Με τους Dimmu Borgir, o Shagrath μπορεί να διχάζει, αλλά στους Chrome Division, βγάζει τα κλασικά rock απωθημένα του, έχοντας ξανά μαζί του τον αρχικό frontman της μπάντας, και άλλα εξέχοντα άτομα του Νορβηγικού σκληρού ήχου. Πλέον στα 15α γενέθλια του, με το πέμπτο δίσκο, "One Last Ride", το σχήμα από το Όσλο, αποφασίζει να κλείσει το κεφάλαιο του.
Οι ακουστικοί ήχοι του "Return From The Wastelands", σαν τίτλοι αρχής ενός γουέστερν, δηλώνουν την αρχή του τέλους, δίνοντας έτσι πάσα στο "So Fragile", ένα δυνατό και αμερικανοπρεπές hard rock κομμάτι. Σε παρόμοιους δρόμους, κάπου στη Νεβάδα, ακολουθεί και το "Walk Away In Shame", όπου η επιστροφή του Eddie Guz, φαίνεται περισσότερο, ενώ συμμετέχει σε ένα δυναμικό ντουέτο και η Νορβηγή pop τραγουδίστρια, και μνηστή του Shagrath, Μiss Selia.
Χωρίς το ύφος να αλλάζει, και με περίσσια ένταση στα ηχεία, κομμάτια σαν το "Back In Town", "Staying Until The End", καθώς και το ομότιτλο "One Last Ride", δείχνουν συμβολικά το τέλος εποχής των Chrome Division, με πολλά "κρυφά μηνύματα" και ευχαριστίες σε όσα άτομα πέρασαν κατά καιρούς από τους Νορβηγούς hard rockers.
H επιστροφή του ασώτου, όπως ανέφερα και παραπάνω σε κάθε σημείο του άλμπουμ είναι έντονη, ιδίως στα heavy στοιχεία των "I'm On Fire Tonight" και "This One Is Wild", αλλά και στα πιο Motorhead-ίστικα "You Are Dead To Me", "We Drink" ή στο "The Call", τα οποία θα ταίριαζαν εύκολα να βρίσκονται στα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας.
Κλείνοντας, με μια διαφορετική ατμόσφαιρα απ'οτι άνοιξε ο δίσκος, και με σκοτεινές μελωδίες, το "Towards The Unknown" υπογράφει την τελευταία πράξη σε έναν δίσκο που πέρασε αβίαστα η διάρκεια του.
Οι Chrome Division, όλα αυτά τα χρόνια πορείας τους, έδειξαν κυρίως ότι οι μπλακμεταλάδες με τους ροκαμπιλάδες, μπορούν να βρουν κοινά στο μουσικό τους χάος. Αυτό, για μια ύστατη φορά, το έδειξε και το "One Last Ride", καθώς μουσικά μπορεί να βρουν οι φίλοι της μπάντας στοιχεία πιο heavy και groove, την ωμότητα των Venom και των Motorhead, και το τσαγανό των ZZ Top. Οι Νορβηγοί έδειξαν πως η μουσική δεν χρειάζεται πάντα ταμπέλες, και σίγουρα στη σύγχρονη εποχή θα χρειαστούμε να βρουμε κι άλλα συγκροτήματα σαν αυτό, που να παίζει "rock n roll with balls"!
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Οι ακουστικοί ήχοι του "Return From The Wastelands", σαν τίτλοι αρχής ενός γουέστερν, δηλώνουν την αρχή του τέλους, δίνοντας έτσι πάσα στο "So Fragile", ένα δυνατό και αμερικανοπρεπές hard rock κομμάτι. Σε παρόμοιους δρόμους, κάπου στη Νεβάδα, ακολουθεί και το "Walk Away In Shame", όπου η επιστροφή του Eddie Guz, φαίνεται περισσότερο, ενώ συμμετέχει σε ένα δυναμικό ντουέτο και η Νορβηγή pop τραγουδίστρια, και μνηστή του Shagrath, Μiss Selia.
Χωρίς το ύφος να αλλάζει, και με περίσσια ένταση στα ηχεία, κομμάτια σαν το "Back In Town", "Staying Until The End", καθώς και το ομότιτλο "One Last Ride", δείχνουν συμβολικά το τέλος εποχής των Chrome Division, με πολλά "κρυφά μηνύματα" και ευχαριστίες σε όσα άτομα πέρασαν κατά καιρούς από τους Νορβηγούς hard rockers.
H επιστροφή του ασώτου, όπως ανέφερα και παραπάνω σε κάθε σημείο του άλμπουμ είναι έντονη, ιδίως στα heavy στοιχεία των "I'm On Fire Tonight" και "This One Is Wild", αλλά και στα πιο Motorhead-ίστικα "You Are Dead To Me", "We Drink" ή στο "The Call", τα οποία θα ταίριαζαν εύκολα να βρίσκονται στα δύο πρώτα άλμπουμ της μπάντας.
Κλείνοντας, με μια διαφορετική ατμόσφαιρα απ'οτι άνοιξε ο δίσκος, και με σκοτεινές μελωδίες, το "Towards The Unknown" υπογράφει την τελευταία πράξη σε έναν δίσκο που πέρασε αβίαστα η διάρκεια του.
Οι Chrome Division, όλα αυτά τα χρόνια πορείας τους, έδειξαν κυρίως ότι οι μπλακμεταλάδες με τους ροκαμπιλάδες, μπορούν να βρουν κοινά στο μουσικό τους χάος. Αυτό, για μια ύστατη φορά, το έδειξε και το "One Last Ride", καθώς μουσικά μπορεί να βρουν οι φίλοι της μπάντας στοιχεία πιο heavy και groove, την ωμότητα των Venom και των Motorhead, και το τσαγανό των ZZ Top. Οι Νορβηγοί έδειξαν πως η μουσική δεν χρειάζεται πάντα ταμπέλες, και σίγουρα στη σύγχρονη εποχή θα χρειαστούμε να βρουμε κι άλλα συγκροτήματα σαν αυτό, που να παίζει "rock n roll with balls"!
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου