Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018

Tribulation στο Metal View: Βρίσκουμε την ομορφιά σε αυτό που οι άλλοι θεωρούν άσχημο

 Νυχτόβιοι σαν τις νυχτερίδες, οι Σουηδοί Tribulation επισκέφθηκαν πριν λίγες μέρες τη χώρα μας πλάι στους Insomnium. Ο ήχος τους αλλάζει μορφή από δίσκο σε δίσκο και με το "Down Below', τα παιδιά της νύχτας μας ρίχνουν για ένα  ξεχωριστό οδοιπορικό στον Άδη με πολλές μελωδικές black και death metal επιρροές. Το Metal View, λίγες μόνο ώρες πριν την παρθενική τους εμφάνιση στην Αθήνα, συναντήθηκε με τον κιθαρίστα τους Adam Zaars, για ένα μικρό μάθημα περί Ελληνικής ιστορίας καθώς και μια κουβέντα σχετικά με το σινεμά και τη λογοτεχνία, φτιάχνοντας έτσι το παζλ που οδηγεί στην ιδέα πίσω από το τέταρτο τους άλμπουμ.
 Αποτέλεσμα εικόνας για tribulation


-Πως πάει το tour μέχρι στιγμής;

Πάρα πολύ όμορφα, ξέρεις είναι από τις λίγες φορές που ερχόματε και εμείς και οι Insomnium στις νότιες Ευρωπαϊκές χώρες, και είναι μάλιστα η πρώτη φορά και για τις δύο μπάντες που επισκεπτόμαστε την Ελλάδα.

-Πως σας φαίνονται αυτές οι δύο μέρες στην Ελλάδα;

Όλα είναι τέλεια, ξέρεις νιώθουμε λίγο σαν τουρίστες και μας χαλαρώνει κάπως αυτό.

-Επισκεφτήκατε καθόλου χώρους ή μνημεία;

Ναι σήμερα το πρωί πήγαμε στην Ακρόπολη...αλλά ήταν κλειστή δυστυχώς χαχα

-Α τόσο ωραία χαχα, τις προάλλες σε μια συνέντευξη σας, είδα ότι σας αρέσει η ποίηση του Λόρδου Βύρωνα, είναι κάτι προσωπικό ή είναι κοινό στη μπάντα;

Κοίτα σίγουρα δεν είμαι αυτός που το απάντησε, αλλά επειδή ευρύτερα μας αρέσει ο σκοτεινός ρομαντισμός, τότε κάποιος από τα παιδιά θα συμφωνούσε.

-Α ok, απλώς έκανα αυτή τη νύξη μια και σήμερα στην Ελλάδα είναι η εθνική επέτειος της ανεξαρτησίας της και ο Λόρδος Βύρωνας πέθανε μετά από μια μάχη εδώ...

Ωχ όντως; Δεν το ήξερα αυτό, πραγματικά ενδιαφέρον!

-Ναι χαχα. Θες όμως να εμβαθύνουμε λίγο στο νέο σας άλμπουμ;

Αμέ..
 
-Bλέπω πως υπάρχει μια συγκεκριμένη γραμμή, όπου ακολουθέιτε λίγο τα μονοπάτια της προηγούμενης σας δουλειάς, αλλά σε έναν πιο μελαγχολικό δρόμο. Θέλατε να προάγετε τη μουσική σας με αυτόν τον τρόπο σε άλλους δρόμους;

Χμμ ίσως, αλλά ποτέ δεν έχουμε κάτι στα πλάνα μας όταν ξεκινάμε.  Πάντα προβάρουμε και δοκιμάζουμε πράγματα, οπότε μετά προκύπτουν από μόνα τους, αυτό είναι εξέλιξη για εμάς.

-Επίσης κάτι που ξεχώρισα μέσα στο "Down Below" είναι η bluesy αίσθηση του δίσκου. Σας αρέσει γενικά αυτός ο ήχος;

Εννοείται, στα κομμάτια μου ειδικά είναι μεγάλη επιρροή, και μη ξεχνάμε πως από τέτοιους ήχους ξεκίνησε και το heavy metal. Οπότε θέλοντας και μη πάντα, θα υπάρχει και αυτή η αισθητική.
 Αποτέλεσμα εικόνας για tribulation
-Πέραν όμως του extreme και του κιθαριστικού μέρους, αυτό που πρωταγωνιστεί γενικά στη μουσική σας είναι η σινεματική της αντίληψη. Γενικά σας αρέσει να ακούτε soundtracks και να επηρρεάζεστε από αυτά;

Αμέ, αρκετά. Πιστεύω πως αυτές οι μουσικές συντροφεύουν τη μπάντα και εχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα τραγούδια μας. Ήδη από το πρώτο μας άλμπουμ υπήρχαν τέτοια στοιχεία, αλλά εδώ, σε αυτόν τον δίσκο το κάναμε πιο τρανταχτό χαχα.

-Ποιο είναι το αγαπημένο σου soundtrack;

 Όπως φατάζεσαι μου αρέσουν οι ταινίες τρόμου, και μου αρέσει πολύ ένα του Ιταλικού σινεμά. Το soundtrack από το "The Beyond" του Lucio Fulci. Πέρα ότι είναι ένα από τα αγαπημένα μου, είναι και το πρώτο που έρχεται αμέσως στο μυαλό μου.

-Εκτός του μουσικού κομματιού, επηρρεάζεστε γενικά από τις ταινίες τρόμου;

Εννοείται, εννοείται. Όπως είπες, όχι μόνο μουσικά αλλά η γενική εικόνα που έχει κανείς για αυτές τις ταινίες. Φυσικά σε ένα βαθμό μας βοηθάει και στους στίχους, αλλά αυτό που μας έχει επηρρεάσει, είναι η ατμόσφαιρα που βγαίνει κυρίως από τα θρίλερ εποχής.

 Σχετική εικόνα

- Στους στίχους βλέπω ποικιλία γενικά...

Ναι εννοείται. Ποτέ δε θέλουμε να βγάζουμε στους στίχους μας μια πραγματικότητα. Γενικά θα δεις πολλά σκοτεινά και μελαγχολικά στοιχεία. Η στεναχώρια είναι κάτι που μας εμπνέει αλλά πολλές φορές υπάρχει και η αρχαιότροπη σάτυρα μέσα από τους στίχους μας.

-Συνδυάζοντας αυτή την απάντηση με την επόμενη μου ερώτηση, θεωρείς πως υπάρχει μια θεατρικότητα και στο μουσικό κομμάτι και στο στιχουργικό;

Σίγουρα, θέλω να πω πως από τη στιγμή που από αυτό επηρρεαζόμαστε, είναι φυσικό να βγαίνει άμεσα και στη μουσική μας.

-Ναι, αλλά βγαίνει και στις εμφανίσεις σας σωστά;

Φυσικά, ήταν κάτι που θέλαμε, να πω την αλήθεια, από την αρχή των Tribulation, ώστε να διαφέρουμε από τα συνηθισμένα. Δε θα έλεγα πως η θεατρικότητα αυτή μας έχει επηρρεάσει μόνο από ταινίες τρόμου, αλλά ευρύτερα από το σκοτάδι. Θέλουμε να εναρμονίσουμε με αυτό τον τρόπο τη μουσική μας με την σκοτεινή ατμόσφαιρα.

Αποτέλεσμα εικόνας για tribulation- Εκτός όλων αυτών, υπάρχει μέσα σας νομίζω, κάτι ποιητικό, και το τονίσαμε και στην αρχή. Ασχολείσαι γενικά με τη λογοτεχνία;

Εννοείται, μου αρέσει πάρα πολύ. Εκτός ότι αυτός ο δίσκος έχει αρκετά ρομαντικά και θλιβερά σημεία, εγώ προσωπικά στα τραγούδια που γράφω έχω σαν βάση το υπόβαθρο των βιβλίων που μου αρέσουν. Μου αρέσει γενικά η Ιταλική λογοτεχνεία και το αποκρυφιστικό ύφος που βγαίνει από τη γραφή του Ουμπέρτο Έκο. Μου αρέσουν πολύ "Το Όνομα Του Ρόδου", "Το κοιμητήριο της Πράγας" αλλά τελευταία διαβάζω και Γαλλική λογοτεχνία και οτιδήποτε μετά έχει σχέση με τη σκοτεινή ποίηση.

-Βλέπω τόσα πράγματα να υπάρχουν γύρω από το "Down Below". Για να τα βάλουμε όμως σε σειρά, υπάρχει κάποιο cocnept από πίσω;

Και ναι και όχι, χαχα. Επιλέγουμε συνήθως να μη δουλεύουμε με ένα συγκεκριμένο concept. Εδώ, κυρίως με τους τίτλους μας θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα ταξίδι προς τον Κάτω Κόσμο. Έτσι κιόλας προέκυψε και ο τίτλος,από το ρεφρέν του "Subterranea".

-Σχετικά με το εξώφυλλο, τι ακριβώς παρουσιάζει; Βλέπουμε ουσιαστικά έναν δαίμονα σε μια πόλη, και τη σκιά μια γυναίκας από πίσω...

Αποτέλεσμα εικόνας για down below tribulationΓια να είμαι ειλικρινής δε ξέρω πως προέκυψε η ιδέα, αλλά είναι ένα τερατόμορφο γλυπρό ενός γκάργκοϋλ, που συνήθιζαν να υπάρχουν στις παλιές εκκλησίες. Φαίνεται πως ατενίζει μια παλιά πόλη. Είναι η πόλη στην οποία μένουμε, αλλά έτσι όπως ήταν χτισμένη στο παρελθόν.

-Έτσι όπως το λες, εμένα μου θυμίζει το θάνατο ενός παλιού και τον ερχομό κάτι νέου...

Θα μπορούσε να είναι και έτσι χαχα. Πάντως εμένα, όσον αφορά την πόλη έτσι όπως τη βλέπω τα τελευταία δέκα χρόνια που ζω, και έτσι όπως έχει αποτυπωθεί στο εξώφυλλο, κάτα κάποιον τρόπο αγαπώ το παλιό!

-Βλέπω μέσα απ'όλα αυτά ότι στη ψυχή των Tribulation υπάρχει μια αγάπη για την πρώιμη gothic κουλτούρα;

Δε θα έλεγα gothic, όσο ρομαντική. Εννοώ πως παραμένουμε πιστοί σε αυτό που αποκαλούσαμε από τις αρχές μας ως "Necromantic Art". Βρίσκουμε την ομορφιά πάνω σε αυτό που οι άλλοι θεωρούν άσχημο, όπως ο θάνατος ή το σκότος. 

-Έχουν χαρακτηρίσει πολλοί τη μπάντα ως "melodic black/death metal" αν και εγώ νομίζω ότι το ύφος σας ταιριάζει πιο πολύ με αυτό των Carach Angren, ως horror metal, τι λες;

Δεν είναι ουσιαστικά αυτό που σκεφτόμουν για τη μουσική μας αφού συμφωνώ περισσότερο με τον χαρακτηρισμό που ανέφερα παραπάνω, αλλά καταλαβαίνω γιατί μερικοί έχουν συφωνήσει με αυτόν τον όρο. Σίγουρα και αυτό που λες ισχύει αφού ο τρόμος και όλη αυτή η αύρα πηγάζει από μέσα μας, αλλά με ποιους μας παρομοίασες;


Αποτέλεσμα εικόνας για down below tribulation-Με τους Carach Angren, ένα ολλανδικό συγκρότημα. Δεν τους ξέρεις;

Ω ναι, ναι. Δεν  έχω ακούσει ποτέ τη μουσική τους αλλά ξέρω το ύφος τους και το στυλ τους. Ναι στη σκηνική παρουσία κιόλας ίσως να μοιάζουμε.

-Φτάνοντας προς το τέλος, έχετε σκοπό γενικά να διαφοροποιήσετε και άλλο τον ήχο σας;

Δεν έχουμε πει κάτι μεταξύ μας, αλλά όλα είναι πιθανά. Είμαστε ανοιχτοί στις νέες ιδέες και σε νέες προκλήσεις!

-Τέλεια! Ευχαριστώ για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...

Ευχαριστώ και εγω για αυτή την κουβέντα. Είναι υπέροχο να επιστρέφω στην Ελλάδα καθώς έχω παίξει εδώ και με άλλες μπάντες. Περιμένω με ανυπομονησία την αντίδραση του Αθηναϊκού κοινού στους Tribulation καθώς έχουμε τρομερή υποστήριξη και ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα!

Γιάννης Χαρτζανιώτης









Δεν υπάρχουν σχόλια: