Η Φιλανδία, η χώρα των χιλίων λιμνών αλλά και των χιλίων συγκροτημάτων, μας έχει χαρίσει πληθώρα όμορφων μουσικών ανά τα χρόνια. Κάπου στις ακτές της χώρας, ένα συγκρότημα με ύφος σκοτεινό και βαρύ, ανάλογο του ψυχρού κλίματος, φέτος κυκλοφορεί τη νέα του δουλειά, για την οποία τα μέλη μιλούν και παρακάτω αποκλειστικά στο Metal View. Ο λόγος για τον τραγουδιστή και κιθαρίστα αντίστοιχα, Jaakko Mäntymaa και Nico Mänttäri από τους melodic doom/death metallers, Marianas Rest, που κυκλοφορούν φέτος το ομιχλώδες "Fata Morgana".
-Καταρχάς, βλέπω πως χρειαστήκατε μόνο ενάμισι χρόνο για τη νέα σας κυκλοφορία. Υπήρχε από νωρίς η ιδέα για την κατεύθυνση του δίσκου μιας και μιλάμε για τριλογία;
Nico: Βασικά στη μουσική προσέγγιση του δίσκου δεν είχαμε ξεκάθαρο πλάνο μέχρι την περίοδο που κυκλοφορήσαμε το "Ruins". Αλλά κατευθείαν μετά την κυκλοφορία, αρχίσαμε τις πρώτες ιδέες και τα πρώτα demo για την κατεύθυνση του επόμενου άλμπουμ. Νομίζω πως με τον νέο δίσκο μουσικά ξεκινήσαμε από το μηδέν. Ο Jaakko είχε στο νου τη θεματική του δίσκου από νωρίς αλλά μουσικά πέσαμε με τα μούτρα για να βρούμε την πορεία.
Jaakko: Τα αυτιά μου πάντα έπιαναν πράγματα αλλά η ιδέα μιας τριλογίας δεν ήταν πρώτος μας στόχος. Είχα πράγματα στο μυαλό μου, αλλά τίποτα σίγουρο και δεν ήξερα αρχικά τη γνώμη των υπόλοιπων παιδιών. Παρόλα αυτά βλέπαμε πως στιχουργικά βγαίνει μια ιστορία που έχει συνέχεια, οπότε εγώ βασίστηκα εκεί μέχρι το τέλος. Κάθε δίσκος ήταν μια συνέχεια και μια νέα προοπτική σε αυτή την ιστορία, με αποκορύφωμα το τωρινό άλμπουμ.
Το νέο σας άλμπουμ στα αυτιά μου ακούγεται τοσο βαρύ, μελαγχολικό και πονεμένο. Πάνω σε αυτό θα ήθελα να ρωτήσω, ως τελευταίο κεφάλαιο της τριλογίας, νιώσατε το ξέσπασμα που έπρεπε να βγει;
J: Mπορεί να βγήκε έτσι ναι. Ειλικρινά δουλέψαμε τόσο φυσικά και αβίαστα για αυτό το άλμπουμ που τα ίδια τα κομμάτια οδήγησαν σε αυτή την οπτική. Δεν πιέσαμε τίποτα, απλώς ακολουθήσαμε το ρεύμα τους. Η αλήθεια είναι πως τα κομμάτια βγάζουν αυτό το συναίσθημα, και βγαίνει τόσο ρεαλιστικό μέσα από μια μη υπαρκτή ιστορία, και δε ξέρω αν το κλειδί για αυτό ήταν ο αυθορμητισμός μας. Ίσως είχαμε απωθημένα που βγήκαν απευθείας χωρίς να κουραστούμε, γιατί αυτός ο δίσκος βγήκε πολύ πιο εύκολα από τις προηγούμενες μας δουλειές.
Ν: Σίγουρα ήταν ο πιο εύκολος και άμεσος δίσκος. Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα σε αυτό, και το συναίσθημα μας πήγε στο αποτέλεσμα.
-Oπότε όλα κύλησαν ομαλά για να πάτε σε ένα τόσο βαρύ κλίμα...
J: Κάπως έτσι ναι, είχαμε και την εμπειρία όσον αφορά το ύφος αλλά και τις αλλαγές. Όταν κάναμε το "Ruins" ψάχναμε να βρούμε τους εαυτούς μας και την ώθηση για να συνεχίσουμε. Ήταν μια ταραχώδης περίοδος για εμάς, για αυτό εκείνος ο δίσκος είχε βγει και πιο άγριος. Εδώ οδηγηθήκαμε να βγάλουμε τον πόνο του τέλος, την κούραση από ένα ταξίδι. Ρίξαμε τους τόνους και δώσαμε βάση στην αισθητική. Τονίζεται μια απόκοσμη ηρεμία.
-Ο τίτλος του άλμπουμ "Fata Morgana" θα μπορούσε να είναι σαν παραλληλισμός στις οφθαλμαπάτες και τα ψέματα γύρω από το συναίσθημα και τις ανθρώπινες σχέσεις;
J: Ναι, είσαι πολύ κοντά σε αυτό. Ο βασικός χαρακτήρας, που ξεκινά την ιστορία από το πρώτο άλμπουμ, και αναπτύσσεται στο δεύτερο, τώρα κάνει τον απολογισμό του, τι πήγε λάθος, ποιος ο λόγος του ταξιδιού τι και ποια η πνευματική του εξορία. To "Fata Morgana" είναι η αλλοίωση και η παραποίηση των εικόνων και των συναισθημάτων του. Συμβολίζει όλα αυτά που νομίζαμε ότι υπάρχουν στη ζωή μας και τον κόσμο, αλλά δεν είδαμε από την αρχή τι πραγματικά υπάρχει από πίσω και τι συμβαίνει σε εμάς τους ίδιους, όπως και στον χαρακτήρα της ιστορίας. Γυρνάς πίσω και βλέπεις πως όλες αυτές οι καταστάσεις εν τέλει σε επηρέασαν κι ας μην ήταν αληθινές. Νιώθω πως ο κόσμος σήμερα, με τον αντίκτυπο των social media και της υπερπληροφορίας σε προσελκύει για να σε ξεγελάσει, είναι δύσκολο να δεις την αλήθεια και την ουσία μέσα σε όλα αυτά, πρέπει να εστιάσεις μέσα. Είναι μια αλληγορία που μέσα από τον δίσκο και την ιστορία του αντικατοπτρίζει το σήμερα και τη ζωή μας, είτε προσωπικά, είτε συνολικά.
-Με το τέλος αυτής της τριλογίας τώρα, υπάρχουν σχέδια για κάποιο νέο concept ή ενδεχομένως για μια ακόμα τριλογία;
Ν: Χαχα, έχουμε κάποια πλάνα. μάλιστα τώρα τα συζητούσαμε. Δε ξέρουμε τι ακριβώς θα γίνει, αλλά οι ιδέες είναι πολλές. Μπορεί να καταλήξουμε μόνο με ένα single χαχα, ποιος ξέρει. Πέρα από την πλάκα όμως, υπάρχουν σοβαρά σχέδια για νέο υλικό με καινούριο περιεχόμενο και θεματική μα τίποτα δεν είναι βέβαιο, και ίσως στην τελική να αλλάξει. Πάντως σκοπεύουμε το συντομότερο δυνατόν να ασχοληθούμε με αυτό, όσο νωρίς κι αν είναι ώστε να είμαστε σε δράση και εγρήγορση μιας και το θέμα των συναυλιών είναι κάτι που ακόμα φαίνεται αρκετά μακρινό. Αφού δε μπορούμε να βγούμε να παίξουμε, τουλάχιστον ας μαζεύουμε υλικό.
-Ο δίσκος σας έχει δύο καλεσμένους, τον Timo Virkkala που είναι πάντα ο υπεύθυνος για το τσέλο στη μουσική σας, αλλά και τη Lindsay Schoolcraft που μάθαμε από τους Cradle Of Filth. Αρχικά θέλω να ρωτήσω πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Lindsay, και αν η συνεχής συνεργασία με τον Timo τον καθιστά ως το "ανεπίσημο" μέλος της μπάντας;
N: Ο Timo είναι φοβερός μουσικός, αλλά δε ξέρω αν θα μπορούσαμε να τον πούμε σαν "μέλος" μας. Σωστή η παρατήρηση όμως, ίσως κάποια μέρα να το συζητήσουμε και να γίνει.
J: Πρέπει να περάσει τα σκληρά τεστ μας χαχα. Να ζήσει την τελετή μύησης χαχα.
N: Πλάκα, πλάκα όμως είναι ένας άνθρωπος με χρήσιμη συμβολή για την ατμόσφαιρα της μουσικής μας. Όσον αφορά τη Lindsay, κι αυτή βοήθησε στην ατμόσφαιρα για τον νέο δίσκο. Τον καιρό που ήμασταν στο studio είδαμε πως υπήρχε χώρος για κάτι διαφορετικό στα κομμάτια μας, κάτι που δεν είχαμε ξανακάνει. Θέλαμε μια φωνή να ηχεί σαν Σειρήνα, να μαγεύει με την αύρα της. Ο παραγωγός μας, ο Teemu είχε συνεργαστεί ξανά με τη Lindsay και μας πρότεινε αν θέλουμε να επικοινωνήσει μαζί της. Όλα έγιναν γρήγορα κι εύκολα, και χαίρομαι που η συμμετοχή της έβγαλε ένα τόσο ωραίο αποτέλεσμα.
-Φέτος ξεκινήσατε μια νέα συνεργασία με μια μεγάλη δισκογραφική, τη Napalm Records. Πιστεύετε πως αυτή θα βοηθήσει στην ανάδειξη του ονόματος σας; Μέχρι στιγμής ήδη βλέπουμε σημαντική προώθηση για το "Fata Morgana"...
N: Ακριβώς αυτό που λες, υπάρχει σημαντική προώθηση και το βλέπουμε χειροπιαστά. Σίγουρα μια τέτοια δισκογραφική στέγη μας παρέχει περισσότερα από όσα θα φανταζόμασταν για τη μουσική και τη δουλειά μας. Βλέπουμε διαφορές, ενώ βλέπουμε και το κοινό μας να αυξάνεται και να μαθαίνει για τον δίσκο κόσμος που δε μας ήξερε. Είχαμε προσπαθήσει πιο επαγγελματικά ξανά στο παρελθόν και τώρα βλέπουμε πραγματικά πως λειτουργούν τα πράγματα. Σίγουρα πολλές φορές υπάρχει πίεση, αλλά όλα είναι τόσο παραγωγικά και νιώθουμε πως κάνουμε πραγματικά ένα μεγάλο βήμα στην καριέρα μας. Σίγουρα έχουμε πολλά να μάθουμε, αλλά όλα είναι μια καλή αρχή για τη συνέχεια.
-Ο πληκτράς σας, ο Aapo είναι επίσης μέλος των Omnium Gatherum. Νιώθετε πως η μουσική του μαζί τους επηρεάζει και τον δικό σας ήχο; Επίσης νιώθετε και οι ίδιοι μέρος της melodeath Φιλανδικής σκηνής με όποιες ομοιότητες και διαφορές;
J: Αρχικά, δε νιώθω πως βάζουμε κάποια ταμπέλα στους εαυτούς μας και το βλέπουμε έτσι τόσο οι ίδιοι όσο και ο κόσμος που παρατηρεί doom στοιχεία, κλασικά death, μελωδικά death, post rock κτλ. Όλα είναι καλά κι αποδεκτά αλλά κυρίως θέλουμε να είμαστε ο εαυτός μας. Φυσικά είναι μεγάλη μας χαρά να συγκαταλεγόμαστε στην εν λόγω σκηνή με τόσο μεγάλα ονόματα της χώρας μας και νιώθουμε όμορφα με αυτό και με όσα συνάδουν σε αυτή τη μουσική. Θέλουμε βέβαια να συνεχίσουμε να βρούμε τον ήχο μας με κάθε δίσκο.
N: Σχετικά με τον Aapo, πιστεύω ότι είναι μοναδικός στο είδος του, ακούγεται ο εαυτός του. Φυσικά θα υπάρχουν ομοιότητες με το παίξιμο του στους Omnium Gatherum, αλλά σε εμάς ένα μεγάλο ποσοστό της μουσική το γράφει ο ίδιος. Είναι το ίδιο άτομο, με την ίδια προσωπικότητα, οπότε λογικό να αποτυπώνεται κάτι και να επηρεάζει και τον ήχο μας, αλλά δεν είναι καθόλου εσκεμμένο. Τα στοιχεία προκύπτουν από το μυαλό και τα δάχτυλά του.
J: Επίσης οι μουσικές μεταξύ των Marianas Rest και των Omnium Gatherum είναι διαφορετικές, οπότε ότι αντανακλά από τη μουσική του Aapo είναι κυρίως μέσα από τον χαρακτήρα του παιξίματός του. Νομίζω κι ο ίδιος έτσι το βλέπει.
-Γενικά, κλείνοντας, η μουσική σας νιώθω πως αντικατοπτρίζει ένα κομμάτι της Φιλανδικής φύσης και του περιβάλλοντος της. Νιώθετε το ίδιο, επηρεάζεστε από αυτήν;
N: Προσωπικά δε νιώθω να επηρεάζομαι άμεσα, αλλά η όλη ατμόσφαιρα της Φιλανδίας, είναι κομμάτι των ίδιων των εαυτών μας, δε μπορεί να σπάσει. Αυτό νομίζω περνάει γενικά και στη μουσική και στα βιβλία και στις ταινίες. Έρχεται από μόνο του μέσα μας και σίγουρα αυτή η μελαγχολία και το σκοτάδι είναι μέσα από το λίκνο αυτής της ατμόσφαιρας. Αποτυπώνεις εικόνες μέσω της μουσικής
J: Εδώ ακόμα και τα νανουρίσματα είναι σκοτεινά, και τα παραμύθια. Είναι η αίσθηση του χώρου που περνάει στον ήχο μας. Παρόλα αυτά κι εγώ ίσως είμαι περισσότερο επηρεασμένος από τις πόλεις, τις γειτονιές και την άσχημη μαυρίλα αυτών, παρά από την ομορφιά της φύσης και τις καθαρές λίμνες. Η ασχήμια πολλές φορές φέρνει κάτι όμορφο. Εξαρτάται πως θέλω να εκφραστώ κιόλας, ανάλογα, παίζω με τις αντιθέσεις. Τώρα έξω είναι όλα μαύρα, με χιόνι στο έδαφος, δε μπορείς να μην το νιώσεις αυτό.
-Δε ξέρω πως είναι τα πράγματα στη Φιλανδία, αλλά πλάνα για εμφανίσεις ή για κάποιο live stream show υπάρχουν;
N: Υπάρχουν διάφορες ιδέες, αλλά εξαρτάται με την κατάσταση και τα μέτρα που υπάρχουν, Θα θέλαμε να κάνουμε μια κανονική συναυλία με μέτρα κι αποστάσεις, παίζοντας το νέο άλμπουμ μπροστά σε κόσμο παρά να κάνουμε ένα Livestream, αλλά ακόμα κι αυτό είναι μια λύση. Θα δούμε πως θα πάνε τα πράγματα.
-Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σας...
J: Να ευχηθούμε στον κόσμο καλή δύναμη και κουράγιο σε όσα βιώνουμε όλοι. Θα περάσει και θα ζήσουμε μια κυριολεκτική άνοιξη στο μέλλον για να περάσουμε όλοι καλά. Εις το επανιδείν.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου