Από τους Wolfsbane μέχρι τους μέγιστους Iron Maiden, η ευγενική ψυχή του Blaze Bayley έχει δει όλο το φάσμα της σκηνής από κάτω κι από πάνω, συνεχίζοντας ακόμα και σήμερα να παίζει για τη φανέλα, όπως λένε και οι ποδοσφαιρόφιλοι. Ανήσυχος και πάντα εύστοχος σε όσα δηλώνει και κυκλοφορεί, ο Άγγλος τραγουδιστής βρυχάται σαν λιοντάρι δείχνοντας τη δύναμή του και φέτος, κάνοντας πάλι αισθητή την παρουσία του στα δρώμενα, φέρνει τη νέα δισκογραφική δουλειά του με τη βοήθεια των μελών των Absolva, το "War Within Me".
Έτοιμο για επίθεση έτσι γρήγορα και απότομα, το ομότιτλο εναρκτήριο, δείχνει την πυγμή από την οποία διακατέχεται ο δίσκος, με μελωδικές εκρήξεις και τη βαρύτονη χροιά του πρωταγωνιστή μπροστάρη, ο οποίος είναι σε φόρμα έπειτα από τρία χρόνια δισκογραφικής σιωπής μπλέκοντας το NWOBHM των 80s με τον προσωπικό του χαρακτήρα, κάτι που εντείνεται, δίνοντας φρεσκάδα στο νοσταλγικό συναίσθημα με το "303". Το "Warrior" αγγίζοντας τη φλέβα του "Virus" από την περίοδο του υποφαινόμενου στους Iron Maiden, συνεχίζει πιο περίπλοκα, κάνοντας σκωτσέζικο ντους με τις εντάσεις και τη δυναμική του.
Βέβαια πιο ζωηρό, ανεβαστικό και επικό το "Pull Yourself Up"" μέσα στις γκρίζες επισκιάσεις της αρχής, φέρνει ελαφρά λίγο φως με τις μουσικές κλιμακώσεις να περνούν μέσα μας ασυναίσθητα. Στην αντίπερα όχθη το "Witches Night" δείχνει έναν καθαρόαιμο, απειλητικό metal χαρακτήρα χωρίς πολλά-πολλά ενώ ο Βρετανός "τενόρος" συνεχίζει δίχως έλεος το έργο του δείχνοντας ένα γενικό φωνητικό εύρος που πολλοί έχουν υποτιμήσει. Επίσης κοντά στο στυλ της Σιδηράς Παρθένου πάλι, το "18 Flights" διαλευκάνει κι άλλο το τοπίο, αλλά ακόμα εντονότερα αυτό το στοιχείο φαίνεται χωρίς περαιτέρω φαντασία στο "The Power Of Nikola Tesla" ηλεκτρίζοντας (!!!) κι άλλο την ηχητική ατμόσφαιρα στο σύνολο.
Kλασικοπρεπές, τραβώντας κι άλλο τα λουριά, το "The Dream Of Alan Turing" χτίζει μέχρι τέλους το ριφάρισμα που στολίζει κι άλλο την οντότητα του άλμπουμ, ώσπου λίγο αργότερα για να μας καλμάρει, έστω και λιγοστά, το "The Unstopable Stephen Hawking" θα μας περάσει σε άλλη διάσταση, με τους καταιγιστικούς του ήχους να δημιουργούν ένα νοητό ταξίδι κλείνοντας το κεφάλαιο των επιστημόνων, οδηγώντας μας στον επίλογο. Ο λόγος για το συμβολικό "Every Storm Ends" που ήρεμο και απαλό, μας αποχαιρετά σαν τον λυρισμό ενός τροβαδούρου, που με τους δικούς του γκρουβάτους δρόμους φτάνει στον προορισμό ενός δαιδαλώδους, πολυποίκιλου ταξιδιού, γεμάτο ενδιαφέρουσες στιγμές.
Συνεχίζοντας από τη προηγούμενη φράση του γράφοντα, ο Blaze Bayley κάνει μια σύγχρονη Οδύσσεια στο κεφάλι του με το νέο άλμπουμ, ενώνοντας τόσο μουσικά, όσο και θεματικά το χθες με το σήμερα, αλλά ίσως και το αύριο, σε ένα πάντρεμα της πραγματικότητας με τον κόσμο του φανταστικού. Έπειτα από τις περιπέτειες του William Black, o Βρετανός καλλιτέχνης δραματοποιεί νέα πράγματα σε ένα κλασικό αριστούργημα με μοντέρνες πινελιές. Κλείνοντας, ο πάλαι ποτέ τραγουδιστής των Maiden δείχνει καλύτερα τον εαυτό του και τον χαρακτήρα του σε αυτές τις δουλειές, άξια και τίμια, χτίζοντας έτσι μάλιστα την υστεροφημία του κόντρα σε όσα του έσυραν ανά τα έτη οι φίλοι του σκληρού ήχου δίνοντας πάντα το σύνολο των δυνάμεων του.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου