Οι Solfernus έρχονται από την Τσεχία και μαζί τους φέρνουν τη δεύτερη τους δουλειά, έπειτα από μια δεκαετεία, το "Neoantichrist". O ήχος τους συνδυάζει την αβυσική ωμότητα με αρκετά μελωδικά στοιχεία τα οποία φέρνουν στο μυαλό ένα συνοθύλευμα από μεγάλες μπάντες του είδους!
Η εισαγωγή του δίσκου, με το "Ignis-Dominion", θυμίζει κάτι από το "Seasons In The Abyss", ενώ η πορεία εξελίσσεται πιο βίαια, με γρήγορα riffs και solos.
Η συνέχει εκτυλίσσεται πιο αργή και ατμοσφαιρικη΄με το "Glorified", ενώ το "Mistresserpent", ακολουθώντας την ίδια σχεδόν διαδρομή πλαισιωνεται και από μερικά στοιχειωμένα ακουστικά σημεία, και μια "ερπετική" προφορά!
Όσο προχωρούμε στο δίσκο, και η μουσική γίενται πιο χαοτική και γρήγορη συναντάμε κάποια ενδιαφέροντα parts, όπως τα τύμπανα και μερικά πλήκτρα στο "That One Night", ενώ το "Pray For Chaos", με ένα pure black metal στυλ, τα διαλύει όλα στο πέρασμα του, αν και οι κιθάρες χάνονται κάτω από τα drums. To "Βetween Two Deaths" με μια Νορβηγικη΄επιρροή στη μουσική του αποτελεί ένα από τα πιο καλά κομμάτια του δίσκου, με ένα πολύ καλό solo στη μέση του κομματιού, ενώ το μελωδικό, ακουστικό "My Aurorae" δίνει μια ιδιαίτερη διάσταση στο σύνολο.
Το "Once Upon A Time In The East" έχει το ίδιο κολασμένο ύφος με το υπόλοιπο άλμπουμ, σε χαμηωμένες όμως ταχύτητες και με πολλά ξυστά και ψυχρά γεμίσματα, σε αντίθεση με το ομώνυμο του δίσκου που αποτελεί μια εξ ολοκλήρου χαοτική σύνθεση που μου φέρνει στο μυαλό τους ύστερους Dissection.
Tέλος, ο επίλογος γράφεται με την πιο ενδιαφέρουσα και όμορφη σύνθεση. Το "Stone In A River", ένα αργόσυρτο κατάμαυρο κομμάτι που η υποχθόνια του κατεύθυνση σε συνδυασμό με τα ψιθυριστά φωνητικά ανατριχιάζει.
Το "Neoantichrist" σίγουρα δεν αποτελεί δίσκο που με συγκίνησε, αλλά σίγουρα δεν είναι μια απογοητευτική δουλειά καθώς οι Τσέχοι black metallers ξέρουν πραγματικά να παίζουν. Το σατανικό τους badass στυλάκι τους πάει, αν και θα ήταν προτιμότερο να βάλουν λίγη ταυτότητα μέσα στη μουσική τους.
(7/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Η εισαγωγή του δίσκου, με το "Ignis-Dominion", θυμίζει κάτι από το "Seasons In The Abyss", ενώ η πορεία εξελίσσεται πιο βίαια, με γρήγορα riffs και solos.
Η συνέχει εκτυλίσσεται πιο αργή και ατμοσφαιρικη΄με το "Glorified", ενώ το "Mistresserpent", ακολουθώντας την ίδια σχεδόν διαδρομή πλαισιωνεται και από μερικά στοιχειωμένα ακουστικά σημεία, και μια "ερπετική" προφορά!
Όσο προχωρούμε στο δίσκο, και η μουσική γίενται πιο χαοτική και γρήγορη συναντάμε κάποια ενδιαφέροντα parts, όπως τα τύμπανα και μερικά πλήκτρα στο "That One Night", ενώ το "Pray For Chaos", με ένα pure black metal στυλ, τα διαλύει όλα στο πέρασμα του, αν και οι κιθάρες χάνονται κάτω από τα drums. To "Βetween Two Deaths" με μια Νορβηγικη΄επιρροή στη μουσική του αποτελεί ένα από τα πιο καλά κομμάτια του δίσκου, με ένα πολύ καλό solo στη μέση του κομματιού, ενώ το μελωδικό, ακουστικό "My Aurorae" δίνει μια ιδιαίτερη διάσταση στο σύνολο.
Το "Once Upon A Time In The East" έχει το ίδιο κολασμένο ύφος με το υπόλοιπο άλμπουμ, σε χαμηωμένες όμως ταχύτητες και με πολλά ξυστά και ψυχρά γεμίσματα, σε αντίθεση με το ομώνυμο του δίσκου που αποτελεί μια εξ ολοκλήρου χαοτική σύνθεση που μου φέρνει στο μυαλό τους ύστερους Dissection.
Tέλος, ο επίλογος γράφεται με την πιο ενδιαφέρουσα και όμορφη σύνθεση. Το "Stone In A River", ένα αργόσυρτο κατάμαυρο κομμάτι που η υποχθόνια του κατεύθυνση σε συνδυασμό με τα ψιθυριστά φωνητικά ανατριχιάζει.
Το "Neoantichrist" σίγουρα δεν αποτελεί δίσκο που με συγκίνησε, αλλά σίγουρα δεν είναι μια απογοητευτική δουλειά καθώς οι Τσέχοι black metallers ξέρουν πραγματικά να παίζουν. Το σατανικό τους badass στυλάκι τους πάει, αν και θα ήταν προτιμότερο να βάλουν λίγη ταυτότητα μέσα στη μουσική τους.
(7/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου