Oι My Death Belongs To You είναι ένα νεοσύστατο project από την Ελβετία, που όπως δηλώνει και το όνομα, δεν έρχεται με τις πιο όμορφες ορέξεις. Με μοναδικό μέλος τον Bornyhake από τους Borgne και τους Kawir, το ντεμπούτο τους "The World Seems To Be Fading" έρχεται να πειραματιστεί σε άλλα μονοπάτια του ακραίου ήχου.
Με το μακάβριο ξεκίνημα του "Morning After Death" ξεδιπλώνεται το βάρος και η οδύνη του funeral doom ιδιώματος με πολλά death και black στοιχεία να εναλλάσσονται βασανιστικά όπως επιβάλλουν και οι ήχοι του, ώστε να μας οδηγήσουν σε πιο ambient μονοπάτια, με μια ατμόσφαιρα που χαμηλώνει και δίνει την πάσα στο επίσης δυσοίωνο "Tomorrow The Last Day", το οποίο στον επιτάφιο θρήνο του απογειώνει τις εντάσεις, αλλά όχι τα τέμπο, μετά τα απαλά του πλήκτρα.Το "Mon Tombeau" στρώνοντας κι άλλη πίσσα στο όλο αποτέλεσμα, διογκώνει την μεγαθηριακή ακουστική του συνόλου με τα έντονά τύμπανα και τα μινιμαλιστικά του riffs σαν η επικήδεια πομπή να γίνεται μέρος του εαυτού μας ενώ σιγά σιγά εισχωρούν μελωδίες που κάνουν τη θλίψη ελαφρώς πιο γλυκιά. Πιο επιβλητικό και σύντομο, αφού είναι μόλις (;) εννιάμισι λεπτά, το "Your Dark Embrace" μας οδηγεί στην τελική ευθεία του άλμπουμ με μια ελαφρώς επική αλλά μίζερη κατεύθυνση ώστε ο επίλογος με το "The World Seems To Be Fading" έπειτα από το ακουστικό του intro να προβάλλει και την δραματικότητα που έλειπε πίσω από τις καφρίλες και την παντοδυναμία της μαυρίλας σε ένα ακόμα μείγμα συναισθημάτων με ακραίο υπόβαθρο. Έτσι κιόλας τα riffs γίνονται πιο βραχνά απλώς για να συνοδεύσουν την απαλότητα των υπόλοιπων ήχων που ανατριχιάζουν.
Το αίσθημα της ανατριχίλας που αναφέρθηκε τελευταίο, με κάθε τρόπο θίγεται σε όλη την πεντάδα του δίσκου, ενώ η σαπίλα σε όλο αυτό το ερεβώδες μοτίβο αποτελεί την τέλεια γεύση του θανάτου. Είναι η πρώτη φορά που ο Bornyhake ασχολείται τόσο βαθιά με τέτοιες μουσικές, αλλά οι επιρροές του συνάδουν τέλεια με τα δεδομένα των My Death Belongs To You, βγάζοντας ένα αληθινό και πονεμένο δημιούργημα που οι φίλοι των πιο σκληρών doom ακουσμάτων θα το εκτιμήσουν.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου