Τρία χρόνια μετά το "The World Ablaze", οι μύθοι του Ευρωπαϊκού death metal ήχου, ανεβάζουν σε πολλούς τομείς τον πήχη. Δείχνοντας πως επέστρεψαν για να μείνουν, φέρνουν το ενδέκατο πόνημα τους, με τον βαρύ, μυστικιστικό τίτλο "Illuminati".
Mε το ομώνυμο του δίσκου δίνεται το έναυσμα, έχοντας βαρείς και δυναμικούς τόνους. Βέβαια, πολλές αιθέριες στιγμές φέρνουν στο μυαλό τα ατμοσφαιρικά περάσματα του "Ravenous", ενώ στην όλη παράνοια των riffs, ξεχύνονται πολλές μελωδίες. Από την άλλη το "Broken Halo", έρχεται σκοτεινό με blackened φιλοσοφία, και μοχθηρότητα, όπως επίσης, λίγο μετά και το "Gabriel", που εμπλουτίζεται με αρκετά heavy περάσματα.
Το ομιχλώδες, ψυχρό και γεμάτο πιασάρικα σημεία, "Book Of Lies", διαφοροποιείται, δίνοντας μια επική διάθεση κοντά στη σφαίρα επιρροής της Φιλανδίας, τόσο μουσικά όσο και φωνητικά. Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο και για το ήδη γνωστό, "Spirit Of Beelzebub", με το τελετουργικό του ρεφρέν, το οποίο μας πάει πιο κοντά στις κλασικές φόρμες της μπάντας, με στιγμές που θυμίζουν το ύφος του θρυλικού ''The Grand Grimoire", με τις ιδιαίτερα υψηλές του ταχύτητες. Μάλιστα στο ίδιο μήκος κύματος θα βρεθεί και το "Satan Spawn" και τις παλιομοδίτικες death metal βάσεις του.
Ευθύς αμέσως, ένα ταξίδι στην αρχαιοπρέπεια θα μας κάνει το "Eye Of Horus", με τις τεχνικές και μαγευτικές δομές του. Λίγο πριν το τέλος, με τους απόκοσμους ήχους του εκκλησιαστικού οργάνου, θα συναντήσουμε το "Dominus Muscarum", που στο καπάκι θα μας οδηγήσει στον επίλογο, υπό τον τίτλο "Blood Moon Eclipse", έχοντας έναν καταιγισμό ακραίων riffs, στο επίσης γνωστό στυλ των Ολλανδών με μουσικές αναφορές που μπλέκουν την πρώτη τους περίοδο με το πρόσφατο "The World Ablaze".
Με μια ξεκάθαρη επιστροφή στην εναντίωση τους προς τη θρησκεία, αφήνουν κατά μέρος την πολεμική τους θεματολογία, γεφυρώνοντας ξεκάθαρα το παρελθόν με το παρόν τους. Οι God Dethroned όμως με το "Illuminati", συνεχίζουν με ανοδικό τρόπο την παικτική τους αρτιότητα, ενώ εκτός των mid tempos, υπάρχει χώρος και "παλιόξυλο'' που πολλοί ήθελαν. Τέλος, παρά τη σύγχρονη τους φάση, κρατούν ακόμα ζωντανό το θρύλο γύρω από το όνομά τους, και αυτός ίσως είναι το σημαντικότερο όλων.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Mε το ομώνυμο του δίσκου δίνεται το έναυσμα, έχοντας βαρείς και δυναμικούς τόνους. Βέβαια, πολλές αιθέριες στιγμές φέρνουν στο μυαλό τα ατμοσφαιρικά περάσματα του "Ravenous", ενώ στην όλη παράνοια των riffs, ξεχύνονται πολλές μελωδίες. Από την άλλη το "Broken Halo", έρχεται σκοτεινό με blackened φιλοσοφία, και μοχθηρότητα, όπως επίσης, λίγο μετά και το "Gabriel", που εμπλουτίζεται με αρκετά heavy περάσματα.
Το ομιχλώδες, ψυχρό και γεμάτο πιασάρικα σημεία, "Book Of Lies", διαφοροποιείται, δίνοντας μια επική διάθεση κοντά στη σφαίρα επιρροής της Φιλανδίας, τόσο μουσικά όσο και φωνητικά. Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο και για το ήδη γνωστό, "Spirit Of Beelzebub", με το τελετουργικό του ρεφρέν, το οποίο μας πάει πιο κοντά στις κλασικές φόρμες της μπάντας, με στιγμές που θυμίζουν το ύφος του θρυλικού ''The Grand Grimoire", με τις ιδιαίτερα υψηλές του ταχύτητες. Μάλιστα στο ίδιο μήκος κύματος θα βρεθεί και το "Satan Spawn" και τις παλιομοδίτικες death metal βάσεις του.
Ευθύς αμέσως, ένα ταξίδι στην αρχαιοπρέπεια θα μας κάνει το "Eye Of Horus", με τις τεχνικές και μαγευτικές δομές του. Λίγο πριν το τέλος, με τους απόκοσμους ήχους του εκκλησιαστικού οργάνου, θα συναντήσουμε το "Dominus Muscarum", που στο καπάκι θα μας οδηγήσει στον επίλογο, υπό τον τίτλο "Blood Moon Eclipse", έχοντας έναν καταιγισμό ακραίων riffs, στο επίσης γνωστό στυλ των Ολλανδών με μουσικές αναφορές που μπλέκουν την πρώτη τους περίοδο με το πρόσφατο "The World Ablaze".
Με μια ξεκάθαρη επιστροφή στην εναντίωση τους προς τη θρησκεία, αφήνουν κατά μέρος την πολεμική τους θεματολογία, γεφυρώνοντας ξεκάθαρα το παρελθόν με το παρόν τους. Οι God Dethroned όμως με το "Illuminati", συνεχίζουν με ανοδικό τρόπο την παικτική τους αρτιότητα, ενώ εκτός των mid tempos, υπάρχει χώρος και "παλιόξυλο'' που πολλοί ήθελαν. Τέλος, παρά τη σύγχρονη τους φάση, κρατούν ακόμα ζωντανό το θρύλο γύρω από το όνομά τους, και αυτός ίσως είναι το σημαντικότερο όλων.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου