Oι Σουηδοί Witchery, κείνοντας 20 χρόνια ιστορίας, και μόλις ενάμιση χρόνο από την προηγούμενη τους δουλειά, ξαναβγαίνουν από τη μαύρη τους άβυσσο με μια ταχύτατη, μοχθηρη και διόλου φιλήσυχη κυκλοφορία, το "I Am Legion".
Μετά από μια αργή και ωμή εισαγωγή, στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου που αν και σχετικά ανούσια, δε μας αφήνει αδιάφορους, πάμε στο "True North". Μια σκοτεινή δημιουργία, που τα soundtrack-ικά πλήκτρα θυμίζουν "Εξορκιστή" και σίγουρα μας στοιχειώνει.
Σαν μια φυσική συνέχεια και απόλυτα κολασμένο και αργό για τα δεδομένα των Σουηδών, έρχεται το "Welcome Night", ενώ το "Of Blackened Wing" που ήταν και από τα πρώτα που ακούσαμε ξετυλίγει λίγο ακόμα τη black metal πλευρά τους, και συγκεκριμένα τον black n roll τους χαρακτήρα.
Στο "Dry Bones" το μίσος είναι διάχυτο, ενώ ο συνδυασμός των επιθετικών riffs με τα φωνητικά είναι πραγματικά θανατηφόρος. Το δεύτερο μισό του κομματιού ξεπροβάλλει πολλές Slayer επιρροές, και ταιριάζει πραγματικά γάντι με τα heavy στοιχεία του " A Faustian Deal" που θυμίζει σε πολλά σημεία των riffs, κάτι από το "South Of Heaven".
Σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση συναντάμε το "Seraphic Terror", το οποίο ενώ κρατάει όλο τον δολοφονικό και κολασμένο χαρακτήρα του δίσκου τρυπώνει σε ακόμα πιο παλιομοδίτικα λαγούμια με πολλές 80s black/thrash επιρροές, ειδικά στις κιθάρες και στον τρόπο που ήχουν τα blasts.
Επιστρέφοντας στις διαολεμένες και σκοτεινές rock n roll στιγμές υποδεχόμαστε το "Amun-Ra", το οποίο ανεβάζει ταχύτητες και θυμίζει μέχρι και τους Merciless, ενώ χωρίς να παρεκλίνει ιδιαίτερα, με πιο αργούς groove ρυθμούς και δυνατά μπάσα, συναντάμε το "An Unexpected Guest".
To χαοτικό και αποκρυφιστικό ""Great Northern Plague" με τις καμπάνες και τις εκκλησιαστικές του χορωδίες μας κάνει να υποδεχτούμε το τέλος, έτσι μεγαλοπρεπές όπως αρμόζει, με το "The Alchemist". Άλλη μια black metal σύνθεση που μας αποτελειώνει, χωρίς να αφήνει κάτι ζωντανό στην τελική του ευθεία.
Οι Witchery αποτελούν πραγματικά έναν μουσικό οδοστρωτήρα. Οι ατελείωτες ρυθμικές τους στιγμές με τις μετρημένες μελώδίες και τα σχεδόν ανύπαρκτα τους leads, δίνουν την ατμόσφαιρα που ταιριάζει σε κάτι τόσο απόκοσμο όπως είναι το "I Am Legion". Θεωρώντας πως δεν είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας τους για εμένα, σίγουρα αποτελεί μια πολύ ώριμη προσπάθεια με τρομερά highlights κυρίως στις black n roll συνθέσεις.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Μετά από μια αργή και ωμή εισαγωγή, στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου που αν και σχετικά ανούσια, δε μας αφήνει αδιάφορους, πάμε στο "True North". Μια σκοτεινή δημιουργία, που τα soundtrack-ικά πλήκτρα θυμίζουν "Εξορκιστή" και σίγουρα μας στοιχειώνει.
Σαν μια φυσική συνέχεια και απόλυτα κολασμένο και αργό για τα δεδομένα των Σουηδών, έρχεται το "Welcome Night", ενώ το "Of Blackened Wing" που ήταν και από τα πρώτα που ακούσαμε ξετυλίγει λίγο ακόμα τη black metal πλευρά τους, και συγκεκριμένα τον black n roll τους χαρακτήρα.
Στο "Dry Bones" το μίσος είναι διάχυτο, ενώ ο συνδυασμός των επιθετικών riffs με τα φωνητικά είναι πραγματικά θανατηφόρος. Το δεύτερο μισό του κομματιού ξεπροβάλλει πολλές Slayer επιρροές, και ταιριάζει πραγματικά γάντι με τα heavy στοιχεία του " A Faustian Deal" που θυμίζει σε πολλά σημεία των riffs, κάτι από το "South Of Heaven".
Σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση συναντάμε το "Seraphic Terror", το οποίο ενώ κρατάει όλο τον δολοφονικό και κολασμένο χαρακτήρα του δίσκου τρυπώνει σε ακόμα πιο παλιομοδίτικα λαγούμια με πολλές 80s black/thrash επιρροές, ειδικά στις κιθάρες και στον τρόπο που ήχουν τα blasts.
Επιστρέφοντας στις διαολεμένες και σκοτεινές rock n roll στιγμές υποδεχόμαστε το "Amun-Ra", το οποίο ανεβάζει ταχύτητες και θυμίζει μέχρι και τους Merciless, ενώ χωρίς να παρεκλίνει ιδιαίτερα, με πιο αργούς groove ρυθμούς και δυνατά μπάσα, συναντάμε το "An Unexpected Guest".
To χαοτικό και αποκρυφιστικό ""Great Northern Plague" με τις καμπάνες και τις εκκλησιαστικές του χορωδίες μας κάνει να υποδεχτούμε το τέλος, έτσι μεγαλοπρεπές όπως αρμόζει, με το "The Alchemist". Άλλη μια black metal σύνθεση που μας αποτελειώνει, χωρίς να αφήνει κάτι ζωντανό στην τελική του ευθεία.
Οι Witchery αποτελούν πραγματικά έναν μουσικό οδοστρωτήρα. Οι ατελείωτες ρυθμικές τους στιγμές με τις μετρημένες μελώδίες και τα σχεδόν ανύπαρκτα τους leads, δίνουν την ατμόσφαιρα που ταιριάζει σε κάτι τόσο απόκοσμο όπως είναι το "I Am Legion". Θεωρώντας πως δεν είναι η καλύτερη στιγμή της καριέρας τους για εμένα, σίγουρα αποτελεί μια πολύ ώριμη προσπάθεια με τρομερά highlights κυρίως στις black n roll συνθέσεις.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου