Τον Richie Faulkner εδώ και πάνω από μια δεκαετία τον έχουμε συνδυάσει σαν κιθαρίστα στις τάξεις των θεών Judas Priest. Παρόλα αυτά εδώ και χρόνια τον τριβέλιζε η ιδέα για μια δική του μπάντα, και στο τέλος της ημέρας όχι απλά δικαιώθηκε αλλά έφερε μαζί του και τον φίλο του, Scott Travis αλλά και μέλη των Rainbow και των Pantera. Ο δίσκος φέρει όλες αυτές τις υπογραφές, αν και πλέον η νέα γενιά των κλασικών συγκροτημάτων είναι πιο έντονη στη μπάντα μιας και το rhythm section πλέον ανέλαβε ο ντράμερ των Accept, Chris Williams και ο μπασίστας των Uriah Heep, David Rimmer. Aς αφήσουμε όμως τα βιογραφικά, κι ας εστιάσουμε στο "Horns For A Halo".
Το ντεμπούτο του εν λόγω supergroup έρχεται να δώσει τη λύση σε όσους ψάχνουν μια καλή κλασικομεταλιά αλλά ταυτόχρονα μακριά και από την έννοια του τετριμμένου. Ήδη από το solo στο εναρκτήριο "Dead Man Walking" καταλαβαίνει κάνεις πως κάτι καλό έρχεται, με το ρυθμικό μπάσιμο στη συνέχεια και τις κορυφώσεις του να στρώνουν το χαλί για μια ενδιαφέρουσα συνέχεια. Έτσι, βλέπουμε τις μπασογραμμές του Rex Brown να ξεφεύγουν από τα breakdowns που τον έχουμε συνηθίσει, τον Ronnie Romero να φεύγει από τα ροκάκια των παλιών καραβανών που έχει συνεργαστεί, και το Priest δίδυμο Richie Faulkner-Scott Travis να κάνουν μελωδική και πιο πιασάρικη τη συνταγή του "Firepower". Χαρακτηριστικά παραδείγματα σε αυτό το "πάντρεμα" αποτελούν τα "Do Or Die", "Dirty Pig" και "White Horse", ενώ και το "Blind Leading The Blind" ακολουθεί κάπως πιο απλωμένα αλλά και πιο παλιομοδίτικα μερικά από αυτά τα μονοπάτια.
Σε μια κιθαριστική πανδαισία riffs και solos, βλέπουμε τον Faulkner παράλληλα να φλερτάρει με τις Αμερικανιές του Νότου, καθώς το "Bitter Pill" φέρνει μαζί του κοψίματα και ωραίες πεντατονικές απολαύσεις, ενώ και το "Ghost Of You" με την απαλότητα και το συναίσθημά του βγάζει μια μπλουζιά που δεν περιμέναμε, με το υπόλοιπο σύνολο και το γρέζι των φωνητικών να κολλάει τέλεια στη μπαλάντα που χρειαζόταν αυτό το άλμπουμ. Από την άλλη, σε διαφορετική πεπατημένη, και αφήνοντας στην άκρη όσα μας έδωσε ο Βρετανός κιθαρίστας μαζί με τις επιρροές από τη βασική του μπάντα καθώς και τον δάσκαλο Iommi ή τον μαθητή Wylde, οδηγούμαστε στον μάγο Michael Schenker, (και ¨αφεντικό" του υποφαινόμενου μπροστάρη) στη διασκευή του θρυλικού "Lights Out" από τους UFO. Με εκείνα και τα άλλα, γυρνάμε στη γενική νόρμα του δίσκου με το ομότιτλο, να μας φέρνει ένα συνονθύλευμα από δυνατά τύμπανα, γκρούβες, γυρίσματα και βιρτουζιλίκια, ενώ τέλος το "Downfall Rising" βγάζει την ύστατη έκρηξη με μια hard rock επίγευση .
Χωρίς να ανακαλύπτει τον τροχό, το "Horns For A Halo" σίγουρα δεν αποτελεί κάποιο μουδιασμένο ξεκίνημα ή μια ξεπέτα, αφού το μεράκι και η ποικιλία ιδεών που έχουν εισχωρήσει, δημιουργούν ένα μεστό αποτέλεσμα, με επαγγελματισμό αλλά και φινέτσα. O Richie Faulkner με τον Ronnie Romero ως το πρωταγωνιστικό ντουέτο της μπάντας δίνουν χαρακτήρα, φρεσκάδα αλλά και μια νοσταλγία από το παρελθόν, σε φόρμες που ενώνουν εποχές, βιώματα και αναμνήσεις. Αν αυτό το εγχείρημα συνεχίσει έτσι, μετά την "πτώση" των Μεγάλων Παλαιών, θα συνεχίσει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο την κληρονομιά τους, και αυτό κρατάμε για το τέλος, ενώ δεν είναι τυχαίο που χαίρουν άκρας εκτίμησης στις μπάντες που παίζουν.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου