Οι Fallen Arise με πάνω από δέκα χρόνια στη σκηνή, έχουν συμμετάσχει σε αρκετά μεγάλα φεστιβάλ του εξωτερικού ενώ έχουν παίξει και πλάι σε μεγάλες μπάντες του μεταλλικού ήχου. Μετά από πέντε χρόνια σιωπής, και κάποιες αναθεωρήσεις στο εσωτερικό τους, οι "δικοί" μας symphnic metallers, φέρνουν το τρίτο τους πόνημα, υπό τον ελληνικότατο τίτλο "Enigma".
Επιβλητικά, επικά και...αινιγματικά, ο δίσκος ξεκινάει με το ορχηστρικό ''In Adentu Deorum" ανοίγοντας το νέο κεφάλαιο των Ελλήνων symphonic metallers, ενώ το ομώνυμο του άλμπουμ θα έρθει ευθύς αμέσως με ένα αιθέριο και μυστηριακό στυλ που σπάει ελαφρώς με τα βαριά φωνητικά, τα οποία δίνουν και μια γκριζωπή πινελιά στο σύνολο.
Από την άλλη, η αναγεννημένη εικόνα της μπάντας, "προδίδεται" από τον τίτλο του "Reborn", εφόσον θα ξεπεταχτεί μια μοντέρνα και heavy διάθεση ενώ και το "Embers" λίγο πιο μετά θα συνεχίσει σε τέτοια μονοπάτια αλλά με διάφορες darkened επιρροές να γεμίζουν το κομμάτι. Το "Forsaken" βέβαια ξεφεύγει αφού μιλάμε για μια μυστηριακή μπαλάντα γεμάτη μελαγχολία, που τα κενά της γεμίζουν μερικά power στοιχεία, τα οποία θα είναι πιο έντονα όμως στο"Without Disguise".
Το "Released" εν συνεχεία θα έρθει άκρως μελωδικό με μερικές δυναμικές και σινεματικές στιγμές που χαϊδεύουν το αυτί από το πρώτο άκουσμα. Το "Forever Winter" έπειτα μας ταξιδεύει με τους μαγευτικούς και παραμυθένιους ήχους του στον Βορρά και συγκεκριμένα στη Φιλανδία, με στοιχεία που φαντάζουν σαν πάντρεμα των Nightwish και των Avalon ενώ το "Horizon" με τους απαλούς ακουστικούς του ήχους καταφέρνει να φέρει λίγη ακόμα ποικιλία στο σύνολο. Τέλος, το "The Storm Inside" μας αποχαιρετά με έναν καταιγιστικό τόνο γεμάτο όμορφες στιγμές και φόρμες που είχαμε δει παραπάνω.
Το νέο πόνημα των Fallen Arise εύκολα μπορεί να κερδίσει τον ακροατή, αφού έχει όλα τα catchy στοιχεία που χρειάζονται στο είδος που παίζουν. Φυσικά είναι πολλά υποσχόμενο για μια άξια μπάντα στον χώρο του εγχώριου συμφωνικού metal, ενώ η επιλογή της Φιόνας στη φωνή είναι ιδανική επιλογή. Βέβαια πολλές φορές ήθελα πιο πολύ δύναμη σε αυτό που άκουγα, αλλά όπως φαίνεται η μπάντα έχει σαν ατού την ατμόσφαιρα, κάτι που εν τέλει δε με χάλασε γιατί υπήρχε μια λογική συνοχή από κομμάτι σε κομμάτι. Κλείνοντας, ελπίζω το "Enigma" να είναι όντως μια νέα αρχή στη μπάντα και να τους δούμε και συναυλιακά ενεργούς ξανά.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Επιβλητικά, επικά και...αινιγματικά, ο δίσκος ξεκινάει με το ορχηστρικό ''In Adentu Deorum" ανοίγοντας το νέο κεφάλαιο των Ελλήνων symphonic metallers, ενώ το ομώνυμο του άλμπουμ θα έρθει ευθύς αμέσως με ένα αιθέριο και μυστηριακό στυλ που σπάει ελαφρώς με τα βαριά φωνητικά, τα οποία δίνουν και μια γκριζωπή πινελιά στο σύνολο.
Από την άλλη, η αναγεννημένη εικόνα της μπάντας, "προδίδεται" από τον τίτλο του "Reborn", εφόσον θα ξεπεταχτεί μια μοντέρνα και heavy διάθεση ενώ και το "Embers" λίγο πιο μετά θα συνεχίσει σε τέτοια μονοπάτια αλλά με διάφορες darkened επιρροές να γεμίζουν το κομμάτι. Το "Forsaken" βέβαια ξεφεύγει αφού μιλάμε για μια μυστηριακή μπαλάντα γεμάτη μελαγχολία, που τα κενά της γεμίζουν μερικά power στοιχεία, τα οποία θα είναι πιο έντονα όμως στο"Without Disguise".
Το "Released" εν συνεχεία θα έρθει άκρως μελωδικό με μερικές δυναμικές και σινεματικές στιγμές που χαϊδεύουν το αυτί από το πρώτο άκουσμα. Το "Forever Winter" έπειτα μας ταξιδεύει με τους μαγευτικούς και παραμυθένιους ήχους του στον Βορρά και συγκεκριμένα στη Φιλανδία, με στοιχεία που φαντάζουν σαν πάντρεμα των Nightwish και των Avalon ενώ το "Horizon" με τους απαλούς ακουστικούς του ήχους καταφέρνει να φέρει λίγη ακόμα ποικιλία στο σύνολο. Τέλος, το "The Storm Inside" μας αποχαιρετά με έναν καταιγιστικό τόνο γεμάτο όμορφες στιγμές και φόρμες που είχαμε δει παραπάνω.
Το νέο πόνημα των Fallen Arise εύκολα μπορεί να κερδίσει τον ακροατή, αφού έχει όλα τα catchy στοιχεία που χρειάζονται στο είδος που παίζουν. Φυσικά είναι πολλά υποσχόμενο για μια άξια μπάντα στον χώρο του εγχώριου συμφωνικού metal, ενώ η επιλογή της Φιόνας στη φωνή είναι ιδανική επιλογή. Βέβαια πολλές φορές ήθελα πιο πολύ δύναμη σε αυτό που άκουγα, αλλά όπως φαίνεται η μπάντα έχει σαν ατού την ατμόσφαιρα, κάτι που εν τέλει δε με χάλασε γιατί υπήρχε μια λογική συνοχή από κομμάτι σε κομμάτι. Κλείνοντας, ελπίζω το "Enigma" να είναι όντως μια νέα αρχή στη μπάντα και να τους δούμε και συναυλιακά ενεργούς ξανά.
(7,5/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου