UADA-DJINN (Album Review)

 Οι UADA ανήκουν στις μπάντες που έκαναν ένα τεράστιο μπαμ ήδη από την αρχή της δημιουργίας τους, και αυτό συνεχίζουν να το τιμούν και να το σέβονται. Το συγκρότημα από την Αμερική, που έχει γίνει αγαπημένο σε πληθώρα μπλακμεταλάδων ανά τον κόσμο, αλλάζει και εξελίσσει τον ήχο του ανακαλύπτοντας νέους δρόμους σε αυτό το ταξίδι προς τα βαθιά άγνωστα πελάγη του ερέβους με το "Djinn".

Με δυναμισμό και μια δυσανάλογη ζωντάνια για τα black metal δεδομένα, το εναρκτήριο, ομότιτλο μας εισάγει στο νέο πρόσωπο της μπάντας, σε ένα μελωδικό όργιο γεμάτο απόκοσμες διαθέσεις, ενώ το "The Great Mirage" πιο σκοτεινό και με στοιχεία που παραπέμπουν σε ύστερους Dissection κάνει την ατμόσφαιρα πολύ βαρύτερη και πιο πονεμένη. Μάλιστα το ογκώδες rhythm section που κατακεραυνώνει το κομμάτι βοηθάει σε αυτό το αβυσσικό αποτέλεσμα και για τη συνέχεια.

Το "No Place Here" δίχως μεγάλες αλλαγές ακολουθεί πιστά στα έντονα, ωμά μονοπάτια με δυσαρμονίες που παντρεύονται την τεχνική, έχοντας φτάσει αισίως έτσι καταμεσής του δίσκου. Ακολουθώντας το δεύτερο μισό, συναντάμε post/black πινελιές αναμεμιγμένες με ρυθμούς ανάλογους των Tombs καθώς και ταχύτητες που κοιτούν προς τον Ευρωπαϊκό Βορρά στο πιο καταιγιστικό higlight αυτής της δουλειάς, το "In The Absesnce Of Matter".

Σε μια ατμοσφαιρική και σχεδόν ambient κατεύθυνση το "Forestless" ξεφεύγει από το υπόλοιπο σύνολο με τα πλήκτρα και τα μπάσα, πλάι σε τελετουργικούς ψιθύρους και αλαλαγμούς κυμβαλων να κυριαρχούν, μέχρι το τέλος που οι κιθάρες βάζουν φωτιά σε όλα αυτά για να επαναφέρουν ένα κολασμένο σκηνικό με τα leads να παίρνουν πάλι θέση.  Σε έναν δεκατετράλεπτο επίλογο, το "Between Two Worlds" όπως δηλώνει ο τίτλος αμφιταλαντεύεται, αποχαιρετώντας μας με ένα δυνατό και παχύ κράμα αργών ρυθμών με doom προσωπείο, καθώς και σκληροπυρηνικών ψυχρών ξυστών black metal riffs παλαιάς σχολής.

To "Djinn" έρχεται να δώσει με το ηχητικό του εύρος όλα όσα χρειάζονται τόσο οι ολντσχουλάδες του ακραίου ήχου όσο και οι νέοι που ψάχνονται για πιο σύγχρονα στοιχεία. Σε αυτό το μοντέλο, το τρίτο πόνημα των UADA κάνει ακόμα ένα μεγάλο βήμα στην πορεία τους αφού ήδη έχουν βρει την ταυτότητα και τον χαρακτήρα τους. Κλείνοντας, οι Αμερικάνοι black metallers ίσως με το παρόν πόνημα κάνουν ένα μικρό βήμα για τον εαυτό τους κι ένα μεγάλο άλμα για την extreme μουσική.

(9/10)

Γιάννης Χαρτζανιώτης