Οι πρωτοπόροι της Αμερικάνικης sludge σκηνής, Crowbar, έπειτα από δύο χρόνια από το "Symmetry In Black", ξαναγράφουν ιστορία με το ενδέκατο τους album, "Τhe Serpent Only Lies", και φαίνεται πως μετά από ξεπέτες και στραβοπατήματα, βρίσκουν ξανά τον δρόμο τους και είναι τόσο σκληροί και δεμένοι όπως πριν τουλάχιστον δέκα χρόνια.
Ο εύσωμος με το μούσι που είναι μανούλα στο να γράφει riff-άρες, κάνει για ακόμη μια φορά το θαύμα του, και το εναρκτήριο "Falling While Rising" με το αργό επικό intro του, μας βάζει για τα καλά στο πετσί του δίσκου. Όντας ωμό και δυναμικό και στη μουσική και στα φωνητικά, παρατηρούμε πως κάποιες ατυχείς στιγμές του παρελθόντος παραγράφονται αμέσως.
To ίδιο βίαιο στα φωνητικά, αλλά πιο groove-ατο έρχεται και το "Plasmic and Pure" το οποίο βγάζει όλη την hardcore και old-school αύρα που είχαν οι Crowbar στο ξεκίνημα τους.
Από την άλλη έχουμε τα πιο rock n roll "I Am The Storm" και "The Enemy Beside You", με τις επιρροές των Μοtorhead και του Αμερικάνικου Νότου, όπου οι μελωδίες θυμίζουν λίγο τους πάλαι ποτέ συμπαίκτες του Kirk, τους Down.
To ομώνυμο, "The Serpent Only Lies", συνδυάζει το κλασσικό rock ύφος, με διάφορα stoner/doom περάσματα και πολλά καθαρά φωνητικά, τα οποία μάλιστα θα συναντήσουμε πολλάκις στο δεύτερο μέρος του album, με τα πιο σκοτεινά "Embrace The Light", "On Holy Ground" και "Song Of The Dunes", μια από τις πιο όριμες, κολλητικές και μαστούρικες συνθέσεις της μπάντας!
Σιγά σιγά, ο επίλογος γράφεται με το επίσης σκοτεινό "Αs I Heal", το οποίο κλείνει το album περίπου στο ίδιο ύφος που άνοιξε.
Θεωρώ πως η αποχώρηση του Kirk Windstein από τους Down πριν λίγα χρόνια, τον αναζωογονεί ακόμα, μιας και το 100% του ενδιαφέροντος του δίνεται στο "παιδί" του. Έτσι καταφέρνει να προσθέσει πάλι γαμάτες ιδέες και να μην φαίνεται τόσο γερασμένος, όσο στα δύο προηγούμενα album και ίσως παίζει ρόλο σε αυτό και η επιστροφή του Τodd Strange στο μπάσο. Όπως και να χει, αν οι sludge ήρωες συνεχίσουν έτσι, πάλι όλοι οι παλιοί fans θα μιλούν για αυτούς.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
We know that the beard-guy is a music genius and he knows very well writing catchy riffs. His miracle starts with the first song of the album, "Falling While Rising", with its slow and epic intro. This song is such a pure and intensive masterpiece, that erases all the bad moments of the past. These brutal vocals continue and in "Plasmic and Pure", with more groovy ways, and with some old school and hardcore elemnts, that had Crowbar in their begining.
On the other hand, the track "I Am The Storm", has a rock n roll feeling, and some Motorhead and American Southern rock influences, that sometimes remembers in my ears, the Kirk's times with Down.
The title track of the album "The Serpent Only Lies", combines the classic rock aesthitic with doom/stoner elements, and many clean vocals, that we heard them again in the second part of the album, with the darkest "Embrace The Light", "On Holy Ground" and my personal favorite "Song Of The Dunes", that is one of the catchiest and powerful Crowbar compositions.
The epilogue is writen with another, slow song, the "As I Heal", that closes the album, in the same music way that oppened.
My personal opinion is that Kirks Windstein's departure of Down, helps Crowbar, because this guy gives the 100% of his attention and his inspiration to his "little child". Also, this album is so "refreshing" than the previous two album, and I think maybe, for this result helpped and the bassist Todd Strange that came again in Crowbar after sixteen years.
So, this album is excellent, and I think that if the sludge heroes continue this way, all their fans will speak for them again and again!
(9/10)
Ο εύσωμος με το μούσι που είναι μανούλα στο να γράφει riff-άρες, κάνει για ακόμη μια φορά το θαύμα του, και το εναρκτήριο "Falling While Rising" με το αργό επικό intro του, μας βάζει για τα καλά στο πετσί του δίσκου. Όντας ωμό και δυναμικό και στη μουσική και στα φωνητικά, παρατηρούμε πως κάποιες ατυχείς στιγμές του παρελθόντος παραγράφονται αμέσως.
To ίδιο βίαιο στα φωνητικά, αλλά πιο groove-ατο έρχεται και το "Plasmic and Pure" το οποίο βγάζει όλη την hardcore και old-school αύρα που είχαν οι Crowbar στο ξεκίνημα τους.
Από την άλλη έχουμε τα πιο rock n roll "I Am The Storm" και "The Enemy Beside You", με τις επιρροές των Μοtorhead και του Αμερικάνικου Νότου, όπου οι μελωδίες θυμίζουν λίγο τους πάλαι ποτέ συμπαίκτες του Kirk, τους Down.
To ομώνυμο, "The Serpent Only Lies", συνδυάζει το κλασσικό rock ύφος, με διάφορα stoner/doom περάσματα και πολλά καθαρά φωνητικά, τα οποία μάλιστα θα συναντήσουμε πολλάκις στο δεύτερο μέρος του album, με τα πιο σκοτεινά "Embrace The Light", "On Holy Ground" και "Song Of The Dunes", μια από τις πιο όριμες, κολλητικές και μαστούρικες συνθέσεις της μπάντας!
Σιγά σιγά, ο επίλογος γράφεται με το επίσης σκοτεινό "Αs I Heal", το οποίο κλείνει το album περίπου στο ίδιο ύφος που άνοιξε.
Θεωρώ πως η αποχώρηση του Kirk Windstein από τους Down πριν λίγα χρόνια, τον αναζωογονεί ακόμα, μιας και το 100% του ενδιαφέροντος του δίνεται στο "παιδί" του. Έτσι καταφέρνει να προσθέσει πάλι γαμάτες ιδέες και να μην φαίνεται τόσο γερασμένος, όσο στα δύο προηγούμενα album και ίσως παίζει ρόλο σε αυτό και η επιστροφή του Τodd Strange στο μπάσο. Όπως και να χει, αν οι sludge ήρωες συνεχίσουν έτσι, πάλι όλοι οι παλιοί fans θα μιλούν για αυτούς.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
ENGLISH VERSION
We know that the beard-guy is a music genius and he knows very well writing catchy riffs. His miracle starts with the first song of the album, "Falling While Rising", with its slow and epic intro. This song is such a pure and intensive masterpiece, that erases all the bad moments of the past. These brutal vocals continue and in "Plasmic and Pure", with more groovy ways, and with some old school and hardcore elemnts, that had Crowbar in their begining.
On the other hand, the track "I Am The Storm", has a rock n roll feeling, and some Motorhead and American Southern rock influences, that sometimes remembers in my ears, the Kirk's times with Down.
The title track of the album "The Serpent Only Lies", combines the classic rock aesthitic with doom/stoner elements, and many clean vocals, that we heard them again in the second part of the album, with the darkest "Embrace The Light", "On Holy Ground" and my personal favorite "Song Of The Dunes", that is one of the catchiest and powerful Crowbar compositions.
The epilogue is writen with another, slow song, the "As I Heal", that closes the album, in the same music way that oppened.
My personal opinion is that Kirks Windstein's departure of Down, helps Crowbar, because this guy gives the 100% of his attention and his inspiration to his "little child". Also, this album is so "refreshing" than the previous two album, and I think maybe, for this result helpped and the bassist Todd Strange that came again in Crowbar after sixteen years.
So, this album is excellent, and I think that if the sludge heroes continue this way, all their fans will speak for them again and again!
(9/10)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου