Ήταν το περσινό καλοκαίρι, όταν το Wacken κατακλείστηκε από έναν εκρητκικό συνδυασμό παραδοσιακού heavy metal, με κλασικές μελωδίες. Αυτό, στο τέλος του 2018, μπήκε στη δισκογραφία της Nuclear Blast, και οι θρυλικοί Accept κυκλοφορούν το "Symphonic Terror".
Γνωρίζοντας λοιπόν την αγάπη του Wolf Hoffman για την κλασική μουσική, ο τελειομανής κιθαρίστας, αποφάσισε μετά το σόλο άλμπουμ του, να προσθέσει βιολιά και στο βαρβάτο, κλασικό heavy metal των Accept. Έτσι, ανοίγοντας την ιστορική πλέον εμφάνιση στο Wacken, με το "Die By The Sword" από τον τελευταίο τους δίσκο, η συνέχεια θα γέμιζε με ένα καθαρό δύωρο από όλη την πορεία των Γερμανών, και όχι μόνο.
Εκτός από τα κλασικά "Princess Of The Dawn" και "Metal Heart", τα οποία πειράχτηκαν με έναν νεοκλασικό τρόπο, συναντήσαμε διάφορα κομμάτια από το τελευταίο πόνημα τους, φυσικά το "Teutonic Terror" που έδωσε και το όνομα του στην παρούσα κυκλοφορία, αλλά και πράγματα από το πάντρεμα του Ηοffman στο "Headbanger's Symphony" στα instrumental "Night On Bald Mountain", "Scherzo", "Double Cello Concerto", "Romeo and Juliet'' και "Symphony No.40".
Μέσα σε όλη αυτή τη μεγαλειώδη μαγεία, φυσικά είδαμε πόσο καλά μπορει να αντεπεξέλθουν οι Τεύτονες θρύλοι, και πόσο καλός μαέστρος είναι ο καραφλός κιθαρίστας, ενώ συν τοις άλλοις η δυναμική και το γρέζι του Mark Tornillo, έδειξε ότι αυτό το πείραμα δεν πτόησε, ούτε φλώρεψε κανέναν με τις ιαχές του κοινού να ακούγονται δυνατά στο άλμπουμ.
Τέλος, μέσα στα ιστορικά "Restless And Wild", και "Fast As The Shark", που σίγουρα δεν περιμέναμε να ακούσουμε με αυτό τον τρόπο, το "Dark Side Of My Heart", με το πιο hard rock ύφος του ταίριαζε σε αυτό το μοτίβο, ενώ αποκορύφωμα αποτέλεσε, ο επίλογος του άλμπουμ με το "Balls To The Wall".
Έχοντας μεγαλώσει με μια μπάντα σαν τους Accept, παρατηρούμε ότι η συγκεκριμένη συναγή, δεν έτυχε, αλλά πέτυχε, αφού η συμφωνική ορχήστρα της Πράγας δεν είναι τυχαία σε τέτοιες συνεργασίες. Τα drums και το μπάσο έδωσαν ιδιαίτερο βάθος στο σύνολο, ενώ σιγουρα το κιθαριστικό δίδυμο του Hoffman με τον Lulis έδωσε την κατάλληλη μεταλλική αρμονία στο live. Κλείνοντας, έχω να πω, πως μετά τις εμφανίσεις των Accept και των Dimmu Borgir με συμφωνική ορχήστρα, το Wacken θα έχει και συνέχεια σε τέτοια live, βάζοντας το χέρι μου στη φωτιά!
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Γνωρίζοντας λοιπόν την αγάπη του Wolf Hoffman για την κλασική μουσική, ο τελειομανής κιθαρίστας, αποφάσισε μετά το σόλο άλμπουμ του, να προσθέσει βιολιά και στο βαρβάτο, κλασικό heavy metal των Accept. Έτσι, ανοίγοντας την ιστορική πλέον εμφάνιση στο Wacken, με το "Die By The Sword" από τον τελευταίο τους δίσκο, η συνέχεια θα γέμιζε με ένα καθαρό δύωρο από όλη την πορεία των Γερμανών, και όχι μόνο.
Εκτός από τα κλασικά "Princess Of The Dawn" και "Metal Heart", τα οποία πειράχτηκαν με έναν νεοκλασικό τρόπο, συναντήσαμε διάφορα κομμάτια από το τελευταίο πόνημα τους, φυσικά το "Teutonic Terror" που έδωσε και το όνομα του στην παρούσα κυκλοφορία, αλλά και πράγματα από το πάντρεμα του Ηοffman στο "Headbanger's Symphony" στα instrumental "Night On Bald Mountain", "Scherzo", "Double Cello Concerto", "Romeo and Juliet'' και "Symphony No.40".
Μέσα σε όλη αυτή τη μεγαλειώδη μαγεία, φυσικά είδαμε πόσο καλά μπορει να αντεπεξέλθουν οι Τεύτονες θρύλοι, και πόσο καλός μαέστρος είναι ο καραφλός κιθαρίστας, ενώ συν τοις άλλοις η δυναμική και το γρέζι του Mark Tornillo, έδειξε ότι αυτό το πείραμα δεν πτόησε, ούτε φλώρεψε κανέναν με τις ιαχές του κοινού να ακούγονται δυνατά στο άλμπουμ.
Τέλος, μέσα στα ιστορικά "Restless And Wild", και "Fast As The Shark", που σίγουρα δεν περιμέναμε να ακούσουμε με αυτό τον τρόπο, το "Dark Side Of My Heart", με το πιο hard rock ύφος του ταίριαζε σε αυτό το μοτίβο, ενώ αποκορύφωμα αποτέλεσε, ο επίλογος του άλμπουμ με το "Balls To The Wall".
Έχοντας μεγαλώσει με μια μπάντα σαν τους Accept, παρατηρούμε ότι η συγκεκριμένη συναγή, δεν έτυχε, αλλά πέτυχε, αφού η συμφωνική ορχήστρα της Πράγας δεν είναι τυχαία σε τέτοιες συνεργασίες. Τα drums και το μπάσο έδωσαν ιδιαίτερο βάθος στο σύνολο, ενώ σιγουρα το κιθαριστικό δίδυμο του Hoffman με τον Lulis έδωσε την κατάλληλη μεταλλική αρμονία στο live. Κλείνοντας, έχω να πω, πως μετά τις εμφανίσεις των Accept και των Dimmu Borgir με συμφωνική ορχήστρα, το Wacken θα έχει και συνέχεια σε τέτοια live, βάζοντας το χέρι μου στη φωτιά!
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου