Oι Dreamlord μας έρχονται από την Ελληνική πρωτεύουσα και μας φέρνουν το πρώτο τους επίσημο και ολοκληρωμένο δημιούργημα. Παρόλο που η μπάντα είναι ενεργή από τα 90s, διάφορα πιθανά σκαμπανεβάσματα, τους έκανε να φέρουν τώρα το "Disciples Of War".
Ήδη με το εναρκτήριο δίδυμο του "Out For Blood" και του ομώνυμου "Disciples Of War", θα δουν μια περήφανη αμαερικανίλα να βγαίνει από μέσα, ενώ οι heavy και στακάτοι ήχοι του, δένουν τέλεια με το ύφος των Metallica του Black Album, των Testament αλλά και των πρώιμων Iced Earth.
Φυσικά και η συνέχεια δεν αλλάζει ρότα, ενώ υπάρχουν και ελαφρώς πιο γρήγορες στιγμές στο "Uncompromised". Κομμάτια σαν το "Blinded Eyes" και το Slayer-ικό "The 11th Hour" φέρνουν μια πιο groove-άτη διάθεση αλλά αναδεικνύουν περίτρανα και την τεχνική κατάρτιση των Ελλήνων metallers.
Γενικά κάτι που ακόμα αξίζει να ειπωθεί για αυτό το άλμπουμ , είναι ότι εκτός από κοπάνημα, έντονους δυναμικούς ρυθμούς και μελωδίες, αυτό που κυρίως φέρνει στην επιφάνεια ο δίσκος είναι η νοσταλγία παρατηρώντας πόσο αξία έχει στις μέρες μας. Τέλος, δύσκολα θα βρούμε Sacred Reich-ικές στιγμές στο σύγχρονο thrash χώρια με τις επιρροές που προανέφερα, ενώ τα solos σε συνδυασμό με το rhythm section, παίρνουν κεφάλια στο χορό τους.
Μου αρέσει όταν βλέπω μπάντες που δεν τα παρατάνε, όπως η περίπτωση των Dreamlord, μ'αρέσει επίσης που μένουν πιστοί στις μουσικές τους ρίζες, αλλά κυρίως μ'αρέσει και ελπίζω πως ο ήχος τους θα ακουστεί και έξω, γιατί το thrash δεν είναι μόνο ταχύτητα και δίκαση, είναι και αυτή η heavy/crossover διάθεση που μας δίνουν οι Αθηναίοι. Δύσκολα το "Disciples Of War" θα απογοητεύσει, και πόσο μάλλον τους απανταχού παλιομοδίτες.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Ήδη με το εναρκτήριο δίδυμο του "Out For Blood" και του ομώνυμου "Disciples Of War", θα δουν μια περήφανη αμαερικανίλα να βγαίνει από μέσα, ενώ οι heavy και στακάτοι ήχοι του, δένουν τέλεια με το ύφος των Metallica του Black Album, των Testament αλλά και των πρώιμων Iced Earth.
Φυσικά και η συνέχεια δεν αλλάζει ρότα, ενώ υπάρχουν και ελαφρώς πιο γρήγορες στιγμές στο "Uncompromised". Κομμάτια σαν το "Blinded Eyes" και το Slayer-ικό "The 11th Hour" φέρνουν μια πιο groove-άτη διάθεση αλλά αναδεικνύουν περίτρανα και την τεχνική κατάρτιση των Ελλήνων metallers.
Γενικά κάτι που ακόμα αξίζει να ειπωθεί για αυτό το άλμπουμ , είναι ότι εκτός από κοπάνημα, έντονους δυναμικούς ρυθμούς και μελωδίες, αυτό που κυρίως φέρνει στην επιφάνεια ο δίσκος είναι η νοσταλγία παρατηρώντας πόσο αξία έχει στις μέρες μας. Τέλος, δύσκολα θα βρούμε Sacred Reich-ικές στιγμές στο σύγχρονο thrash χώρια με τις επιρροές που προανέφερα, ενώ τα solos σε συνδυασμό με το rhythm section, παίρνουν κεφάλια στο χορό τους.
Μου αρέσει όταν βλέπω μπάντες που δεν τα παρατάνε, όπως η περίπτωση των Dreamlord, μ'αρέσει επίσης που μένουν πιστοί στις μουσικές τους ρίζες, αλλά κυρίως μ'αρέσει και ελπίζω πως ο ήχος τους θα ακουστεί και έξω, γιατί το thrash δεν είναι μόνο ταχύτητα και δίκαση, είναι και αυτή η heavy/crossover διάθεση που μας δίνουν οι Αθηναίοι. Δύσκολα το "Disciples Of War" θα απογοητεύσει, και πόσο μάλλον τους απανταχού παλιομοδίτες.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου