Σημαδιακό το νούμερο 13, αφού οι Νεοϋορκέζοι Tombs, στα αντίστοιχα χρόνια πορείας έχουν καταφέρει να χτίσουν το δικό τους μεγάλο όνομα στον ακραίο χώρο. Μάλιστα φέτος, ακόμα πιο προετοιμασμένοι, δυνατοί και σκοτεινοί έπειτα από το ΕΡ στις αρχές της χρονιάς, φέρνουν το πέμπτο τους άλμπουμ, με τίτλο "Under Sullen Skies".
Η χαοτική και απόκοσμη διάσταση του εναρκτήριου "Bone Furnance" δεν αφήνει τίποτα στη φαντασία για τη συνέχεια, με τους γδούπους να βαρούν στο κόκαλο ενώ οι κιθάρες βραχνές και μαύρες στολίζουν το νέο έργο των Aμερικάνων. Λίγο πιο άμεσο και χτυπητό με τους κοφτούς ρυθμούς του ακολουθεί το "Void Constellation" φλερτάροντας με το doom και το death ιδίωμα, ενώ το "Barren" ανεβάζει τις ταχύτητες δίχως έλεος και όρεξη για σταματημό σε τούτο το ανίερο έργο.
Από την άλλη το "The Hunger" ξεφεύγοντας από την ωμότητα της προηγούμενης τριάδας, έχει όρεξη για πειραματισμούς με τις γκρούβες και τα ηλεκτρονικά στοιχεία να εισβάλουν στο black metal τους, με το "Secrets Of The Black Sun" που ακολουθεί να σιγοντάρει έντονα, ξεφεύγοντας σε πιο αιθέριες, tribal και μυσταγωγικές κατευθύνσεις. Κάπως έτσι, αισίως, μπαίνουμε στο δεύτερο μισό του άλμπουμ, με το απειλητικό κι ογκώδες "Descensum" να μας γυρνά στην κανονική ατμόσφαιρα του άλμπουμ, αν και για λίγο, αφού μετά το βαρύ μονόλεπτο instrumental "We Move Like Phantoms" θα έρθει heavy με αδιάκριτα post περάσματα το "Mordum" προσθέτοντας μελωδίες και τεχνική κι αυτομάτως περισσότερη ποικιλία.
Από την άλλη, το "Lex Talionis" έρχεται με τις δυσαρμονίες, τα στροβιλώδη riffs και τις τσιμεντωμένες μπασογραμμές του να ενώσει το κλασικό μαυρομεταλλικό ιδίωμα με το τώρα, έως ότου το "Sombre Ruin" να μας ηρεμήσει σε ένα ελαφρύ αλλά βαθύ ύφος, ανάλογο των πρόσφατων Rotting Christ ή των UADA. Μετά από αυτό το διάλειμμα, βασανιστικό κι εμφανώς διαολεμένα ερεβώδες θα έρθει "Angel Of Darkness" με τους συρτούς και συνεχόμενους ήχους, ώσπου την τελεία να βάλει το "Plague Years", όπου πλάι στους καταληκτικούς, σκιερούς του ήχους, φαντάζει να αναφέρεται στη σαπίλα του σήμερα.
Η επιτυχία του εν λόγω δίσκου αχνοφαίνεται, τόσο προς τους φίλους της μπάντας, όσο και τους απανταχού μπλακμεταλάδες της νέας γενιάς. Σίγουρα το "Under Sullen Skies" δε θα είναι το μόνο άλμπουμ αυτής της σκηνής, αλλά το λιθαράκι που θα προσθέσει θα είναι σημαντικό, εφόσον μιλάμε για κάτι μεστό και μεγάλο, με μια υπέροχη παραγωγή. Τέλος, το παρόν δημιούργημα αποτελεί ίσως την πιο ώριμη δουλειά των ίδιων των Tombs ανεβάζοντας τον πήχη και κοιτώντας το άστρο τους μέσα στη μαυρίλα να φωτίζει.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου