Οι Killer Be Killed που μας συστήθηκαν πριν έξι χρόνια, έχουν τα φόντα για το μέγιστο supergroup του σκληρού ήχου με βαριές διαθέσεις, thrash ξεσπάσματα και hardcore μπρίο. Το εν λόγω συγκρότημα προχωρά ακάθεκτο, έστω και καθυστερημένα και φέρνει φέτος τη δεύτερη δουλειά του με τίτλο "Reluctant Hero".
Με απόλυτη χημεία και πιο φρέσκο συν μοντέρνο αέρα, το εν λόγω supergroup θέλει να παρτάρει με τους ήχους που εξωτερικεύει, δίνοντας στοιχεία από κάθε έναν εκ των βασικών χαρακτήρων τους. Συγκεκριμένα αυτό φαίνεται περίτρανα στο εναρκτήριο "Deconstructing-Self Destruction" δημιουργώντας μια περιγραφή για τα επακόλουθα, ενώ κομμάτια σαν το "Left Of Center" και "From A Crowded Wound" δείχνουν το μεγαλείο του νέου ντράμερ, Ben Koller που ακούγεται σαν να γκρεμίζει τοίχους με τη δύναμή του, όσο ο Troy Sanders αναδεικνύει το φωνητικό του εύρος και την τρέλα που κουβαλάει ήδη από τους Mastodon με μια Ozz-μοση να πλανάται.
Από την άλλη, σε άλλος μήκος ταχυτήτων, πιο επιθετικό και ακραίο, ταιριαστό με τη μορφή του Max Cavalera έρχεται το "Filthy Vagabond" που ξεφεύγει, αν και στη συνέχεια τα πράγματα φαντάζουν να ηρεμούν κυρίως στο σχεδόν Sabbath-ικό "The Great Purge" ή το ραδιοφωνικό πλην καταιγιστικό "Comofort From Nothing" που φλερτάρει με το πρώτο τους άλμπουμ καθώς και με τα πλούσια περάσματα του "Dream Gone Band" που χώνει λίγο από το groove των Soulfly μέσα στην όλη heavy rock ατμόσφαιρα.
Συγκλονιστικό επίσης, και ίσως από τους κρυφούς άσσους στο μανίκι της εν λόγω κυκλοφορίας με την τόση ποικιλία αποτελεί το "Dead Limbs" που σπάει λίγο τις επαναλήψεις των προαναφερόμενων σημείων, και γενικώς....τα σπάει με τους καταιγιστικούς του ρυθμούς ! Τέλος, το ομώνυμο "Reluctant Hero" δε θα μπορούσε να μην αναφερθεί μιας και κλείνει αυτή τη δουλειά με απαλές μελωδίες, ηχηρά ξεσπάσματα και μια αίσθηση πόνου που ταιριάζει με τους αποχωρισμούς και τη μελαγχολία που γενικώς κουβαλάνε μαζί.
Με μια ομοιογένεια αλλά και τη δική τους ταυτότητα ξεχωριστά. όπως και στο ντεμπούτο, τα κομμάτια βγάζουν ένταση και συναίσθημα. Από εκεί και πέρα, όσο και ξέφρενες διαθεσεις αν έχει το συγκεκριμένο έργο, του λείπει το τόσο μεγάλο πάθος και ο ενθουσιασμός που ενδεχομένως να υπήρχε αρχικά. Σαν γενικό συμπέρασμα, το "Reluctant Hero" αξίζει να ακουστεί από ανοιχτόμυαλους οπαδούς καθώς και φίλους των μουσικών της τριάδας Cavalera-Sanders-Puciato, αλλά αν προσπεραστεί, εν τέλει δε θα χάσουμε και κάτι. Τα λέμε ξανά με την πάρτη τους σε καμιά τετραετία
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου