Όσοι έχουν ασχοληθεί με τη μουσική του Vintersorg, ξέρουν τι μπορεί να περιμένουν λίγο-πολύ. Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί, το ενδέκατο άλμπουμ, του επιδραστικού Σουηδού καλλιτέχνη, "Vattenkrafternas Spel" αποτελεί μια εξαιρετική ευκαιρία. Ο μουσικός που έχει συνδέσει το όνομά του τόσο με το ομώνυμο του project, όσο και με σχήματα όπως οι Borknagar, και οι Cronian, αγαπά τον ακραίο ήχο και τη φύση εξίσου, ενώνοντας αυτά τα πάθη, και μελετώντας τα εις βάθος. Έτσι, τα στοιχεία της φύσης τελευταία μονοπωλούν το ενδιαφέρον, με το νερό να παίρνει σειρά, τώρα έπειτα από 8 ολόκληρα χρόνια.
Ευθύς εξ αρχής, το “Efter Dis Kommer Dimma”, κάνει ξεκάθαρη την επιστροφή στην αμεσότητα, με απλό αλλά μεγαλειώδες riffing, σκληρά και καθαρά φωνητικά σε μια δραματουργική και ταυτοχρόνως επική εναλλαγή, και μπόλικη ατμόσφαιρα. Αντίστοιχα και το “Malströmsbrus” συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο, με τις ιαχές και τη folk ταυτότητα του Vintersorg να βγαίνει περισσότερο στην επιφάνεια, ενώ πιο ζωηρά θα συναντήσουμε κατά την πορεία, το “Ur älv och å” αλλά και το καταληκτικό “Ödsliga salar”, που από κοινού δίνουν μια επική, ευθεία διάσταση, σε αντίθεση με το "Stortsjo" ή το "Regnskuggans Rike", καθώς δημιουργούν ένα πιο παγερό κλίμα, στιγμιαία, πιο κοντά στο black metal που έπαιζε κάποτε με τους Borknagar ή ακόμα και στις ρίζες του με το πρώτο του άλμπουμ.
Σε μια νοερή ένωση όσων αναφέρθηκαν παραπάνω, κομμάτια σαν το “Från djupet dunstar tiden” ή το "Kraftkallan", φλερτάρουν με την απαλότητα, τη μουσική πραότητα αλλά και έναν φυσικό δυναμισμό, που στην όλη ιδιοτροπία τους, φαντάζουν σαν κάτι ανάλογο του "Blood On Ice" των Bathory, αλλά σε μια τεχνικότερη, πιο σύγχρονη εκδοχή του. Από την άλλη το "Skyrok" είναι η τελευταία βροντή πριν το φινάλε, όπου σε ένα τρικυμιώδες σκηνικό, η παράδοση συναντά αρκετά πιο melo, catchy στοιχεία.
Είναι υπέροχο, που η απόλυτη εκφραστικότητα του Vintersorg βρήκε ξανά το δρόμο της, σε ένα άλμπουμ γεμάτο ιδέες, ατμόσφαιρα και πάθος. Το progressive στοιχείο μπορεί να έχει μετριαστεί και να έχει δώσει τη σκυτάλη στο γρήγορο παίξιμο, το μπλέξιμο power και black ήχων, και ο πατροπαράδοτος Σκανδιναβικός ήχος να λαμβάνει περισσότερο έδαφος, αλλά κανείς δε θα νιώσει ακούγοντας το "Vattenkrafternas Spel" ότι τον ξενίζει, αφού ο χαρακτήρας του Σουηδού πολυοργανίστα πάντα θα υπερτερεί. Η μαγεία και η δύναμη του νερού είναι ο πρωταγωνιστής στις μουσικές ιστορίες αυτού του δίσκου, και ηχητικά η ροή, η δύναμη και το ρεύμα του, μπορεί να συνεπάρει εύκολα κι εμάς πριν καλά καλά το καταλάβουμε.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου