Οι Grima είναι ένα ένα όνομα που δείχνει τον δρόμο για το black metal της νέας γενιάς. Το Σιβηρικό ψύχος και οι μακρές νύχτες της στέπας έχουν κάνει τη ψυχοσύνθεσή τους να μεταφράζεται σε νότες και μελωδίες. Το ακραίο, απογυμνωμένο δίδυμο από την κρύα ερημιά, κυκλοφορεί φέτος το "Nightside", στην επέτειο της πρώτης τους δεκαετίας. Με αφορμή το έκτο τους άλμπουμ έρχονται για πρώτη φορά στη χώρα μας, και μιλούν παρακάτω, στο Metal View.
-Τρία χρόνια μετά το “Frostbitten”, επιστρέψατε με το Nightside. Τι νιώθετε πως φέρνει μαζί του;
M: Πρώτα απ’ όλα, απλώς θέλαμε να γράψουμε έναν καινούργιο δίσκο. Δεν μας ενδιαφέρει να επαναλάβουμε προηγούμενες εμπειρίες ή να ακολουθήσουμε τα βήματα των παλιών άλμπουμ. Πάντα ψάχνουμε νέους τρόπους να ηχογραφήσουμε νέο υλικό. Πειραματιστήκαμε με αναλογικό εξοπλισμό σε αυτόν τον δίσκο και προσπαθήσαμε να αξιοποιήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα τον παλιό στούντιο ήχο και τις δυνατότητες. Ένα από τα βασικά νέα στοιχεία είναι μάλλον η διαφορετική προσέγγιση στο rhythm section. Αυτό άλλαξε σαφώς τη συνολική εικόνα του άλμπουμ.
V.: Το νέο άλμπουμ είναι πιο προσανατολισμένο στις κιθάρες και μπορέσαμε να δώσουμε περισσότερη λεπτομέρεια σε δευτερεύοντα όργανα, όπως τα πλήκτρα και το μπαγιάν. Στο Nightside υπάρχουν αρκετά σόλο ηλεκτρικής κιθάρας με επιρροές από κλασική κιθάρα, καθώς και αρκετά σημεία με καθαρά φωνητικά τύπου χορωδίας.
M.: Όπως και να έχει, ο ήχος των Grima, όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία 10 χρόνια, παραμένει κυρίαρχος. Η μουσική έχει γίνει πιο οργανική και τρομακτική.
-Συνεπώς αλλάξατε και τον τρόπο σύνθεσης;
M: Αρκετά. Πειραματιστήκαμε πολύ στο rhythm section, και αυτό άλλαξε τη δυναμική. Οι κιθάρες ήρθαν πιο μπροστά, σχεδόν σε classic heavy metal λογική. Υπάρχουν πολλές μελωδίες, σόλο, leads – και όλα ηχογραφημένα ζωντανά. Δεν γράφαμε τα μέρη χωριστά. Θέλαμε να “συμβαίνει” η μουσική στο στούντιο.
-Η αλλαγή φαίνεται και στα πλήκτρα: υπάρχουν μεν, αλλά πολύ πιο πίσω στη μίξη...
M: Ακριβώς. Τα πλήκτρα και τα υπόλοιπα ατμοσφαιρικά στοιχεία (μπαγιάν, ambient θόρυβοι, field recordings) χρησιμοποιήθηκαν με φειδώ. Δεν θέλαμε να καταλαμβάνουν χώρο ή να μπλέκονται με τις κιθάρες. Αντίθετα, θέλαμε να λειτουργούν σαν σκιά, σαν υπόβαθρο. Είναι εκεί για να δίνουν βάθος στην ιστορία που λέμε, όχι να τραβούν την προσοχή.
Το άλμπουμ έχει σκοτεινή, κινηματογραφική αύρα. Είχατε εξαρχής στο μυαλό σας το θέμα της νύχτας;
M: Όχι, καθόλου. Όπως πάντα, ξεκινάμε από τη μουσική. Δεν υπάρχει concept εξαρχής. Όταν τελειώσαμε τη σύνθεση και ξεκινήσαμε τους στίχους, συνειδητοποιήσαμε ότι υπήρχε ένα κοινό αίσθημα: όλα τα κομμάτια είχαν κάτι από την νύχτα, την απουσία του ήλιου, την ησυχία που κρύβει τρόμο. Η νύχτα μπορεί να είναι ειρηνική, αλλά και τρομακτική. Το Nightside ήρθε φυσικά σαν τίτλος. Ήταν η λέξη που έδενε όλα τα κομμάτια.
-Ο τίτλος είναι επιτυχημένος γιατί αντικατοπτρίζει τον χαρακτήρα της μουσικής. Δεν είναι τόσο κρύος, ούτε τόσο φολκ ή παραμυθένιος – πραγματικά έχει αυτή τη νυχτερινή ατμόσφαιρα. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα και την είχατε στο μυαλό σας πριν ξεκινήσετε να γράφετε;
M: Αυτός ο τίτλος αντικατοπτρίζει τον ήχο μας. Η λέξη είναι σύντομη και σκληρή. Διαφέρει από τη λέξη “grim” (ζοφερός), αλλά ο ήχος και το πώς ταιριάζει με τη μουσική μας σημαίνει ακριβώς αυτό. Δώσαμε αυτό το όνομα στο άλμπουμ αφού ηχογραφήθηκε. Όπως είπα πριν, οι στίχοι και η γενική σύλληψη δημιουργούνται αφού ολοκληρωθεί η μουσική. Μόνο μετά, σκεφτόμαστε πώς θα ονομάσουμε το άλμπουμ. Έτσι, όταν φτάσαμε στο σημείο να γράψουμε τους στίχους, υπήρξε ανάγκη να βρεθεί μια ενιαία σύλληψη, και αυτή αποδείχτηκε ότι ήταν η νύχτα. Μπορεί να ειπωθεί πως ολόκληρος ο αφήγηματικός χαρακτήρας, μαζί με την εξέλιξη των καταστάσεων, ήρθε και έδεσε με τη σωστή μορφή ώστε να έχουμε ένα ολοκληρωμένο έργο.
M:Ναι, φυσικά. Η νύχτα εμπνέει πολλούς καλλιτέχνες, κι εμείς δεν είμαστε εξαίρεση.
-Για εσάς τι είναι η νύχτα;
V: Όταν γράφαμε τους στίχους και προσπαθούσαμε να βρούμε μια ενοποιητική ιδέα, ένα κομμάτι του εαυτού μας. Η έννοια της νύχτας μάς φάνηκε ότι συνδέει τα πάντα, τους εαυτούς μας τη μουσική μας.
-Στον δίσκο υπάρχει πάντως μεγαλύτερη ένταση, κάπου και σχεδόν death metal riffing. Το επιδιώξατε;
M: Δεν μας ενδιαφέρουν ταμπέλες. Αν μας έρθει ένα riff που έχει death χαρακτήρα, το κρατάμε. Θέλουμε το κάθε κομμάτι να έχει ροή, δύναμη, δραματουργία. Σκεφτόμαστε πάντα και πώς θα λειτουργήσει live. Πρέπει να παίζεται επί σκηνής με δύναμη και αλήθεια. Μας αρέσει το γεγονός ότι δεν χρειάζεται να θέτουμε όρια στη δημιουργικότητά μας και προσπαθούμε να αξιοποιούμε στο έπακρο τις τεχνικές ικανότητές μας.
-Άρα η ζωντανή απόδοση σας επηρεάζει πλέον περισσότερο;
M: Ναι. Παλιότερα σκεφτόμασταν πιο πολύ τη στούντιο προσέγγιση. Τώρα που παίζουμε τακτικά, βλέπουμε τι λειτουργεί μπροστά σε κοινό. Αυτό μας επηρεάζει: δεν γράφουμε μόνο για ακρόαση στο σπίτι, αλλά και για να σταθεί το κομμάτι σε live σκηνή. Το Nightside γράφτηκε με αυτό κατά νου.
-Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει μια folk ή παραδοσιακή πτυχή, έστω κι αν είναι πιο διακριτική.
M: Μας ενδιαφέρει η παράδοση, αλλά όχι με τον “εύκολο” τρόπο. Δεν θα βάλουμε folk μελωδίες απλώς για να ακούγονται ωραία. Χρησιμοποιούμε τοπικά όργανα, το μπαγιάν, παραδοσιακές φωνές, αλλά με προσοχή. Θέλουμε να φτιάξουμε κάτι αυθεντικό, όχι ένα πανηγύρι ή τουριστική εκδοχή της folk.
-Πόσο παρούσα είναι η Σιβηρία στη μουσική σας;
M: Μιλάμε για την έννοια της "σιβηρικής μουσικής", που υπάρχει εδώ και καιρό. Δεν είναι μόνο black metal. Για παράδειγμα, υπάρχει μια μπάντα που λέγεται Nyutland, που παίζει folk μουσική πιο σκοτεινή, λίγο ακραία.
V: Σε τοπικό επίπεδο, έχουμε έντονα ανεπτυγμένη τη folk μουσική. Υπάρχουν πολλά σχήματα από τη Χακασία στα Ουράλια, και από γηγενείς πληθυσμούς της Σιβηρίας. Αυτή η τοπική χροιά μεταφέρεται και σε πιο mainstream είδη, ακόμα και στην ποπ και τη ραπ.
-Πόσο σας βοήθησε το διαδίκτυο στο να φτάσετε μέχρι εδώ;
Μ: Ήταν καθοριστικό. Ξεκινήσαμε με uploads στο Bandcamp και Youtube. Μέσω του ίντερνετ ήρθαμε σε επαφή με labels, όπως τη Naturmacht Productions, fans, δημοσιογράφους. Κάναμε τα πάντα μόνοι μας στην αρχή — εξώφυλλα, mix, επικοινωνία. Αλλά ποτέ δεν κάναμε spam. Θέλαμε να αφήσουμε τη μουσική να μιλήσει. Σιγά σιγά, με κάθε κυκλοφορία, άρχισε να χτίζεται η φήμη. Γενικά και τα social media μας τα χρησιμοποιούμε κατά κύριο λόγο για τη μουσική. Μας βοήθησε κυρίως, όντας ένα συγκρότημα αρκετά μακριά από άλλες της σκηνής και του είδους.
-Δέκα χρόνια ύπαρξης...Αισθάνεστε πια ότι έχετε ξεφύγει από το “underground”;
Μ: Νομίζω ναι. Έχουμε φτάσει σε σημείο να παίζουμε σε μεγάλα φεστιβάλ, να έχουμε σταθερό κοινό. Φυσικά και σεβόμαστε το παρελθόν μας, αλλά δεν θέλουμε να μείνουμε στο “lo-fi” για πάντα. Ο ήχος μπορεί να εξελίσσεται χωρίς να χάνει την ψυχή του. Ξεκινήσαμε να περιοδεύουμε επαγγελματικά από πολύ νωρίς, με τέσσερα άλμπουμ ήδη στις αποσκευές μας. Κάνουμε κανονικές περιοδείες, με σοβαρή οργάνωση και δυνατές live εμφανίσεις. Η διαφορά είναι εμφανής σε σχέση με το τι κάνουν πολλές underground μπάντες.
-Έρχεστε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Τι να περιμένει το κοινό από αυτές τις εμφανίσεις;
Μ: Είμαστε ενθουσιασμένοι. Θέλουμε να συναντήσουμε τους fans, να νιώσουμε την ενέργεια. Θα παίξουμε πολλά από το Nightside, αλλά και κομμάτια από προηγούμενους δίσκους. Δεν έχουμε ξανάρθει και έχουμε πολύ καλή εικόνα για τον κόσμο και τη σκηνή. Είναι πάντα ενδιαφέρον να βλέπεις την αντίδραση του κοινού σε μέρη που δεν έχεις ξαναπαίξει. Θα είναι μια μαγική εμπειρία
-Γνωρίζετε ελληνικά συγκροτήματα;
V: Rotting Christ, φυσικά. Και οι Septicflesh — είναι Έλληνες, έτσι δεν είναι; χαχα, Και Necromantia επίσης. Πολύ ιδιαίτερη μπάντα. Υπάρχει χαρακτήρας στη σκηνή σας.
-Τέλος, νιώθετε πως το "Nightside" είναι το πιο "συναυλιακό" σας άλμπουμ;
Μ: Νομίζω πως ναι. Όλα θα φανούν στις συναυλίες μας όμως. Το μόνο βέβαιο είναι πως μιλάμε για κάτι πολύ ώριμο και κυρίως για ένα άλμπουμ που θα έχει πολλά κομμάτια στην playlist της περιοδείας μας.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου