Οι Λύκοι της Bαυαρίας εδώ και 15 χρόνια αποτελούν καυτό όνομα στη μόδα που έχει χαράξει το παγανιστικό στοιχείο. Μάλιστα φέτος οι Varg είπαν να ψαχτούν, ελαφρώς να διαφοροποιηθούν και να δώσουν με τα νέα τους κομμάτια καινούρια πνοή στο στυλ τους. Έτσι τώρα στο "Zeichen" χαράσουν ένα μικρό μονοπάτι δίπλα στον δρόμο των εφτά δίσκων τους
Το "793" σηματοδότησε την εποχή που το τσεκούρι των Βίκινγκς γέμισε τόνους αίματος την Ευρώπη, και μετά τους Enslaved προ 23ετίας, οι Γερμανοί αποτίουν τον δικό τους φόρο τιμής με σκληροτράχηλους ρυθμούς και δυνατά riffs που δίνουν όγκο και ωριμότητα στον πυρήνα της μπάντας.
Στο ίδιο στυλ ακολουθεί και το "Schildwall" αφήνοντας τα πανηγυριώτικα και χαρούμενα μοτίβα του παρελθόντος κατά μέρος, ενώ μαζί με το "Auf Die Gotter" οι γκρούβες και οι επικές μελωδίες που κρύβονται στις κιθάρες θυμίζουν τους μεγάλους του σύγχρονου viking metal, Amon Amarth. To "Ran" από την άλλη με τις παραδοσιακές tribal εκφράσεις του, βάζει καταμεσής του δίσκου το απόλυτο δραματικό και τελετουργικό στοιχείο που έλειπε μέχρι στιγμής, μέσα από τη φωνή της νεοφερμένης Fylgja. Tην μαγική της και ταξιδιάρικη χροιά θα την ακούσουμε ξανά στο "Fara Til Ranar" που ακολουθεί, σπάζοντας την απότομη death κατεύθυνση του γκρουπ.
Πιο heavy και μοντέρνο, πίσω από το μπαρουτοκαπνισμένο και χιλιοπαιγμένο ύφος του, θα συναντήσουμε εν συνεχεία το "Wildes Heer" ρίχνοντας σκότος και μελάνι στην ατμόσφαιρα του δίσκου, όχι τόσο όμως όσο με το μεγαλοπρεπές "Feld der Ehre" που αφήνει κάποιες doom/black καταβολές να απλωθούν στο πεδίο της μάχης.
To "Wanderer" μας επιστρέφει δίχως αλλαγές στο ύφος της αρχής, για να μας δώσει ώθηση στο οχτάλεπτο "Verrater" που εμπλουτίζει τον ήχο του δίσκου με παλιομοδίτικες power πινελιές, την κλασική λυκοπαγανιστική ατμόσφαιρα του παρελθόντος που έλειπε από το σύνολο και φυσικά το melodeath ύφος που το έχει κατακλείσει φέτος με τόνους που καθηλώνουν το αυτί και την προσοχή μας. Τέλος, αφηνόμαστε στο ομότιτλο "Zeichen" με έναν συνδυασμό που μπλέκει την Τευτονική παράδοση και τις αιθέριες αισθήσεις της, με τον σουηδικό ήχο.
Το "Zeichen" δεν είναι από τους δίσκους που ανοίγουν νέους ορίζοντες στη μεταλλική σκηνή ούτε βοηθούν με τον τρόπο τους απαραίτητα στον pagan/viking ήχο. Aπό εκεί και πέρα όμως, βλέπουμε ένα νέο βελτιωμένο πρόσωπο στους Varg που τους κάνει ξεκάθαρα πιο κατασταλαγμένους και ώριμους για την πορεία. Ελπίζουμε να κρατήσουν το λάβαρο του πολέμου ψηλά και να μην κυλήσουν στα χιλιοειπωμένα, γιατί έχουμε να δούμε πολλά που ενδεχομένως θα μας αρέσουν και θα τα κατατάσσουμε ψηλά. Κλείνοντας, οι fans της μπάντας σίγουρα θα νιώθουν περήφανοι για την τιμή και την σοβαρότητα που δείχνει στις ρίζες της με αυτή την μικρή αλλά ιδιαίτερη στροφή στον ήχο.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Το "793" σηματοδότησε την εποχή που το τσεκούρι των Βίκινγκς γέμισε τόνους αίματος την Ευρώπη, και μετά τους Enslaved προ 23ετίας, οι Γερμανοί αποτίουν τον δικό τους φόρο τιμής με σκληροτράχηλους ρυθμούς και δυνατά riffs που δίνουν όγκο και ωριμότητα στον πυρήνα της μπάντας.
Στο ίδιο στυλ ακολουθεί και το "Schildwall" αφήνοντας τα πανηγυριώτικα και χαρούμενα μοτίβα του παρελθόντος κατά μέρος, ενώ μαζί με το "Auf Die Gotter" οι γκρούβες και οι επικές μελωδίες που κρύβονται στις κιθάρες θυμίζουν τους μεγάλους του σύγχρονου viking metal, Amon Amarth. To "Ran" από την άλλη με τις παραδοσιακές tribal εκφράσεις του, βάζει καταμεσής του δίσκου το απόλυτο δραματικό και τελετουργικό στοιχείο που έλειπε μέχρι στιγμής, μέσα από τη φωνή της νεοφερμένης Fylgja. Tην μαγική της και ταξιδιάρικη χροιά θα την ακούσουμε ξανά στο "Fara Til Ranar" που ακολουθεί, σπάζοντας την απότομη death κατεύθυνση του γκρουπ.
Πιο heavy και μοντέρνο, πίσω από το μπαρουτοκαπνισμένο και χιλιοπαιγμένο ύφος του, θα συναντήσουμε εν συνεχεία το "Wildes Heer" ρίχνοντας σκότος και μελάνι στην ατμόσφαιρα του δίσκου, όχι τόσο όμως όσο με το μεγαλοπρεπές "Feld der Ehre" που αφήνει κάποιες doom/black καταβολές να απλωθούν στο πεδίο της μάχης.
To "Wanderer" μας επιστρέφει δίχως αλλαγές στο ύφος της αρχής, για να μας δώσει ώθηση στο οχτάλεπτο "Verrater" που εμπλουτίζει τον ήχο του δίσκου με παλιομοδίτικες power πινελιές, την κλασική λυκοπαγανιστική ατμόσφαιρα του παρελθόντος που έλειπε από το σύνολο και φυσικά το melodeath ύφος που το έχει κατακλείσει φέτος με τόνους που καθηλώνουν το αυτί και την προσοχή μας. Τέλος, αφηνόμαστε στο ομότιτλο "Zeichen" με έναν συνδυασμό που μπλέκει την Τευτονική παράδοση και τις αιθέριες αισθήσεις της, με τον σουηδικό ήχο.
Το "Zeichen" δεν είναι από τους δίσκους που ανοίγουν νέους ορίζοντες στη μεταλλική σκηνή ούτε βοηθούν με τον τρόπο τους απαραίτητα στον pagan/viking ήχο. Aπό εκεί και πέρα όμως, βλέπουμε ένα νέο βελτιωμένο πρόσωπο στους Varg που τους κάνει ξεκάθαρα πιο κατασταλαγμένους και ώριμους για την πορεία. Ελπίζουμε να κρατήσουν το λάβαρο του πολέμου ψηλά και να μην κυλήσουν στα χιλιοειπωμένα, γιατί έχουμε να δούμε πολλά που ενδεχομένως θα μας αρέσουν και θα τα κατατάσσουμε ψηλά. Κλείνοντας, οι fans της μπάντας σίγουρα θα νιώθουν περήφανοι για την τιμή και την σοβαρότητα που δείχνει στις ρίζες της με αυτή την μικρή αλλά ιδιαίτερη στροφή στον ήχο.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου