Μ'αρέσουν πολύ οι μουσικοί που παρόλο που ασχολούνται επί των πλείστων με μια extreme metal μπάντα, παράλληλα πειραματίζουν και βάζουν ιδέες σε πιο μελωδικά και light projects. Κάπως έτσι είναι και οι κύριοι από το θρυλικό Bergen, που αποτελούν τους Virtual Industries καθώς είναι τα 3/5 των black/death metallers Sulphur.
Οι Noρβηγοί, δέκα χρόνια μετά το ντεμπούτο τους, κυκλοφορούν φέτος την τέταρτη δουλειά τους με τίτλο "Stranger Times".
Η αρχή με το "Tales of Woe", μας βάζει γρήγορα στο κλίμα για το τι μέλλει γενέσθαι. Ποικίλοι ρυθμοί με ατμόσφαιρα και ξεπεταγμένες μελωδίες που θυμίζουν Arcturus, δίνουν την πάσα για μια πιο κλασική rock στιγμή, με το "As The World Burns", βγάζοντας στην επιφάνεια μερικά indie στοιχεία που στην πορεία, όταν η μουσική δυναμώνει τα διαδέχονται κλασσικοί avant-garde metal ήχοι, πιο κάτω βέβαια θα ξανασυντηθούμε με μια classic rock/indie σύνθεση, στο δίλεπτο "My Body, My Blood".
Το "Strangers" το θεωρώ μια από τις δυνατότερες και πιο κραυγαλαίες στιγμές του δίσκου, με έναν δυνατό επικό χαρακτήρα πιο ψυχρό μουσικά με πολλές μελωδίες σε όλο το περασμα του. Από την άλλη σταθερά στις avant-garde/progressive φόρμες έρχονται τα "The Beacon", με μια υποβόσκουσα 70s σατανική διάθεση, ενώ πιο σκοτεινό και μελωδικό είναι το "Something Vile". Προσωπικά όσο το ακούω παρατηρώ μια ατμόσφαιρα που μουσικά έχει κάποια ακραία περάσματα, αλλά φωνητικά μου φέρνει στο μυαλό κάτι από τις παλιές, folk εποχές των Ulver (καθόλου κακό flashback παρεμπιπτόντως).
Επίσης ρυθμικό και ποικίλο είναι και το ποιητικό "Gentle Touch of A Killer", που η όλη του δυναμική με τα μειωμένα πλήκτρα σκοτεινιάζει πάλι για λίγο την ατμόσφαιρα και τη ψυχή μας!
Στο σκότος που προανέφερα, έχει να προστεθεί με έναν πιο σοβαρό χαρακτήρα, και τρομερές κιθαριστικές στιγμές, τόσο ρυθμικά όσο και σολιστικά το "Screaming Reflections". Πολλές progressive στιγμές παντρεμένες με κλασικές Νορβηγικές metal επιρροές και βαριά μπασογραμμή, είναι η βασική συνταγή για το προσωπικό μου αγαπημένο. Ο επίλογος γράφεται πολυδιάστατος με τρομακτικούς ψιθύρους και στοιχειωμένη μουσική, στο "Μidnight Draws Near", που θα μπορούσε να είναι εύκολα κάποιο μαύρο soundtrack, ενώ η φωνή του Bjoernar Nilsen, θαρρώ πως έχει την καλύτερη της στιγμή στο άλμπουμ.
Θεωρώ κρίμα που δεν είναι γνωστοί στο ευρύ μεταλλικό κοινό, τουλάχιστον στην Ελλάδα, αλλά τουλάχιστον αυτοί που θα δώσουν την αρμόζουσα προσοχή στο "Stranger Times" και στους εν λόγω Νορβηγούς, δύσκολα θα βρουν κάτι αρνητικό.
(8,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου