Κλείνοντας σχεδόν δεκαετία που ασχολούμαι με τους Paradise Lost, η τελευταία εμφάνιση του συγκροτήματος στα πλαίσια του tour για το "Medusa" θα αποτελούσε το τέταρτο μου ραντεβού μαζί τους. Έχοντας αγαπήσει, σε αντίθεση με πολλούς, αυτό το πισωγύρισμα στον ακραίο ήχο, και όντας ευχαριστημένος με την τελευταία φορά που τους είδα πριν τρία χρόνια, δεν έμενε παρά να αγωνιώ να δω το νέο κούρεμα του Greg, το βαρύ ύφος του Nick, το ελαστικό χαμόγελο του Aaron και φυσικά τις εκτελεσεις από το 14o πόνημα τους και τη δεύτερη τους νιότη.

