Αγαπημένοι εδώ και πολλά χρόνια, είτε στο πιο μονολιθικό τους ήχο, είτε στο ύστερο τεχνικό και progressive στυλ, οι θρυλικοί Enslaved επιστρέφουν με το 14ο τους άλμπουμ, με τον απλό, λιτό και απέριττο τίτλο "Ε", τo οποίο επιφυλάσσει ωραίες στιγμές.
Με το ήδη γνωστό εναρκτήριο "Storm Son", παρατηρούμε το πόσο ευέλικτοι είναι στις μουσικές τους κατευθύνσεις, καθώς δίνει ποικιλία στον ήχο, και το prog/extreme ύφος τους, προχωράει ένα βήμα μπροστά.
Πιο κάφρικό, με πολλές κλασικές Νορβηγικές φόρμες έρχεται το "River's Mouth", έχοντας πολλές περισσότερες πρωτόγονες επιρροές, κόντα στον πρωταρχικό τους ήχο. Βέβαια και στην πορεία αυτά τα viking/black θα τα ξανασυναντήσουμε, όπως για παράδειγμα στο "Sacred Horse", το οποίο μπορεί να το διακρίνει η κλασική progresive συνταγή, με πολλές 70s ιδέες του είδους, αλλά η ατμόσφαιρα σίγουρα έχει μια blackened επένδυση.
Σκοτεινό αλλά πιο heavy βρίσκουμε το "Axis Of The Worlds", το οποίο ψυχραίνει αρκετά την ατμόσφαιρα η βαριά φωνή του Grutle, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και το "Ηiindsiight".
Από την άλλη, με την jazz φλερτάρει το "Feathers Of Eolh", σε αντίθεση με το πιο ακραίο "Djupet" που θυμίζει λίγο Borknagar.
Απορώντας τι άλλο μπόρουν να μας προσφέρουν οι Enslaved, ο επίλογος δίνεται με το "What Else Is There", που αποτελεί μί από τις πιο όμορφες συνθέσεις σε όλη την ιστορία του Νορβηγικού συγκροτήματος. Πολλές κιθαριστικές στιγμές, απαλά καθαρά φωνητικά, που είχαν και την τιμητική τους σε αυτό το album, και ένα εφετζίδικο σκοτεινιασμένο background, με πολλά growls, μας λέει το "εις το επανειδείν".
Το "Ε" χωρίς να γυρίζει πλάτη στο black metal παρελθόν του συγκροτήματος, αγκαλιάζει εύκολα πολλά μουσικά ύφη με πολλές heavy, αλλά και πιο smoothy στιγμές. Μία από τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα τους με ένα κλασικό viking/prog πάντρεμα, γράφτηκε για τους Enslaved εν έτει 2017.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με το ήδη γνωστό εναρκτήριο "Storm Son", παρατηρούμε το πόσο ευέλικτοι είναι στις μουσικές τους κατευθύνσεις, καθώς δίνει ποικιλία στον ήχο, και το prog/extreme ύφος τους, προχωράει ένα βήμα μπροστά.
Πιο κάφρικό, με πολλές κλασικές Νορβηγικές φόρμες έρχεται το "River's Mouth", έχοντας πολλές περισσότερες πρωτόγονες επιρροές, κόντα στον πρωταρχικό τους ήχο. Βέβαια και στην πορεία αυτά τα viking/black θα τα ξανασυναντήσουμε, όπως για παράδειγμα στο "Sacred Horse", το οποίο μπορεί να το διακρίνει η κλασική progresive συνταγή, με πολλές 70s ιδέες του είδους, αλλά η ατμόσφαιρα σίγουρα έχει μια blackened επένδυση.
Σκοτεινό αλλά πιο heavy βρίσκουμε το "Axis Of The Worlds", το οποίο ψυχραίνει αρκετά την ατμόσφαιρα η βαριά φωνή του Grutle, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκεται και το "Ηiindsiight".
Από την άλλη, με την jazz φλερτάρει το "Feathers Of Eolh", σε αντίθεση με το πιο ακραίο "Djupet" που θυμίζει λίγο Borknagar.
Απορώντας τι άλλο μπόρουν να μας προσφέρουν οι Enslaved, ο επίλογος δίνεται με το "What Else Is There", που αποτελεί μί από τις πιο όμορφες συνθέσεις σε όλη την ιστορία του Νορβηγικού συγκροτήματος. Πολλές κιθαριστικές στιγμές, απαλά καθαρά φωνητικά, που είχαν και την τιμητική τους σε αυτό το album, και ένα εφετζίδικο σκοτεινιασμένο background, με πολλά growls, μας λέει το "εις το επανειδείν".
Το "Ε" χωρίς να γυρίζει πλάτη στο black metal παρελθόν του συγκροτήματος, αγκαλιάζει εύκολα πολλά μουσικά ύφη με πολλές heavy, αλλά και πιο smoothy στιγμές. Μία από τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα τους με ένα κλασικό viking/prog πάντρεμα, γράφτηκε για τους Enslaved εν έτει 2017.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου