M'έναν θρύλο να πλανάται στους χώρους του ακραίου metal γύρω από το όνομά τους, οι Πατρινοί Death Courier έχουν ήδη συμπληρώσει την πρώτη τριακονταετία της ύπαρξης τους. Με μια μεγάλη αναμονή, σχεδόν επτά χρόνια από την τελευταία τους δουλειά, επιστρέφουν ανανεωμένοι και παθιασμένη με το τρίτο πόνημα υπό τον τίτλο "Necrotic Verses".
Με απειλητική και εξαγριωτική διάθεση, το πρώτο και ομότιτλο του δίσκου, βγάζει προς τα έξω το ύφος του νέου δίσκου μας βάζει στη φρέσκια διάθεση των "δικών" μας metallers, με έναν κλασικό παλιομοδίτικο τρόπο και μια ισοπεδωτική ωμότητα. Από την άλλη το "Mourning Ecstasy" πατάει σε πιο thrash/death δρόμους, με μια βάναυση riff-ολογία που ελαφρώς έχει κάποια black metal στοιχεία.
H βαρβαρότητα αυτή συνεχίζει πιστά σε κομμάτια σαν τα "When Death Fits To Skin", "Morsimon Imar" και "Immune Burial" με Αμερικανοπρεπή επιρροή, και πινελιές οι οποίες θα χωρούσαν άνετα στο "Altars Of Madness" των Morbid Angel" ή στο ντεμπούτο των Deicide. Από εκεί και πέρα βέβαια η σκοτεινή ατμόσφαιρα που περικλείει όλο το σύνολο, φαίνεται καλύτερα στο "As Heaven Blends With Rot" που σφυροκοπά κάθε νότα με βασανιστικό τρόπο, καθώς επίσης στο δίδυμο του ιντερλούδιου με το "Pillars Of Murk" δίνοντας κάτι επικό και συνάμα αρκετά χαοτικό.
Σε μια εισαγωγή με αιμοδιψείς σκέψεις, το "Visceral Slice" πατάει γερά γκάζι για να πέσει κοπάνημα υπό τους φρενήρεις ήχους της κιθάρας, ενώ και το καταλυτικό "Remnants" κλείνει το άλμπουμ ανάλογα, σε ένα παιχνίδι ρυθμών και εντάσεων επί έξι λεπτά.
Mε την παρούσα δουλειά οι συμπατριώτες μας, πάνε πίσω στο πρώτο τους άλμπουμ, εξελίσσοντας έτσι το στυλ τους, ενώ τα πιο thrash στοιχεία, έχουν καλμάρει αισθητά. Φυσικά το old school ύφος κρατάει γερά, ενώ ο συμπαγής τους ήχος, δείχνει τη χημεία που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στον πυρήνα της μπάντας. Οι αρρωστημένες μελωδίες και το βαρύ τους παίξιμο, με λίγα μόλις ακούσματα μπορεί να κολλήσει στα αυτιά του ακροατή, με τους μεγάλους fans του underground να φαίνεται πως θα το τιμήσουν ιδιαίτερα.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με απειλητική και εξαγριωτική διάθεση, το πρώτο και ομότιτλο του δίσκου, βγάζει προς τα έξω το ύφος του νέου δίσκου μας βάζει στη φρέσκια διάθεση των "δικών" μας metallers, με έναν κλασικό παλιομοδίτικο τρόπο και μια ισοπεδωτική ωμότητα. Από την άλλη το "Mourning Ecstasy" πατάει σε πιο thrash/death δρόμους, με μια βάναυση riff-ολογία που ελαφρώς έχει κάποια black metal στοιχεία.
H βαρβαρότητα αυτή συνεχίζει πιστά σε κομμάτια σαν τα "When Death Fits To Skin", "Morsimon Imar" και "Immune Burial" με Αμερικανοπρεπή επιρροή, και πινελιές οι οποίες θα χωρούσαν άνετα στο "Altars Of Madness" των Morbid Angel" ή στο ντεμπούτο των Deicide. Από εκεί και πέρα βέβαια η σκοτεινή ατμόσφαιρα που περικλείει όλο το σύνολο, φαίνεται καλύτερα στο "As Heaven Blends With Rot" που σφυροκοπά κάθε νότα με βασανιστικό τρόπο, καθώς επίσης στο δίδυμο του ιντερλούδιου με το "Pillars Of Murk" δίνοντας κάτι επικό και συνάμα αρκετά χαοτικό.
Σε μια εισαγωγή με αιμοδιψείς σκέψεις, το "Visceral Slice" πατάει γερά γκάζι για να πέσει κοπάνημα υπό τους φρενήρεις ήχους της κιθάρας, ενώ και το καταλυτικό "Remnants" κλείνει το άλμπουμ ανάλογα, σε ένα παιχνίδι ρυθμών και εντάσεων επί έξι λεπτά.
Mε την παρούσα δουλειά οι συμπατριώτες μας, πάνε πίσω στο πρώτο τους άλμπουμ, εξελίσσοντας έτσι το στυλ τους, ενώ τα πιο thrash στοιχεία, έχουν καλμάρει αισθητά. Φυσικά το old school ύφος κρατάει γερά, ενώ ο συμπαγής τους ήχος, δείχνει τη χημεία που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια στον πυρήνα της μπάντας. Οι αρρωστημένες μελωδίες και το βαρύ τους παίξιμο, με λίγα μόλις ακούσματα μπορεί να κολλήσει στα αυτιά του ακροατή, με τους μεγάλους fans του underground να φαίνεται πως θα το τιμήσουν ιδιαίτερα.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου