Wothrosch στο Metal View: Το Odium είναι ένας καθρέφτης βιωμάτων

Η χώρα μας καθ'όλη τη διάρκεια της μεταλλικής ιστορίας της, έχει χαρίσει πολλά ονόματα και ηχοχρώματα στον ακραίο ήχο, με προσωπικότητα και επαγγελματισμό. Χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο παράδειγμα αποτελούν και οι σχετικά νεοσύστατοι Αθηναίοι Wothrosch, που από το πρώτο άλμπουμ τους κιόλας ανέβασαν τον πήχη ψηλά. Το 'Odium' εξωτερικεύει πολλά στους αδυσώπητους και σκοτεινούς του ήχους, αλλά κρύβει και πολλά ακόμα μέσα του. Για αυτό, μίλησε στο Metal View, o τραγουδιστής της μπάντας, Φίλιππος Δέλλας, σε μια χορταστική κουβέντα που είδε σφαιρικά το εν λόγω ντεμπούτο.

-Αρχικά, βλέπω πως παρότι είστε νεοσύστατη μπάντα ο πρώτος σας δίσκος είχε μια πολύ καλή ανταπόκριση. Που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;

Κοίτα, όντως είμαστε μια νέα μπάντα, αλλά οι άνθρωποι που συμμετείχαν από πίσω, έχουν μια εμπειρία από πίσω τους. Αντίστοιχα κι εγώ με τον κιθαρίστα μας, τον Νάσο, ζήσαμε καιρό στο εξωτερικό, περασαμε από μπάντες, κάναμε λάθη και μάθαμε από αυτά. Όλα μαζί αποτελούν τα αντικειμενικά κριτήρια για το αποτέλεσμα του άλμπουμ. Από εκεί και πέρα, όσο κλισέ κι αν ακουστεί, παίξαμε τη μουσική που θέλαμε, το κοινό που έπειτα θα έρθει δεν το προβλέπεις. Έτυχε πάντως να υπάρξει μια όντως καλή ανταπόκριση, να δούμε αυτό που λες. Τώρα έρχεται στόχος για τα επόμενα.

-Το παρελθόν σας, όπως το έθεσες, πιστεύεις "ζύμωσε" το αποτέλεσμα του δίσκου;

Όπως είπα, κι εγώ κι ο Νάσος ζήσαμε στο εξωτερικό, κάναμε λάθη, ζήσαμε διάφορα, κάναμε εκεί τις πρώτες μας μπάντες, οπότε αυτομάτως δημιουργήθηκαν ερεθίσματα. Είχαμε ζήσει διάφορες παραστάσεις και εικόνες οπότε είχε δημιουργηθεί η πρώτη ιδέα. Μπορεί ο δίσκος να βγήκε φέτος, αλλά στο μυαλό μας όλο αυτό υπήρχε από το 2018, και εξ αρχής ξέραμε τι θέλαμε να αποφύγουμε και ψάχναμε τις κατευθύνσεις μας. Επηρεαστήκαμε από πολλές καταστάσεις και ερεθίσματα όλων αυτών των χρόνων. Θέλω να σου πω πως δεν ήταν ένα άλμπουμ διετίας, είναι πολλά παραπάνω που "ζύμωσαν" αυτό το αποτέλεσμα.

-Όλα όσα συνέβησαν στο μεσοδιάστημα, έβαλαν το λιθαράκι τους για το Odium;

Ναι σίγουρα. To Οdium ενώ ξεκίνησε με τη διάθεση να φτιάξουμε κάτι ακραίο, με την υποκειμενική του έννοια, θέλαμε δηλαδή κάτι βαρύ και τελείως extreme ηχητικά και νοηματικά, κατέληξε να μας επηρεάσει η ακρότητα και το βάρος μου ήρθε και σε προσωπικό, αλλά και σε ένα ευρύτερο παγκόσμιο επίπεδο. Μιλάμε για κάτι νοητικό και βιωματικό. Το Odium είναι ένας καθρέφτης όλων αυτών. Πιστεύω αν αναλογιστούμε πως ζήσαμε τρία χρόνια πανδημίας, και μετά προσωπικά ο καθένας έζησε απογοητεύσεις, χωρισμούς, θανάτους, απώλειες, δίνουν το δικό τους μοναδικό ερέθισμα μέσα, αντικατοπτρίζοντας όσα είπα. Είναι κατά κάποιον τρόπο μια epic δημιουργία. Πιάνει πολλά πράγματα και είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου.

-Ο δίσκος νιώθω πως έχει ένα χάος. Βγάλατε αυτό από μέσα σας για να απλωθεί στη μουσική του;

To χάος υπάρχει και μέσα μας και παντού. Εγώ θα σου πω το ανάποδο, το Odium μας βοήθησε να διοχετεύσουμε το χάος κάπου συστηματοποιημένα και να βγει μέσα από το άλμπουμ. Ζήσαμε την εποχή του χάους, και επειδή χαρακτηρίζω το άλμπουμ σκοτεινό, απορροφήσαμε την χαοτική ενέργεια, βγάλαμε τη μαυρίλα, τα φιλτράραμε και βγήκε η μουσική για το Odium. Κάπως έτσι θα το χαρακτήριζα όλο.

-Με το Odium τι θα θέλατε να δηλώσετε;

Odium σημαίνει μίσος. Σε μια πιο εξειδικευμένη έννοια, σημαίνει το μίσος που πηγάζει από μια πράξη...η απέχθεια. Εγώ προσωπικά θα ήθελα ο καθένας που ακούει το άλμπουμ, να το εκφράσει με τον τρόπο που θέλει και σκέφτεται, όπως νιώθει μέσα σε αυτό. Το ομότιτλο κομμάτι, είναι πιο προσωπικό όσον αφορά εμένα και γέννησε όλη αυτή την ιδέα. Έτσι, μαζί με την υπόλοιπη κυκλοφορία, έχει να κάνει με το προσωπικό μίσος που μπορεί να έχει ο καθένας, αλλά και σε μια ευρύτερη που έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Στον πυρήνα του το Odium είναι ένας ανθρωποκεντρικός δίσκος που αναφέρεται στην παράνοια, την αρρώστια, την ύπαρξη του μίσους και γενικότερα δείχνει πως δε μας αρέσουν πολύ οι άνθρωποι και είμαστε μέρος αυτού του είδους.

-Το Odium θα το χαρακτήριζες ως concept ή κάθε κομμάτι έχει τη δική του οντότητα;

Δεν είναι ένα concept με την κλασική έννοια στο metal. Είναι ένα concept άλμπουμ με την έννοια της θεματικής, με τον συναισθηματισμό, το σκοτάδι και τον άνθρωπο που δημιουργεί κοινά σημεία επαφής μεταξύ των κομματιών ως επί των πλείστων. Ακόμα και με τους τίτλους θα το δεις αυτό, αλλά κυρίως εκεί θέλω μόλις δει έναν τίτλο στο άλμπουμ, αυτή τη μια λέξη, αν του δημιουργηθεί ένα συναίσθημα. Γενικά θέλαμε να περάσομε δυνατά μηνύματα, όπως κάνει και η ποίηση.

-Στον δίσκο έχετε και έναν guest, τον Niklas Kvarforth από τους Shining. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Ήταν το τελευταίο κομμάτι που ηχογραφήσαμε και είχαμε πει με τον Γιώργο Εμμανουήλ στην παραγωγή, πως ένα σημείο θα είχε απαγγελίες, που ταίριαζε και με τη φύση του "Mass". Μπορούσα να την κάνω εγώ και αρχικά ηχογραφήθηκε από εμένα, αλλά θέλαμε ώθηση και δυναμική που θα ταίριαζε με άλλη φωνή. Είχαμε στο νου πέντε τραγουδιστές, ο Niklas ήταν ο δεύτερος και ανταποκρίθηκε κατευθείαν. Είμαστε οπαδοί των Shining και μουσικά και καλλιτεχνικά γενικότερα, και έχει μεγάλή σημασία αυτό για εμάς, οπότε το να έχεις τον τραγουδιστή τους ως guest, είναι πολύ σημαντικό, γιατί έδωσε αυτό που ψάχναμε, και έκανε πιο ιδιαίτερο το συγκεκριμένο κομμάτι. Δουλεύοντας μαζί ήταν πολύ ωραίο αφού είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος και ιδιαίτερος καλλιτέχνης, κι έχει ιδιαίτερα σημασία για εμάς.

-Βλέπω γενικότερα στη μουσική σας στοιχεία από διάφορα είδη και μπάντες του metal, μα ταυτόχρονα και κάτι δικό σας. Ήταν κάτι δουλεμένο ή κάτι πηγαίο; 

Κοίτα, έχουμε σημεία επαφής με πολλές μπάντες, για παράδειγμα οι Shining που αναφέραμε και οι Anaal Nathrakh που για μένα είναι οι απόλυτες μισανθρωπικές μπάντες. Από εκεί και πέρα, εγώ κι ο Νάσος ενώ ακούμε πολλά κοινά πράγματα, ακούμε και πολλά διαφορετικά, οπότε όταν κάτσαμε να γράψουμε το άλμπουμ δε σκεφτήκαμε με ποιους θέλουμε να ακουστούμε, αλλά πως θέλουμε να ακουστούμε. Μπορείς να βρεις την επιρροή και την έμπνευση σε πολλά διαφορετικά πράγματα, εγώ για παράδειγμα μπορεί να βρω κάτι σε ιδιώματα που δεν έχουν να κάνουν καν με το metal, από Florence and The Machine μέχρι Placebo, είναι κάτι πολύ αναζωογονητικό να ξεφεύγεις. Επίσης θέλω να ακούω και να γράφω με έντονα συναισθήματα, οπότε θα ακούσω πολύ Katatonia ή Deafheaven ενώ ο Νάσος θα φέρει πιο death metal στοιχεία, ή ατονικά black metal, σαν αυτά της Ισλανδίας. Γενικά όμως, θέλουμε να ακούμε πολλά και διάφορα πράγματα, γιατί όσο περισσότερο ακούς ένα συγκεκριμένο ιδίωμα, τόσο πιο πολύ θα μοιάζεις και θα γράφεις σαν αυτό, και θα χάσεις τη δική σου ουσία. Όλα όσα ακούω εγώ με τον Νάσο, μπλεχτήκανε και έδεσαν για να βγει κάτι "δικό" μας, δε χρειάζεται με ότι ακούμε να μοιάζουμε ηχητικά, αλλά κάποιος που θα ακούσει το άλμπουμ, μπορεί ίσως να καταλάβει τι μας επηρεάζει και πως το εκφράζουμε εμείς. Έτσι θέλαμε το αποτέλεσμα.

-Αυτή η μουσική ιδιοσυγκρασία και έκφραση, είναι κάτι που θα συνεχιστεί και με το επόμενο άλμπουμ ή ήταν μόνο για το Odium;

Είμαστε ήδη στη διαδικασία προπαραγωγής του δεύτερου δίσκου, κι αυτό που μπορώ να σου πω είναι πως ενώ υπήρχαν κοινά σημεία επαφής με το Odium, βλέπεις μια άλλη οντότητα, μια διαφορετική προσέγγιση και ένα άλλο μουσικό και θεματικό επίπεδο. Δε θέλαμε να γράψουμε ένα δεύτερο Odium, ούτε γίνεται πλέον να γράψουμε ένα δεύτερο Odium. Ακολουθούμε κάτι φυσικά, κι όταν το ακούσεις το αποτέλεσμα, θα προσέξεις κάτι διαφορετικό αλλά ότι είναι παιγμένο από την ίδια μπάντα.

-Τέλος, πότε να περιμένουμε το δεύτερο άλμπουμ, και στο μεσοδιάστημα θα υπάρχει κάποιο live;

Έχουμε δρόμο μπροστά μας, και θα επικεντρωθούμε αποκλειστικά στη δημιουργία του δεύτερου δίσκου. Αυτό που συμβαίνει τώρα, είναι η προπαραγωγή, όπου εστιάζουμε στην προσθαφαίρεση στοιχείων που θα κάνουν το άλμπουμ ακόμα καλύτερο στα γούστα μας. Είναι μια πάρα πολύ σημαντική διαδικασία, από τη στιγμή που έχουμε έτοιμο τον δίσκο ουσιαστικά, ο Γιώργος Εμμανουήλ μαζί με εμένα θα κάνει κάτι αντίστοιχο, και μετά θα δούμε τα φωνητικά. Αυτό είναι το πλάνο μέχρι στιγμής, αλλά σύντομα θα έχουμε νέα!

Γιάννης Χαρτζανιώτης