Οι Vreid έχουν φτιάξει το δικό τους όνομα στον extreme χώρο της Νορβηγίας, κοιτώντας μπροστά και μακριά, έπειτα από τη διάλυση και τον χαμό των θρυλικών πλέον Windir. Φέτος μάλιστα, έπειτα από τρία χρόνια, επιστρέφουν με το ένατο τους άλμπουμ, το οποίο θα γίνει και ταινία, αναπτύσσοντας κι άλλο τους εαυτούς τους. Φαινομενικά το "Wild North West" φαντάζει σαν κάποιο βόρειο "western", αλλά όπως θα φανεί είναι κάτι παραπάνω, αρκετά διαφορετικό, φωτίζοντας κρυφές πτυχές του παρελθόντος, φλερτάροντας παράλληλα και με το μέλλον.
Με το εναρκτήριο ομότιτλο και τα 70s synth που προκαλούν μια μυστηριώδη νοσταλγία, εισαγόμαστε στον δίσκο όπου heavy riffs κοφτά σαν τα βράχια του Σκανδιναβικού Βορρά δίνουν το πραγματικό, δυναμικό έναυσμα, βαρύ και ακμαίο πριν μπούμε στα ενδότερα. Μεταξύ άλλων μελωδίες και καταιγιστικά χτυπήματα ζωντανεύουν λίγο ακόμα την ατμόσφαιρα, δημιουργώντας ένα ποικίλο φάσμα, το οποίο βαλτώνει μόλις για λίγο με τα μελαγχολικά και βαρύτονα περάσματα του "Wolves At Sea", το οποίο όμως θα επαναφέρει αυτή την ακρότητα που θα μας συνοδεύσει και στη συνέχεια με το ξεσπασματικό "The Morning Red" που φέρνει ελαφρώς την αυγή μετά το σκοτάδι στα ακουστικά του χορδίσματα και τις βαθιές του γκρούβες.
Ρυθμικό και μοντέρνο με τις μπασογραμμές να ξεφεύγουν από τις μαυρομεταλλικές παραδόσεις, και σε ένα κλίμα πιο αιθέριο και συνάμα μεγαλοπρεπές έρχεται το "Shadows Of Aurora" που ανοίγει άλλο ένα κεφάλαιο στο όμορφο και περιπετειώδες νοητό ταξίδι στην άγρια φύση, με τα βραχνά φωνητικά και τους παραμορφωμένους ήχους να αντιλαλούν μαζί με τα χτυποκάρδια μας σε μια πιο heavy rock 'βρωμιά' και μια ανεπαίσθητη Motorhead-ίλα στην αλητεία των μαύρων πέτσινων που δε μας ζεσταίνουν μόνο στο κρύο άλλα δίνουν και φινέτσα στην όλη μουσική αλητεία. Από την άλλη με δίκασες που πυροβολούν πριν τις δυσαρμονίες των εγχόρδων, το "Spikes Of God" μαυρίζει τον τόπο με μια επική διάθεση αρκετά κοντά στο σύγχρονο black metal, αλλάζοντας εξ ολοκλήρου τη ψυχοσύνθεσή μας σας ένα ξαφνικό plot twist.
Κλασικομεταλάδικο, παλιομοδίτικο και συνάμα φρέσκο με μια γκριζωπή ματιά στο ύφος του Alice Cooper, το "Dazed And Reduced" ξεγράφει τους άγραφους νόμους του Νορβηγικού ήχου, με το black n roll να αποκτά δύο διαφορετικούς εαυτούς. Κάπως έτσι, θα επιστρέψουμε στην ατμοσφαιρική ακρότητα και στο δέος που προκαλεί το κάλλος της Νορβηγίας με τα ψυχρά περάσματα του "Into The Mountains" το οποίο όχι κι άδικα παραπέμπει στο παρελθόν των Windir, με το πνεύμα του Valfar να πλανάται αφού τα synth που ακούγονται είναι δικά του, κάνοντας το απευθείας ένα highlight της πορείας των Vreid. Γρήγορα αλλά και δαιδαλωδώς φτάνουμε στο φινάλε με το "Shdowland", όπου πενθιμα στην αρχή του τέλους, φέρνει έπειτα, στα δέκα του λεπτά ξανά το ύφος των προαναφερθέντων με μια Maiden-ική μελωδία και Bathor-ικές εκρήξεις, συμμαχώντας για ένα ισοπεδωτικό, αριστοτεχνικό τέλος.
Οι ίδιοι οι πολεμιστές του λεγόμενου sognametal ανέβασαν τρελά τον πήχη με την προηγούμενη τους δουλειά, αλλά το παρόν οπτικοακουστικό έργο φτιάχνει ένα υπερθέαμα ήχων, εικόνων και συναισθημάτων που κανείς δεν περίμενε, ξεπερνώντας τα ήδη πεπραγμένα. Σε ένα μουσικό τσουβάλι, το "Wild North West" ενώνει τη φαντασία με την πραγματικότητα, μέσα από αλληγορίες και έξυπνες εύηχες συνθέσεις. Εν κατακλείδι, δε χρειάζεται κάποιος να είναι κάφρος για να αγκαλιάσει αυτή την κυκλοφορία, αλλά να είναι ανοιχτόμυαλος και με όρεξη για μεγάλες περιηγήσεις στα φιορδ, τα βουνά, το χιόνι και τη βροχή σε κάτι heavy, βαρύ και βομβώδες , με το τέλος να δείξει ποιο θα είναι.
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου