Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020

BURNING WITCHES-DANCE WITH THE DEVIL (Album Review)

Για όσους δε ξέρουν το φαινόμενο των Burnign Witches, δεν είναι δύσκολο κανείς να το καταλάβει από το εξώφυλλο του ολόφρεσκου "Dance With The Devil". Με μια δόση Manowar και Kiss, όλα φαίνονται πως θα παιχτούν ξανά σε παλιομοδίτικους, παθιασμένους ρυθμούς.
BW - REVIEW: BURNING WITCHES - "Dance With The Devil"
Ήδη από την αρχή, μετά τη μυστηριώδη εισαγωγή, το "Lucid Nightmare" με τρομερό δυναμισμό, συνεχίζει από εκεί που μας είχε αφήσει το τελευταίο άλμπουμ, ενώ η νεοφερμένη Laura με τις τσιρίδες της βγάζει ένα μένος.  Στο ίδιο μήκος κύματος, με μερικές Maidenικές πινελιές θα έρθει το ομώνυμο "Dance With The Devil" που πλάι στο ογκώδες rhtyhm section του κάνει τα πράγματα λίγο πιο σοβαρά. Ευθύς αμέσως θα συναντήσουμε το "Wings Of Steel" από το πρόσφατο ΕΡ των κυριών, που σε αντίθεση με τη βαριά σκοτεινή συνέχεια του "Six Feet Underground" , εδώ υπάρχει μια όμορφη και ξέγνοιαστη ζωηράδα.

Από την άλλη σε πιο Doro χροιές, με απαλούς ήχους θα φανεί το "Black Magic" που θεωρητικά είναι η μπαλάντα του δίσκου, ενώ το "Sea Of Lies" θα δείξει την επική πλευρά των κυριών. Τα "Sisters Of Fate" και "Necronomicon" δεν παρεκκλίνουν ούτε λίγο, αν και ανεπαίσθητες power και thrash φόρμες έρχονται να προστεθούν. Δεν ισχύει το ίδιο όμως και για το "The Final Fight" που μέσα στη  όλη δύναμη και το τσαμπουκά, μπλέκονται γλυκιές μελωδίες και μια δόση φωτός. Στο "Threefold Return" νιώθω πως η 80ιλα πάει λίγο περίπατο για να υποδεχθούμε κάπως στοιχεία των πρώιμων Iced Earth. Για το τέλος, ο δίσκος μας αφήνει με μια τέλεια διασκευή στο "Battle Hymns" των Manowar, στην οποία μάλιστα συμμετέχει και ο θρυλικός Ross The Boss καθώς και ο μπασίστας των Smyphony X, Michael LePond.

Φυσικά όπως φαίνεται, οι Burning Witches ούτε ξεφεύγουν από αυτά που μας έχουν συνηθίσει και φυσικά ούτε για λίγο δεν λείπει το νοσταλγικό στοιχείο. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν αρκετά πιο σύγχρονα και μοντέρνα στοιχεία που κάνουν το αποτέλεσμα πιο ενδιαφέρον, ενώ κλείνοντας αν μη τι άλλο η μουσική τους συνεχίζει να είναι ενδιαφέρουσα σε αγνούς μεταλλικούς τόνους.

(8/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: