Σίγουρα άργησα να ακούσω την τελευταία, δεύτερη δουλειά των Oλλανδών Dodecahedron, αλλά ίσως πέτυχα ένα αρκετά καλό timing. Το λεω αυτό γιατί έτυχε να ασχοληθώ με το "Kwintessens", τη νύχτα των πρώτων φθινοπωρινών βροχών η οποία σήμανε και την αλλαγή τραγουδιστή στο στρατόπεδο των avant garde/black metallers, με τον W. Van Der Voort.
Ήδη από την εισαγωγή καταλαβαίνουμε τι μέλλει γεννέσθαι. Μια απόκοσμη, στακάτη μαύρη σύνθεση μας οδηγεί στα βάθη ενός σκοτεινού σύμπαντος, ενώ με το "Τetrahedron-The Culling Of The Unwanted from The Eath", συναντάμε πολλές μπερδεμένες μελωδίες, γύρω από συνεχόμενες mid συγχορδίες.
To "Hexahedron-Τilling The Human Soil", θα μπορούσε να θυμίζει Mayhem, καθώς πολλά μέρη είναι εμπνευσμένα από τη riffολογία του Blasphemer, θυμίζοντας αρκετά στιγμές από το "Chimaira" και το "Ordo Ad Chao".
To "Octahedron-Ηarbinger" αποτελεί για εμένα το πιο ωμό και ακραίο κομμάτι του δίσκου, που θυμίζει ιδιαίτερα μυστικιστικές μπάντες όπως οι Deathspell Omega, με αυτό τον αποκρυφιστικό τύπο ή τους Nορβηγούς Nidingr με το αγριεμένο avant garde ήχο. Βέβαια από την άλλη, πιο εφετζίδικο και επικό, έρχεται το εφτάλεπτο "Dodecahedron-Αn ill-Defined Air", που με τα doom περάσματα του μας κάνει να καταλάβουμε πως το "kwintessens" είναι ένα πολυποίκιλο άλμπουμ.
Από τα πιο απόκοσμα ακούσματα που έχουμε συναντήσει ποτέ, σίγουρα είναι τα δύο instrumental που ακολουθούν στην πορεία. Το μεν πρώτο είναι ρυθμικό, σκοτεινό και καλογυαλισμενο, με δυνατά μπάσα ενώ το άλλο, που περικλύεται από έναν αβυσσικό χαρακτήρα, μας κάνει ένα με το υπερπέραν, οδηγώντας μας στο χαοτικό φινάλε "Icosahedron-The Death of your Body".
Σίγουρα ο εν λόγω δίσκος είναι μια αποκρυφιστική θεοσκότεινη δουλειά, που για τους die-hard φίλους του underground black metal, θα αποτελέσει ένα κρυφό διαμάντι, ενώ θα ήθελα πολύ να ακούσω και τον νέο τους frontman πως θα αποδώσει ζωντανά όλο αυτό το "τελετουργικό".
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Ήδη από την εισαγωγή καταλαβαίνουμε τι μέλλει γεννέσθαι. Μια απόκοσμη, στακάτη μαύρη σύνθεση μας οδηγεί στα βάθη ενός σκοτεινού σύμπαντος, ενώ με το "Τetrahedron-The Culling Of The Unwanted from The Eath", συναντάμε πολλές μπερδεμένες μελωδίες, γύρω από συνεχόμενες mid συγχορδίες.
To "Hexahedron-Τilling The Human Soil", θα μπορούσε να θυμίζει Mayhem, καθώς πολλά μέρη είναι εμπνευσμένα από τη riffολογία του Blasphemer, θυμίζοντας αρκετά στιγμές από το "Chimaira" και το "Ordo Ad Chao".
To "Octahedron-Ηarbinger" αποτελεί για εμένα το πιο ωμό και ακραίο κομμάτι του δίσκου, που θυμίζει ιδιαίτερα μυστικιστικές μπάντες όπως οι Deathspell Omega, με αυτό τον αποκρυφιστικό τύπο ή τους Nορβηγούς Nidingr με το αγριεμένο avant garde ήχο. Βέβαια από την άλλη, πιο εφετζίδικο και επικό, έρχεται το εφτάλεπτο "Dodecahedron-Αn ill-Defined Air", που με τα doom περάσματα του μας κάνει να καταλάβουμε πως το "kwintessens" είναι ένα πολυποίκιλο άλμπουμ.
Από τα πιο απόκοσμα ακούσματα που έχουμε συναντήσει ποτέ, σίγουρα είναι τα δύο instrumental που ακολουθούν στην πορεία. Το μεν πρώτο είναι ρυθμικό, σκοτεινό και καλογυαλισμενο, με δυνατά μπάσα ενώ το άλλο, που περικλύεται από έναν αβυσσικό χαρακτήρα, μας κάνει ένα με το υπερπέραν, οδηγώντας μας στο χαοτικό φινάλε "Icosahedron-The Death of your Body".
Σίγουρα ο εν λόγω δίσκος είναι μια αποκρυφιστική θεοσκότεινη δουλειά, που για τους die-hard φίλους του underground black metal, θα αποτελέσει ένα κρυφό διαμάντι, ενώ θα ήθελα πολύ να ακούσω και τον νέο τους frontman πως θα αποδώσει ζωντανά όλο αυτό το "τελετουργικό".
(9/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου