Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2020

LEAVES' EYES-THE LAST VIKING (Album Review)

Δεύτερος δίσκος για τους γνωστούς και μη εξαιρετέους Leaves' Eyes έχοντας τη Elina Siirala πίσω από το μικρόφωνο. Η μεγάλη μεταγραφή αποδεικνύεται κατάλληλη για τις μουσικές τους και φέτος με περισσότερη αυτοπεποίθηση υμνούν τους τελευταίους βίκινγκς με το όγδοο πόνημά τους. Το "The Last Viking" μας πηγαίνει στον 11ο αιώνα ενώνοντας τον με το σήμερα.

 Κινηματογραφικό και αγωνιώδες μας υποδέχεται το εισαγωγικό "Death Of A King", για να ανάψει τον πυρσό που θα μας φωτίσει στη συνέχεια με τις πιο ζωηρές μελωδίες και τους ρυθμικούς αλαλαγμούς του "Chain Of The Golden Horn", στη κλασική συνταγή που μας έχουν συνηθίσει οι Γερμανοί.

Όπως είναι φυσικό, λογικό και απόλυτα αποδεκτό από τους fans της μπάντας, ο δίσκος στην πλειοψηφία του κατακλύζεται από folk περάσματα, κυρίως σε πιο επικά και πολεμοχαρή σημεία όπως τα "Serpents And Dragons", "War Of Kings" και το πιο άμεσο και heavy "For Victory". Προφανώς δε μπορούν να παραλειφθούν και οι πιο ανάλαφρες, συμφωνικές και στα όρια του ρομαντισμού στιγμές σε κομμάτια όπως το "Dark Love Empress" που μόνο κι από τον τίτλο του προδίδεται, ή το "Black Butterfly" που υπογράφεται από τη χαρακτηριστική, βελούδινη χροιά της Clementine Delauney των Visions Of Atlantis και Exit Eden.

Μετά την ραψωδική απαγγελία του "Two Kings One Realm" όπου τόσο ο Alex Krull αλλά και η Elina Siirala παίρνουν ένα πιο σοβαρό και μονόχρωμο ύφος, ακολουθεί το "Flames In The Sky" ώστε να χαράξει την τελική ευθεία, πάλι με δυναμικούς καλπασμούς και ethnic στοιχεία όπως φανταζόμασταν, θυμίζοντας πιο χαρακτηριστικά όμως το παρελθόν των Leaves' Eyes. Σε μια άκρως παραδοσιακή μουσική ατμόσφαιρα με στοιχεία που ενώνουν τη Γερμανική λαογραφία με την μαγευτική διάθεση των Nightwish  ή των Epica, συναντάμε το "Serkland" ώσπου το "Varangians" να ανοίξει μια πόρτα σε παραμυθένιους και συνάμα βαρείς δρόμους.

Δίχως κάποια δραστική αλλαγή το "Night Of The Ravens" πατάει πιστά σε όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, μέχρι το δεκάλεπτο ομώνυμο να φέρει αυτό το βαρύγδουπο και ΕΠΙΚΟΤΑΤΟ στοιχείο που περιμέναμε, με τα κέρατα να ηχούν, τους στρατούς να προελαύνουν για την εκστρατεία και τη βαριά φωνή του πληθωρικού μπροστάρη να κυριαρχεί σαν ανήμερο θηρίο κόντρα στην οπερατική ηρεμία της ξανθιάς συντρόφου του πλάι στα τραχιά riffs που αυτομάτως χρειάζονταν ώσπου η ίδια ως Βαλκυρία με μια σαμανική συνοδεία να κατευνάσει τα πνεύματα. 

Τέλος, το "Βreak Into The Sky Of Aeon" χωρίς να θέλει να μας κακομάθει, μας αφήνει με αυτές τις beauty and the beast φωνητικές εναλλαγές σε ένα αιθέριο αλλά και δυναμικό, έντονο extreme europower ύφος.

Οι Leaves' Eyes, μας δείχνουν να καταλάβουμε πως μπορεί κάποια πράγματα να άλλαξαν ήδη από τον προηγούμενο δίσκο, αλλά τα περισσότερα μένουν ίδια. Η ξαδέρφη του Tuomas Holopainen είναι η κατάλληλη αντικαταστάτρια της Liv Kristine, δείχνοντας με περισσότερη ωριμότητα και χημεία το δικό της στυλ, όχι τόσο ως μια νεράιδα, αλλά ως μια φωτεινή πολεμίστρια. Βέβαια το γερμανικό συγκρότημα δεν ανακαλύπτει τον τροχό με το νέο του δίσκο, απλώς συνεχίζει πιστά, σεμνά και ταπεινά το μουσικό του ταξίδι με μελωδίες και ρυθμούς που ενώνουν περίτεχνα τους symphonic ήχους με αυτούς των χιλιοτραγουδισμένων vikings αλλά με ένα μεγάλο θετικό πρόσημο για τους οπαδούς τους, βάζοντας τους δικούς τους κανόνες.

(7,5/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης


Δεν υπάρχουν σχόλια: