Ο πόνος είναι κάτι που τους ελκύει, και το σκοτάδι σίγουρα τους σκεπάζει σε κάθε βήμα. Ο λόγος για τους Αμερικάνους Witherfall, που κάθε πάτημά τους είναι μια πιο δυνατή, επική και δραματική εξέλιξη για τους ίδιους, η οποία βγαίνει τελείως φυσικά. Για την εμπειρία αυτή, την "κατάρα" που τους ακολουθεί, το ύφος του νέου, ανάλογου "Cursed Of Autumn" ο κιθαρίστας Jake Dreyer κι ο τραγουδιστής Joseph Michael, σαν βασικοί εγκέφαλοι, μίλησαν στο Metal View δίνοντας επίσης απαντήσεις για όσα αφορούν συγκροτήματα σαν τους Iced Earth και Sanctuary.
-Αρχικά συγχαρητήρια για το νέο σας άλμπουμ. Νιώθω πως είναι η πιο σκοτεινή σας κυκλοφορία μέχρι στιγμής. Πώς προέκυψε αυτό;
Joseph Michael: Νιώθουμε να ζούμε στα σκατά χαχα. Ειδικά τώρα.
Jake Dreyer: Νομίζω πως έχεις δίκιο, είναι σκοτεινό και με πολλή οργή μέσα. Όταν κάθομαι με τον Joseph να γράψουμε, θέλουμε να καθαριστούμε από όλα όσα συμβαίνουν γύρω, και η εξιλέωση έρχεται μέσω της μουσικής. Είναι φυσικό επόμενο να βγαίνει έτσι το αποτέλεσμα λοιπόν, δε σκοπεύουμε ποτέ να γράψουμε για μονόκερους χαχα. Πέφτει όλη η βαρύτητα εκεί.
JM: Δεν είναι επιτηδευμένο, απλά δες γύρω σου, όλα είναι σκοτεινά, λογικό να μεταφραστεί επομένως έτσι κι ο ήχος μας. Κάθε μας δουλειά λίγο πολύ είναι έτσι, και αυτή την περίοδο δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικό.
-Όσον αφορά το αποτέλεσμα του δίσκου, επηρεάστηκε ή αντιμετώπισε προβλήματα με την πανδημία;
JD: Όσον αφορά τις ηχογραφήσεις είχαν ξεκινήσει λίγο πριν, αν και τα πλάνα μας ξεκινήσαμε να τα κάνουμε από τα τέλη του 2019. Πολλά θέματα της παραγωγής, το στούντιο, το ξενοδοχείο που νοικιάσαμε και όλα αυτά, για τις αρχές του 2020 θα μπορούσαν να πέσουν από το παράθυρο με την πανδημία, οπότε εκεί θα υπήρχαν κάποια προβλήματα. Ευτυχώς τα ξεπεράσαμε γρήγορα, στις αρχές του κορονοϊού και προλάβαμε και τα deadlines και όλα. Θα μπορούσαμε να το έχουμε κυκλοφορήσει το άλμπουμ και λίγο νωρίτερα, αλλά είμαστε ευτυχείς που τουλάχιστον τα επιτύχαμε όλα.
-Ο ήχος του δίσκου είναι κατά βάση επιθετικός, με το progressive στοιχείο να πηγαίνει σε πιο επιθετικά μονοπάτια και να τονίζετε κι αρκετά extreme πράγματα. Ήταν κάτι που ήρθε φυσικά σαν το γενικό ύφος, ή το πήγατε στα πλαίσια του πειραματισμού;
JD: Ήταν καθαρά φυσικό, ένα επόμενο βήμα ουσιαστικά.
JM: Δεν προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, δε θέλουμε να βιαζόμαστε και να κάνουμε απότομες κινήσεις. Πάμε με τον ρυθμό μας, τίποτα εσκεμμένο, τίποτα προσχεδιασμένο.
JD: Είναι η σπίθα που ανάβει όταν είμαστε μαζί, υπάρχει κάτι μέσα μας που μας οδηγεί. Δεν καθόμαστε να το συζητήσουμε και να το αναλύσουμε ή να το δυσκολέψουμε. Είναι όπως μας βγαίνει, μπορεί μέσα σε δύο βδομάδες, από εκεί που γράψαμε κάτι απαλό, να πάμε στο πιο βαρύ κομμάτι που έχουμε γράψει ποτέ. Αυτή η διάθεση δίνει και ποικιλία στη μουσική μας. Από την αρχή των Witherfall δε θέλαμε να είμαστε περιορισμένοι, η χημεία μας ανοίγει το μυαλό και τους ορίζοντες. Όντως τώρα καταφέραμε να ισορροπήσουμε διάφορα πράγματα και να βάλουμε και κάτι τόσο βαρύ μέσα.
JM: Δε θέλουμε να είμαστε σαν τις μπάντες που δε θέλουν να ξεφύγουν ούτε εκατοστό από τα όρια τους, ούτε συγκρίνουμε τους εαυτούς μας. Δε θέλω να είμαι σαν να κοιτάζομαι στον καθρέφτη, κάνοντας μια αντιγραφή του εαυτού μου. Αλλά ούτε θέλω επιτηδευμένα να αλλάξω κάτι σαν αν είμαστε βιομηχανία, όπως αυτό που κάνουν οι Metallica για παράδειγμα. Θαυμάζω και σέβομαι αυτά που έχουν δώσει, αλλά από ένα σημείο και μετά κάνουν απλά το αντίθετο που θέλουν οι fans. Δε λειτουργεί έτσι η τέχνη.
JD: Προσωπικά οι Metallica, και ειδικά δίσκοι σαν το "Master Of Puppets" είναι παράδειγμα επιρροής για εμένα χαχα.
JM: Κανείς δεν είναι τέλειος. Πλάκα κάνω χαχα. Εκείνη η εποχή ήταν πρωτοποριακή, τώρα είναι απλά σαν να θέλουν να βγάζουν singles και να τα ενώνουν σε δίσκο, το έχουν καθαρά σαν δουλειά, είναι ένα άλλο κομμάτι αυτό.
JD: Αυτό είναι "πλαστικό". Τουλάχιστον αυτοί έχουν την αναγνώριση, το χειρότερο είναι να το βλέπεις σε μπάντες που προσπαθούν να γίνουν γνωστοί και να έχουν ένα κομμάτι που ταιριάζει να γίνει χιτ ή single, και τα υπόλοιπα τους να είναι αδιάφορα. Τέτοιες είναι οι παγίδες που δε θέλουμε να πέσουμε, για αυτό προτιμάμε να δουλεύουμε αυθόρμητα, είτε είναι τεχνικά είτε όχι και τόσο. Θέλουμε η μουσική μας να ακούγεται ωραία για εμάς και κυρίως να μπορεί να πει κάτι.
-Γενικά είστε από τις μπάντες που ενώ είστε πολύ τεχνικοί παίκτες, δεν κάθεστε να βάλετε υπερβολές. Είναι δύσκολο να βάζεις όρια σε αυτό;
JD: Κυρίως θέλουμε να μας ευχαριστεί αυτό που παίζουμε, όχι να κάνουμε κάτι ψευτικο. Πρέπει να ξέρεις γενικά τα όρια σου, αλλά αν κάποιες φορές σε εκφράζει και δεν το κάνεις "για τα μάτια" είναι καλό. Δες τον Yngwie Malmsteen για παράδειγμα, είναι ένας από τους πιο τεχνικούς κιθαρίστες, αλλά το παίξιμό του είναι σαν να σου μιλάει και φυσικά έχει επιδράσει πολλούς. Κυρίως πρέπει να το πιστεύεις
JM: Αυτό που κάνει τη μουσική πιο ενδιαφέρουσα είναι όταν η τεχνική σου την αναδεικνύει, όχι όταν είσαι φλύαρος ή υπεραναλυτικός. Η τέχνη δεν είναι επάγγελμα, είναι πάθος. Ακόμα κι όταν είσαι σκοτεινός και προάγεις το συναίσθημα, είναι για να το "ξορκίσεις", να περάσεις καλά μέσα σε αυτό. Η μουσική είναι διασκέδαση, ό,τι συναίσθημα και να σου προβάλλει. Σαν τους Type O Negative, και καλοί παίκτες και σκοτεινοί... ε σου έδειχναν πως όλοι θα πεθάνουμε, ας περάσουμε καλά όμως χαχα.
-Αγαπάτε πολύ την ακουστική μουσική, κι αυτό περνάει σε κάθε άλμπουμ σας, και ειδικά τώρα έχετε κι ένα κομμάτι σε αυτό το ύφος. Γενικά έχετε σκεφτεί για κάτι τελείως ακουστικό;
JD: Το ''Vintage" που κυκλοφορήσαμε σαν ΕΡ ήταν κάτι πολύ κοντά σε αυτό που λες. Γενικά μου αρέσει να παίρνω την κιθάρα και να σκαρφίζομαι μουσικές. Θα ήθελα να κάνω και κάτι πιο ολοκληρωμένο και τελείως unplugged, αλλά δε ξέρω αν θα πετύχει. Ίσως μείνουμε μόνο σε αυτό το ΕΡ του 2019, ίσως να κάνουμε και κάτι άλλο. Γενικά είναι κι αυτή μια ανάδειξη του ήχου μας.
-Ο νέος σας δίσκος επίσης, μας συστήνει και τον νέο σας ντράμερ. Πώς είναι αυτή η συνεργασία μέχρι στιγμής;
JD: Τον Μarco τον είχα γνωρίσει τυχαία πριν από αρκετό καιρό. Είναι φοβερός ντράμερ, κι ένας από τους καλύτερους που έχω ακούσει τελευταία. Έχει ένα τρελό παίξιμο που ταιριάζει και με τον χαρακτήρα του χαχα. Νομίζω πως το παίξιμό του είναι καταλυτικό για το νέο άλμπουμ και ξέρει πολύ καλά να το συνδυάζει με το prog. Αρχικά έλεγα πως θα διαχειριζόταν τις αλλαγές στους ρυθμούς, κι όλα αυτά, αλλά ο Marco όχι μόνο τα κατάφερε, τα'σπασε κυριολεκτικά χαχα. Έβγαλε 15 διαφορετικά παιξίματα για κάθε κομμάτι, είναι θηρίο χαχα. Θυμάμαι πως μετά από τόση κούραση στις ηχογραφήσεις, καταλήξαμε να το γιορτάζουμε με πολύ ποτό και χαβαλέ.
JM: Ω θέε μου, τη θυμάμαι εκείνη τη νύχτα χαχα. Ήπιαμε τρία μπουκάλια κρασί σε 10-15 λεπτά. Τρελή νύχτα με τρελές ιστορίες χαχα.
-Κλείνοντας με τα του δίσκου, θέλω να πω ότι ο τίτλος, "Curse Of Autumn" μου μοιάζει σαν τίτλος βιβλίου. Η λογοτεχνία θεωρείς πως είναι πηγή έμπνευσης και επιρροής για εσάς;
JM: Χμμ, όχι για αυτό το άλμπουμ. Μου αρέσει να διαβάζω, να ανοίγω το μυαλό μου έτσι, αλλά τώρα μιλήσαμε πιο βιωματικά. Εννοώ πως λατρεύω τις ταινίες, τα βιβλία, τα ερωτήματα, τη φαντασία, αλλά τώρα η βασική θεματική ήταν αποτέλεσμα γεγονότων.
JD: Μιλάμε για αληθινή κατάρα...
-Δηλαδή υπάρχει προσωπικό νόημα στον τίτλο;
JD: Γενικά όποτε ετοιμάζουμε μία δουλειά τυχαίνει κάποιος από το περιβάλλον μας να πεθαίνει ή να του συμβαίνει κάτι κακό. Αυτή την φορά έπεσαν απανωτά πράγματα, αυτό είναι το "Curse Of Autumn".
JM: Άτομα της παραγωγής έτυχε να έχουν προβλήματα τώρα, σε διάφορους τομείς, και μάλλον υπάρχει κατάρα στον αέρα..ήταν ο κατάλληλος τίτλος! Αυτό είναι το προσωπικό.
-Να κάνουν ασφάλεια δηλαδή με το επόμενο άλμπουμ; χαχα
JM: Χαχα, Είμαστε μάλλον καταδικασμένοι να προχωρήσουμε με αυτό και να ξέρουμε.
-Νιώθω γενικά η μουσική σας να έχει στοιχεία από τις συνεργασίες του καθένα με τους Iced Earth και τους Sanctuary. Θεωρείτε πως σας έχει επηρεάσει;
JD: Δεν πιστεύω, όχι άμεσα τoυλάχιστον. Νιώθω πως είμαι πιο επηρεασμένος από την κλασική μου μουσική παιδεία, ή από καλλιτέχνες σαν τον Κing Diamond, τους Dream Theater ή τους Death ειδικά των τελευταίων δίσκων...προφανώς. Αγαπώ αυτά τα ακούσματα και με βοήθησαν κιθαριστικά. Θα μπορούσα να πω πως η δουλειά μου με τους Iced Earth βοήθησε λιγότερο σε σχέση με τα ακούσματά μου από τους Sanctuary. όπως και οι Νevermore. Οι πρώιμες επιρροές με συνοδεύουν μέχρι σήμερα πιστεύω.
JM: Ούτε εγώ μπορώ να πω πως επηρεάζομαι από τη δουλειά μου με τους Sanctuary. Όχι ακόμα τουλάχιστον. Επίσης να πω την αλήθεια περισσότερο επηρεάζομαι από τους Iced Earth παρά από τους Sanctuary γενικά. Πριν μπω σε αυτούς και περιοδεύσω δε μπορώ να πω πως άκουγα πολύ, αφότου με κάλεσαν άκουσα καλύτερα τους Sanctuary μαθαίνοντας και τα κομμάτια χαχα. Αγαπώ τη δουλειά του συγχωρεμένου του Warrel βέβαια. Βέβαια με τους Iced Earth είμαι πιο οικείος σαν οπαδός κι ακροατής, που όταν μπήκε ο Jake και μου το είπε, ενθουσιάστηκα χαχα. Ίσως τελικά κάπως να επηρεαστήκαμε αλλά σταυρωτά.
-Jake ο λόγος που έφυγες μαζί με τα άλλα μέλη τώρα από τους Iced Earth νομίζω είναι προφανής. Παρόλα αυτά, βλέπεις στο μέλλον τους Iced Earth να συνεχίζουν;
JD: Δεν έχω ιδέα φίλε. Πραγματικά δε ξέρουμε καν πως θα πάνε τα πράγματα με τον Schaffer κι όσα συνέβησαν προφανώς δεν εξέφραζαν κανέναν μας. Ο ίδιος είναι ακόμα φυλακισμένος στην Ιντιάνα, κι εμείς είχαμε μόνο επαφή με το management κι όχι απευθείας με τον ίδιον. Σε αυτούς μάλιστα δηλώσαμε την παραίτησή μας. Για τον ίδιον τα πράγματα εκεί μάλλον θα είναι δύσκολα. Δε βλέπω αν και πόσο σύντομα θα συνεχίσουν οι Ιced Earth, όλα έγιναν σκατά. Ίσως κι ο ίδιος να τα παρατήσει μετά, δε ξέρω πραγματικά πως θα συνεχίσει κι αν θα θέλει. Αβέβαια και δύσκολα τα πράγματα.
-Νιώθεις πως μετά από αυτήν την αποχώρηση θα είναι πιο εύκολο για εσένα να επικεντρωθείς στους Witherfall;
JD: Σίγουρα, και είναι κάτι που ήδη θα φανεί. Μάλιστα όταν περιορίσαμε τα tours με τους Iced Earth και τους Demons and Wizards έπεσα με τα μούτρα σε όσα αφορούσαν τους Witherfall, ειδικά με την πανδημία που ήμουν σπίτι είχα άπλετο χρόνο για αυτούς. Πιστεύω όταν θα βγούμε κι από αυτήν θα καταφέρουμε να περιοδεύσουμε και περισσότερο χωρίς παραπάνω απαιτήσεις και υποχρεώσεις. Σκοπεύσαμε μάλιστα τον Οκτώβρη να κάνουμε ένα εκτενές Ευρωπαϊκό tour με τους Evergrey αλλά τίποτα δεν είναι σίγουρο και δε ξέρουμε αν θα πραγματοποιηθεί. Μάλλον όλα θα επιστρέψουν στην κανονικότητα το 2022.
-Joseph από τους Sanctuary να περιμένουμε κάτι;
JM: Ναι σίγουρα. Ήδη έχουμε ξεκινήσει με μικρά σταθερά βήματα να κάνουμε κάτι. Ο Lenny τώρα φτιάχνει το νέο του studio και έχουμε ήδη μεγάλο αριθμό κομματιών για να δουλέψουμε, απλώς τώρα είναι πιο δύσκολο γιατί δε μένουμε όλοι στο ίδιο σημείο της χώρας. Δουλεύουμε με πιο old school τρόπο, και θέλουμε να βρισκόμαστε όλοι μαζί και να προβάρουμε και να γράφουμε. Είναι κάτι πιο διαφορετικό από τον τρόπο που έχω συνηθίσει, αλλά περιμένω να τελειώνουμε με τον κορονοϊό και να δουλέψουμε παρέα. Δε ξέρω πόσο σύντομα θα είναι αυτό, αλλά τότε θα φτάσουμε στην τελική ευθεία. Είμαστε σε πρόγραμμα γενικά.
-Πίσω στους, Witherfall. Μιας και το θέμα των συναυλιών εδώ κι ένα χρόνο είναι κάτι αδύνατον, έχετε σκεφτεί το ενδεχόμενο κάποιου livestream show;
JD: Πέρασε από το μυαλό μου, αλλά δεν σκοπεύουμε όχι. Η αλήθεια είναι πως θέλουμε να περάσουμε χρόνο με τους fans σε κάποιο live chat με τα μέλη της μπάντας στα social media. Πιο άμεσο στα πλαίσια της προώθησης του νέου δίσκου.
-Ευχαριστώ κύριοι για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σας...
JD: Λόγω των Iced Earth ξέρω πως η Ελλάδα είναι μία φοβερή χώρα με παθιασμένο και πιστό metal κοινό. Αγαπώ το κλίμα και το φαγητό σας, αγαπώ την αξιοζήλευτη αφοσίωση σας στη μουσική και έχω παίξει μερικά από τα πιο τρελά shows της ζωής μου. Ελπίζω να ζήσω ανάλογες στιγμές και με τους Witherfall κι ανυπομονώ να σας επισκεφθούμε ξανά παρέα.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου