Tι εστί μελωδικό death metal η Σουηδία το ξέρει καλύτερα από όλους και κυρίως η ψυχρή, υγρή ομορφιά του Gothenburg. Ένας εκ των κύριων και πιο πρωτοποριακών εκπροσώπων αυτού του ήχου είναι οι Dark Tranquillity που πάντα κοιτούν να εκπλήξουν και να διαφοροποιηθούν με βάση τα γνωστά τους όμως μονοπάτια. Ο ηγέτης και τραγουδιστής των αγαπητών προς τους Έλληνες metallers, Mikael Stanne λύνει τις απορίες για το νέο "Moment" και τον συνδυασμό νοημάτων, τις αλλαγές στο στρατόπεδό τους, την πανδημία και το επερχόμενο live streaming τους στο Metal View.
Πάντα υπάρχει πίεση, ειδικά όταν προηγείται ένα τόσο μεγάλο χρονικά tour σαν το τελευταίο. Απλώς κάποια στιγμή καταλαβαίνεις πως έχει έρθει η ώρα για να κυκλοφορήσεις κάτι νέο οπότε δεν κλείνεις άλλες συναυλίες. Έτσι νιώσαμε την ανάγκη για να μπούμε στο στούντιο πέρσι, έχοντας συγκεντρώσει αρκετό υλικό που μπορούσαμε να το δουλέψουμε όσο χρειαζόταν. Εκεί έρχονται κι άλλες ανησυχίες πέρα από τα διαδικαστικά, γιατί ψαχνόμασταν πως θα το αναδείξουμε, τι χρειάζεται για να επιτύχουμε σε αυτό, να προσπαθήσουμε να μην είναι ίδιο με το προηγούμενο, να έχει ενδιαφέρον, νέες οπτικές και συν τοις άλλοις μέσα στην προσωπικότητα της μπάντας να χωρέσει το ύφος των δύο νέων κιθαριστών, τους Chris και του Johan. Δε νιώσαμε ανασφάλεια για τη νέα δουλειά αλλά υπήρχαν πολλά ερωτηματικά, κι έτσι θέλαμε να είμαστε πλήρως επικεντρωμένοι στα κομμάτια. Γράψαμε πάρα πολλά demo και δώσαμε πολλές κατευθυντήριες γραμμές για να είμαστε σίγουροι πως θα βγει κάτι καλό και όλα τα μέλη είχαμε διαρκώς συζητήσεις. Γενικά το τελευταίο έτος πήραμε τον χρόνο μας βασισμένοι στα θέλω μας. Το να βρεις έμπνευση είναι εύκολο, δύσκολο είναι πως θα την αποτυπώσεις σωστά στα δικά σου μονοπάτια. Είμαστε μια μπάντα που διαφοροποιείται συνεχώς τα τελευταία 30 χρόνια, κι επειδή είμαστε συνηθισμένοι σε αυτό, θέλαμε ο ακροατής να αισθάνεται άνετα με το στυλ μας και να βρούμε την κατάλληλη ισορροπία με τα νέα μέλη.
-Δίνοντας βάση στα νέα μέλη, παρατηρώ πως δεν άλλαξαν πολλά στο εσωτερικό σας. Εννοώ πως από τη μία υπάρχουν κομμάτια με πιο κλασικό heavy ήχο στις κιθάρες, ή περισσότερα εφέ στα πλήκτρα, αλλά από την άλλη υπάρχει ένα ύφος κοντά στο "Haven" και το "Fiction" αλλά και στιγμές που θυμίζουν τον κλασικό Gothenburg melodic death ήχο. Όλα αυτά προήλθαν φυσικά και ενώθηκαν μεταξύ τους;
Η αλήθεια είναι πως τίποτα δεν έρχεται φυσικά πλέον. Εννοώ ότι αν υπάρχει καμιά ιδέα τη βάζουμε κάτω και την αναλύουμε ή τη συζητάμε για να δούμε την κατεύθυνση. Όλα έρχονταν φυσικά και τελείως αυθόρμητα από το ξεκίνημά μας μέχρι τα μέσα των 90s. Από εκεί και πέρα ξεκίνησαν οι εσωτερικές αναζητήσεις και τι πραγματικά θέλουμε να πετύχουμε συνεχίζοντας με τη μπάντα. Μεγαλώνοντας αναπτύσσεις ένα δικό σου στυλ και τη θέση της φυσικότητας παίρνει το ένστικτο, με αυτό ωριμάζεις και βλέπεις αν είναι σωστό. Είναι θετικό αυτό, γιατί αν εμπιστεύεσαι τα ένστικτά σου και τον συναισθηματισμό σου τότε όλα θα πάνε καλά στο τέλος. Το ίδιο ισχύει κι όταν εμπιστεύεσαι άτομα με κοινούς στόχους όπως συμβαίνει μεταξύ μας στη μπάντα. Προφανώς οι επιρροές και οι ρίζες μας δε φεύγουν από όσα κάναμε στα 90s ή τις αρχές του 2000, αλλά τώρα βγάζει περισσότερο νόημα για εμάς γιατί ξέρουμε πως να φρεσκάρουμε αυτόν τον ήχο και να τον αναπτύξουμε σωστά πλάι σε μοντέρνες εκδοχές μας. Σίγουρα κάποια από αυτά αλλάζουν λόγω των solo των νέων παιδιών για παράδειγμα. Υπάρχουν διαφορετικά γενικά πλαίσια, αλλά πολλές φορές για να ξεφύγεις ή να βρεις τον εαυτό σου, χρειάζεται να ξεσκονίσεις το παρελθόν. Όσα κάνεις και όσα αναλύεις σε πάνε μπροστά.
-Η εισχώρηση του Chris, που ήδη ξέρουμε τη δουλειά του με τους Arch Enemy, αλλά και του Johan στη μπάντα ήταν πιο εύκολη τόσο για αυτούς όσο και για εσάς επειδή είχαν συνηθίσει τον ήχο της μπάντας ήδη από τα tours σαν live κιθαρίστες πριν γίνουν μόνιμοι;
Χωρίς αμφιβολία, ναι. Ξέραμε καλά ο ένας τον άλλον εδώ και τρία χρόνια που περιοδεύαμε συνεχώς τόσο παικτικά, ενώ τους γνωρίζαμε και προσωπικά. Όταν βλέπαμε πως έπαιζαν το παλιό υλικό συνειδητοποιήσαμε πως κάναμε καλή επιλογή, ενώ εκτός της τεχνικής τους κατάρτισης έχουν και την κατάλληλη ενέργεια. Εκτός αυτού οι πολύωρες συζητήσεις περί μουσικής και η δουλειά μέχρι τις ηχογραφήσεις, πέρα των γνώσεων τους στα ήδη υπάρχοντα κομμάτια, τους έβαλαν ακόμα πιο κοντά στον ήχο μας. Ήταν κάπως πιο δύσκολο να ξεφύγουν από όσα ήξεραν και να δουν πως δουλεύουμε και στουντιακά αλλά αυτή η πρόκληση μας έκανε να συνεχίσουμε. Στο τέλος όλα έγιναν τέλεια και με ροή και με τους δύο.
-Η αποχώρηση του Niklas Sundin ήταν δύσκολη για εσάς;
Κοίτα, ήταν σχεδόν κάτι φανερό. Όχι σίγουρο από την αρχή αλλά αναμενόμενο. Όταν έγινε πατέρας έξι χρόνια πριν, λίγο πριν τις ετοιμασίες του "Atoma" συνειδητοποίησε και μας εξήγησε πως οι προτεραιότητες είναι άλλες πλέον και ήθελε να δώσει βάση και προσοχή στην οικογένεια του, χωρίς να τρέχει στον δρόμο. Προτιμούσε να είναι στο σπίτι ακόμα και για τις ηχογραφήσεις του "Atoma", οπότε δεν ήρθε στο στούντιο και τα έκανε όλα από εκεί, πράγμα πιο βολικό και το καταλαβαίνουμε. Έχει μετακομίσει εδώ και ενάμιση χρόνο στην Αμερική, και είναι πιο απομονωμένος ενώ εργάζεται πάνω στα artworks, όπως έκανε ξανά το δικό μας, τα βίντεο και το solo υλικό του. Όταν μιλήσαμε για τις ηχογραφήσεις του νέου δίσκου μας εξήγησε πως δε μπορεί να συνεχίσει κι αυτό ήταν όλο. Είναι λογικό και τον καταλαβαίνουμε και φαίνεται πως είναι πραγματικά ευτυχισμένος μετά από καιρό. Για εμάς πάντα θα μένει ως μέλος μας, από τη στιγμή που ασχολείται και με τα "καλλιτεχνικά" της μπάντας, οπότε συνεχίζουμε έτσι.
-Αρχικά όταν είδα την αποχώρησή του, περίμενα ένα τελείως διαφορετικό άλμπουμ, αλλά τελικά η ταυτότητα σας δε χάθηκε, αν και εννοείται κάθε μέλος έχει το δικό του ύφος...
Αυτό ήταν κάτι που αναζητήσαμε και δουλέψαμε. Θέλαμε να είμαστε οι Dark Tranquillity και τίποτε άλλο, οπότε ναι, χαίρομαι που βγαίνει έτσι και στο άκουσμα του και φυσικά που κάθε ένας ξεχωριστά δείχνει το λιθαράκι που πρόσθεσε.
-Παρόλα αυτά με όσα προηγήθηκαν και μετέπειτα εξελίχθηκαν, θεωρείς πως το "Moment" ανοίγει μια νέα εποχή για εσάς;
Μοιάζει να είναι. Να είμαι ειλικρινής το ελπίζω κιόλας αν και το "Atoma" ξεκίνησε αυτή την κατεύθυνση μιας και είχαμε έναν διαφορετικό τρόπο γραψίματος και σύνθεσης, αλλά τώρα είναι σαν να ξαναβρίσκουμε έναν νέο εαυτό και να πάμε μπροστά. Αυτό θα το καθορίσει ίσως το επόμενο άλμπουμ που θα έχει δημιουργηθεί μια άλλη χημεία με τα νέα μέλη και θα έχουν εντρυφήσει ακόμα περισσότερο σε αυτό, και η συνεργασία θα είναι πιο έντονη, αλλά τώρα όλα δείχνουν πρόοδο εννοείται. Με το "Moment" σίγουρα νιώθω φρεσκαρισμένος και όσα δώσαμε με κάνουν να νιώθω ότι αυτή η σύνθεση ως έχει, κρατά παραπάνω από τρία χρόνια, χαχα. Περάσαμε τέλεια δουλεύοντας για αυτό, φαίνεται ο κόπος και η προσπάθεια μας, αλλά νιώθω απογοητευμένος που δε μπορούμε να βγούμε έξω να παίξουμε χαχα.
-Η πανδημία δημιούργησε προβλήματα κατά την ετοιμασία του δίσκου ή τα προλάβατε όλα από πριν;
Ήμασταν σε καλό στάδιο γιατί είχαμε ξεκινήσει ήδη τις ηχογραφήσεις πριν γίνει αυτός ο χαμός. Ευτυχώς η προπαραγωγή, και τα βασικά στάδια των ηχογραφήσεων είχαν ήδη προηγηθεί και δουλεύαμε επί μήνες στο studio. Ο Chris επίσης ήταν τυχερός γιατί έμενε στη Νέα Υόρκη και ήρθε εδώ πριν γίνει το ολικό lockdown και η περιοχή γύρω από το studio είναι πολύ απομονωμένη και εγώ τα περισσότερα κομμάτια των φωνητικών μου τα δούλεψα στο σπίτι, πήγαινα στο studio που είναι μόλις 15 λεπτά από εμένα, τα ηχογραφούσα και γύριζα. Είναι αλλόκοτο συναίσθημα και πολύ πρωτόγνωρο να μαίνεται μια πανδημία και όλα να είναι άδεια. Ψυχολογικά μας επηρέασε πολύ ειδικά τον πρώτο καιρό που τίποτα δεν ήταν βέβαιο, και αρχικά θέλαμε η δουλειά να βγει πριν το καλοκαίρι ώστε να προλάβουμε τα φεστιβάλ...τα οποία βέβαια δεν έγιναν. Έτσι πήγαμε πιο χαλαρά αφού ξέραμε πως φέτος συναυλιακά τίποτα δε θα συμβεί.
-Ο δίσκος σας ακούγεται πολύ σκοτεινός και μελαγχολικός, όπως οι περισσότερες δουλειές σας, αλλά παράλληλα και τόσο προσωπικός. Η κατάσταση που όπως είπες επηρέασε ψυχολογικά ή ο τόπος που ζεις συνέβαλλαν σε αυτό;
Όπως είπα τα κομμάτια ήταν έτοιμα από πριν αλλά κάπως όλα συνδέθηκαν, και αυτό ακριβώς εννοούσα όταν είπα για την επιρροή της κατάστασης. Ήταν όλα τα ερωτήματα που περνούν από το μυαλό, τι πραγματικά ενδεχομένως να έχει αξία και να ξεχωρίζεις από όσα λέγονται την αλήθεια και την πραγματικότητα. Ήταν μερικά πιο φιλοσοφικά ερωτήματα που έγιναν βαθιά προσωπικά και επίκαιρα. H πανδημία στο μυαλό και τα αυτιά μου κάνει αυτόν τον δίσκο να έχει βγάλει το αληθινό συναίσθημα του με όσα κι ο ίδιος έθιξες. Υπήρξε στο μυαλό μου αυτή η διαμάχη για το τι πραγματικά πρεσβεύει ο δίσκος και πως τελικά γίνεται σχετικός με τα τεκταινόμενα, οπότε άλλαξε και στα μάτια μας. Είναι ένας δίσκος που από τη μία μας έκανε να ξεφύγουμε γράφοντας τον και από την άλλη αντικατοπτρίζει ρεαλιστικά πολλά θέματα της τρέχουσας ζωής και πως βλέπουμε τα πράγματα. Επίσης είναι ο δίσκος που όποιος τον ακούσει θα περάσει χρόνο σπίτι γιατί δε μπορεί να κάνει κάτι άλλο χαχα. Το καλό είναι πως έχει πολλές εξηγήσεις οπότε αν θες να ξεφύγεις από αυτή την πραγματικότητα, ίσως βρεις άλλη και να δεις πόσο δικό σου μπορεί να γίνει ένα κομμάτι.
-Μιας και μιλάμε για τα θέματα της πανδημίας, μια ερώτηση που κάνω σε όλους είναι πως σας φαίνεται η ιδέα των livesreaming shows και αν θα κάνατε και εσείς κάποιο για την προώθηση του δίσκου;
Την βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα και σύγχρονη ιδέα και δείχνει καλύτερα τη μπάντα και την κατάστασή της σε σχέση με το πως βλέπει ένας θεατής μια κανονική συναυλία, γιατί όλα παρακολουθούνται πιο στενά, ακόμη περισσότερο κι από ένα DVD ή ένα βίντεο στο YouTube. Όλα είναι πιο προσωπικά και κλειστά, ενώ βλέπεις την αληθινή ψυχολογία της μπάντας όταν δεν υπάρχει κοινό μπροστά. Δεν αντικαθιστά απαραίτητα μια ζωντανή εμφάνιση, αλλά βλέπεις μια άλλη οπτική. Προσωπικά σκεφτόμασταν συνεχώς τι μπορούμε να κάνουμε τώρα που δεν έχει εμφανίσεις, αλλά δε ξέραμε πως ακριβώς. Τελικά αποφασίσαμε για ένα livestreaming που θα γίνει σύντομα και συγκεκριμένα στις 21 Νοεμβρίου, μία μέρα μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ. Θα παίξουμε ολόκληρο το άλμπουμ ζωντανά και θα είμαστε ξανά πάνω στο σανίδι. Θα το γυρίσουμε σε ένα θέατρο στην πόλη μας και συγκεκριμένα εκεί που γυρίστηκε το clip του "The Dark Unbroken", και το θέλαμε γιατί έχει μια επιβλητική εικόνα και μια ωραία ψηλή σκηνή. Είναι το πρώτο και πιο ιδιαίτερο show για την προώθηση του "Moment" πριν την κανονική περιοδεία, όταν βγούμε στον δρόμο. Ανυπομονώ ειλικρινά για αυτό το διαδικτυακό show γιατί θα είναι μια μέγιστη live εμπειρία. Δυστυχώς χωρίς κοινό αλλά από την αλλη με ένα κοινό μακριά μας από κάθε γωνιά του κόσμου, κι αυτό είναι ό,τι κοντινότερο υπάρχει σε συναυλία τώρα. Θέλω ο κόσμος να ευχαριστηθεί το Σαββατόβραδο του έστω και έτσι και να δει τι θα περιμένει του χρόνου που λογικά θα ξαναβγούμε στον δρόμο.
-Του χρόνου συμπληρώνετε 30 χρόνια ύπαρξης. Πώς νιώθεις για αυτό; Υπάρχουν σχέδια εορτασμού;
Νιώθω πολύ όμορφα, και μάλιστα όταν δε ξέρεις πόσο θα συνεχίσεις να το κάνεις κι αν θα τα καταφέρεις, το συναίσθημα αυτό είναι πιο έντονο. Είμαι περήφανος και χαρούμενος που το κάνω ακόμα και είμαι σε θέση να ζω από αυτό και να ικανοποιώ τις καλλιτεχνικές μου θελήσεις. Είναι ωραίο που όσα χρόνια κι αν πέρασαν είμαστε ακόμα γεμάτοι δίψα, νεύρο και ενθουσιασμό παίζοντας και κυκλοφορώντας μουσική και είναι λυπηρό που όλα αυτά τα αισθήματα δε μπορούμε για κάποιο χρονικό διάστημα να τα δείξουμε ξανά στη σκηνή, αν κι ανυπομονούμε για αυτό. Είναι τέλειο να ζεις με τρεις δεκαετίες δημιουργίας και δεν έχουν αλλάξει πολλά μέσα μας από την αρχή μέχρι και σήμερα, δεν καταλάβαμε πως πέρασαν 30 χρόνια χαχα. Από εκεί και πέρα εορταστικά πλάνα δεν υπάρχουν, κάναμε κάποιες συζητήσεις αλλά δεν καταλήξαμε πουθενά μιας και δε νιώθουμε νοσταλγία για κάτι συγκεκριμένο. Ίσως του χρόνου να προσθέσουμε κομμάτια από περισσότερους παλιούς δίσκου ή κομμάτια που δεν παίζουμε τόσο συχνά, αλλά κανονικός εορτασμός δε νομίζω να γίνει.
-Με αφορμή τα 30 χρόνια και επειδή ο δίσκος ονομάζεται "Moment", θέλω να σε ρωτήσω ποια στιγμή από όλη σας την καριέρα θα διάλεγες ως προσωπική αγαπημένη;
Φυσικά είναι πολλές, χαχα. Θα πω αρχικά την πιο σημαντική στιγμή, δηλαδή την πρώτη μας περιοδεία που ήταν σύντομη και πολύ χαοτική, αλλά μας έκανε να μάθουμε πράγματα και να ωριμάσουμε έστω και λίγο απότομα. Ως αγαπημένη θα πω όταν παίξαμε στην Ιταλία πρώτη φορά στη δεύτερη μας περιοδεία. Ήταν μια headline περιοδεία των Enslaved που ήδη εμείς είχαμε φτιάξει κάπως το όνομά μας και παίζαμε μεγαλύτερα setlists. Όταν παίξαμε στη Ρώμη και ήταν η πρώτη μας εμπειρία με το Ιταλικό κοινό, όλοι ήξεραν κάθε κομμάτι μας, κοπανιόντουσαν, κραύγαζαν, κάτι που δε βλέπαμε τόσο συχνά στις αρχές και ειδικά από τόση μεγάλη μερίδα οπαδών. Ήταν η στιγμή που μας έκανε να νιώσουμε κάπως πιο σημαντική, η αρχή όλου αυτού. Μέσα μου ένιωθα τόσο πλούσιος, σαν το παιδί που έβλεπε πρώτη φορά σε βίντεο συναυλία των Iron Maiden και τους χειροκροτούσαν. Ήμασταν πολύ νέοι τότε, χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια μας τόσο καιρό, γύρω στα 22-23, και κάπως έτσι συνειδητοποιήσαμε πως αυτό προοριζόμαστε να κάνουμε για την υπολοιπη ζωή μας. Ήταν η πιο ωραία και θετική ανταπόκριση που είχαμε μέχρι τότε και προφανώς χαράχτηκε στην καρδιά, πραγματικά πολύ cool.
-Σε ευχαριστώ Mikael για αυτή τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Είμαστε πολύ χαρούμενοι που επιστρέφουμε με νέο δίσκο μέσα στη χρονιά και θα είναι ο πρώτος που τόσο εμάς όσο κι εσάς θα μας βρει στο σπίτι. Πιστεύω είναι ένας όμορφος δίσκος που θα τον ακούσετε άνετα και ελπίζω να τον ευχαριστηθείτε τόσο στις 20 Νοεμβρίου όσο και στις 21 στο livestreaming μας. Ανυπομονώ να περάσουν όλα να ξαναβγούμε στον δρόμο να ξαναειδωθούμε, να αγκαλιαστούμε και να είναι όλα ωραία κι ασφαλή όπως παλιά.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου