Με τη ψύχρα της χώρας τους να διακατέχει και την τέχνη τους, οι Ισλανδοί Auðn επιστρέφουν με το νέο τους άλμπουμ. Τρία χρόνια μετά, πάλι την ίδια μουντή, φθινοπωρινή περίοδο, οι black metallers, φέρνουν την τρίτη τους-κι όπως όλα δείχνουν-καθοριστική τους δουλειά, "Vökudraumsins fangi", με ωριμότητα, σύνεση αλλά και την ακρότητα που χρειάζεται.
Σε ένα κλίμα απρόσμενης ηρεμίας, υπό την αγωνιώδη ακουστική αρχή του άλμπουμ και του ΄"Einn um alla tíð", ερχόμαστε σιγά σιγά αντιμέτωποι με τη τραχιά και βραχνή υπόσταση της μπάντας. Γεμάτο επιθετικότητα, μα και ποικιλία το εναρκτήριο διαλέγει τα μαύρα στοιχεία της ύπαρξης μας και τα χρησιμοποιεί για όπλα στον ήχο του, ακριβώς από το σημείο που μας άφησε ο προκάτοχός του. Πιο άμεσο στη συνέχεια θα εμφανιστεί το "Eldborg" αφού έχει ανάψει για τα καλά η φλόγα τους, με δυνατά στοιχεία που δεν είχαμε συνηθίσει ιδιαίτερα στο παρελθόν, με τον παλμό του black ήχου τους να βοηθιέται κι από πιο κλασικά metal μοτίβα όσο η πορεία του συννεφιάζει την κατάσταση.
Πιο πιασάρικο με τα καθαρά του σημεία, αλλά φανερά εσωστρεφές και μυστήριο, με μια απόκοσμη ενέργεια ακολουθεί το "Birtan Hugann Brennir" να οργώνει τον απόκρημνο Βορρά με τις μαγευτικές μελωδίες που διαδέχονται τα ψυχρά riffs του υπόλοιπου έργου, ενώ το "Verður von að bráð" με τις τεχνικές και την ποικιλία του ήχου του πάει σε ιδιαίτερα Νορβηγικά μονοπάτια σαν αυτά των Enslaved και των Borknagar, τιμώντας τον πάγο στη μουσική για ακόμα μια φορά.
Με τους σπαστούς και κοφτούς πλην ταχείς ρυθμούς του, το "Drepsott" φέρνει μαζί του όλη τη καταχνιά που έλειπε, σε ένα άκρως παραδοσιακό μαυρομεταλλικό σκηνικό με τα σχιστά φωνητικά να βγάζουν πόνο και απόγνωση, ώσπου το πάντρεμα καφρίλας και απαλότητας να ισορροπήσει τα πράγματα μέσα από το μυστικιστικό και αρκετά δυσαρμονικό "Næðir um". Άσος στο μανίκι των καθαρόαιμων black metal στιγμών της μπάντας θα φανεί το "Horfin Mer" με την υπόγεια, λασπώδη και ασήκωτη μουντίλα του, σε πλήρη αντίθεση με την ανυψωτική κι επική διάθεση που κρύβει πίσω από την αγριάδα του, το "A Himin Stara". Στο "Ljóstýra" η καλλιτεχνική δημιουργία υπερτερεί της καφρίλας σε μεγάλο βαθμό με την δραματικότητα και τους αλλόκοτους κιθαριστικούς τόνους να χτυπούν στο μεδούλι, ενώ τέλος το ομότιτλο "Vökudraumsins fangi" μας οδηγεί στην έξοδο με τη μεγαλειώδη και συνάμα μελαγχολική, σχεδόν instrumental φύση του, βγάζοντας με τις κραυγές όλα τα απωθημένα που ξέμειναν από το παραπάνω σύνολο.
Σε σχέση με το προηγούμενο άλμπουμ, ο πήχης εμφανώς ανεβασμένος, δημιουργεί εντυπώσεις και βλέψεις για το μέλλον μιας μεγάλης μπάντας. Βαδίζοντας πιστά προς την ανηφόρα, ο ήχος των Ισλανδών ξεκινά να φέρνει τα πρώτα νέα στοιχεία προς τη σκηνή που υπηρετούν, με διάφορους ήπιους πειραματισμούς και heavy πινελιές πέρα από τον κρύο τους χαρακτήρα. Για ακόμα μια φορά οι Auðn φτιάχνουν ένα μουσικό ταξίδι εμπειριών και συναισθημάτων, με όλο το βάρος της ψυχής να βρίσκεται στις νότες τους.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου