Οι Βέλγοι speed metallers Evil Invaders φέτος κλείνουν τα 10 χρόνια ύπαρξης τους, και μπορεί αυτή τη στιγμή να μιλάμε για το μόλις δεύτερο τους δίσκο "Feed Me Violence", αλλά ήδη από το ντεμπούτο τους, πίσω στο 2015 κατάφεραν να κάνουν τον κόσμο να παραμιλάει. Έτσι έπειτα από πολλές συμμετοχές σε μεγάλα φεστιβάλ, και περιοδείες, οι κύριοι ξαναήρθαν να μας τρελάνουν και να moshάρουμε.
Ίσως να είναι αρκετά νέα σαν μπάντα, αλλά η φήμη που έχει εξαπλώσει παγοσμίως δικαιώνεται ήδη από την έναρξη του άλμπουμ και το ήδη γνωστό, με την αλά "Painkiller" εισαγωγή, "Mental Penitentiary", καθώς η επιρροή τους από διάφορες 80s κλασικές μπάντες αλλά και το δικό τους NWTHM, είναι αρκετά ώστε να μας έρθει μια καλή γεύση του άλμπουμ. Πιο heavy έρχεται βέβαια το "Αs Life Slowly Fades" καθώς δίνεται τρομερή έμφαση στις κιθάρες με πολλά τραβήγματα στο tremolo, και διάσπαρτα solos, σε αντίθεση δηλαδή με το ομώνυμο "Feed Me Violence" ή το "Anger Within"(που θυμίζει λίγο παλιούς Iced Earth) τα οποία ζωντανεύουν ξανά την Bay Area σκηνή, με ένα ιδιαίτερα νοσταλγικό thrash ολοκαύτωμα. Αργόσυρτα δολοφονικά solos που σπάνε τα γρήγορα και τρελαμένα riffs, ή τα blasts, και καταλήγουν σε πιο power ξεσπάσματα.
Στο speed/thrash metal τους πέρα από αγριότητες και ξύλο, υπάρχει μπόλικος χώρος για instrumental, όπως τα αργόσυρτα πρελούδια "Suspend Reanimation" και "Shades Of Solitude", αλλά και στο πεντάλεπτο "Oblivion". Ένα κομμάτι που ξεδιπλώνει πτυχές των Death σολιστικά, συνδυασμένο με πολλές europower στιγμές στην ατμόσφαιρα, δυνατά μπάσα αλλά και φυσικά κοφτερά riffs στο ενδιάμεσο.
Ένα από τα προσωπικά μου αγαπημένα μέσα από το άλμπουμ είναι το "Broken Dreams In Isolation" που προβάλλεται μια μοντέρνα οπτική σχετικά με τον old-school ήχο, και έχει κορυφαίες classic heavy metal στιγμές και μουσικά και φωνητικά, αλλά και φοβερά καταλυτικά ξεσπάσματα. Ενώ το τέλος πλησιάζει, με το "Αmong The Depths Of Sanity" και την μακελλάρικη ενέργεια του, όντας αγριεμένο και επιθετικό που παίζει μεταξύ ταχύτατων δυναμικών και ατμοσφαιρικών αρμονιών με ένα βαρβάτο rhtyhm section
To "Feed Me Violence" είναι ξεκάθαρα ότι λέει ο τίτλος. Αν κάποιος θέλει να αρχίσει τις μπουνιές, τα βρισίδια και να μοιράσει κωλοδάχτυλα στο άπαν σύμπαν, τότε αυτός είναι αναμφίβολλα ο δίσκος του.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου