Πόσο αληθινό, και πόσο προφητικό θα μπορούσε να φανεί το "The First Damned" σαν τραγούδι και μετέπειτα ως τίτλος για μια συλλογή που προμήνυσε διάφορα σκαμπανεβάσματα και προβλήματα στην καριέρα των Decapitated δε θα μπορούσε να φανταστεί κανείς. Πέρα από αυτή την τραγική ειρωνεία όμως, οι τρελαμένοι Ουσάροι, θυμούνται τα παλιά έπειτα από 25 χρόνια, όταν και οι ίδιοι πιτσιρικάδες ανακάλυπταν τα extreme ηχοτόπια. Έτσι φέτος, τιμής ένεκεν κυκλοφορούν τα πρώτα τους demo, σκοτεινιάζοντας το τοπίο μέσα από το νοσταλγικό τους πρίσμα.
Για όσους δε ξέρουν το ξέγνοιαστο, ανέμελο, και συνάμα σκληροτράχηλο παρελθόν των Πολωνών, οι ίδιοι έρχονται να κάνουν ένα μικρό σεμινάριο με αυτές τις δύο κυκλοφορίες, που δείχνουν και πως εξελίχθηκαν μέσα στην πρώιμη περίοδό τους, αλλά και πόσα από τα παλιά κράτησαν από τη στιγμή που εδραιώθηκαν στο νεκρομεταλλικό στερέωμα. Ξεκινώντας με τα του "The Eye Of Horus", θα συναντήσουμε μια πληθώρα στοιχείων που όσον αφορά τα παλιά, βρίσκεται κάπως πιο κοντά σε όσα ξέρουμε τώρα για τη μπάντα, αφού πέρα από το εκκωφαντικό, παρασιτικό του intro, οι συνθέσεις περιλαμβάνουν τρεμάμενες κιθάρες, πολλή παραμόρφωση, νεύρο και γκρούβες, πλάι στις δίκασες και σε αυτή την "Ευρωπαϊκή" εκδοχή των Morbid Angel σε ένα μυστηριακό και άκρος επιθετικό ύφος. Μάλιστα το ομώνυμο της συλλογής αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για ένα άπειρο συγκρότημα που ψάχνει να βρει τον εαυτό του, αφού ηχητικά και τεχνικά περιλαμβάνει όσα αγαπά ο κάθε κάφρος, ξεφεύγοντας από κλισέ και προκαταλήψεις, όπως άλλωστε έκαναν και σε κάθε ολοκληρωμένο τους βήμα μέχρι και το "Anticult" αν πλατειάσουμε λίγο και πάμε στο σήμερα.
Προχωρώντας, στο επόμενο κεφάλαιο, έπειτα από την brutal, γεμάτη εφηβική κα*λα, εκδοχή του "Mandatory Suicide" των Slayer, συναντάμε το "Cemeteral Gardens", γυρνώντας με το βήμα της γαρίδας από το 1998, έναν χρόνο πριν. Με έναν πένθιμο, ορχηστρικό τόνο, εισαγόμαστε στα πρώτα, παρθένα βήματα του γκρουπ, δίνοντας μας πάσα με τα απανωτά χτυπήματα του "Destiny" και του "Way To Salvation", όπου βλέπουμε το βάρος και το βάθος της μουσικής τους, δείχνοντας την ποιότητά τους, παρά την όλη απειρία. Με έναν χαμό από ήχους που αστράφτουν και βροντούν, αυτό το πρώτο demo θα αποτελεί σίγουρα στολίδι για όσους γνώρισαν τους Decapitated τότε, ενώ και οι πιο νέοι σε αυτή την "μύηση" δε θα μπορέσουν να μη δουν το άστρο που έλαμπε από τότε για τους ίδιους παρά τις τρικυμίες που αντιμετώπισαν στην πορεία. Τα τύμπανα του συγχωρεμένου Vitek δείχνουν από τ΄τοε την κατάρτιση του αδικοχαμένου μουσικού, ενώ οι κιθάρες με τα μπάσα κάνουν ένα μαύρο, κατραμιασμένο δίδυμο στην όλη βαναυσότητα. Το "Cemeteral Gardens" είναι το απόλυτο παράδειγμα θέλησης και σκληρής δουλειάς, με στοιχεία που μας γεμίζουν μουσικά και συναισθηματικά, όπου μετά από 25 φανερώνει πως κατάφεραν να εδραιωθούν στη σκηνή που αγαπάμε, και μάλιστα από τα σπάργανα του ακραίου χώρου, όταν στην Πολωνία τα πρώτα μεγάλα βήματα είχαν κάνει μόνο οι Vader και οι Βehemoth.
Αν αφήσουμε κατά μέρος τα μαθήματα ιστορίας, και κρατήσουμε την αληθινή ουσία του "The First Damned" καταλαβαίνουμε πόσο άδικο θα ήταν για τους Decapitated αν δεν προχωρούσαν παρακάτω. Μέσα σε μια δύσκολη περίοδο όπως αυτή που βιώνουμε, είναι ωραίο που μπάντες βρίσκουν λίγο χρόνο να θυμηθούν τα παλιά, ώστε να μη ξεχαστούν στο σήμερα, και μάλιστα ένας υπέροχος φόρος τιμής για το ίδιο του γκρουπ ώστε να γιορτάζει τις δυόμισι δεκαετίες ύπαρξης του. Η καινοτομία και η διάθεση για εξέλιξη τόσο προσωπικά όσο και συνολικά στο death metal φαίνεται από τότε, ενώ όπως κι ο ίδιος ο Vogg δήλωσε, η συνέχεια θα περιλαμβάνει διάφορες ολντσχουλιές που θα αναμειχθούν με το σήμερα. Τέλος, αυτή η συλλογή, άνετα βρίσκει χώρο στις δισκοθήκες κάθε οπαδού, κάνοντας τους παλαιότερους να αναπολήσουν και φυσικά τους νεότερους, σαν τον γράφοντα, να μάθουν και φυσικά να κοπανηθούν και να τσιτώσουν.
(8/10)
Γιάννης Χαρτζανιώτης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου