Oι Beast In Black, έπειτα από δύο χρόνια ύπαρξης, φέτος κυκλοφορούν το πρώτο τους έργο, το οποίο αλλάζει ρώτα στο power metal ήχο. Mια all-star band, με μέλη από τους Battle Beast, Amberian Dawn, UDO και Wisdom, αλλά και τον νεοσύλλεκτο Γιάννη Παπαδόπουλο (ex-Wardrum), ξεκινάει την ιστορία της με το "Bersekrer".
Με το ομώνυμο των Φιλανδών, "Beast In Black", οι διαθέσεις αγριεύουν, καθώς μπορεί να μη φερνει με την πρώτη ματιά κάτι νέο, αλλά το power metal ολοκαύτωμα συνδυάζει παλιομοδίτικές ευρωπαϊκές επιρροές με πολλά σύγχρονα στοιχεία και καταμεσίς, απίστευτα και τεχνικά solos.
Η συνέχεια διαφοροποιεί το άλμπουμ, με το "Blind And Frozen", όπου όλα αλλάζουν, συνεπώς και η φωνή του Γιάννη όπου γίνεται πιο θεατρική, σε ένα τελείως μοντέρνο κομμάτι με πιο δραματική και φαντασμαγορική υπόσταση.
Καταλαβαίνοντας πως ο δίσκος "χωρίζεται" σε στρατόπεδα, στα πιο επιθετικά, και σχετικώς, λίγο πιο παλιομοδίτικα κομμάτια και τα catchy και πιο ατμοσφαιρικά.
Έτσι, από τη μία το "Zodd The Immortal", πιο heavy, βγάζει το θηρίο από μέσα με έναν τρομερό δυναμισμό, ενώ το "The Fifth Angel" μοιάζει με ένα επικό soundtrack, μελωδικό αλλά και τρελαμένο, όπως και το "Blood Of A Lion", το οποίο κρύβει ένα ρομαντικό, αλλοτινό ηρωισμό, θυμίζοντας μου κάτι από Serenity. To "Eternal Fire" βέβαια, κρατάει έναν πιο old-school για το ύφος χαρακτήρα, θυμίζοντας μου προσωπικά τους θρυλικούς Europe.
Στην αντίπερα όχθη βέβαια, έρχεται αυτή η πιο μοντέρνα, cheesy πλευρά που ανέφερα, με το "Born Again" να πατάει γερά σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς και να αμφιταλαντεύεται μεταξύ μιας pop απαλότητας και heavy ξεσπασμάτων, σε αντίθεση με τη πιο 80s dance στυλιστική πλευρά του "Crazy Mad Insane" που σίγουρα φέρνει την πρωτοτυπία. Πλησιάζοντας προς το τέλος, στο επίσης ύφος, το "End Of The World" συνδυάζει λίγο τις μουσικές διαφορές του δίσκου, που ούτως ή άλλως έδεναν, ενώ το καταληκτικό "Ghost In The Rain" μας πιάνει στο συναίσθημα, με τα φωνητικά του Γιάννη να μιλούν στη ψυχή μας και να μας ανατριχιάζουν, ιδίως στα ξεσπάσματα των ρεφρέν. Επίσης μπορώ να πως η κιθάρα έχει μερικά από τα πιο τέλεια leads σε μοντέρνα power metal μπάντα.
Το ντεμπούτο των Beast In Black, όσες φορές και να το ακούσεις πάντα θα βρεις κάτι που άθελα σου μπορεί να έχανες. Είναι μελωδικό, αλλά είναι και στακάτο, είναι heavy αλλά είναι και pop, και πάνω απ'όλα όσο και αντίθετα να φαίνονται μεταξύ τους, στο "Berserker" φαίνονται εναρμονισμένα.
Αποτελεί σίγουρα ένα άλμπουμ που μαζί με λίγα ακόμα της τελευταίας δεκαετίας, μπορούν να ακουστούν και από μη metaheads, και οφείλω να ομολογήσω πως όσο κι αν γουστάρω τους παλιομοδίτικούς ήχους, εδώ με κέρδισαν τα πιο πρωτότυπα τραγούδια.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Με το ομώνυμο των Φιλανδών, "Beast In Black", οι διαθέσεις αγριεύουν, καθώς μπορεί να μη φερνει με την πρώτη ματιά κάτι νέο, αλλά το power metal ολοκαύτωμα συνδυάζει παλιομοδίτικές ευρωπαϊκές επιρροές με πολλά σύγχρονα στοιχεία και καταμεσίς, απίστευτα και τεχνικά solos.
Η συνέχεια διαφοροποιεί το άλμπουμ, με το "Blind And Frozen", όπου όλα αλλάζουν, συνεπώς και η φωνή του Γιάννη όπου γίνεται πιο θεατρική, σε ένα τελείως μοντέρνο κομμάτι με πιο δραματική και φαντασμαγορική υπόσταση.
Καταλαβαίνοντας πως ο δίσκος "χωρίζεται" σε στρατόπεδα, στα πιο επιθετικά, και σχετικώς, λίγο πιο παλιομοδίτικα κομμάτια και τα catchy και πιο ατμοσφαιρικά.
Έτσι, από τη μία το "Zodd The Immortal", πιο heavy, βγάζει το θηρίο από μέσα με έναν τρομερό δυναμισμό, ενώ το "The Fifth Angel" μοιάζει με ένα επικό soundtrack, μελωδικό αλλά και τρελαμένο, όπως και το "Blood Of A Lion", το οποίο κρύβει ένα ρομαντικό, αλλοτινό ηρωισμό, θυμίζοντας μου κάτι από Serenity. To "Eternal Fire" βέβαια, κρατάει έναν πιο old-school για το ύφος χαρακτήρα, θυμίζοντας μου προσωπικά τους θρυλικούς Europe.
Στην αντίπερα όχθη βέβαια, έρχεται αυτή η πιο μοντέρνα, cheesy πλευρά που ανέφερα, με το "Born Again" να πατάει γερά σε αυτούς τους χαρακτηρισμούς και να αμφιταλαντεύεται μεταξύ μιας pop απαλότητας και heavy ξεσπασμάτων, σε αντίθεση με τη πιο 80s dance στυλιστική πλευρά του "Crazy Mad Insane" που σίγουρα φέρνει την πρωτοτυπία. Πλησιάζοντας προς το τέλος, στο επίσης ύφος, το "End Of The World" συνδυάζει λίγο τις μουσικές διαφορές του δίσκου, που ούτως ή άλλως έδεναν, ενώ το καταληκτικό "Ghost In The Rain" μας πιάνει στο συναίσθημα, με τα φωνητικά του Γιάννη να μιλούν στη ψυχή μας και να μας ανατριχιάζουν, ιδίως στα ξεσπάσματα των ρεφρέν. Επίσης μπορώ να πως η κιθάρα έχει μερικά από τα πιο τέλεια leads σε μοντέρνα power metal μπάντα.
Το ντεμπούτο των Beast In Black, όσες φορές και να το ακούσεις πάντα θα βρεις κάτι που άθελα σου μπορεί να έχανες. Είναι μελωδικό, αλλά είναι και στακάτο, είναι heavy αλλά είναι και pop, και πάνω απ'όλα όσο και αντίθετα να φαίνονται μεταξύ τους, στο "Berserker" φαίνονται εναρμονισμένα.
Αποτελεί σίγουρα ένα άλμπουμ που μαζί με λίγα ακόμα της τελευταίας δεκαετίας, μπορούν να ακουστούν και από μη metaheads, και οφείλω να ομολογήσω πως όσο κι αν γουστάρω τους παλιομοδίτικούς ήχους, εδώ με κέρδισαν τα πιο πρωτότυπα τραγούδια.
(9,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου