Οι Stahlsarg, είναι ένα από τα λίγα black metal συγκροτήματα που έχουν βγει τα τελευταία χρόνια από το Ηνωμένο Βασίλειο. Ο ωμός και σκοτεινός ήχος, με τα λίγα gothic περάσματα τους, ηχεί από το 2013, κι όπως βλέπω στο βιογραφικό τους έχυν παίξει σε μεγάλα festival ενώ έχουν μοιραστεί τη σκηνή και με συγκροτήματα όπως οι Mayhem και οι Endstille. Τέσσερα χρόνια λοιπόν μετά τη γέννηση τους, κυκλοφορούν το "Mechanisms of Misanthropy".
Το έναυσμα δίνεται με το "Raise The Dead", και το υποχθόνιο και σκοτεινό βουητό που το διαδέχονται μετέπειτα συνεχόμενα riffs, με blastbeats που τρυπάννε αυτιά, θυμίζοντας cult Νορβηγικές μπάντες, τύπου Tsjuder ή Urgehal. Το "Das Fallbeil" από την άλλη, χωρίς να διαφέρει ιδιαίτερα μουσικά, περικλύεται από όμορφες σκοτεινές μελωδίες, πιο αργά tempos και δυσαρμονίες, που ευτυχώς δημιουργούν τουλάχιστον μια στοιχειωμένη ατμόσφαιρα.
Το εννιαμισάλεπτο ''Blonde Poison", πιο αργό μελωδικό και μπαρουτιασμένο από την πολεμική του αίσθηση, θυμίζει σε tempos, μελωδίες και διάρκεια το "Nostalgia" των Carpathian Forest, σε έναν συνδυασμό riffoλογίας των Marduk. Η ίδια μολεμική αύρα, με το ίδιο Σουηδικό ύφος όμως φαίνεται πιο ξεκάθαρη στο "Pharmaceutical Frontline" στο οποίο όσο καλό και να είναι το παίξιμο, δε φαίνεται κάποιο δείγμα έμπνευσης, με την αντιγραφή στο ίδιο συγκρότημα να τη ξανασυναντάμε στο "Far Beyond The Dragons Teeth", και "Aerial Night Terrorists" ευτυχώς όμως σε μικρότερο βαθμό.
Βέβαια, παρ'όλο που το επόμενο, "Burn And Destroy" είναι ένα πολύ καλό κομμάτι, και σίγουρα το πιο "δικό" τους, αν κάποιος δει το video, θα νομίζει ότι πρόκειται για κάποιου είδους τρολάρισμα. Αν επιεντρωθούμε μουσικά όμως, είναι ένα αρκετά μαύρο ωμό και επιθετικό τραγούδι, που ταιριάζει και με το concept του τιτλου, όπως και το "A Will To Endure", με τα στρατιωτικά σαλπίσματα.
Το "In The Lungs Of The Earth", αποτελεί ένα κατάλληλο κλείσιμο, αργόσυρτο, απαλό και μαύρο, σαν να βγαίνει από τα ερείπια, ενώ στην πορεία τα κάνει όλα στάχτη, με το ίδιο πολεμικό στυλ που είχε όλος ο δίσκος.
Ομολογώ πως το "Mechanisms Of Misanthropy" είναι από τους λίγους δίσκους που με μπέρδεψαν, καθώς η αρχή τους είναι τιγκαρισμένη με αντιγραφές μεγάλων συγκροτημάτων, και η πορεία τους γίνεται πιο ώριμη και ισορροπημένη. Σίγουρα δεν αρκεί μόνο να παίζεις καλά, αλλά να έχεις και ενδιαφέρουσες ιδέες, κάτι που οι Stahlsarg, πρέπει να κοιτάξουν.
(7/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου