Οι Nervosa έχουν χτίσει δικαίως ένα δυνατό όνομα στο σύγχρονο thrash εδώ και πάνω από μια δεκαετία. Τώρα βρίσκονται ίσως στην καλύτερη φάση τους, ώριμες, εξελιγμένες και ατρόμητες, όπου όλα αυτά πρεσβεύει άλλωστε και το πέμπτο τους άλμπουμ, "Jailbreak". Όπως είπα χαριτολογώντας και στην Helena Kotina, από την εν τη γενέσει του, Βραζιλιάνικο συγκρότημα, πλέον άτυπα είναι ελληνικό. Αυτό το στοιχείο θίγεται και παρακάτω, μεταξύ κι άλλων λεπτομερειών για το πρόσφατο πόνημά των εν λόγω κυριών, στο Metal View.
-Καταρχάς, πες μου τις εντυπώσεις σου από τα δύο live σας στην Ελλάδα
Τα δύο live στην Ελλάδα ήταν παραπάνω από τις προσδοκίες μας. Τόσο στο Αγρίνιο όσο και στην Αθήνα η κατάσταση και στο συναίσθημα δημιούργησαν κάτι το πολύ ξεχωριστό. Όχι μόνο γιατί ήταν τα πρώτα live των Νervosa στην Ελλάδα αλλά ήταν και η ανταπόκριση τέλεια, από το πρώτο κομμάτι υπήρχε ενθουσιασμός, έβλεπες να ανοίγουν moshpit, ο κόσμος να συμμετέχει στα κομμάτια, να φωνάζει τις μελωδίες. Μας χαροποίησε ιδιαίτερα αυτό, ειδικά εμένα και την Ελίνα (Hel Pyre) που είμαστε Ελληνίδες και βλέπουμε τους fans της χώρας μας να αντιδρούν έτσι, αλλά και στην Prika και τη Mikaela έκανε πολύ θετική εντύπωση. Περιμένουμε πραγματικά να ξαναέρθει η ώρα για να παίξουμε πάλι εδώ!
-Πιστεύεις ότι και λόγω των Ελληνικών προσθηκών, αλλά και της αγάπης του κοινού εδώ για το thrash, οι δεσμοί των Ελλήνων οπαδών με τις Nervosa να είναι ιδιαίτερα ισχυροί;
Σαφώς υπήρχαν οι fans από πριν, αλλά και με την Ελένη Νότα στα drums αρχικά, αλλά κι έπειτα με την αλλαγή του line up που ήρθαμε με την Ελίνα, το ελληνικό στοιχείο είναι αρκετό και πολύ εμφανές. Άλλωστε και η Prika μένει πλέον μόνιμα στην Ελλάδα, οπότε αυτό προσθέτει κάτι παραπάνω. Οι δεσμοί είναι πλέον πιο δυνατοί, ειδικά σε σχέση με το εξωτερικό. Προφανώς υπάρχουν φανατικοί των Nervosa κι εκεί, αλλά πλέον οι Nervosa είναι μισή ελληνική μπάντα. Είναι πιο οικογενειακό το κλίμα!
-Η μπάντα όπως είναι τώρα, δεν έχει καιρό που συσπειρώθηκε, συγκεκριμένα λιγότερο από ένα χρόνο. Παρόλα αυτά τόσο στο νέο άλμπουμ, όσο και στα live σας, φαίνεστε δεμένες, υπάρχει η χημεία. Πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Αυτό είναι κάτι που με ικανοποίησε από την αρχή. Οκ, εγώ είχα ξεκινήσει τη συνεργασία μου με την Prika ήδη από το 2021, ως μπασίστρια στα live τους, Είχαμε αρχίσει ήδη να μιλάμε για το νέο άλμπουμ, αλλά αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα είναι οτι με την προσθήκη της Mikaela και της Ελίνας, το χτίσιμο της σχέσης μας ήταν πολύ φυσικό. Υπήρξε αμέσως η χημεία σαν να γνωριζόμασταν από παλιά, και παρά το λίγο διάστημα που είμαστε ενωμένες σε αυτό το line up, μουσικά ταιριάξαμε, βγήκε ο χαρακτήρας της κάθε μίας μας και πέσαμε με τα μούτρα στη δουλειά και στη δημιουργία του "Jailbreak", και μιλάμε για μία μπάντα η οποία πρακτικά είναι μαζί έτσι από τον Φεβρουάριο. Βοήθησε παράλληλα και το mini tour που είχαμε στη Σκανδιναβία την άνοιξη και τα videoclip που βγάλαμε.
-Επίσης σχετικά με το άλμπουμ, αυτό που βλέπω είναι μια έμφαση στις κιθάρες και μια αρμονία με εσένα και την Prika. Ήταν κάτι φυσικό ή προέκυψε με δουλειά, και πιστεύεις πως βοήθησε σε αυτό και η λειτουργία δύο κιθαρών στις Nervosa μετά από χρόνια;
-Μου δίνεις ωραία πάσα, γιατί ακούω περισσότερα μελωδικά ξεσπάσματα, πολύ σόλο, πολύ κλασικό metal, κι αισθανόμουν πως έχεις βάλει εσύ το χέρι σου. Ισχύει;
Nαι ισχύει, χαχα. Ήταν κάτι που εξ αρχής συνέβη. Είχαμε ξεκινήσει ήδη να γράφουμε και να χτίζουμε ολοκληρωμένα τις πρώτες ιδέες, κάπου στην αρχή της χρονιάς που η Prika ήρθε Ελλάδα, οπότε είδαμε πως το άλμπουμ στήνεται σοβαρά και πάει σε αυτή την κατεύθυνση. Σίγουρα υπάρχει η δική μου προσθήκη σε αυτό που λες, αλλά η όλη συνθετική δουλειά είναι 50-50. Ήταν απολυτα λογικό να ακούσεις από τη μία τα πιο thrash σημεία, από την άλλη τα πιο μελωδικά, φυσικά υπάρχει το old school μεταξύ άλλων και το κλασικό heavy metal, γιατί και οι δύο είμαστε fans, ειδικά προς Judas Priest και Motorhead, και θέλαμε έτσι ο ήχος της μπάντας να αναπτυχθεί.
-Θεωρείς ότι το ¨πείραμα" της Prika κρατώντας το thrash αλλά με τα νέα μέλη να δώσει χώρο και φρεσκάδα, απέδωσε καρπούς;
Πιστεύω ήταν εξ αρχής ο στόχος. Φυσικά ο χαρακτήρας και η ταυτότητα της μπάντας έχει μείνει, Τώρα ήρθε η στιγμή να μπαίνουν λεπτομέρειες και νέα στοιχεία. Με τα προηγούμενα άλμπουμ κάποια δεν υπήρχαν, οπότε ήταν η σωστή στιγμή, και κάπως εν τέλει έπρεπε να γίνει. Σίγουρα απέδωσε καρπούς και βγήκε το αποτέλεσμα που οραματιστήκαμε εξ αρχής.
-Οπότε πιστεύεις πως οι Nervosa περνούν την πιο ολοκληρωμένη τους φάση τώρα;
Ναι και μεγάλο ρόλο παίζει πέρα από το line up και τον συνολικό ήχο και η προσθήκη της Prika στα φωνητικά. Κόλλησε πολύ ο τύπος της φωνής της με τα νέα κομμάτια, και με τις δύο κιθάρες οποιαδήποτε ιδέα που μπορεί να είχε μείνει στο παρελθόν τώρα πήρε μορφή, κι ο ήχος έχει διαφοροποιηθεί, τείνουμε προς την εξέλιξη, είναι ένα σύνολο πιο γεμάτο. Αυτός ο δίσκος ανοίγει το επόμενο βήμα των Nervosa.
Τέλεια ερώτηση! Σίγουρα έχουμε κάνει κάποιες συζητήσεις, ειδικά πάνω στη συνθετική διαδικασία του "Jailbreak" γιατί υπήρχαν κάποιες ιδέες που έμειναν απ'έξω. Ίσως για τώρα ήταν κάπως απομακρυσμένες, και λέγαμε να τις κρατήσουμε για πιο μετά. Δε ξέρουμε πως μπορεί όντως να κυμανθεί ο επόμενος δίσκος, αλλά σίγουρα θα κρατήσουμε στοιχεία κι από το "Jailbreak" όπως οι μελωδίες και οι δισολίες, φυσικά και τα κλασικά μας στοιχεία και τις βάσεις. Θα δούμε τις νέες προσθήκες, ποιες θα είναι.
-Όσον αφορά τον τίτλο του δίσκου, θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το αίσθημα της απελευθέρωσης στο εσωτερικό της μπάντας;
Η αλήθεια είναι πως δεν έχει να κάνει τόσο με τη μπάντα, όσο περισσότερο με τις σχέσεις των ανθρώπων και το πως λειτουργούν όλα στη ζωή. Ο τίτλος είναι κάπως αντιπροσωπευτικός της συνολικής θεματικής των κομματιών, και της λογικής που βγαίνει από μέσα. Θέλαμε όντως να δώσουμε το αίσθημα της απελευθέρωσης, να σπάσουμε τους κανόνες, να ξεφύγουμε από όσα μας "φυλακίζουν". Υπάρχει ένας τοίχος που δημιουργούμε και μέσω του σύγχρονου τρόπου ζωής και με το πως θέλουμε να φαινόμαστε στα social media, λειτουργούμε με ένα προσωπείο. Πολλές φορές αυτό το δημιουργούν και άλλοι για εμάς με διάφορους περιορισμούς. Όλο αυτό θέλουμε να αποβάλλουμε, να αποδράσουμε από τη "φυλακή".
-Αν το πάμε λίγο διαφορετικά, θα μπορούσαν όλα αυτά τα νοήματα μαζί, να βρουν θέση και στη μουσική και τη τωρινή νοοτροπία της μπάντας;
Χαχα δε ξέρω. Ίσως αν βάλεις ότι ξεφύγαμε από τα πολύ κλασικά μονοπάτια της μπάντας, ότι αναπτερωθήκαμε κι ότι θέλουμε να συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε, ναι μπορεί! Σίγουρα κι εμείς θέλουμε να σπάμε τους κανόνες.
-Τέλος, από το "Jailbreak" ποια κομμάτια απολαμβάνεις περισσότερο;
Θα σου πω, είχα συνηθίσει λόγω της περιοδείας να παίζω πολλά από τα κομμάτια του "Perpetual Chaos", και πλέον και στις πρόβες και στα live ανυπομονώ να παίζω τα κομμάτια του νέου δίσκου με τις δισολίες. Είναι κάτι που το κάνουμε πρώτη φορά, κι όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε το "Seed Of Death" live ήταν το απόλυτο. Έτσι απολαμβάνω λίγο περισσότερο τέτοιου τύπου τραγούδια, όπως και το "Jailbreak" με τις εναλλαγές του, ειδικά πάνω στη σκηνή.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου