Ο πόλεμος για τους Unleashed καλά κρατεί ακόμα. Το βόρειο αίμα τους βράζει για φασαρίες, και το δείχνουν με κάθε ιστορία, σε κάθε δίσκο τους. Οι Σουηδοί γερόλυκοι του death metal, δείχνουν πάντα το πόσο ανήσυχα πνεύματα είναι, και πως τίποτα δεν τους πτοεί από το να βγάλουν κάτι σκληρό, αιμοδιψές μα πάντα ποιοτικό, όσα πράγματα κι αν αλλάξουν τριγύρω. Στις τάξεις τους πάντα η γνωστή τετράδα εδώ και 30 χρόνια, εξαπολύει πάλι θάνατο, τσεκούρι και φωτιά, με το 15ο πόνημά, "Fire Upon Your Lands".
Ξεφεύγοντας από το thrashy δρόμο του προηγούμενου τους δίσκου, "No Sign Of Life", συνεχίζοντας όμως στο έπος του Odalheim, οι Στοκχολμέζοι ανασυντάσσουν στις δυνάμεις τους το κλασικό, ψυχρό tremolo picking τους, κρατώντας βέβαια ακόμα τις γκρούβες της σύγχρονης εποχής τους. Έτσι κιόλας, εναρμονίζεται καλύτερα το βάρος του death metal τους, με τις σύγχρονες ματιές, στον πανταχού παρόντα, βίκινγκ χαρακτήρα τους. Αυτό το χαρακτηριστικό παράδειγμα ήχου, δίνεται ευθύς εξ αρχής με το "Left For Dead", και συνεχίζει απτόητα στα "War Comes Again", "Midjarhaf" και "HailThe Varangians!". Βέβαια, πέρα από τα trademarks του νέου δίσκου, δε λείπουν κραυγές μίσους, πολεμικές ιαχές και ανίερα σφυριλατήματα, κι έτσι με τις ευλογίες του Odin, παρατηρούμε στιγμές γεμάτες κοπανήματα κι άγριους ρυθμούς, όπως στο "A Toast To The Fallen" ή το ομώνυμο του δίσκου, αλλά και στακάτα καταστροφικά περάσματα όπως στο απειλητικό "The Road To Haifa Pier", χωρίς βέβαια να λείπουν κι επικές κορυφώσεις σαν αυτές του σπουδαίου διδύμου "To My Only Son" και "Hold Your Hammers High". Μια ακόμα ενδιαφέρουσα πτυχή στο μουσικό σκέλος του άλμπουμ, είναι και η τεχνική πλευρά που εξωτερικεύεται όσο λίγες φορές, στο "Loyal To The End", ενώ και στον επίλογο με το "Unknown Flag" υπάρχει μια έντονη τραχύτητα, με τον μπροστάρη Johnny Hedlund, να βαθαίνει κι άλλο τις φωνητικές του χορδές, αφήνοντας μεταξύ άλλων και ένα cliff hunger για την επόμενη δουλειά, ή διαφορετικά, το επόμενο κεφάλαιο της ιστορίας τους.
Οι Unleashed είναι από τις λίγες μπάντες που έχουν μείνει πολύ πιστές στο στυλ τους, με μικρές αλλαγές που ποτέ δεν αλλοιώνουν τον προσωπικό τους χαρακτήρα, και ξεχωρίζουν από το υπόλοιπο κλασικό death metal της σκηνής τους. Φέτος, καταφέρνουν μετά από μερικά χρόνια, να γυρίσουν στα μελωδικά τους στοιχεία, και να τα ενώσουν με πολύ έντονες riff-ολογίες, αλλά τονίζοντας ένα πιο οδυνηρό, ολέθριο σκηνικό, παρά κάτι πομπώδες. Η ιστορία τους συνεχίζει στο κυνήγι του Λευκού Χριστού, σε ένα καθόλα extreme, σύνολο, που ταυτοχρόνως είναι και μεθυστικό για όποιον κάτσει να το παρακολουθήσει. Το "Fire Upon Your Lands" δε δίνει τίποτα λιγότερο απ'όσα υπόσχεται με τον τίτλο του, και σίγουρα αποτελεί ένα από τα πιο κολλητικά άλμπουμ της πρόσφατης ιστορίας της μπάντας.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου