιώνει αυτό το live.
Ο Tuomas Saukkonen είναι γνωστός ελβετικός (ή μάλλον Φιλανδικός) σουγιάς, που ψάχνεται με όλα. Μπορεί να έγινε γνωστότερος για το εγχείρημά του με τους Wolfheart, αλλά είναι πολλά παραπάνω αυτό. Έτσι, τον έκανε πέρσι να βγάλει την παλιά του μπάντα από τον πάγο, και φέτος να βγάλει και δίσκο μαζί τους. Ο λόγος για τους Before The Dawn και το όγδοο πόνημά τους, "Stormbringers"με μέλη των Shallow The Sun, And Oceans και μια νέα φωνή στον χώρο ώστε να πάρει ξανά σάρκα αυτό το όραμα.
Πέρασε αρκετός καιρός από τότε που οι Tsjuder μας απασχόλησαν τελευταία φορά με τη μουσική τους. Ένα από τα συγκροτήματα που κρατούν ακόμα ζωντανό τον πρώιμο Νορβηγικό black metal θρύλο, επέστρεψαν έπειτα από εφτά χρόνια ανανεωμένοι, αλλά με τις ίδιες βλέψεις και την ίδια αγάπη για τους ήχους των προπατόρων της σκηνής. Όλα αυτά αγκαλιάζονται σαν φλόγες στην πυρκαγιά με το "Helvegr".
Οι Dark Angel πέρα από ένα θρυλικό όνομα για το Αμερικάνικο thrash metal είναι και ένα συναυλιακό απωθημένο του Ελληνικού κοινού, που διψάει για κάτι βαρύ, παλιομοδίτικο και διαχρονικό. Αυτή η δίψα θα σβήσει στις 11 Ιουλίου όπου οι βετεράνοι metallers θα πατήσουν τη σκηνή του Gagarin 205, παίζοντας στην ολότητά του το μνημειώδες "Darkness Descends" ως αφιέρωμα παράλληλα για τον θάνατο του κιθαρίστα Jim Durkin. Με αυτά για αφορμή, το Metal View τα είπε με τον Gene Hoglan. Ο Atomic Clock των τυμπάνων μίλησε για όλα ευδιάθετος και ετοιμόλογος σε ένα πέρασμα του χρόνου και της πορείας του.
Ο Richie Faulkner μόνο τυχαίος δε θα μπορούσε να θεωρηθεί στο metal στερέωμα, αφού η επιρροή, κι όχι απλά η συμμετοχή στη σύγχρονη εποχή των Judas Priest τον καθιέρωσε μαζί με άλλους στο πάνθεον του σκληρού ήχου. Ο Βρετανός κιθαρίστας όμως δεν επαναπαύεται σε αυτό, και φέτος με το νέο του σχήμα, Elegant Weapons, αφήνει λίγο τις υποχρεώσεις των Metal Gods και κυκλοφορεί το ντεμπούτο "Horns For A Halo".Παρέα με άλλα εκλεκτά μέλη του σκληρού ήχου, ψάχνει νέους ήχους και δημιουργεί πολλές εκπλήξεις. Πιο δυνατός μετά το πρόβλημα υγείας του, μιλάει στο Metal View για αυτό το ιδιαίτερο εγχείρημα, και για τα πλάνα που υπάρχουν με τους rockstars φίλους του στη συνέχεια του "Firepower".
Η Κυριακή της 25ης Ιουνίου ήταν σημαντική για πολλούς λόγους, φορτισμένη παράλληλα και πληθώρα κόσμου έδωσε την αυτοδυναμία στο AthensRocks. Εκτός του Ολυμπιακού συγκροτήματος ψάχναμε για πρωθυπουργό, και εντός έβγαινε λευκός καπνός για τον Papa Emeritus, με ωραίες κουστωδίες από τρομερούς εκπροσώπους του σκληρού ήχου. Όλα αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα μια Ελληνοσουηδική, διαδοχική συμμαχία από σκληρούς ρυθμούς μέχρι απαλές μελωδίες.
Οι Typhus δεν είναι τυχαίοι στην εγχώρια metal σκηνή, καθώς από τότε που αναγεννήθηκε στην Ελλάδα το thrash, πριν περίπου μια δεκαετία, έκαναν και εκείνοι τα πρώτα τους βήματα, αρχικά ως Nuclear Terror. Πλέον πιο ώριμοι, και με επαγγελματικό αέρα, έχουν να πουν μουσικά πολλά, ήδη μέσω του ντεμπούτου τους "Mass Produced Perfection", αλλά και μέσω των πολλών τους εμφανίσεων εντός και εκτός συνόρων. Επόμενη στάση τους αποτελεί το "AthensRocks", υποδεχόμενοι πρώτοι τα μεγαθήρια των Candlemass, Rotting Christ και Ghost, στις 25 Ιουνίου, και με αφορμή αυτό, λένε πολλά και διάφορα στο Metal View αποδεικνύοντας την καλλιτεχνική ανησυχία που τους περιβάλλει.
Οι Ghost αποτελούν ένα συγκρότημα-βίο και πολιτεία. Αληθινοί rockstars όσο και αν πονάει μερικούς, έφτιαξαν περσόνες μοναδικές και δε φοβήθηκαν ούτε τον πειραματισμό, ούτε τα τσαλίμια στην παραμόρφωση του κλασικού metal. Φλερτάροντας ανέκαθεν μεταξύ του occult rock με την disco, πολλά βγήκαν έπειτα προς τα έξω, δίχως όμως να αποτελέσουν μια μπάντα του σωρού ή του ραδιοφώνου. Το ελληνικό κοινό φέτος τους υποδέχεται ξανά έπειτα από 9 χρόνια, πλέον ως πρωταγωνιστές του AthensRocks στις 25 Ιουνίου στο ΟΑΚΑ, και το λογύδριο δε σταματά εδώ.
Η χώρα μας έχει μια άτυπη παράδοση με πολλά παρακλάδια της metal σκηνής. Ένα εξ αυτών και το power metal, όπου από τους πρωτεργάτες του ήχου μέχρι τους πιο νέους, το ιδίωμα έχει γεμίσει από διαμάντια. Με πολλά χρόνια εμπειρίας αλλά με πρόσφατα τα σοβαρά πλην στιβαρά βήματά τους, οι The Silent Rage έχουν δώσει το στίγμα και της δυνάμεις τους. Φέτος μάλιστα, έπειτα από ένα συνολικό remodeling του εσωτερικού τους, κυκλοφορούν το "Nuances Of Life", κι επί της ευκαιρίας οι κιθαρίστες μιλούν γεμάτοι όρεξη στο Metal View.
Τα ταξίδια είναι σημαντικό προτέρημα των ανοιχτόμυαλων ανθρώπων για να εξερευνήσουν, να μάθουν, και να ανοίξουν τις διαθέσεις και τους ορίζοντες τους. Πολλές φορές αυτά τα ταξίδια μπορεί να είναι και νοητά, αλλά το αποτέλεσμα να λειτουργήσει όμοια. Η Sofia Yablonska ήταν από τις σημαντικότερες ταξιδιωτικές φωτορεπόρτερ του 20ου αιώνα και οι Ουκρανοί Ignea, έκαναν ένα πλούσιο μουσικό αφιέρωμα με γνώμονα τις εμπειρίες και το έργο της. Ο λόγος για το τρίτο άλμπουμ των symphonic metallers, "Dreams Of Lands Unseen", για το οποίο η τραγουδίστρια του σχήματος, Helle Bogdanova μίλησε στο Metal View. Μάλιστα τι πιο ταιριαστό όταν για ένα ταξιδιωτικό άλμπουμ, την πετύχαμε να βρίσκεται στη Νορβηγία, σε μια μικρή έξοδο, πέρα από τη ζοφερή πραγματικότητα.
Τον Richie Faulkner εδώ και πάνω από μια δεκαετία τον έχουμε συνδυάσει σαν κιθαρίστα στις τάξεις των θεών Judas Priest. Παρόλα αυτά εδώ και χρόνια τον τριβέλιζε η ιδέα για μια δική του μπάντα, και στο τέλος της ημέρας όχι απλά δικαιώθηκε αλλά έφερε μαζί του και τον φίλο του, Scott Travis αλλά και μέλη των Rainbow και των Pantera. Ο δίσκος φέρει όλες αυτές τις υπογραφές, αν και πλέον η νέα γενιά των κλασικών συγκροτημάτων είναι πιο έντονη στη μπάντα μιας και το rhythm section πλέον ανέλαβε ο ντράμερ των Accept, Chris Williams και ο μπασίστας των Uriah Heep, David Rimmer. Aς αφήσουμε όμως τα βιογραφικά, κι ας εστιάσουμε στο "Horns For A Halo".
Μέσα στα σκοτάδια, την πάχνη και το κρύο, κρύβονται πολλά μυστικά του παρελθόντος. Οι Drott από το φημισμένο Μπέργκεν, μας κάνουν ένα οδοιπορικό στην κουλτούρα και το φολκλόρ της Νορβηγίας μέσα από τη μαυρισμένη αλλά και δαιδαλώδη μουσική τους καθώς και μέσα από την επιρροή των σπουδαίων Enslaved και Ulver. Αυτή η αναζήτηση είχε ως αποτέλεσμα να κυκλοφορήσει φέτος το δεύτερό τους άλμπουμ, "Troll" και η μπάντα δίνει μερικές εξηγήσεις στο Metal View για όσα υπάρχουν από πίσω.
Μάλλον αποτελεί κοινό μυστικό πως κάτι γίνεται με το νερό της Νορβηγίας, που χαρίζει έμπνευση και δημιουργικότητα. Έτσι και οι Drott, που εδώ και δύο χρόνια έχουν κάνει άλματα από τους πειραματισμούς στο σκοτάδι και τώρα σε μια φυσιολατρική φόρμα. Το σχήμα με μέλη των Enslaved και των Ulver ξεφεύγουν από το ακραίο στοιχείο, δίχως να ξεχνούν όμως την ατμόσφαιρα του, κι έτσι φέτος κυκλοφορεί το "Troll".
