Το γαρύφαλλο είναι το άνθος του αίματος, με την απόχρωσή του να στολίζει και το όνομα των Βέλγων Carnation που εδώ και λίγα χρόνια συνεχίζουν την death metal παράδοση από εκεί που την άφησαν τα μεγάλα ονόματα του χώρου. Πριν λίγους μήνες, ο ωμός και παλιομοδίτικος χαρακτήρας τους, μας χάρισε το "Where Death Lies", ενώ τώρα ετοιμάζονται για ένα μοναδικό virtual show, την Κυριακή 18 Απριλίου. Για όλα αυτά, ο τραγουδιστής Simon Duson μιλάει στο Metal View.
-Καταρχάς ποια η ανταπόκριση στο "Where Death Lies" μέχρι στιγμής;
Έχουμε δεχτεί πολύ θετικά σχόλια ανά τον κόσμο μέχρι σήμερα. Πολύ καλές κριτικές από τον Τύπο και πολύ καλή απήχηση στους fans μας. Ο δίσκος μάλιστα βγήκε και σε μια εντελώς διαφορετική περίοδο από το "Chapel Of Abhorrence" που το προωθήσαμε και ζωντανά, με κόσμο να μας γνωρίζει από τις συναυλίες και εμείς γενικά να ταξιδεύουμε συνεχώς. Είναι κάτι που μας γέμιζε και έδενε την αληθινή επαφή στη μουσική μας. Τώρα όλα είναι ψηφιακά, αλλά συνεχώς δεχόμαστε μηνύματα υποστήριξης, οπότε σίγουρα τα πράγματα κυλούν ομαλά και ωραία.
-Γενικά βλέπω απήχηση στο underground με τις κυκλοφορίες σας, κάπως σαν να ανεβαίνει το όνομά σας. Πώς το βλέπεις εσύ;
Κι εγώ το νομίζω αυτό, ναι. Πιστεύω πως διακρίνεται με την πάροδο του καιρού, κι αν δεν υπήρχε και ο κορονοϊός θα κάναμε περισσότερο χαμό, αφού θα παίζαμε περισσότερο και θα σκοπεύσαμε για κάποιες πολύ cool εμφανίσεις. Ήδη έχουμε πολύ καλές προτάσεις, ακόμα καλύτερες από αυτές του παρελθόντος, κάποιες από αυτές αναβλήθηκαν, κάποιες άλλες τις περιμένουμε και κάποιες δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα επίσημα. Όλα αυτά ανεβάζουν το όνομα μας, μας μαθαίνει κόσμος και φαίνεται πως θα πάει καλά. Πλέον απλώς περιμένουμε, αλλά είμαστε και ενθουσιασμένοι.
-Ο νέος σας δίσκος κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά το ντεμπούτο σας, ένα αρκετά σύντομο διάστημα. Πόσο γεμάτο ήταν το πρόγραμμα όλον αυτόν τον καιρό;
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου αρχίσαμε τις περιοδείες, με 2 Ευρωπαϊκά tour, ένα Ιαπωνικό, 1 γύρω από το Ηνωμένο Βασίλειο και παράλληλα τις προετοιμασίες και τις ηχογραφήσεις του νέου δίσκου. Mάλιστα όλο αυτό το τρέξιμο είχε αρχίσει ήδη πριν την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ, με την πρώτη Βραζιλιάνικη περιοδεία, λίγο πριν το τελικό αποτέλεσμα του δίσκου. Το 2019 ήταν η πιο γεματη συναυλιακή μας χρονιά βέβαια, και με πολλή δουλειά για τον νέο δίσκο παράλληλα, και το 2020 μαζί με το "Where Death Lies" αναμενόταν ακόμα πιο έντονο. Δυστυχώς όλα πήραν άλλη τροπή και μείναμε μόνο με την κυκλοφορία. Σίγουρα υπήρξε πολύ τρέξιμο όλον αυτόν τον καιρό.
-Ο νέος σας δίσκος συνεχίζει με μια κλασική death metal ατμόσφαιρα αλλά και πολλή περισσότερη βαναυσότητα και φρέσκες πινελιές. Πώς προέκυψε αυτή η γραμμή;
Το "Chapels..." μας άρεσε πολύ αλλά δε θέλαμε να κάνουμε για δεύτερη φορά το ίδιο άλμπουμ ή τη συνέχειά του. Κρατήσαμε μερικά μόνο στοιχεία και τα κάναμε πιο έντονα και κοντά στο τώρα. Προτιμήσαμε να επικεντρωθούμε κυρίως στην ατμόσφαιρα και στα σολιστικά κιθαριστικά μέρη ώστε να σκοτεινιάσουμε ακόμα περισσότερο το όλο feeling και να φέρουμε μελωδίες αυτή τη φορά. Ήταν κάτι ιδιαίτερο για εμάς αυτό το πέρασμα, και η αλήθεια είναι πως επί σκοπού πατήσαμε σε αυτά τα μονοπάτια. Δουλέψαμε πολύ, ζούσαμε μια εμπνευσμένη για εμάς περίοδο, θέλαμε να έρθουμε λίγο πιο κοντά στο σήμερα κι όχι μόνο στις επιρροές των αρχών, και είπαμε να εξελίξουμε τα καλά και χτυπητά σημεία του ντεμπούτου με περισσότερη έκφραση.
-Επίσης με αυτό το άλμπουμ παρουσίασες και ένα νέο βάψιμο σαν αντανάκλαση του εξωφύλλου σας. Αυτό αποτέλεσε κάποιον συμβολισμό για το ξεκίνημα μιας νέας περιόδου ή της προσωπικής αναγέννησης, όπως άλλωστε είναι και το νόημα του άλμπουμ;
Ακριβώς, ήταν σαν μέρος του σχεδίου. Δεν είναι η αλλαγή αλλά μια διαφοροποίηση στην εικόνα της μπάντας. Από τη στιγμή που μιλάμε για την αναγέννηση και την εσωτερική εμψύχωση στον δίσκο, δε θα μπορούσαμε να μην έχουμε και ένα ανάλογο παρουσιαστικό. Eίναι ένας συμβολισμός, ή ένας παραλληλισμός της οντότητας μας με το νόημα του δίσκου, κάτι που θα περάσει εύκολα και στο μάτι του οπαδού. Ακόμα δεν έχει αναδειχθεί ιδιαίτερα αφού δεν το έχουμε παρουσιάσει ζωντανά, αλλά θα γίνει και αυτό χαχα.
-Την ερχόμενη Κυριακή θα κάνετε ένα livestream show. Πώς αποφασίσατε τελικά σε αυτή την ιδέα, και πώς επιλέξατε τη δωρεάν προβολή του;
Είναι ένα δύσκολο εγχείρημα, ακόμα πιο δύσκολο και πιεστικό από μία κανονική συναυλία, αλλά δε θελαμε να πάρουμε λεφτά για κάτι τέτοιο, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης σαν αυτή που περνάμε. Ο κόσμος δε δουλεύει, κάθεται σπίτι του, στα περισσότερα μέρη του κόσμου δε λειτουργεί τίποτα, και δε θέλαμε έτσι κάποιος να ξοδευτεί για εμάς. Επίσης ο κόσμος διαχωρίζει μια τέτοια εμφάνιση με αυτήν μιας κανονικής συναυλίας, και λογικό να το σκέφτονται έτσι. Το να παρουσιάσεις ζωντανά τη δουλειά σου διαδικτυακά, δωρεάν θα μαζέψει και περισσότερο κόσμο να δει την παρουσίαση μας, το νέο μας άλμπουμ και το πως παίζουμε. Ειλικρινά είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε το νέο μας υλικό ζωντανά και θέλουμε κάπως να το γιορτάσουμε έπειτα από κάποιους μήνες, έτσι όπως του αξίζει, με την ενέργεια και την αυθεντικότητα μας. Σίγουρα θα προτιμούσαμε να συμβεί αυτό σε ένα μαγαζί με κόσμο ή σε ένα φεστιβάλ, αλλά σημασία έχει πως θα πατήσουμε ξανά το πόδι μας στο σανίδι όπως οι ανάγκες το απαιτούν.
-Πιστεύεις πως θα υπάρξει ποτέ η πιθανότητα το live streaming να αντικαταστήσει μια κανονική συναυλία;
H ατμόσφαιρα ενός ψηφιακού show δε μπορεί να αντικαταστήσει αυτή την ενέργεια της κανονικής συναυλίας. Το ίδιο ισχύει και για την αισθητική τους. Κάποια στιγμή η κανονικότητα θα επιστρέψει, θα ξαναβγούμε στον δρόμο και θα παίξουμε ζωντανά μπροστά σε κόσμο. Δε νομίζω πως τότε θα υπάρχει η ανάγκη για ένα τέτοιο concept. Δε νομίζω πως θα φύγει κιόλας, και κάπως θα το εκμεταλλευτούν, αλλά επειδή στον κόσμο έχει λείψει η αληθινή live εμπειρία δύσκολα θα αντικατασταθεί με κάτι άλλο. Από κοντά ζεις τον παλμό και την ενέργεια, τη δύναμη του ήχου και τις εντάσεις. Τη δεδομένη στιγμή το livestreaming είναι μια καλή λύση, και ίσως η μοναδική οπτική για μια εμφάνιση, αλλά όταν οι αληθινές συναυλίες ξαναεπιτραπούν τότε δύσκολα θα δεις τον κόσμο μέσα. Tώρα είναι καλύτερο από το τίποτα.
-Νιώθεις κάποια πίεση ή άγχος παίζοντας σε ένα κενό δωμάτιο με κάμερες και χωρίς την ενέργεια του κόσμου;
Έχουμε πάρει ήδη την πρώτη "κρυάδα" αφου το έχουμε ξαναβιώσει σε ένα streaming για τις ανάγκες ενός φεστιβάλ πέρσι. Ήταν πολύ περίεργο γιατί όταν είσαι συνηθισμένος να ανταποκρίνεσαι στον παλμό του κοινού, τώρα υποδύεσαι πως το βλέπεις μέσα από κάμερες, είστε μόνο εσύ κι αυτές. Είναι πολύ δύσκολο να παίζεις και να παθιάζεσαι χωρίς κανέναν από κάτω, πρέπει απλώς να φαντάζεσαι πως κάποιος σε βλέπει. Στο ερχόμενο livestream show απλώς θα βλέπεις τη μπάντα να παίζει σαν μια πριβέ πρόβα, ή σαν να παίζουμε μεταξύ μας για να γουστάρουμε. Είναι ένα concept πιο χαλαρό και για εμάς.
-Είστε μια μπάντα με έντονο το old school στοιχείο και μεταξύ άλλων τα τελευταία χρόνια μπάντες όπως οι Possessed ή οι Incantation επέστρεψαν στην ενεργό δράση με περιοδείες και δίσκους. Θεωρείς πως γενικά υπάρχει μια αναβίωση του κλασικού death metal;
Δε θα πω πως αναβίωσε ή πως αναστήθηκε, αλλά πως αναζωογονήθηκε. Είναι ωραίο να βλέπεις μπάντες που στα νιάτα τους έκαναν κάτι τόσο σημαντικό να επιστρέφουν, αν και πρακτικά ποτέ δεν έφυγαν. Κάποιες από αυτές τις επανενώσεις μπορούν να δώσουν κι άλλα, κάποιες άλλες όχι, αλλά και πάλι όλα δείχνουν το death metal στο προσκήνιο. Επίσης βλέπεις συνεχώς νέες death metal μπάντες να βγαίνουν στην Αμερική, την Ευρώπη και παντού, να θυμούνται τον παλιό κλασικό ήχο, κι όλα αυτά είναι απόδειξη πως το death metal ίσως ζει ξανά καλές στιγμές. Υπάρχει ακόμα αγάπη και ενδιαφέρον από τη νέα γενιά για το κλασικό, παλιομοδίτικο αυτό είδος και συνεχίζει.
-Τον προηγούμενο μήνα ένας θρύλος του death metal ήχου μας άφησε, ο LG Petrov των Entombed. Σαν οπαδός και σαν μέλος της σκηνής πιστεύεις ότι η απώλεια του είναι αναντικατάστατη; Επίσης σας έχει επηρεάσει η μουσική του;
Μας έχει επηρεάσει και μας έχει εμπνεύσει για αυτό που κάνουμε, οι Entombed για εμάς προσωπικά είναι από τις μεγαλύτερες μπάντες που μας ώθησαν να αγαπήσουμε και να παίξουμε αυτό το είδος. Στις περιοδείες για το ΕΡ και το πρώτο μας άλμπουμ, πάντα παίζαμε το "Supposed To Rot" και πλέον αυτό θα έχει μια πιο ιδιαίτερη σημασία για εμάς τουλάχιστον. Όταν πρωτοξεκινήσαμε τους Carnation είχαμε σαν μπούσουλα τους δύο πρώτους δίσκους των Entombed και γενικά την αισθητική του Σουηδικού ήχου. Προσωπικά προτιμώ τον Σουηδικό ήχο από τον Αμερικάνικο γιατί βασίζεται περισσότερο στο σκοτάδι και την ατμόσφαιρα παρά στην επιθετικότητα. Ο θάνατός του LG στοίχησε στη σκηνή, όχι μόνο γιατί μουσικά είναι αναντικατάστατος με όσα έφερε, αλλά και γιατί από το λίγο που τον είχαμε γνωίσει ήταν πάντα τόσο προσγειωμένος και cool που σε κέρδιζε απευθείας. Ήταν πολύ εύκολο να αράξεις μαζί του και πάντα ήθελε να δίνει το παν στο σανίδι, κάτι θεαματικό, πράγματα που είναι μάθημα για τον καθένα μας. Είναι αναμφίβολα ένας θρύλος, και θα συνεχίζει να είναι στο metal.
-Από το livestreaming σας να περιμένουμε κάποια έκπληξη, κάποια διασκευή;
Χαχα, δε ξέρω αν θα το κάνουμε σε αυτό το stream γιατί θέλουμε να επικεντρωθούμε στο νέο δίσκο και στο υλικό που δεν έχουμε παίξει αλλά στις κανονικές μας εμφανίσεις σίγουρα θα συνεχίσουμε να το παίζουμε. Έχει γούστο να το παίζεις και να παθιάζεσαι, είναι πολύ cool κομμάτι και σίγουρα ένας φόρος τιμής, ναι!
-Πριν κλείσουμε τη συνέντευξη, θα ήθελα να σε ρωτήσω πως φαντάζεσαι την επιστροφή σου στις συναυλίες;
Ω φίλε, μου έχουν λείψει πολύ οι συναυλίες. Αρχικά πιστεύω πως θα είναι λίγο πιο δύσκολα απ'ότι το έχουμε συνηθίσει γιατί μέχρι τότε κάποιοι κανόνες μπορεί να μην έχουν αρθεί από κάποια μέρη ή κάποιες χώρες να μην το επιτρέπουν και να μη δέχονται άτομα από το εξωτερικό αλλά θα είναι μοναδικό συναίσθημα παρά τις όποιες "παγίδες". Ανυπομονώ να ξαναπαίξω, όπως κι ο κόσμος θέλει να ζήσει γενικά αυτή τη ζωντάνια. Γενικά νομίζω πως μετά από μια τέτοια μεγάλη παύση και μετά από αυτή την κρίση, οι συναυλίες θα ξαναγίνουν αγαπητές και δημοφιλείς, και ίσως περισσότερο από πριν γιατί οι άνθρωποι ζουν συνεχώς μέσα, τους έχει λείψει να βγουν έξω, να περάσουν καλά και να ξεσαλώσουν. Όλοι νομίζω θέλουμε να το ξαναζήσουμε αυτό.
-Σε ευχαριστώ Simon για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Ευχαρίστησή μου. Χαίρομαι που η μπάντα και η σκηνή δέχεται συνεχώς ανταπόκριση. Ελπίζω να είστε όλοι καλά, να καταφέρουμε να τα πούμε από κοντά σύντομα και να παίξουμε για εσάς.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου