Ο Vintersorg, θεωρείται μια σπουδαία μορφή για τον ακραίο ήχο της Σκανδιναβίας, καθώς η ανοιχτομυαλία του και οι ορέξεις για πειραματισμό, βοήθησαν στην πορεία συγκροτημάτων όπως οι Borknagar, αλλά κυρίως στο προσωπικό του σχήμα. Για αυτό άλλωστε μιλάμε μαζί του, στο Metal View, με το ορμητικό, σαν γάργαρο νερό, καινούριο του άλμπουμ, Vattenkrafternas Spel, να αποτελεί αφορμή για μια ποικίλη κουβέντα.
-Αρχικά γιατί κάνατε 8 χρόνια να κυκλοφορήσετε ένα νέο άλμπουμ;
Ναι, όλοι με ρωτάνε γι’ αυτό. Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω. Δεν χρειαζόμασταν στην πραγματικότητα οχτώ χρόνια για να ηχογραφήσουμε ένα νέο άλμπουμ. Φυσικά, μετά το τελευταίο άλμπουμ πέρασε λίγος χρόνος και κάναμε κι άλλα πράγματα. Αλλά η μεγάλη αναμονή δεν σημαίνει ότι δεν κάναμε καθόλου μουσική. Εγώ έκανα τρία ή τέσσερα άλλα άλμπουμ με άλλα συγκροτήματα. Και οι άλλοι επίσης έχουν κάνει άλμπουμ με άλλα συγκροτήματα. Και γενικά συνέβησαν πολλά πράγματα. Νομίζω πως… η ζωή συνέβη. Ήμουν πολύ απασχολημένος με τη δουλειά μου. Άλλαξα και αρκετές δουλειές, οπότε ήμουν πολύ φορτωμένος. Επίσης, ο μπασίστας μας, όταν βγήκε το τελευταίο άλμπουμ δεν είχε παιδιά. Τώρα έχει δύο. Υπήρξαν πολλές υποχρεώσεις με δουλειά, οικογένεια και τέτοια. Αλλά πριν από τρία-τέσσερα χρόνια αρχίσαμε να λέμε: “ΟΚ, πρέπει να το ξεκινήσουμε τώρα”. Τα πράγματα είχαν αρχίσει να ηρεμούν λίγο. Αλλά τότε ανακάλυψα ότι δεν είχαμε καν δισκογραφικό συμβόλαιο. Το συμβόλαιο είχε λήξει. Και λέω: “Εντάξει…” Ήμουν στη Napalm Records για 27 χρόνια. Πολύ μεγάλο διάστημα. Και καταλάβαμε ότι δεν υπήρχε πλέον συμφωνία. Το τελευταίο άλμπουμ ήταν το τελευταίο του συμβολαίου. Μιλήσαμε αρκετά γι’ αυτό. Και αποφασίσαμε τελικά να μην συνεχίσουμε τη συνεργασία. Δεν υπήρχε κακή σχέση ούτε τίποτα. Απλώς η Napalm είχε γίνει μια κάπως διαφορετική εταιρεία. Τώρα είναι πολύ μεγάλη. Και νομίζω ότι αυτό που θέλουν σήμερα από τα συγκροτήματά τους είναι πολλά τουρ. Εμείς ποτέ δεν ήμασταν ένα συγκρότημα που μπορεί να κάνει μεγάλα ή μακρινά τουρ. Δεν είχαμε ποτέ τη δυνατότητα αυτή και ούτε τώρα είμαστε τέτοιο συγκρότημα. Αλλά είχαμε μια πολύ καλή συζήτηση γι’ αυτό. Μάλιστα μας είπαν: “Πρέπει να μιλήσετε με την Greyd και τη Hammerheart”. Και είχα ήδη δουλέψει με την Hammerheart πάνω από 20 χρόνια πριν, με ένα άλλο συγκρότημα, τους Havayal. Έτσι άρχισα να μιλάω μαζί τους και όλα πήγαν πολύ καλά. Αλλά όλη αυτή η διαδικασία χωρίς συμβόλαιο πήρε τουλάχιστον ενάμιση χρόνο για να τακτοποιηθούν όλα. Ναι, άργησε πολύ, αλλά επιτέλους είμαστε εδώ. Και υπόσχομαι ότι δεν θα χρειαστούν άλλα οχτώ χρόνια για το επόμενο. Μάλιστα, τώρα ηχογραφούμε ήδη το επόμενο άλμπουμ. Άρα δεν θα είναι πάλι οχτώ χρόνια.
-Ο ήχος σας έχει πάντα μια συγκεκριμένη δομή. Η ερώτησή μου είναι αν αυτό είναι απλώς μια από τις μουσικές σας “φάσεις”, ανάμεσα στις άλλες που είχατε με τους Cronian ή τους Borknagar στο παρελθόν, ή αν είναι ο πιο φυσικός τρόπος έκφρασης και μουσικής σκέψης σας. Και το άλλο μέρος της ερώτησης: πιστεύετε ότι αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ σάς ανανέωσε το μυαλό και τις ιδέες σας;
Ναι, μπορώ να απαντήσω και στα δύο όσο καλύτερα μπορώ. Για μένα, γράφω μουσική από μια φυσική, αβίαστη σκοπιά. Δεν προσπαθώ να πιέσω τον εαυτό μου. Δεν μου αρέσει να υπολογίζω τα πάντα. Για μένα η μουσική είναι ένας πολύ δημιουργικός χώρος, σχεδόν ιερός. Εκεί βρίσκεται η ομορφιά του να κάνω μουσική, να γράφω, να δημιουργώ. Δεν προσπαθώ να πιέσω τον εαυτό μου∙ το κάνω από πάθος και τα πράγματα γίνονται όπως γίνονται. Αυτή τη φορά απλώς βρέθηκα σε μια δημιουργική κατάσταση που οδήγησε έτσι το άλμπουμ. Για την πρώτη ερώτηση λοιπόν: ναι, είναι φυσική διαδικασία, δεν προσπαθώ να το εξαναγκάσω. Αλλά φυσικά πάντα θα ακούς ότι είναι ένα Wintersorg άλμπουμ, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Είμαι όμως περίεργος άνθρωπος, θέλω να βρω καινούρια μονοπάτια, νέες οπτικές. Για το δεύτερο μέρος: αν το κάναμε αμέσως μετά το τελευταίο άλμπουμ, ίσως να έμοιαζε υπερβολικά με αυτό. Οπότε ήταν καλό που πήραμε λίγο χρόνο. Αν και ίσως πήρε υπερβολικά πολύ. Για μένα, όμως, αυτό είναι τέχνη. Είναι πάθος. Γράφω αυτό που νιώθω. Έτσι βγήκε αυτή τη φορά. Το επόμενο άλμπουμ θα είναι κάπως στο ίδιο ύφος, αλλά φυσικά θα έχει και νέες οπτικές. Για μένα το μόνο σημαντικό είναι να μην τα υπολογίζω όλα υπερβολικά. Φυσικά σχεδιάζεις λίγο, δεν θέλεις δέκα τραγούδια που ακούγονται ακριβώς ίδια. Χρειάζεται ποικιλία. Αλλά αυτό είναι το μόνο που σχεδιάζω. Τα υπόλοιπα προκύπτουν. Και είμαι χαρούμενος για το αποτέλεσμα.
-Έρχεται από την καρδιά σας — αυτό είναι το σημαντικότερο. Ο νέος σας δίσκος, σε αγγλική μετάφραση, είναι “The Water Power Game”, αν δεν κάνω λάθος. Στο παρελθόν πειραματιζόσασταν με θέματα πέρα από την επιστήμη, το σύμπαν, τη φιλοσοφία. Τώρα τελευταία βλέπω μια στροφή προς τη φύση. Πώς το αποφασίσατε;
Ναι. Αυτό το άλμπουμ είναι το τέταρτο σε μια σειρά θεματικών άλμπουμ για τα στοιχεία.
Το Jordpuls ήταν το άλμπουμ της Γης. Το Orkan ήταν για τον αέρα. Το Naturbål ήταν για τη φωτιά. Και τώρα έμενε το στοιχείο του νερού. Οπότε ήταν ξεκάθαρο ότι το άλμπουμ θα επικεντρώνεται στο νερό σε όλες του τις μορφές στη φύση. Τα διάφορα τραγούδια εκπροσωπούν διαφορετικές πλευρές του υδάτινου στοιχείου. Έχουμε το χιόνι, τον πάγο, την ομίχλη, τα σύννεφα, το τρεχούμενο νερό, τις λίμνες, τον ωκεανό, όλα. Κάθε κομμάτι είναι μια διαφορετική οπτική του στοιχείου. Καταλαβαίνω τι εννοείς. Στα παλιότερα άλμπουμ υπήρχε μεγάλη εστίαση στη φύση, αλλά συχνά με μια ιστορική οπτική. Και ακόμη κι όταν μπήκαμε σε πιο κοσμικά θέματα, πάντα υπήρχε ο άξονας “άνθρωπος και φύση”. Απλώς κάποιες φορές εξερευνούσαμε τη σχέση αυτή στην άμεση φύση γύρω μας, άλλες φορές πιο επιστημονικά. Αλλά αυτό που ενώνει το σύνολο της ιδέας του Wintersorg είναι ότι ο άνθρωπος είναι μέρος και σε σχέση με τη φύση. Η φύση από μόνη της είναι υπέροχη, αλλά ο άνθρωπος αποτελεί κομμάτι της. Με ενδιαφέρει να εξερευνώ το πώς αντιλαμβάνεσαι τη φύση, πώς βρίσκεις τη θέση σου στο μεγάλο πλαίσιο, πώς αναπτύσσεσαι και την κατανοείς. Πάντα μπλέκω και φιλοσοφικά στοιχεία. Αλλά ναι, αυτός ο δίσκος είναι πολύ επικεντρωμένος στο νερό, άρα και στη γήινη φύση γύρω μας, αλλά πάντα μέσα από το ανθρώπινο βλέμμα.
-Πίσω από το στοιχείο της φύσης υπάρχει κάποιος συμβολισμός για το σύμπαν ή για την ανθρώπινη φύση;
Ναι, μπορεί να το πει κανείς. Όπως είπα, πάντα βλέπω τον άνθρωπο σε σχέση με τη φύση. Κάποιες φορές στρέφεις τον φακό προς τον ουρανό και το εξετάζεις από μια κοσμολογική σκοπιά. Άλλες φορές σκάβεις στις ρίζες σου, στο έδαφος που πατάς. Οπότε, ναι, απολύτως. Αυτό που δεν έχω αγγίξει ποτέ είναι ο άνθρωπος μέσα από το πλαίσιο της σύγχρονης κοινωνίας. Δεν μου αρέσει να γράφω για τον άνθρωπο με πολιτικό ή θρησκευτικό τρόπο. Αυτό είναι κάτι πιο φιλοσοφικό και φυσικά οδηγεί και στα μεγάλα ερωτήματα της ζωής, με μια πιο κοσμολογική προοπτική.
-Όταν ακούω τη μουσική σας, πάντα προτιμώ να βρίσκομαι στο δάσος ή σε κάποιο βουνό, γενικά πιο κοντά στη φύση. Πιστεύετε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος απομακρύνεται από τη φύση τα τελευταία χρόνια;
Με μια έννοια, ναι, το κάνουμε αυτό. Εγώ αγαπώ τη φύση. Βγαίνω έξω, στο περιβάλλον γύρω μας, σχεδόν κάθε μέρα. Μου αρέσει να πηγαίνω στο δάσος, να περπατώ δίπλα στα ποτάμια και σε όλα αυτά. Το κάνω καθημερινά. Αλλά φυσικά ζω κι εγώ σε μια σύγχρονη κοινωνία και υπάρχουν πολλά οφέλη στην σύγχρονη κοινωνία. Έχω όμως μια πολύ δυνατή σύνδεση με τη φύση και νομίζω πως προτιμώ να έχω και τις δύο πλευρές. Ζω μια αρκετά έντονη ζωή λόγω της πρωινής δουλειάς μου. Στην πραγματικότητα δουλεύω ως συντονιστής AI στον δήμο της περιοχής μου. Οπότε δουλεύω όλη μέρα με την πιο σύγχρονη τεχνολογία, με την τεχνητή νοημοσύνη. Και όταν τελειώνει το ωράριο, χρειάζομαι να βγω στη φύση για να ξαναβρώ την ηρεμία μου. Αλλά μου αρέσουν και οι δύο πλευρές. Πάντα με ενδιέφερε η τεχνολογία. Είναι πάντα κάτι ενδιαφέρον. Αλλά πρέπει να βρεις μια καλή ισορροπία. Και για μένα, η δημιουργικότητά μου βασίζεται πάρα πολύ σε αυτή τη στενή επαφή με τη φύση. Από εκεί αντλώ μεγάλη έμπνευση.
-Είναι πολύ ωραίο αυτό που λες, γιατί δεν ξέρω πώς ήταν πριν από 30 χρόνια, όταν ξεκίνησες ως μουσικός με τους Vintersorg. Πιστεύεις ότι τα τελευταία χρόνια, με τον πιο ψηφιακό και σύγχρονο τρόπο ζωής, όταν παίζετε μουσική είναι ένας τρόπος να ξεφύγετε από αυτό;
Ναι, ίσως. Μου αρέσουν τα ψηφιακά πράγματα. Δουλεύω με αυτά όλη μέρα. Και μου αρέσουν οι ψηφιακές υπηρεσίες που έχουμε τώρα. Μπορώ να συνδέομαι με τους θαυμαστές όλη μέρα μέσω των social media. Προσπαθώ να είμαι πολύ ενεργός, να μιλάω με τους fans, με ανθρώπους που αγαπούν τη μουσική μας. Προσπαθώ να ανεβάζω πολλά πράγματα καθημερινά ώστε να έχουμε όμορφες συζητήσεις. Και επίσης γράφω τραγούδια καθημερινά. Μου αρέσει να γράφω ένα τραγούδι και λίγα λεπτά μετά να ανεβάζω ένα μικρό απόσπασμα και να μιλάμε γι’ αυτό. Μου αρέσουν λοιπόν αρκετές από τις υπηρεσίες που έχουμε στη σύγχρονη κοινωνία. Αλλά φυσικά υπάρχουν και πράγματα πολύ ιδιαίτερα όταν επιστρέφεις στις ρίζες. Όταν βρίσκεσαι έξω στη φύση και το τηλέφωνό σου είναι κλειστό. Το μυαλό σου είναι αλλού, σε άλλο τρόπο σκέψης. Για μένα, όπως είπα, μου αρέσουν και οι δύο πλευρές. Μερικές φορές νοσταλγείς την ιδέα να γυρνούσαμε πίσω στον χρόνο, να ζούσαμε πιο κοντά στη φύση. Και είναι ωραίο αυτό. Αλλά από την άλλη, δεν πιστεύω ότι πρέπει να επιβραδύνουμε την πρόοδο. Οι άνθρωποι είναι δημιουργικά όντα. Προσπαθούμε να δημιουργούμε πράγματα για να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε από πού προερχόμαστε.
Αν ζεις αποκλειστικά μέσα στη σύγχρονη κοινωνία, όπου όλα είναι ψηφιακά και «δυαδικά», μπορεί να χαθείς λίγο. Για μένα, χρειάζεται να επιστρέψω στη φύση για να ξαναβρώ την ηρεμία μου. Νομίζω ότι έχω έναν πολύ καλό συνδυασμό. Πιστεύω ότι ως άνθρωποι μπορούμε να επωφεληθούμε από όλα όσα δημιουργούμε είτε είναι ψηφιακά είτε χειροποίητα. Είμαστε δημιουργικοί και πρέπει να παραμείνουμε έτσι, βρίσκοντας τη σωστή ισορροπία.
-Μουσικά μιλώντας, νομίζω ότι αυτό το άλμπουμ είναι από τα πιο επικά και δυναμικά που έχεις κυκλοφορήσει ως Vintersorg. Δεν ξέρω αν ταιριάζει με το concept του νερού και τη ροή και τη δύναμή του. Αλλά τελικά, ήταν συνειδητή απόφαση να παίξετε αυτό το επικό, δυναμικό και μελωδικό στυλ; Δεν είναι πολύ σκληρό, ούτε πολύ παγωμένο.
Δεν ήταν ιδιαίτερα συνειδητό. Έτσι προέκυψε. Ήμουν σε αυτή τη διάθεση όταν έγραφα τα τραγούδια. Αλλά φυσικά, όταν άκουσα πώς ακούγεται, μου άρεσε. Το άλμπουμ έχει πολλά επικά χορωδιακά μέρη, πολλά επικά ρεφρέν. Όταν κατάλαβα ότι το άλμπουμ κινείται προς αυτή την κατεύθυνση, το αγκάλιασα πλήρως. Και νομίζω ότι χρειαζόμασταν ένα τέτοιο άλμπουμ αυτή τη στιγμή. Φυσικά υπάρχουν και πιο σκληρά σημεία, κάποια στοιχεία black metal. Τα αγαπώ ακόμη. Πάντα λάτρευα το παλιό black metal των ’90s. Θέλω πάντα να υπάρχει λίγο από αυτό. Αλλά ίσως σε αυτό το άλμπουμ είναι λίγο πιο περιορισμένο. Αυτός ο δίσκος έχει πολλά μελωδικά στοιχεία και πολλή epic ατμόσφαιρα. Δεν ξέρω πραγματικά τι το προκάλεσε αυτό. Είναι δύσκολο να καταλάβω τι άναψε τον μηχανισμό που με έκανε να πάω προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά όταν το κατάλαβα, το αγκάλιασα πλήρως. Αυτό είναι και το ωραίο στη μουσική. Αν νιώθω κάτι, προσπαθώ να πάω προς εκείνο και να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Έτσι, ναι βγήκε αρκετά επικό. Το επόμενο άλμπουμ θα είναι λίγο διαφορετικό, το ακούω ήδη αυτό. Αλλά θα έχει πάλι το χαρακτηριστικό Vintersorg στυλ παντού.
-Το ίδιο ισχύει και για τα φωνητικά σου. Έχουν μια διαφορά. Νομίζω ότι είναι τα πιο καθαρά φωνητικά της δισκογραφίας σου. Όχι τόσο σκληρά. Και αν το συμβόλιζα με τη ροή του νερού, είναι πολύ φυσικά, πολύ ρευστά. Δεν ξέρω αν ήταν συνειδητή επιλογή, αλλά πιστεύω ότι ταίριαξαν απόλυτα στον ήχο του δίσκου, τι λες;
Ναι, και νομίζω ότι ισχύει το ίδιο. Ήρθε πολύ φυσικά. Κατάλαβα ότι αυτό το άλμπουμ χρειαζόταν πολλά καθαρά φωνητικά. Φυσικά υπάρχουν και κάποια πιο σκληρά σημεία, αλλά αυτό το άλμπουμ τα χρειαζόταν. Τα τραγούδια απαιτούσαν πολλές καθαρές φωνητικές γραμμές και το αγκάλιασα αυτό. Χαίρομαι που το νιώθεις τόσο ρευστό. Πάντα υπάρχει κάποια πρόθεση δεν θέλω απότομες αλλαγές. Θέλω κάθε τραγούδι να έχει μια ωραία ροή. Κάποιες φορές χρειάζεσαι αντίθεση για να γίνει ενδιαφέρον, αλλά ακόμη κι έτσι πρέπει να φαίνεται φυσικό, όχι αναγκασμένο. Οπότε, ναι, χαίρομαι που σου δίνει αυτή την αίσθηση. Δεν θα έλεγα ότι ήταν «τυχαίο», αλλά απλώς έτσι προέκυψε. Και όταν κατάλαβα ότι αυτά θα είναι τα φωνητικά του δίσκου, πήγα πλήρως προς αυτή την κατεύθυνση.
-Είναι υπέροχο. Μου θυμίζει λίγο το χορωδιακό και καθαρό φωνητικό στυλ που είχατε με τους Borknagar, πιο επικό. Αλλά περισσότερο από τον ήχο, η συνολική ατμόσφαιρα μου θυμίζει το Blood on Ice των Bathory. Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου το φέρνει στον νου... ίσως το vibe, το artwork, η ροή των φωνητικών, τα ακουστικά μέρη, το πιο λυρικό ύφος....
Ναι, μου αρέσουν πολλά άλμπουμ των Bathory, οπότε είναι πάντα όμορφο να σε συγκρίνουν με τέτοιους θρύλους. Χαίρομαι πολύ. Θα το έχω στο μυαλό μου τώρα όταν ξανακούσω το άλμπουμ. Πολύ ωραίο. Οι Bathory έχουν μια τεράστια ποικιλία ήχου... το πιο black metal υλικό, το πιο επικό viking, τα πιο ατμοσφαιρικά, όπως τα Nordland, Blood On Ice και τα σχετικά, ή το Twilight Of The Gods. Μ'αρέσει και με κολακεύει αυτή η συσχέτιση.
-Στους περισσότερους δίσκους σου εστιάζεις πολύ στη σουηδική γλώσσα. Είναι πιο εύκολο για σένα να εκφραστείς και να εξηγήσεις τα τραγούδια και τον εαυτό σου στη μητρική σου γλώσσα;
Με μια έννοια, πάντα είναι πιο εύκολο να γράφεις στη μητρική σου γλώσσα, αλλά έχω κάνει τόσα πολλά άλμπουμ με διαφορετικά συγκροτήματα κτλ., που μου αρέσει να γράφω και στα αγγλικά. Κάναμε και κάποια άλμπουμ στα αγγλικά, ξεκινήσαμε στα σουηδικά βέβαια, μετά κάναμε τρία άλμπουμ με πολλά αγγλικά, αλλά μου έλειπε το να γράφω στη μητρική μου γλώσσα. Έτσι έγινε μια «επιστροφή». Μου αρέσει επίσης να γράφω στα αγγλικά, αλλά έχω και άλλα συγκροτήματα όπου γράφω εκεί, οπότε μπορώ να έχω και τα δύο. Τώρα θα σου πω για το αν είναι πιο εύκολο. Τα σουηδικά μου κείμενα δεν είναι τόσο εύκολα, είναι αρκετά περίπλοκα… Πρώτα απ’ όλα γράφω για πραγματικά θέματα, κάνω πολλή έρευνα, αλλά γράφω τους στίχους με έναν ποιητικό ρυθμικό τρόπο που παραπέμπει περισσότερο στον 18ο αιώνα ή κάπου εκεί έχει μια πιο παλιά αίσθηση. Μου αρέσουν πολύ τα ποιήματα από εκείνη την εποχή, τη σουηδική περίοδο 1850–1920. Είμαι πολύ συγκεκριμένος σε αυτό. Λατρεύω τα σουηδικά ποιήματα εκείνης της περιόδου και θα έλεγα ότι αφιερώνω σχεδόν τον ίδιο χρόνο στους στίχους όσο και στη σύνθεση της μουσικής. Για μένα οι στίχοι έχουν πολλά επίπεδα: έχουν μια τεχνική πλευρά, γιατί πάντα γράφω με ομοιοκαταληξία και πρέπει να λειτουργούν σωστά. Τους γράφω επίσης σαν μια ιστορία με μια χρονολογική ροή. Και, φυσικά, το περιεχόμενο είναι πολύ σημαντικό. Πάντα δουλεύω με τρεις πτυχές: το περιεχόμενο, το αφηγηματικό/χρονολογικό στοιχείο, και μερικές φορές με πιο σύνθετη ομοιοκαταληξία. Πραγματικά αγαπώ να γράφω στίχους, τους γράφω σαν ποιήματα, και γι’ αυτό απολαμβάνω να γράφω στη μητρική μου γλώσσα. Αλλά έχω και άλλα συγκροτήματα στα οποία γράφω αγγλικά, και στους Borknagar τραγουδούσα αγγλικά για περίπου 20 χρόνια. Οπότε τώρα μπορώ να έχω και τα δύο να γράφω και στα αγγλικά και στα σουηδικά, και αυτό είναι ωραίο.
-Σχεδόν 30 χρόνια στη σκηνή οι Vintersorg. Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα τώρα τριγύρω όσο και στην ταυτότητά σου ως μουσικός;
Ναι… τα πάντα έχουν αλλάξει, και ταυτόχρονα δεν έχει αλλάξει τίποτα. Είναι και τα δύο μαζί.
Ο τρόπος που βλέπω τη μουσική, τη δημιουργία, το γράψιμο, την εκτέλεση, την ηχογράφηση — δεν έχει αλλάξει ιδιαίτερα. Αγαπώ αυτή την τέχνη. Δεν το έκανα ποτέ για τα χρήματα, ούτε για να γίνω διάσημος. Πάντα το έκανα από καθαρό πάθος για τη μουσική, και αυτό δεν έχει αλλάξει.
Ξεκίνησα να ασχολούμαι με τη μουσική όταν ήμουν περίπου 4–5 χρονών, και τώρα είμαι 51 — και ακόμα είμαι εκείνο το παιδί μέσα μου. Εκείνο που ήθελε να γράφει μουσική. Αυτό δεν αλλάζει. Φυσικά, η σκηνή έχει αλλάξει, η κοινωνία έχει αλλάξει, πολλά συμβαίνουν… Ναι, λοιπόν, είναι και «ναι» και «όχι». Από τότε που ξεκίνησα, αγαπούσα πάντα την παλιά μουσική, το παλιό metal, αλλά άκουγα και παλιά folk μουσική. Μου αρέσει το παρελθόν, αλλά και το παρόν. Δεν είμαι από αυτούς που λένε ότι όλα ήταν καλύτερα στο παρελθόν κάποια πράγματα ήταν καλά, αλλά κάποια ήταν πραγματικά χάλια. Στη metal σκηνή… παλιά υπήρχαν λιγότερα συγκροτήματα, αλλά ήταν δύσκολο να σε υπογράψει εταιρεία. Τώρα είναι πολύ πιο εύκολο. Έχουμε τόσες streaming πλατφόρμες, δεν χρειάζεσαι απαραίτητα δισκογραφική. Μπορείς απλώς να κυκλοφορήσεις τη μουσική σου μόνος σου, και αυτό είναι υπέροχο. Οι άνθρωποι μπορούν να γίνουν δημιουργικοί, να κυνηγήσουν το όνειρό τους χωρίς «μεγάλη» στήριξη. Από την άλλη, παλιά ήταν ωραίο ότι έπρεπε πραγματικά να παλέψεις. Είναι καλό αυτό; Από μια άποψη, ναι. Γίνεσαι αποφασισμένος, κάνεις τα πάντα από πάθος. Αν όλα είναι έτοιμα και εύκολα, μπορεί να μπεις σε μια πιο «τεμπέλικη» κατάσταση. Προσωπικά, μου αρέσει να αγωνίζομαι για έναν στόχο, να τον κυνηγάω. Μπορείς να το κάνεις και σήμερα, βέβαια. Αλλά, όπως είπα, είναι και «ναι» και «όχι». Στο παρελθόν ήταν καλό το ότι έπρεπε να έχεις ισχυρή θέληση για να κάνεις οτιδήποτε. Όλα ήταν πιο δύσκολα. Ήταν ακριβό να μπεις στο στούντιο. Για το πρώτο demo έπρεπε να κάνεις άπειρες πρόβες και μετά να μπεις στο στούντιο για μία μέρα και να τα γράψεις όλα. Τώρα, απλώς ανοίγεις τον υπολογιστή σου και γράφεις ένα νέο τραγούδι. Αυτό είναι φανταστικό κι εγώ το κάνω πια, έχω το δικό μου στούντιο. Ανοίγει πάρα πολλούς δημιουργικούς δρόμους. Αλλά, ναι, είχε και κάτι όμορφο εκείνη η εποχή όπου έπρεπε να είσαι πραγματικά αποφασισμένος.
-Τέλος, ποια τα επόμενά σχέδια των Vintersorg;
Όπως είπα κι αρχικά, έχουμε στα σκαριά την επόμενή μας δουλειά, οπότε έχει πέσει πολλή δουλειά εκεί. Επίσης θα ταξιδέψουμε περιστασιακά εδώ κι εκεί για κάποιες συναυλίες, αν και δεν έχουμε πλήρες πρόγραμμα για tour, αλλά κυρίως στη Σουηδία και σε κάποια φεστιβάλ θα δώσουμε το παρών.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου