Τα τελευταία χρόνια νιώθω σαν οι Behemoth να έχουν γίνει οι Metallica του ακραίου ήχου. Μια μπάντα με πολύ άξιες δουλειές πάλαι ποτέ, δικό τους ήχο, πρωτοτυπία κι από ένα σημείο απλά όλα κάπως γαμήθηκαν. Τώρα οι κύριοι από το Γκντανσκ ψάχνουν ξανά να βρουν τα βήματά τους, κι όχι μόνο να βγάζουν ακαθόριστες σατανίλες χωρίς ουσία. Το "The Shit Ov God" ίσως τους γύρισε ξανά τις στροφές, τώρα 30 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους.
Οι Grima είναι ένα ένα όνομα που δείχνει τον δρόμο για το black metal της νέας γενιάς. Το Σιβηρικό ψύχος και οι μακρές νύχτες της στέπας έχουν κάνει τη ψυχοσύνθεσή τους να μεταφράζεται σε νότες και μελωδίες. Το ακραίο, απογυμνωμένο δίδυμο από την κρύα ερημιά, κυκλοφορεί φέτος το "Nightside", στην επέτειο της πρώτης τους δεκαετίας. Με αφορμή το έκτο τους άλμπουμ έρχονται για πρώτη φορά στη χώρα μας, και μιλούν παρακάτω, στο Metal View.
Πολύ πιο σύντομα απ'όσο μπορεί να αναμενόταν μα νέα δουλειά των Nightfall, έρχεται φέτος το "Children Of Eve". Το ενδέκατο τους άλμπουμ, βρίσκει τους Αθηναίους metallers σε μια πολύ καλή φάση, πέρα από όσες τρικυμίες έχουν περάσει ανά τα χρόνια, φτιάχνοντας μια νέα ιστορία. Γεμάτο πόνο και σκοτάδι, ένα νέο κεφάλαιο, ανοίγεται παρακάτω, για όλους του έκπτωτους και τους βασανισμένους.
Οι Nightrage είναι ένα μεγάλο όνομα για το εγχώριο extreme metal, με έναν Σουηδικό αέρα πάντα να φυσάει πάνω τους. Αντίστοιχα οι Full House Brew Crew είναι ένα από τα πιο μεγάλα, ανερχόμενα συγκροτήματα της σκηνής μας, και αμφότεροι αυτοί οι δύο κυκλοφόρησαν πέρσι τις τελευταίες τους, καυτές κυκλοφορίες. Έπειτα από μια δυστυχή αναβολή τον Γενάρη, τελικά όλα πήγαν κατ'ευχή έστω και για λίγο πιο μετά, ένα co-headline show στο Gagarin 205. Μαζί σε αυτό το μουσικό οδοιπορικό βρέθηκαν και οι Grim Love με τους Oathswan, δύο νεοσύστατα σχήματα αλλά και ένα διψασμένο κοινό που ήθελε σκληρές μελωδίες και γκρούβες.
Οι Nightrage και οι Full House Brew Crew σε μια διπλή παρουσίαση δίσκου!
Οι Lik είναι ένα underground supergroup, με μέλη των Bloodbath, των Witchery και των Katatonia, να γυρνούν στα εφηβικά τους χρόνια, να πατάνε το HM-2 πεταλάκι τους, να σκίζουν δέρματα και να μαυρίζουν τα αστικά τοπία της Σουηδικής πρωτεύουσας. Πέντε χρόνια σιωπής, δεν ήταν αρκετά για να τους σταματήσουν και φέτος, επιστρέφουν με την τέταρτη δουλειά τους, με τον χαρακτηριστικό τίτλο "Necro", για να βυθίσει, να σαρώσει και να δείξει πως το death metal, παρά τον ορισμό του, μόνο πεθαμένο δεν είναι.
To Kristiansand είναι μια τυπική, πολύ γραφική περιοχή της Νορβηγίας, με έντονο φυσικό περιβάλλον και τον ποταμό Otra να βρέχει τις πλαγιές του. Όλα αυτά αποτελούν δείγμα έμπνευσης και κύριας επιρροής στο νέο άλμπουμ των θρυλικών In The Woods... Το 7 το τυχερό θα έλεγε κανείς, αφού "κλειδώνει" τον ήχο της νέας εποχής τους. Έτσι, παίρνοντας τη βάρκα του εξωφύλλου, κάνουμε ένα ταξίδι γύρω από αυτό το ιδιαίτερο, μουντό και συνάμα τρικυμιώδες σκηνικό.
Όταν ένα συγκρότημα με ιστορία τριών και πλέον δεκαετιών αποφασίζει να γιορτάσει τη διαδρομή του με μια μοναδική συναυλία στον λόφο του Λυκαβηττού, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι μεγαλειώδες. Οι Rotting Christ, οι αδιαμφισβήτητοι πρεσβευτές του ελληνικού extreme metal στο εξωτερικό, "φυλακίζουν" τις υπέροχες στιγμές αυτής της ιδιαίτερης βραδιάς στο ζωντανό τους άλμπουμ "35 Years of Evil Existence – Live in Lycabettus", υπογράφοντας τον θρύλο τους. Περισσότερο από μια απλή ηχογράφηση, πρόκειται για ένα ηχητικό ντοκουμέντο που αποτυπώνει τη σπουδαιότητα μιας μεγάλης μπάντας και συλλαμβάνει τον πυρήνα μιας ολόκληρης φιλοσοφίας, την αφοσίωση, το σκότος και την ψυχή ενός ερεβώδους οργανισμού που δεν έπαψε ποτέ να εξελίσσεται.
Όταν το black metal συναντά την τελετουργική έκσταση και τη φιλοσοφία του αγνώστου, γεννιέται κάτι περισσότερο από ένα μουσικό έργο, και αυτό είναι το βαθύτερο νόημα του ιδιώματος πέρα από ρηχές σατανίλες και κάφρικες φαμφάρες. Στη δική μας περίπτωση, οι Lucifer's Child το ξέρουν πολύ καλά από το πρώτο τους πόνημα κιόλας, και δε φοβούνται αυτή την ακραία έκφραση να την κάνουν προσωπική, ταυτόσημη και πειραματική. Έτσι και φέτος το "The Illuminant", έπειτα από τρία χρόνια σιωπής, δείχνει ένα πρόσωπο ώριμο, μεστό κι άκρως κατραμιασμένο.
Οι Katla γύρω από το underground αποτελούν ένα καυτό όνομα, που μέσα από το συμβόλαιο τους στη Napalm Records, ανυπομονούν να εκβάλλουν το σκοτάδι τους και παραέξω. Η ωμή ένταση τους και η ανεξέλεγκτη δυναμικότητα που περικλείει το ντεμπούτο, "Scandinavian Pain",κάνει τους Δανούς metallers να ξεφεύγουν από τα όρια του κλασικού doom metal, αφού το ακραίο στοιχείο πρωταγωνιστεί, δημιουργώντας μια προσωπική εμπειρία, στα αφιλόξενα, κρύα μέρη του Ευρωπαϊκού Βορρά. Μια δουλειά συναισθηματικά φορτισμένη, για την οποία, οι δύο εκ των ιθυνόντων, ο ντράμερ και τραγουδιστής Rasmus Bang κι ο "Βενιαμήν" της μπάντας, στο μπάσο, Theis Thorgersen, δίνουν μια κατάθεση ψυχής στο Metal View, με χαλαρούς αλλά και βαρείς τόνους, όπως ακριβώς και η μουσική τους.
Οι Purified in Blood είναι μια μπάντα που δεν χωράει εύκολα σε καλούπια. Από το πρώτο τους άλμπουμ μέχρι τώρα που ήρθαν τόσες φουρτούνες, η μουσική τους υπήρξε μια ανωμαλία στο τοπίο του metal, με το brutal metalcore τους να διαφέρει από την κυριαρχία του black metal στη Νορβηγία, αλλά με την ακρότητα τους να εμβαθύνει και να σκάβει μέσα μας από άλμπουμ σε άλμπουμ. Με το νέο τους άλμπουμ, έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια, το "Primal Pulse Thunder", επιστρέφουν με έναν ήχο πιο μακριά από τα core μονοπάτια, αλλά απόλυτα σκληρό και νευρωτικό.
Οι Katla γεννήθηκαν στο νοτιότερο και πιο γκρίζο μέρος της Σκανδιναβίας, τη Δανία. Αυτά τα έξι χρόνια της ύπαρξης τους έχουν ψαχτεί πολύ, με κύριο γνώμονα το doom metal να γίνει ακόμα πιο βαρύ και άγριο. Όλη αυτή η μαυρίλα βρήκε το τέλειο αντίκρισμα τώρα, στο πρώτο τους άλμπουμ, με τον πολύ χαρακτηριστικό τίτλο "Scandinavian Pain", όπου μόνο στην ιδέα του και στο εξώφυλλο με το μαύρο αδέσποτο σκυλί, σε κάνει να σαστίσεις και να το ακούσεις. Μια ωμή μουσική πραγματικότητα, ανοίγεται παρακάτω.
Πως οι αρχαίες ιστορίες βρίσκουν αντίκρισμα στο σήμερα και μέσα στα προσωπικά μας βιώματα, είναι ένα ερώτημα που συμβολικά το έχουν βρει και το έχουν πετύχει οι "δικοί" μας Euphrosyne εις διπλούν. Οι Αθηναίοι post black metallers, μετά το ΕΡ "Keres", πήραν τον μύθο του Μόρου, τον έβαλαν στη δική τους σκοτεινή προσωπικότητα και το σπαρακτικό τους βίωμα, και το ένωσαν σε ένα ντεμπούτο ζοφώδες, πονεμένο, σοβαρό και πολυμορφικό. Με αφορμή το "Morus" λοιπόν, και τις επερχόμενες εμφανίσεις σε Αθήνα αλλά και Πάτρα, η μπάντα τα λέει στο Metal View.
Φαίνεται τρελό, αν σκεφτούμε πως πολλά πράγματα στη ζωή μας τα βλέπουμε ως προ και μετά καραντίνας. Ένα από αυτά, και το προηγούμενο άλμπουμ των Nightstalker που κυκλοφόρησε το 2019. Έξι ολόκληρα χρόνια μετά, οι Έλληνες μάστορες του ελληνικού stoner ήχου, επιστρέφουν με το έβδομό τους πόνημα, "Return From The Point of No Return". Το άλμπουμ αποτυπώνει μια μπάντα που επιστρέφει στον πυρήνα του ήχου της, εξελίσσοντας το χαρακτηριστικό της στιλ, κυρίως με αμεσότητα δίχως ιδιαίτερους πειραματισμούς και γυρνώντας μας σε υπέροχες στιγμές, εκεί που κάτι πιασάρικο γίνεται συνοδοιπόρος στη ψυχή σου.
Ο τρόπος που η φύση με το black metal συνδυάζονται τόσο αρμονικά, είναι φοβερό δημιουργώντας τη μαγεία που οι φίλοι του ακραίου metal λατρεύουν. Από τον ζεστό ελληνικό μυστικισμό και τα αχανή πλαίσια των Νορβηγικών φιορδ, μέχρι τα δάση και τις παγωμένες Ρώσικες ερήμους. Έτσι, τα δύο αδέρφια που αποτελούν τους Grima, μετά από δυόμιση χρόνια επιστρέφουν. Η μπάντα με τον δικό της ήχο και την αυθεντική προσωπικότητα, υμνούν τη νύχτα στο έκτο τους πόνημα, "Nightside".
Οι Γάλλοι post-black metallers The Great Old Ones επιστρέφουν με το Kadath, έπειτα από πεντέμισι ολόκληρα χρόνια, σε ένα concept άλμπουμ που συνεχίζει την ατμοσφαιρική τους εξερεύνηση στον κόσμο του H.P. Lovecraft. Αυτή τη φορά, εμπνέονται από το The Dream-Quest of Unknown Kadath, τη νουβέλα του 1926, μεταφέροντας τον fan σε έναν ονειρικό αλλά και εφιαλτικό κόσμο, γεμάτο κοσμικό τρόμο και αβυσσαλέες μελωδίες.
Στη χώρα που μεσουράνησε το black metal, τα τελευταία χρόνια, έρχεται μια δύναμη, αυτή του underground death metal, μέσα από τη νέα γενιά. Οι Horrifier αποτελούν ένα από τα ανερχόμενα ονόματα στη Νορβηγική σκηνή, ορμώμενοι με αγνή σαπίλα και σκοτάδι, ευθύς από το Όσλο. Έτσι, το Metal View, μιλάει με την ίδια τη μπάντα σχετικά με το ντεμπούτο της "Horrid Resurrection".
Oι Acaste είναι ένα σχήμα που ήρθε στα ξαφνικά, μέσα από τα χιλιόμετρα και την εμπειρία μουσικών που την εγχώρια σκηνή την έχουν υπηρετήσει πιστά. Με ανησυχία και πάθος για τα σκούρα χρώματα της ύπαρξης, φέρνουν μαζί τους το "Home", ένα ΕΡ που αποτελεί το δείγμα της γνωριμίας μας μαζί τους, βάζοντας μας γρήγορα στα βαθιά, με αυτό το παρθενικό τους ταξίδι.
Οι Funeral αποτελούν κάποιους από τους αφανείς ήρωες του Νορβηγικού metal. Με μεγάλη παρακαταθήκη σαν μπάντα και με μέλη γεμάτα ιστορία, φέτος συμπληρώνουν 20 χρόνια από τότε που έβαλαν ξανά μπροστά κι άνοιξαν τα πανιά τους για τα μαύρα πελάγη της ψυχής. Οι funeral doomsters από τα προάστια του Όσλο, κυκλοφόρησαν το έβδομο πόνημά τους, κι ο ντράμερ και ιδρυτής τους, Anders Eek αναλύει το παρασκήνιο του "Gospel Of Bones" στο Metal View.
Με την αρχή του 2025, βλέπουμε πως το 2009 είναι πολύ πιο μακρινό από όσο φανταζόμαστε, καθώς απέχουμε από τότε 16 ολόκληρα χρόνια. Τόσο είχαν να μας κάνουν τη χάρη και οι Sacrifice για να επιστρέψουν δισκογραφικά. Η μπάντα που σηκώνει την Καναδική metal σημαία ψηλά, ειδικά για τους extreme μύστες, πλάι σε μπάντες όπως οι Razor ή οι Exciter, επιστρέφει για να γεφυρώσει το χάσμα των γεναιών που έχει αφήσει πίσω της, τιμώντας τις ρίζες της, κοιτάζοντας παράλληλα και πολύ μπροστά, με λεπτομέρειες που θα κάνουν τη διαφορά, δίχως να ειναι απαραίτητα προσκολλημένοι στα ανίερα 80s. Το "Volume Six" είναι εδώ ανεβάζοντας τα ντεσιμπέλ.
