Οι Cadaver είναι ένα από τα πιο ιστορικά ονόματα στο ακραίο metal της Νορβηγίας. Η γενέτειρα του black metal, έχει ένα πολύ σκοτεινό, death παρελθόν, όταν οι εν λόγω κύριοι μαζί με τους Mayhem και τους Darkthrone, ήδη από τα τέλη των 80s και τις αρχές των 90s έπαιζαν έναν ωμό, ακατέργαστο, άγριο ήχο. Από τότε πολλά πράγματα άλλαξαν, αλλά η μπάντα του Anders Odden κράτησε τον ίδιο χαρακτήρα, όσο κι αν αυτός ενασχολήθηκε παράλληλα με τους θρύλους Celtic Frost ή τους σπουδαίους Satyricon. Φέτος οι νεκρομεταλλάδες βετεράνοι, σκαλίζουν τα αρχεία τους, ξαραχνιάζουν κασέτες και βρίσκουν κάτι μοναδικό. Το "Hymns Of Misanthropy" κανονίζει ραντεβού με την ιστορία ως μια συλλογή παλιών ηχογραφήσεων και ο ιθύνοντας νους, μας γυρνάει πάνω από 30 χρόνια πίσω, σε μια μεγάλη μουσική αναδρομή στο Metal View.
Η κουβέντα ξεκινάει με το πόσο ιδιαίτερο δείγμα αποτέλεσε το εναρκτήριο "Maltreated Mind Makes Man Manic", κι ο Anders δίνει τη γεύση για το πως δημιουργήθηκε όλο το άλμπουμ. "Ήμασταν τυχεροί που δεν χρειάστηκε να ξαναηχογραφήσουμε τα κομμάτια. Μπορέσαμε να δείξουμε στον κόσμο τα παλιά, ανέκδοτα υλικά μας. Το μόνο που πραγματικά ολοκληρώσαμε τώρα ήταν το νέο single, το "Maltreated Mind Makes Man Manic". Ήταν ένα τραγούδι που δεν είχαμε ποτέ τελειώσει – υπήρχαν τύμπανα και κάποιες κιθάρες, αλλά θυμάμαι ότι είχα πλήρη ενορχήστρωση με φωνητικά και τα πάντα, από κάποιες παλιές live κασέτες".
Εκεί εν ολίγοις έγινε και το "ξεσκόνισμα" για να δούμε τις απαρχές της Νορβηγικής σκηνής ή μόνο της ίδιας της μπάντας; Οι απαντήσεις πάλι είναι καθοριστικές...
"Εκείνη την εποχή δεν γνωρίζαμε πολλά, όλα ήταν ακόμα υπό διαμόρφωση. Τελικά ξαναμαζέψαμε το παλιό line-up και όλα άρχισαν να μοιάζουν σαν να συνέβαιναν ξανά μόλις από την πρώτη μέρα, λες και δεν σταματήσαμε ποτέ. Απλά αρχίσαμε να δουλεύουμε ξανά μαζί. Εγώ πρόσθεσα μερικά lead μέρη στην κιθάρα που έλειπαν" και συνεχίζει "Ορισμένες ηχογραφήσεις ήταν σε κασέτα, οπότε τις μεταφέραμε σε ψηφιακή μορφή και το μόνο που κάναμε ήταν να προσπαθήσουμε να τις κάνουμε να ακούγονται όσο το δυνατόν καλύτερα. Χρησιμοποιήσαμε έναν Γερμανό ηχολήπτη για το mastering, ο οποίος είναι ειδικός στην αποκατάσταση παλιών ηχογραφήσεων. Έχει δουλέψει με συγκροτήματα όπως οι Dive, Hellhammer, Celtic Frost, Venom… Γνωρίζει πώς να δώσει σε αυτά τα κομμάτια την παλιά τους αισθητική αλλά με σωστό, ποιοτικό ήχο."
'Για εμάς, αυτό το άλμπουμ είναι κάτι σαν εκδίκηση.'
"Δείχνει πώς ακουγόμασταν πριν η νορβηγική black metal σκηνή τραβήξει όλη την προσοχή. Μπορείς να ακούσεις τη σπίθα, την ενέργεια που υπήρχε ήδη από τότε. Όλα αυτά τα τραγούδια γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν προτού υπάρξουν καν οι εμβληματικές black metal κυκλοφορίες της Νορβηγίας. Το ντεμπούτο μας "Hallucinating Anxiety" ήδη τότε ήταν ωμό και πρωτόγονο, και αυτό είναι που προσδίδει τη μοναδικότητα των Cadaver. Νομίζω ότι σήμερα αυτά τα κομμάτια ακούγονται πιο πρωτότυπα απ’ ό,τι τότε."
Όσο ακούγεται ο δίσκος στο background και η κουβέντα με τον Anders συνεχίζει, γίνεται η αναφορά στο old-school. Εκεί είναι που μετά το πρώτο single και τις έξτρα προσθήκες, του λέω πως αυτή η αίσθηση δεν έχει πάψει να διατηρείται. Εκεί είναι που αναφέρουμε και κομμάτια σαν το "Misanthropic Anthem" ή το "Nowhere To Hide", εκεί είναι που μπορείς να ακούσεις τις επιρροές από Death, Napalm Death, Hellhammer, Venom, ακόμα και τα πρώιμα Mayhem, όπως το Deathcrush. . Ο ίδιος λέει:
"Υπάρχουν πολλές ομοιότητες μεταξύ του ήχου μας και του πρώιμου black metal γιατί τότε απλά... δεν υπήρχε διαχωρισμός. Δεν υπήρχε όρος ούτε για death metal ούτε για black metal. Τα είδη δεν είχαν ακόμη καθοριστεί."
Και κάτι σοφό επίσης ακούγεται, ότι δύο πράγματα είχαν σημασία τότε: να είσαι αυθεντικός και να έχεις τον δικό σου ήχο. Αν αντέγραφες κάποιον άλλον, σε απέρριπταν. "Για εμένα, τότε black metal ήταν απλά το άλμπουμ των Venom. Ο ντράμερ μας είχε έντονες hardcore επιρροές – D.R.I., Napalm Death, ακόμα και πιο punk μπάντες. Και πάντα λειτουργούσαμε με βάση το εξής: αν ένα μέρος σε ένα τραγούδι ήταν βαρετό, το αλλάζαμε."
Πάνω στις αναφορές του χρόνου, ο Anders λέει πως τα κομμάτια γράφτηκαν γύρω στο 1991-92, και κάπως έτσι φάνηκε πως όσο και παλιά να αναφερόμαστε, ο καιρός κυλάει σαν νερό...Πέρα από κάποια που γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν λίγο αργότερα. Τα περισσότερα όμως είναι από την ίδια περίοδο.
"Λατρεύω αυτό το άλμπουμ. Ήταν θαμμένο για τόσα χρόνια. Πάντα προχωρούσα μπροστά και δεν είχα τον χρόνο να το κοιτάξω. Είχα ένα τεράστιο αρχείο, αλλά δεν το είχα ξεσκαρτάρει."
Για το πως ξαναήρθαν στην επιφάνεια αυτά τα αρχεία, ένα μικρό δράμα και η παύση του από τους Satyricon ως μπασίστας, άνοιξε το φως...
"Ήρθε η πανδημία και μαζί ο καρκίνος. Όλα σταμάτησαν. Παραιτήθηκα από τις δουλειές μου ως tour manager, από άλλες μπάντες και από τους Satyricon. Έχτισα το δικό μου στούντιο και τότε ήταν που άρχισα να σκάβω στα παλιά αρχεία. Είχα τον χρόνο να το κάνω και –εφόσον οι Cadaver είναι ακόμα ενεργοί– τώρα αυτό έχει νόημα. Θέλω να είναι το έργο της ζωής μου."
"Υπάρχουν μπάντες ως επάγγελμα. Οι Cadaver δεν είναι αυτό. Δεν το κάνω για τα λεφτά. Το κάνω για την τέχνη, για τη μουσική, για το πάθος."
'Πάντα ήθελα να εξερευνώ σκοτεινούς, ακραίους, τεχνικούς δρόμους στην extreme μουσική.'
"Το υλικό μοιάζει σαν να έμεινε στο σκοτάδι γιατί κανείς τότε δεν ήταν έτοιμος να το ακούσει. Σήμερα, ακριβώς λόγω του χρόνου που έχει περάσει, αποκτά ένα νέο βάρος. Δεν είναι απλώς ένα «παλιό demo». Είναι μια εικόνα ενός άλλου τρόπου σκέψης – ενστικτώδης, ευάλωτος, ακραίος. Το γεγονός ότι επιβίωσε μέσα από τις δεκαετίες και βρήκε τώρα φωνή, προσδίδει μια σχεδόν μυθική διάσταση στην ύπαρξή του"
Μέσα στο όλο κλίμα της νοσταλγίας, η απορία μου για τον τίτλο έχει ένα βασικό ερώτημα, αν ταιριάζει με το νεανικό edginess του ιθύνοντα ή αν είναι κάτι πιο βαθύ. "Ο τίτλος του άλμπουμ είναι απόλυτα ταιριαστός. Μιλά για τον μισάνθρωπο άνθρωπο – κι έτσι αισθάνομαι όσο μεγαλώνω. Ο κόσμος διαλύεται από πολιτικές και θρησκευτικές ιδεολογίες. Αν είσαι διαφορετικός, σε βλέπουν ως απόβλητο. Πολλοί από τους πολιτικούς σήμερα είναι μικρότεροι από εμένα και δεν ξέρουν τίποτα περισσότερο από εμένα. Ο κόσμος είναι χάος."
Η ακραία νεότητα όμως σκιαγραφείται εδώ, λέγοντας πως, "Όταν ήμουν νεότερος, απλώς έπαιζα. Τώρα απολαμβάνω τη μουσική με άλλο τρόπο. Με αποσυνδέει από την πραγματικότητα. Όταν είσαι νέος, σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι. Τώρα δεν με νοιάζει καθόλου. Το άλμπουμ με έφερε πίσω στις παλιές μου επιρροές. Και αυτό με εμπνέει ήδη για το επόμενο άλμπουμ των Cadaver."
Γεγονός αποτελεί πως οι Cadaver ήταν από τα πρώτα μεγάλα ονόματα της Νορβηγίας στα 90s, και το θέμα είναι να σκεφτούμε αν αποτέλεσαν επιρροή ή αφορμή για να ξεκινήσουν να ψάχνονται και άλλες μπάντες, όταν στο απόγειο του underground βρίσκονταν οι ίδιοι με τους Mayhem ή τους Darkthrone.
"Από τους Dimmu Borgir μέχρι τους Immortal, ισχυρίζονται ότι οι Cadaver ήταν μία από τις εμπνεύσεις. Και το ξέρω αυτό επειδή γνωρίζω αυτούς τους τύπους. Δεν το διάβασα ποτέ πουθενά. Δεν ξέρω αν λένε τέτοια πράγματα, αλλά ξέρω ότι μου τα είπαν, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. "
"Αλλά νομίζω ότι πολλά από τα πιο πειραματικά συγκροτήματα, όπως οι Arcturus και οι Virus, διατηρούν ακόμα την επιρροή τους. Δε μιλάμε απλά για black metal συγκροτήματα, αλλά για κάτι πιο avant garde".
Για το πόσο σημαντικά ήταν τα 90s στη σκηνή της χώρας του...
"Νομίζω ότι αυτή η εποχή ήταν καθοριστική για το πώς εξελίχθηκε η σκηνή, και το "Hymns of the Misanthropy" είναι ένα ηχητικό αποτύπωμα του τι υπήρχε τότε, αλλά και τι συμβαίνει σήμερα. Αυτή η μουσική δεν έχει όρια. Δεν έχει να κάνει μόνο με τα είδη ή τους χαρακτηρισμούς, αλλά με την ελευθερία της έκφρασης και της δημιουργικότητας.Αν κοιτάξεις πίσω, βλέπεις ότι το black metal ήταν απλώς το μέρος όπου μπορούσες να εκφραστείς χωρίς περιορισμούς, χωρίς να χρειάζεται να χωρέσεις σε κάποιο συγκεκριμένο καλούπι."
Από την άλλη, μιλώντας για το προηγούμενο άλμπουμ, "The Age Of The Offened",αυτό το άλμπουμ για τον Anders είναι το πιο ειλικρινές και αυθεντικό έργο που έχει κάνει ποτέ. Όλα τα τραγούδια έχουν μια ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση, γιατί κάθε ένα από αυτά κουβαλάει την ιστορία του, την προσωπική ιστορία και του δημιουργού, αλλά και τη μουσική του εξέλιξη. Κάθε riff, κάθε σόλο, κάθε σύνθεση είναι το αποτέλεσμα πειραματισμών, απογοητεύσεων, επιτυχίων και αποτυχιών. Όμως, παρά τις δυσκολίες και τις αναποδιές, πάντα υπήρχε αυτή η φλόγα να κάνω κάτι διαφορετικό, κάτι που να το νιώθω απόλυτα δικό μου. Δεν ήταν ποτέ θέμα επιτυχίας ή εμπορικότητας. Ήταν θέμα τέχνης. Αυτό με κάνει κιόλας να διερωτηθώ αν η συνέχεια της μπάντας θα έχει κάτι από την άγρια, πρωτόγονη ομορφιά του παρελθόντος. "Αυτό που πάντα με ενδιέφερε είναι να ανακαλύψω καινούρια ηχητικά τοπία, να προκαλέσω τα όρια, και να επιμείνω σε έναν ήχο που ήταν εντελώς διαφορετικός από αυτό που ακουγόταν εκείνη την εποχή. Είμαστε σε μία εποχή όπου τα πάντα αλλάζουν με γρήγορο ρυθμό, και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνεχίσω να πηγαίνω μπροστά και να εξελίσσομαι", μου λέει, και συνεχίζει...
"Οι Cadaver ήταν πάντα μπροστά από την εποχή τους, και δεν λέω αυτό από αλαζονεία, αλλά από την εμπειρία και την ιστορία που έχουμε αφήσει πίσω μας. Η νορβηγική σκηνή, με όλο το θόρυβο γύρω από τις διαμάχες και τις αντιφάσεις της, ποτέ δεν μας επηρέασε. Εμείς ακολουθούσαμε τον δικό μας δρόμο και, για εμάς, αυτό ήταν το πιο σημαντικό."
"Το μέλλον για τους Cadaver είναι αβέβαιο, αλλά το μόνο που ξέρω είναι ότι συνεχίζουμε να γράφουμε μουσική με την ίδια δίψα που είχαμε όταν ξεκινήσαμε. Ο κόσμος μπορεί να αλλάζει, οι τάσεις μπορεί να έρχονται και να φεύγουν, αλλά εμείς παραμένουμε πιστοί στο όραμά μας."
Λίγο πριν το φινάλε, σκέφτομαι μήπως όλο αυτό απλώς ήταν ένας φόρος τιμής στο παρελθόν, ή μια συλλογή για τους φίλους του παλιού. Ο ίδιος τονίζει: Αυτό το άλμπουμ δεν είναι απλά μια επιστροφή στις ρίζες μας, είναι μια δήλωση.
Τι δήλωση;! "Μια δήλωση για το τι σημαίνει να είσαι αυθεντικός, να κρατάς τη μουσική σου αληθινή και να μην συμβιβάζεσαι για κανέναν λόγο. Είτε σε ακούει ο κόσμος είτε όχι, το πιο σημαντικό είναι να δημιουργείς με την καρδιά σου. Και αυτό είναι κάτι που θα συνεχίσουμε να κάνουμε όσο έχουμε ακόμα αναπνοή."
Αν θα υπάρξει κάποιο reunion, λέει πως εκ των παλιών Cadaver θα είναι ο ίδιος με τον μπασίστα Eilert Solstad, στο κοντραμπάσο όμως. Έτσι, οι εμφανίσεις που θα γίνουν, θα είναι με τους βασικούς πυλώνες της μπάντας τώρα δηλαδή. Λόγω των υποχρεώσεων του Dirk Verbeuren με τους Megadeth, τα ντραμς θα αναλάβει ο Bjorn από τους Borknagar και τους Trollfest και έτσι θα ξεκινήσουν τις περιοδείες τους.
Το τέλος της συνέντευξης μας αφήνει με μια υπόσχεση για τον ερχομό τους στην Ελλάδα, κι ελπίζουμε επιτέλους να πραγματοποιηθεί τώρα ειδικά που πολλά σχήματα του παγκόσμιου underground έρχονται να μας επισκεφθούν!.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου