Ο ανοιξιάτικος καιρός της χθεσινής ημέρας ήταν τελείος κόντρα στα σύννεφα που θα έντυναν το Temple, ώστε να υποδεχθούν τις δυνάμεις των Profanatica, μαζί με τους Rites Of Thy Degringolade και τους Lykaionas. Το Bowel Of Noise είχε ανακοινώσει αυτή τη συναυλία ήδη από το φθινόπωρο, και έτσι οι εφτά σάλπιγγες ήχησαν μαζί προμηνύοντας από νωρίς την καταστροφή που θα έφερναν οι Αμερικανοί black/death metallers σε όλη την Ευρώπη αλλά και στην Ελληνική πρωτεύουσα.
Το βάπτισμα του πυρός και για τη βραδιά, αλλά και για την ίδια τους την πορεία, έγινε με τους "δικούς" μας Lykaionas, οι οποίοι έχουν στις δυνάμεις τους την πλεινότητα των Kawir. Λίγα λεπτά μετά τις 20:30, και για περίπου μισή ώρα, οι Έλληνες black metallers, με την δραματικότητα της φωνής του Porphyrion, και την σκηνική παρουσία που παρέπεμπε στις πρώτες μέρες του black metal, κατάφεραν να ζεστάνουν μαζί με τις φλόγες των πυρσών που έκαιγαν από νωρίς, το κοινό που ήδη είχε μαζευτεί. Ο ήχος τους συνδυάζοντας τη Σκανδιναβική νοοτροπία με πολλά ελληνικά αλλά και κλασσικά heavy metal στοιχεία, ήταν πεντακάθαρος ενώ, κιθαριστικά οι ψυχρές μελωδίες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική τους και σίγουρα η εμφάνιση τους ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές της χθεσινής νύχτας.
Μία ώρα μετά την έναρξη του live, ανεβαίνουν στη σκηνή οι Καναδοί Rites Of Thy Degringolade, οι οποίοι συνοδεύουν τους Profanatica και σε όλη τους την Ευρωπαϊκή περιοδεία. Αν και η μπάντα έχει πάνω από 20 χρόνια στο underground, το 13ετές τους διάλειμμα ήταν υπεραρκετό, αφού πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησαν και το νέο τους, τέταρτο άλμπουμ, "The Blade Philosophical", από το οποίο ακούσαμε και μερικά κομμάτια. Για να είμαι ειλικρινής, η μουσική τους άργησε να με αγγίξει αφού από τη, ναι μεν, μυσταγωγική και θεοσκότεινη εσαγωγή, μέχρι το επόμενο τέταρτο, είδα αμηχανία και μπέρδεμα στις κινήσεις τους. Το αμερικανοπρεπές, bestial black metal στυλ τους φάνηκε να αρέσει βέβαια σε μεγάλη μερίδα του κοινού ενώ υπήρχαν ήδη αρκετοί διαβασμένοι που κοπανιόντουσαν, ειδικά στην πρώτη γραμμή για την υπόλοιπη μία ώρα. Η συνέχεια τους γεμάτη ενέργεια και πάθος ειδικά από τον κιθαρίστα και τον ντράμερ, άναψε και άλλο τα αίματα ενώ οι πολυφωνίες στα κομμάτια, μαζί με τα full extreme riffs τους, εν τέλει με άφησαν αρκετά ικανοποιημένο.
Με τα φώτα να σβήνουν γύρω στις 22:45, και για πρώτη φορά στη χώρα μας, εμφανιζόμενοι σαν το εξώφυλλο του πρώτου τους demo, πατούν στο σανίδι οι θρυλικοί black/death metallers Profanatica. Με την ατμόσφαιρα να γίνεται ήδη ασφυκτική από τον πολύ κόσμο, η εισαγωγή, με τους πυρσούς και τα κεριά, διαρκώς αναμένα, έρχεται αργή και μσταγωγική, ενώ οι πρώτες νότες του "Jehovah Fading" και "Unto Us He Is Born", ήταν αρκετές για να βυθιστούμε στο χάος. Οι ρυθμοί των κομματιών ήταν ίσως η πιο βάσφημη Πασχαλινή προετοιμασία και μπορεί τα τρία τέταρτα της εμφάνισης τους να φάνηκαν λίγα, αλλά εκτός της κούρασης που είχα από την υπόλοιπη μέρα, το set τους δεν άφησε κάποιον παραπονεμένο όταν ακούστηκαν ανίεροι ύμνοι όπως "Your Crucifixion, Your Death", "Holy Trinity Done","Final Hour Of Christ", "Spilling Holy Blood" και το "Fuck The Messiah", από το αγαπημένο μου ΕΡ "Broken Jew". Η μίνιμαλ παρουσία της ανίερης black metal τριάδας, έκανε τους παλιούς να θυμηθούν και τους νέους να νίωσουν, σε ένα εντατικό μάθημα μόνο για αληθινούς μύστες, τι εστί underground 90s σκηνή.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Το βάπτισμα του πυρός και για τη βραδιά, αλλά και για την ίδια τους την πορεία, έγινε με τους "δικούς" μας Lykaionas, οι οποίοι έχουν στις δυνάμεις τους την πλεινότητα των Kawir. Λίγα λεπτά μετά τις 20:30, και για περίπου μισή ώρα, οι Έλληνες black metallers, με την δραματικότητα της φωνής του Porphyrion, και την σκηνική παρουσία που παρέπεμπε στις πρώτες μέρες του black metal, κατάφεραν να ζεστάνουν μαζί με τις φλόγες των πυρσών που έκαιγαν από νωρίς, το κοινό που ήδη είχε μαζευτεί. Ο ήχος τους συνδυάζοντας τη Σκανδιναβική νοοτροπία με πολλά ελληνικά αλλά και κλασσικά heavy metal στοιχεία, ήταν πεντακάθαρος ενώ, κιθαριστικά οι ψυχρές μελωδίες είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική τους και σίγουρα η εμφάνιση τους ήταν μία από τις καλύτερες στιγμές της χθεσινής νύχτας.
Μία ώρα μετά την έναρξη του live, ανεβαίνουν στη σκηνή οι Καναδοί Rites Of Thy Degringolade, οι οποίοι συνοδεύουν τους Profanatica και σε όλη τους την Ευρωπαϊκή περιοδεία. Αν και η μπάντα έχει πάνω από 20 χρόνια στο underground, το 13ετές τους διάλειμμα ήταν υπεραρκετό, αφού πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησαν και το νέο τους, τέταρτο άλμπουμ, "The Blade Philosophical", από το οποίο ακούσαμε και μερικά κομμάτια. Για να είμαι ειλικρινής, η μουσική τους άργησε να με αγγίξει αφού από τη, ναι μεν, μυσταγωγική και θεοσκότεινη εσαγωγή, μέχρι το επόμενο τέταρτο, είδα αμηχανία και μπέρδεμα στις κινήσεις τους. Το αμερικανοπρεπές, bestial black metal στυλ τους φάνηκε να αρέσει βέβαια σε μεγάλη μερίδα του κοινού ενώ υπήρχαν ήδη αρκετοί διαβασμένοι που κοπανιόντουσαν, ειδικά στην πρώτη γραμμή για την υπόλοιπη μία ώρα. Η συνέχεια τους γεμάτη ενέργεια και πάθος ειδικά από τον κιθαρίστα και τον ντράμερ, άναψε και άλλο τα αίματα ενώ οι πολυφωνίες στα κομμάτια, μαζί με τα full extreme riffs τους, εν τέλει με άφησαν αρκετά ικανοποιημένο.
Με τα φώτα να σβήνουν γύρω στις 22:45, και για πρώτη φορά στη χώρα μας, εμφανιζόμενοι σαν το εξώφυλλο του πρώτου τους demo, πατούν στο σανίδι οι θρυλικοί black/death metallers Profanatica. Με την ατμόσφαιρα να γίνεται ήδη ασφυκτική από τον πολύ κόσμο, η εισαγωγή, με τους πυρσούς και τα κεριά, διαρκώς αναμένα, έρχεται αργή και μσταγωγική, ενώ οι πρώτες νότες του "Jehovah Fading" και "Unto Us He Is Born", ήταν αρκετές για να βυθιστούμε στο χάος. Οι ρυθμοί των κομματιών ήταν ίσως η πιο βάσφημη Πασχαλινή προετοιμασία και μπορεί τα τρία τέταρτα της εμφάνισης τους να φάνηκαν λίγα, αλλά εκτός της κούρασης που είχα από την υπόλοιπη μέρα, το set τους δεν άφησε κάποιον παραπονεμένο όταν ακούστηκαν ανίεροι ύμνοι όπως "Your Crucifixion, Your Death", "Holy Trinity Done","Final Hour Of Christ", "Spilling Holy Blood" και το "Fuck The Messiah", από το αγαπημένο μου ΕΡ "Broken Jew". Η μίνιμαλ παρουσία της ανίερης black metal τριάδας, έκανε τους παλιούς να θυμηθούν και τους νέους να νίωσουν, σε ένα εντατικό μάθημα μόνο για αληθινούς μύστες, τι εστί underground 90s σκηνή.
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου