Oι Marianas Rest μπορεί να μη λένε πολλά σαν όνομα προς το ευρύ κοινό, αλλά έχουν ήδη χτίσει κάτι στο underground με τις δύο πρώτες τους κυκλοφορίες. Το συγκρότημα από τη Φιλανδία καταφέρνοντας να μας δώσει μια δροσερή και ερεβώδη πνοή σφραγίζει το ύστατο μέρος της πρώτης του τριλογίας μέσω του "Fata Morgana". Το ταξίδι αυτό λοιπόν, αν και τελειώνει, δημιουργεί παράλληλα μια νέα αρχή για τους ίδιους τους συντελεστές του και σίγουρα διάφορες περιπέτειες που θα φανούν στην πορεία.
Σε ένα ομιχλώδες, σκιερό σκηνικό, υποδεχόμαστε το εναρκτήριο "Sacrificial" που μετά τις απαγγελίες που απομακρύνονται, οι πρώτοι καταιγισμοί πέφτουν, βάζοντας μας στην πονεμένη ατμόσφαιρα των Φιλανδών με μια αίσθηση που θυμίζει τους πρώιμους Paradise Lost και Draconian με τη βαρβάτη αλλά και αγωνιώδη έκφανση του. Aκόμα πιο μαύρο, με μια δόση μελαγχολίας και εσωτερικής αναζήτησης αλλά και με φοβερά ξεσπάσματα θα ακολουθήσει το ήδη γνωστό "Glow From The Edge" ενώ το "Pointless Tale" συνεχίζει ισοπεδωτικά και άμεσα με τραχύτητα αναδεικνύοντας τον πόνο σε κάθε σπιθαμή.
Κάνοντας μας λίγο να αποφορτιστούμε, το "The Weight" προχωρά αργά και βασανιστικά με τη Lindsay Schoolcraft που μάθαμε από τη συμμετοχή της στους Cradle Of Filth, να δίνει μια μαγευτική και απόκοσμη αίσθηση μέσα από τα φωνητικά της, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος το "Horrokseen" με το βαθύ του τσέλο στην εισαγωγή συνεχίζει πιστά, μαζί με αυτές τις απαλές χροιές να θυμίζουν στους μύστες στιγμές από το ντεμπούτο των Antiqva γεφυρώνοντας μας με το ομότιτλο. Το "Fata Morgana" εκρήγνυται έπειτα από το προηγούμενο instrumental, δημιουργώντας μια παρανοϊκή εικόνα γεμάτη παραισθήσεις, αλληγορίες και αντιθέσεις αφού τα συναισθήματα γίνονται ένα με τους ποικίλους, σκοτεινούς ήχους του.
Bορβορώδες, και επιθετικό, μακριά από την ομορφιά του χειμώνα και της φυσικής μαυρίλας, το "Advent Of Nihilism" φτάνει στο λιμάνι του με τρομερή ισχύ αλλά και ένα κενό συναισθημάτων με μόνη όρεξη να σκάψει με τον ήχο του και τους βαρύγδουπους ρυθμούς του, αναδεικνύοντας έναν ωμό doom/death χαρακτήρα αφήνοντας ελαφρώς κατά μέρος τη μελωδική πανδαισία που προηγήθηκε. Τέλος, το "South Of Vostok" κλείνει τον δίσκο και κατ' επέκταση την τριλογία της μπάντας με τρόπο παρόμοιο της αρχής, εύθραυστο και συνάμα στακάτο, με δυνατές στιγμές αλλά και έναν ιδιαίτερα δραματικό συναισθηματισμό που βοηθιέται ξανά από τη Καναδή τραγουδίστρια.
Η μεταγραφή των Marianas Rest στη Napalm Records είναι κίνηση ματ για τους ίδιους, αφού μπορούν να αναδείξουν επιτέλους το όνομά τους, με ένα άλμπουμ σαν αυτό, που θα αποτελέσει πρότυπο για το doom/death ιδίωμα των ημερών μας, αλλά και θα φανεί ως μια μουσική καρτ ποστάλ για το βόρειο κλίμα τους. Εκτός αυτού, βλέπουμε τη μελωδική death metal σκηνή της χώρας να δίνει κάτι ξεχωριστό μέσα από την ύπαρξη των ίδιων ενώ μπορεί να μη μιλάμε για ένα ιδιαίτερα πρωτότυπο άλμπουμ, αλλά σίγουρα η εν λόγω δουλειά είναι ένα κόσμημα για τους φίλους του ακραίου, και θλιβερού ατμοσφαιρικού ήχου. Το "Fata Morgana" μέσα από την οφθαλμαπάτη καταφέρνει να εστιάσει και να εκφραστεί σε κάτι γεμάτο, ογκώδες, ψυχρό και μεγαλειώδες κάνοντας το συγκρότημα να κερδίσει περαιτέρω έδαφος.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου