Πέντε χρόνια χρειάστηκαν οι Desaster για να μας απασχολήσουν με τη νέα τους κυκλοφορία και να φέρουν το βλάσφημο όνομά τους ξανά στην επιφάνεια. Φέτος, μάλιστα ανανεωμένοι και μοχθηροί, κυκλοφορούν το αιχμηρό "Churches Without Saints" φρεσκάροντας τον ήχο τους, αλλά έχοντας και αυτή την ξεκάθαρη βρωμιά στην όλη μαυρίλα. Για όλα τα τινά του νέου, ένατου δίσκου τους, ο μπροστάρης των Γερμανών, Infernal, έδωσε τις απαντήσεις του στο Metal View.
-Πρώτα από όλα τα συγχαρητήρια μου για το νέο σας άλμπουμ. Θα ήθελα να σε ρωτήσω γιατί χρειαστήκατε πέντε χρόνια για μια νέα κυκλοφορία;
Ω, ναι, βασικά, έχουμε όλοι κανονικές δουλειές για να πληρώσουμε τους λογαριασμούς μας, και έτσι δε νιώθουμε την ανάγκη να κυκλοφορούμε ένα νέο άλμπουμ κάθε χρόνο περίπου. Δεν υπάρχει βιασύνη, και το πιο σημαντικό είναι ότι θέλουμε να κυκλοφορήσουμε ποιοτικά πράγματα όχι ποσοτικά. Και μην ξεχνάμε επίσης, έπρεπε να βρούμε έναν νέο ντράμερ, μετά την αποχώρηση του Tormentor.
-Το νέο άλμπουμ ονομάζεται "Churches Without Saints". Είναι σαν μια αλληγορία ότι η εκκλησία και η θρησκεία είναι γεμάτη απατεωνιές;
Φυσικά είναι. Επειδή η ίδια η θρησκεία είναι έτσι, όπως όλοι γνωρίζουμε η θρησκεία και η εκκλησία είναι γεμάτη από υποκριτές και επικίνδυνες ιδεολογίες.
-Ποιο είναι το πιο ενοχλητικό πράγμα για εσάς στη θρησκεία;
Το πιο ενοχλητικό είναι ότι οι θρησκείες εντυπωσιάζουν τον κόσμο με την ιδέα μιας φανταστικής μετά θάνατον ζωής. Γιατί να επικεντρωθείς σε μια μεταθανάτια ζωή όταν έχεις αυτήν τη ζωή τώρα;
- Σχετικά με το νέο σας άλμπουμ, πιστεύω ότι είναι μία από τις πιο σκοτεινές κυκλοφορίες σας. Νιώσατε ότι ζούμε πραγματικά σε σκοτεινές εποχές;
Προσωπικά αισθάνομαι καλά, ακόμα κι αν δεν μας επιτρέπεται να παίζουμε συναυλίες ή κάτι τέτοιο. Δεν είμαι αυτό το είδος ατόμου που χρειάζεται πολλούς ανθρώπους γύρω του. Και δεν είναι μεγάλη έκπληξη, αλλά αν δεις πολλαπλασιαζόμαστε σαν τους αρουραίους και καταστρέφουμε τον πλανήτη στον οποίο ζούμε. Παίρνουμε αυτό που μας αξίζει τελικά. Χαχα…
-Η κατάσταση με τον covid σας επηρέασε ή σας ενέπνευσε κατά κάποιον τρόπο στην ατμόσφαιρα του δίσκου;
Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει αυτόματα και φυσικά, αλλά δεν ήταν στόχος για εμάς, να πιάσουμε την ατμόσφαιρα της πανδημίας για το αποτέλεσμα.
-Είστε μια μπάντα που έπαιζε πάντα black / thrash αλλά σε αυτό το άλμπουμ βλέπω πολλά heavy, punk ακόμη και πιο τεχνικά και groovy στοιχεία. Πώς προέκυψε αυτό;
Προσωπικα βέβαια, βλέπω αυτά τα στοιχεία και σε παλαιότερα τραγούδια που κάναμε, αλλά νομίζω ότι ο νέος ντράμερ μας καταφέρνει να προσφέρει μερικά διαφοροποιημένα περάσματα και ρυθμούς που ίσως αυτό δίνει κάποια άλλα ηχητικά σήματα στον τυπικό ήχο των Desaster.
-Επίσης γενικα βλέπω μερικές επιπλέον πινελιές στη μουσική σας. Θέλετε να δημιουργήσετε ποικιλία στο πιο παλιομοδίτικο σας στυλ;
Δεν σχεδιάζουμε σκοπίμως ένα τραγούδι ή ένα άλμπουμ. Γράφουμε μόνο τραγούδια που μας αρέσουν, όπως μας αρέσουν. Δεν οργανώνουμε κάποιο σχέδιο για να παίξουμε κάτι διαφορετικό. Όλα αυτά έρχονται φυσικά και αυτό είναι το σπουδαίο. Το αφήνουμε να ρέει, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να παρουσιάσουμε μια ειλικρινή, με συναίσθημα μουσική όπως η δική μας. Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη.
-Με τα χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερες metal μπάντες που παίζουν έναν old school ήχο. Πιστεύετε ότι είναι αντίγραφο των προηγούμενων συγκροτημάτων ή μια νέα δοκιμή σε αυτούς τους ήχους;
Υπάρχουν αυθεντικές μπάντες, αλλά και μπάντες που αντιγράφουν εκεί έξω. Βέβαια δεν είμαι άτομο που λέει στους ανθρώπους τι να κάνουν. Μη διστάσετε να κάνετε και να παίξετε ό, τι θέλετε.
-Πριν από 25 χρόνια κυκλοφορήσατε το ντεμπούτο άλμπουμ σας. Πιστεύετε ότι υπάρχουν ομοιότητες στους Desaster τότε και τώρα;
Ίσως, αλλά το πρώτο πράγμα είναι ότι γινόμαστε γηραιότεροι και παχύτεροι, αλλά κρατάμε ακόμα το παιδί μέσα μας! χαχα. Αγαπάμε ακόμα αυτό που κάνουμε, είναι το ίδιο όπως το 1996!
-Γνωρίζω ότι είστε μια μπάντα που δεν περιοδεύει πολύ. Πιστεύεις ότι θα δείτε ποτέ το συγκρότημα ως κανονική δουλειά ή κάτι από αυτό το "μαγικό" θα χαθεί;
Ναι, φυσικά θα χάσουμε αυτό το είδος μαγείας. Για μένα δεν είναι γνώμη. Είναι φρικτό να πας στη σκηνή όταν δεν νιώθεις την ανάγκη να το κάνεις Δεν είναι τόσο εύκολο να έχεις αυτή τη φλόγα κάθε βράδυ και έτσι θέλουμε να γιορτάζουμε με κάθε μας εμφάνιση. Επομένως, δεν θέλουμε να ζήσουμε από τη μουσική μας.
-Σε ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη, τα τελευταία λόγια είναι δικά σου...
Σε ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον στους Desaster! All hail!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
\
ENGLISH VERSION
-First of all congrats for your new album. I would like to ask you why did you need five years for a new release?
Oh, yes, first of all, we all have normal jobs to pay our bills. And we do not feel the need to release a new album every year or so. There is no hurry, and the most important thing is that we want to release quality stuff not quantity. And not too forget, we had to find a new drummer, after the departure of Tormentor.
-The new album is called "Churches Without Saints". Is it like an allegorism that church and religion is full of fakers?
Of course it is. Because religion is, as we all know full of hypocrites and dangerous ideologies.
-Which is the most disturbing thing for you in religion?
The most disturbing thing is, that religions catches you with the idea of a fantastic afterlife. Why focus on an afterlife when you have this life?
-About your new album again, I feel that is one of your darkest releases. Did you feel that we live actually in dark years?
Personally I’m feeling fine, even when I’m not allowed to play concerts or something like that. I’m not that kind of person that needs a lot of people around me. And it’s not a big surprise, we multiply like rats and destroying the planet we life on. We get what we deserve. Hahahaha…
-The covid situation affected or inspired you in some ways on the atmosphere?
I think that happens automatically, but it was not a goal for us, to catch the atmosphere of the pandemic.
- You are a band that always played black/thrash but on this album I can see many heavy, punk and even more technical and groovy elements. How did this become?
I also see these elements in older songs we did, but I think Hont our new drummer delivers some diversified beats and percussions, maybe that gives some other vibes to the typical Desaster sound.
-Also you always put some extra touches on your music, do you want to make a variety of your old school style?
We don’t construct a song or an album. We only write songs that we like. We don’t use a part in order to play something different. This all comes naturally and that’s the point. Let it flow, that’s the best way to present emotional music like we do. In my small opinion.
-Over the years we can see more metal bands that play an old school way of metal. Do you feel that is a copy of the previous bands or a new trial to these sounds?
There are authentic and also copycats bands out there. But I’m not a person who tells people what to do. Feel free to do and play what you want.
-25 years ago you released your debut album. Do you feel that they are similarities between the Desaster of then and now?
Maybe, but the first thing is that we grow older and fatter, but we still kept the child in man! haha. We still love what we do, that’s the same like in 1996!
-I know that you are a band that doesn't tour a lot. Do you feel that if you saw the band as a normal job, something from this "magic" would be lost?
Yes, of course we will lose this kind of magic. For me it’s not an opinion. It’s horrible to go on stage when you don’t feel the need to enter it. It’s not that easy to stir that flame every evening, and we like to celebrate every single show. Therefore we don’t want to life on our music.
-Thank you for this interview, the last words are yours...
Thank you for your interest in Desaster! All hail!
John Hartzaniotis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου