Πέντε χρόνια αναμονής είναι πολλά, και πόσο μάλλον για τους fans που δημιουργήσαν οι Jaded Star ήδη με το ντεμπούτο τους. Φέτος, και με μπόλικες αλλαγές στο line up τους, οι "δικοί" μας metallers ανασυγκροτήθηκαν για να βγάλουν τον διάδοχο του "Memories From The Future". Συνεχίζοντας όμως με βλέμμα προς το μέλλον, το συγκρότημα της Maxi Nil, η οποία αγαπήθηκε με τη φωνή και τη χροιά της τόσο στους On Thorns I Lay αλλά και στους Visions Of Atlantis, φέρνει φέτος το "ReAlign".
Το άλμπουμ με μια ποικίλη διάθεση ήδη από το εναρκτήριο, "Female Fronted", που "χτυπά" στο μάτι λόγω της εν λόγω τετριμμένης ταμπέλας, συνδυάζει ατμόσφαιρα, αισθησιασμό και δυναμικές εντάσεις. Έτσι, κι έχοντας πληθώρα μοντέρνων στοιχείων, ακολουθεί και το πιο βαρύ και σκοτεινό "Breathing Fire" με τις live-άδικες εκφάνσεις του, σε αντίθεση με το αιθέριο "A Pain All Mine" που εκτός των εκρήξεων του στο ρεφρέν παραμένει πιο εσωστρεφές και γλυκά μελαγχολικό.
Το "Maybe" εν συνεχεία αποτελεί άλλη μια χαρακτηριστική στιγμή στο ηχητικό φάσμα των Ελλήνων metallers, αναδεικνύοντας με μια πρωτότυπη μπαλάντα, τόσο τον πόνο όσο και το φωνητικό εύρος της μπροστάρισσας Maxi Nil που μπορεί από κρύσταλλο να γίνει μαχαίρι. Από εκεί και πέρα, προχωρώντας σε πιο ευθεία μονοπάτια, συναντάμε το "Adrian" με τα groove-άτα μέρη του και τις εντάσεις του, ενώ εξίσου άμεσο θα φανεί αργότερα εξίσου και το "Vertigo". Με ετερόκλητες μεταξύ τους επιρροές, το "Children Of Chaos" καταφέρνει να δημιουργήσει ένα pop μεγαλείο μέσα από τα heavy riffs και τους περίπλοκους τυμπανισμούς δίχως να λείπουν οι "radio friendly" ματιές. Έτσι οδηγούμαστε και στο "Rise Up" που εισέρχεται πιο απαλά, και δημιουργεί μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα βγαλμένη από τους θεατρισμούς των Queen.
Παθιασμένο, για να τα δώσει όλα για όλα, το "We're The Heroes" φέρνει όλες τις περίσσιες εντάσεις κατά μέτωπο, και με γρέζι και μαγκιά πίσω από την παιχνιδιάρα θηλυκότητα κορυφώνει το αποτέλεσμα οδηγώντας μας σιγά σιγά προς το τέλος. Έτσι, το "Higher Than Love" σφραγίζει το άλμπουμ και μας ταξιδεύει με τα μουντά χρώματα του, τα πλήκτρα και τις τρικυμιώδεις, πονεμένες μελωδίες του, ρίχνοντας αυλαία.
Κοιτώντας μπροστά, με την έμπνευση να έχει φτάσει στο ζενίθ της, οι Έλληνες metallers κατάφεραν να φτιάξουν μια κυκλοφορία που για τα δεδομένα της χώρας, μα κι εκτός συνόρων, θα συζητηθεί. Αν υπάρχει κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει το heavy/power metal των 2020s, τότε αυτό το άλμπουμ είναι οδηγός. Στον δρόμο που χαράζουν μπάντες σαν τους Amaranthe, φαίνεται πως ο σκληρός ήχος εχει ακόμα να δώσει τουλάχιστον σε αυτόν τον τομέα. Από εκεί και πέρα, κλείνοντας, μπορεί να άργησαν να επιστρέψουν οι Jaded Star, αλλά το "Realign" είναι μια πραγματικά ώριμη και σπάνιας ομορφιάς δουλειά στο είδος.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου