Οι αγαπημένοι και ιδιαίτεροι Ισλανδοί, Solstafir, έχουν δώσει πλειάδα κυκλοφοριών με διαφορετικά μέτρα και σταθμά, συνδυάζοντας ύφη και γούστα. Συμπληρώνοντας φέτος τα 25 τους χρόνια, επιστρέφουν για να δείξουν ξανά πως τα όρια στη μουσική είναι εντελώς νοητά και ασήμαντα, αρκεί το συναίσθημα να πιάνει τόπο. Έτσι, με πλήθος νέων στοιχείων και αναβαθμίσεων, και τη Κυρία του Βουνού να δεσπόζει, έρχεται το "Endless Twilight Of Codependent Love".
Με μια ανάλαφρη αλλά και συνάμα τραχιά, απαγγελτική εισαγωγή υποδεχόμαστε το "Αkkeri" το οποίο μας χαρίζει στην πορεία πλήθος εντάσεων και βαριών ρυθμών με ένα viking/punk υπόβαθρο, δείχνοντας ένα πιο "αλήτικο" πρόσωπο για τους Ισλανδούς ενώ δε λείπουν κι ατμοσφαιρικές πινελιές που συνάδουν άψογα με το παρελθόν αλλά και την παρούσα φάση τους αριστοτεχνικά. Ευθύς αμέσως ακολουθεί το δυσαρμονικό "Drýsill" που μας μαγεύει, μας στροβιλίζει και μας ταξιδεύει με τους μακρόσυρτους post ήχους του και τα συννεφιασμένα leads που εισχωρούν. Πιο δύσπεπτο και σοβαρό με τα στακάτα φωνητικά και τους μαύρους πονεμένους ήχους του, το "Rökkur" καταφέρνει να ταιριάξει αρμονικά με το εναρκτήριο δίδυμο.
Άκρως ατμοσφαιρικό στα όρια του πεσιμισμού, δίνοντας έμφαση στην ποικιλία του άλμπουμ θα συναντήσουμε το "Her Fall From Grace", σιγοντάροντας με το πιο αιθέριο "Til Moldar", σε αντίθεση με το "Dionysus" που με την ενέργεια του ζωντανεύει την όλη γκριζίλα και έρχεται για να γλεντήσει. Αυτός ο συνδυασμός μάλιστα δημιουργεί μικρούς αλλά κοινούς παρονομαστές με τις blackened μέρες τους πριν αρκετά χρόνια.
Tην κορύφωση του δίσκου θα φέρει με δόξα και τιμή το "Alda Syndanna" γεμάτο βαριά αλλά radio friendly στοιχεία, και δυναμικές που δημιουργούν κυριολεκτικά ένα γνώριμο μα ανανεωμένο μονοπάτι για την πορεία των Ισλανδών, δίνοντας και την πρώτη γεύση για το μυστηριώδες blues "Ör". Τέλος, το "Úlfur" είναι ο επίλογος που θα θέλαμε έπειτα από μια τόσο γεμάτη μουσική διαδρομή, ρίχνοντας παλμούς και κατευνάζοντας πνεύματα με όμορφες, κρυμμένες, μελωδίες που ενώνουν το folk με τους indie ήχους και το post rock αλλά και μια κολλητική γραμμή που το κάνει άκρως πιασάρικο και απόκοσμο το κλείσιμο.
Ένα επιμελώς ατημέλητο άλμπουμ μας κάνει να πονέσουμε και να νιώσουμε τον χειμώνα στη ψυχή μας, με το βόρειο ψύχος του μικρού νησιού της Σκανδιναβίας να φυσάει μέσα μας. Οι Solstafir συνεπείς στο ραντεβού τους κάνουν το καλύτερο δώρο στους fans, δείχνοντας πως η έμπνευση και οι πολυσχιδείς ιδέες δε χάνονται με τίποτα, μεγαλώνοντας το όνομά τους. Τόσο η ορμή όσο και η ντελικάτη απαλότητα του "Endless Twilight Of Codependent Love", λειτουργούν σαν το γινγκ και το γιανγκ φέρνοντας την απόλυτη ισορροπία σε ένα σύνολο που μέσα στη φρεσκάδα του υπογράφει την προσωπικότητα της Ισλανδικής μπάντας.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου