Με δύο χρόνια προσπάθειας οι Έλληνες System Decay επέστρεψαν με τον τρίτο τους δίσκο. Μια εκ των "αρχαιότερων" μπαντών στον σύγχρονο ήχο κάνουν ένα βήμα παραπάνω, ανεβάζουν τον πήχη γίνονται όπως θα φανεί πιο επιθετικοί, και φέρνουν το γκρίζο και τρελαμένο "Crown".
Σε έναν κατακλυσμό από σφοδρούς ρυθμούς το εναρκτήριο "Hate Me" αποφασίζει να οδηγήσει τη μπάντα σε σκοτεινά ακραία παρακλάδια του metal ήχου, όντας ταιριαστά και με τον τίτλο, ενώ σε αυτό βοηθούν εξίσου και οι τραχιές κιθάρες με τα brutal φωνητικά του Άρη Λάμπου. Στον ίδιο σχεδόν death metal χαρακτήρα αλλά σε συνδυασμό και με την τεχνική ταυτότητα της μπάντας ακολουθεί ευθύς αμέσως το "Broken" με το καθαρό ρεφρέν στη συνέχεια να ρουφάει το μυαλό μας πλάι στους πολυποίκιλους ήχους που στολίζουν το σύνολο.
Με ιδιαίτερη βαρύτητα και πολλά γκάζια σε μια ένωση της παλιομοδίτικης καφρίλας με το μοντέρνο groove θα συναντήσουμε το "No Quarter Given" να θυμίζει τους πρώιμους Killwitch Engage και As I Lay Dying. Ο δρόμος έτσι ανοίγεται και για το επόμενο δίδυμο των μεστών και ογκωδών "Freefall" και "Engage" που με την οχλώδη ζωντάνια και τον δυναμισμό τους κάλλιστα θα έβρισκαν χώρο σε ένα συναυλιακό setlist.
Το "Waves" δημιουργεί άλλες εντάσεις με κάτι πιο μελαγχολικό και συνάμα εκρηκτικό που στο τέλος φτάνει στο "αμήν", ώστε να δώσει όλο τον πόνο και να μας κατευθύνει στην καταστροφή του "Rome Has Falling" με τις κιθάρες να πετούν φωτιές και τις θεματικές να κάνουν πιο επική την όλη μαύρη και σκληροτράχηλη ατμόσφαιρα. Χωρίς κούραση αφού οι γρήγοροι και καλπάζοντες ρυθμοί συνεχίζονται, οδηγούμαστε στο τέλος με το ομώνυμο "Crown" που μας αφήνει εξίσου δυνατά με τα breakdown να κοπανάνε, αλλά και δραματικά, έως την τελευταία νότα.
Στο τέλος κάθε ακούσματος του παρόντος άλμπουμ, αυτό που μένει είναι ένα σύνολο με συνοχή και δημιουργικές ιδέες πέρα από κάθε είδους ταμπέλες. Το metalcore για αυτό που πραγματικά παίζουν οι System Decay είναι ένας φτωχός όρος, ενώ παρατηρούμε πως η σκηνή έχει να δώσει πολλά σύγχρονα πράγματα στο metal ηχοτόπιο. Τα άκρα και η βρωμιά ταιριάζει τέλεια στη μπάντα και το "Crown" σίγουρα μπορεί να τους στέψει στο πρώτο σκαλί του βάθρου όσον αφορά τoν εγχώριο μοντέρνο χώρο.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου