Green is the new black θα πω, με αυτό που ένιωσα μέσα από την προακρόαση στο ντεμπούτο των Absinthe Green, το "Of Love And Pain", που αποτελεί έναν παροιμιώδη τίτλο-αποτύπωμα. Την ημέρα της Ματωμένης Σελήνης, στο Underground Studios του Περιστερίου, η μπάντα μας υποδέχτηκε, μας συστήθηκε και μαζί μας παρουσίασε αυτή την υπέροχη δουλειά, που από τον νου της Ειρήνης Παπαδοπούλου και μιας ομάδας μουσικών με διαφορετικές επιρροές και στυλ, δημιουργήθηκε κάτι πολύ ιδιαίτερο, που μέσα από την alternative metal ταμπέλα, το πλούσιο μουσικό τους όραμα φτωχαίνει.
Το πρώτο πόνημα των Ελλήνων rockers, εκβάλλει από παντού συναίσθημα και πληθώρα ήχων. Πλαισιωμένο μάλιστα σε κάθε κομμάτι κι από ένα video clip, κοντά στην ιδέα short movies, το "Of Love And Pain" θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα οπτικοακουστικό θέαμα, που λίγο-πολύ, κάπου θα συναντήσουμε κι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Αν μάλιστα κάνουμε, όπως παρακάτω, μια μικρή αυτοψία του δίσκου, θα δούμε πως η τέχνη με την ωμή πραγματικότητα, εναρμονίστηκαν τέλεια, σε μια κατά τα άλλα διάθεση καταστροφής.
Ένα παζλ σκέψεων, βιωμάτων και συναισθημάτων παρουσιάζεται στο tracklist του δίσκου, και πάει ως εξής:
June 27
Το άνοιγμα του δίσκου δίνει τον τόνο... μια ταιριαστή εισαγωγή, γεμάτη groove και μελωδία, ζωηρή αλλά και σκοτεινή. Η φωνή ισορροπεί ανάμεσα σε αφήγηση και ερμηνεία, χτίζοντας έναν κόσμο που είναι μοντέρνος αλλά και στοιχειωμένος.
Fiery Serpent
Ένα heavy κομμάτι με ρίζες στο κλασικό rock ’n’ roll αλλά και σε indie αναφορές. Το rhythm section δίνει εκφραστικότητα και χορευτικό χαρακτήρα, με την όλη σύνθεση να μοιάζει ως παιχνιδιάρικο φλερτ με την αυτοκαταστροφή.
Dead Before My Eyes
Όλο το κομμάτι ξεκίνησε από την Ειρήνη και μια απλή άσκηση στις μπασογραμμές όσο σπούδαζε μουσική. Άμεσο και επιθετικό, με κιθαριστικό κορμό και έντονα punk στοιχεία. Ένα ανθεμικό ξέσπασμα, εξωστρεφές και γεμάτο ένταση, που έχει τη δική του ιστορία.
Bittersweet
Η δυναμική συνεχίζεται με heavy αισθητική, αλλά το alternative στοιχείο έρχεται πιο μπροστά. Λίγο queer, λίγο φαντεζί, και κυρίως εκρηκτικό, δίνει έξτρα μπρίο, και μια αλήθεια...pleasure is pain. Σαν διακριτική πινελιά μεταξύ άλλων, το κομμάτι αφήνει να φανεί μια αύρα ’80s που θυμίζει Joan Jett and the Blackhearts.
Cat Song
Το απόλυτο love song, για τις μάγισσες του ζωικού βασιλείου. Παρά την ένταση του metal και του alternative, κρύβεται μια μελαγχολία, μπλεγμένη με αρκετά τεχνικά στοιχεία, ένας πόνος ουσιαστικά, που διαπερνά στη σύνθεση.
Σύγχρονο, βαρύ rock ’n’ roll, με έντονες κορυφώσεις και πτώσεις. Πάθος που σε υπνωτίζει και σε ξεσηκώνει ταυτόχρονα. Η σπουδαία συμμετοχή του Snowy Shaw δε, προσθέτει μια πιο industrial, γκρίζα, διαβολική απόχρωση.
War Inside My Head
Ένα κομμάτι αργό, πομπώδες, με goth αύρα και doomy περάσματα, που χωρίς πολλά λόγια, βαραίνει το άλμπουμ συναισθηματικά και ατμοσφαιρικά, και μάλιστα ως μια παλιά σύνθεση της μπάντας, φαίνεται η διαφορά στο όλο στυλ, δίνοντας μια πιο ωμή, στακάτη γεύση στο όλο σύνολο.
Dysphoric Recall
Μια απάντηση στο κατά τη ψυχολογία, Euphoric Recall. Ένα εκρηκτικό μείγμα funk στοιχείων με δυνατά μπάσα, heavy γεμίσματα κι ένα επιθετικό και οργισμένο feelingπου λειτουργεί σαν ένα ξέσπασμα, ταιριαστό με το video, όπου τα σπασμένα αμάξια είναι οι τοξικές σχέσεις που σίγουρα έχουμε υπάρξει μέρος τους.
Same Old Fire
Επικό και σκοτεινό, κοντά στη λογική των Sentenced ή των Type O Negative. Μια κατάθεση ψυχής, με ερμηνεία που μας παρασέρνει. Το κομμάτι μάλιστα προοριζόταν να τραγουδηθεί με τον Warrel Dane, και με αυτή τη σκέψη, όποιος το ακούσει, μπορεί να καταλάβει πόσο πολύ θα ταίριαζε η παρουσία του μέσα.
Spineless Creatures
Με έντονα heavy στοιχεία αλλά πιο “απλωμένα”, λειτουργεί σαν μια απόλυτα radio-friendly στιγμή του δίσκου, χωρίς να χάνει τη δύναμή του.
Death by a Thousand Cuts
Το φινάλε βυθίζει τον ακροατή σε ένα κλείσιμο απόλυτα ερεβώδες, σαν ένα δραματικό ρομάντσο, με τις πληγές που μας έχουν μείνει ανεξίτηλες.
Σε αυτό το ζεστό, παρεϊστικο κλίμα, πέρα από το άκουσμα του δίσκου, συζητήθηκαν κι απόψεις περί λογοτεχνίας, σχετικά με την επιρροή του Μποντλέρ και του Πόε σε συνδυασμό με όλα όσα παραπάνω ειπώθηκαν, καθώς και με ταινίες, με το πως το τραύμα μπορεί εύκολα, ή δύσκολα να το λυτρώσει η τέχνη, αλλά και πως το συναίσθημα σηκώνει εντάσεις. Ως προς τα μουσικά, το "Of Love And Pain", με ένα σύντομο άκουσμα, καταφέρνει σχεδόν στην ολότητα του να μείνει στον ακροατή, να του κολλήσει, και να σιγομουρμουράει τις μελωδίες του. Τέλος, το μαγικό με αυτό το δισκογραφικό έναυσμα των Ελληνων metallers, είναι πόσο αρμονικά, αλλά και ταυτοχρόνως αυτόνομα είναι τα τραγούδια μεταξύ τους, ενώ και ο Hiili Hiilesmaa κατάφερε να ενώσει το σκοτάδι με το catchiness, όπως έχει κάνει και με όλες τις μεγάλες μπάντες που έχει συνεργαστεί ως παραγωγός, όπως οι Him, Dimmu Borgir, 69 Eyes, Sentenced και Moonspell.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί στις 19 Σεπτεμβρίου μέσω της Sleaszy Rider Records.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου