Υπερτεχνικοί μα ουσιώδεις, προοδευτικοί αλλά και ευθείς, οι Αμερικάνοι Alluvial επέστρεψαν με το δεύτερό τους άλμπουμ, ξεφεύγοντας από τα instrumental μονοπάτια, προσθέτοντας βαθιά και βορβορώδη φωνητικά. Μάλιστα ο υπεύθυνος για αυτούς τους πονεμένους λαρυγγισμούς, και όλη τη βρώμα του ήχου που αναδείχθηκε μέσα από το "Sarcoma", ο νεοφερμένος μπροστάρης Kevin Muller, μιλάει στο Metal View για την ιστορία, το νόημα και την αισθητική της παρούσας δουλειάς καθώς επίσης και για το παρελθόν τους και τις επιρροές που ήρθαν για να δέσουν και να μας δελεάσουν.
-Καταρχάς πως είναι η συνεργασία σου με τους Alluvial μέχρι στιγμής;
Είναι ίσως από τις πιο αγαπημένες μου συνεργασίες. Ήταν θέμα χρόνου να συμβεί αυτό, κι όλα κυλούν πολύ ομαλά και ωραία. Είχαμε ήδη χτίσει μια επικοινωνία εδώ και δύο χρόνια περίπου με τη μπάντα, μιλούσαμε συχνά μέσω ίντερνετ και μεταξύ διαφόρων μηνυμάτων που μου έρχονται στο Facebook είχα και την πρόσκληση αυτή για να συμμετέχω στους Alluvial και πραγματικά νιώθω ευγνώμων. Είμαστε σαν αδέρφια, σαν οικογένεια και έτσι μάλιστα λειτουργούμε με πολύ καλά αποτελέσματα μάλιστα μέχρι στιγμής, και με ένα νέο άλμπουμ.
-Μπήκες σε μια μπάντα που έχει μια πολύ έντονη instrumental κατεύθυνση τόσο στο προηγούμενο άλμπουμ αλλά και εδώ. Ήταν δύσκολο να εναρμονιστείς και να προσθέσεις τα φωνητικά σου μέσα;
Δε θα έλεγα πως ήταν δύσκολο γιατί τα κομμάτια είχαν γραφτεί με σκοπό να χωρέσουν φωνητικά μέσα, και φυσικά υπήρχε και χώρος για να κάνουν οι κιθάρες τα δικά τους. Κάθε κομμάτι και κάθε μέρος του είχε το δικό του vibe, οπότε ομαδικά κυλήσαμε με αυτό. Δηλαδή μετά ήθελα να δω πως θα ανταποκριθώ στα φωνητικά που ήθελε τα κομμάτια. Από τη μία βρισκόμουν σε μια αρμονική κατάσταση κι από την άλλη ένιωθα βιδωμένος χαχα, μπορεί να ήμουν χάλια ή να είχα πιει και να ηχογραφήσω αλλά μπορεί να ήμουν και σε φόρμα, υπήρχαν όλα μέσα ξέρεις. Οπότε δε θα έλεγα ότι υπήρχε δυσκολία αλλά σίγουρα έζησα μια γεμάτη εμπειρία. Θεωρώ πως και μουσικά και φωνητικά όλα βρίσκονται σε ένα πολύ υψηλό και καλό επίπεδο.
-Γενικά πιστεύεις ότι η συνεργασία σου με τους Suffocation σε έκανε πιο ώριμο σαν τραγουδιστή και ενδεχομένως να απέκτησες κάποια φήμη στο underground;
Δε νομίζω, όχι. Σίγουρα η περίοδός μου με τους Suffocation ήταν τέλεια και διασκεδαστιή, με τρομερές εμπειρίες, αλλά δε νομίζω ότι με βοήθησε ή έδωσε ώθηση σε αυτό για παραπάνω πράγματα. Ο κιθαρίστας μας, ο Wes είχε μάθει πως τραγουδούσα για ένα διάστημα μαζί τους αλλά δεν είχε τύχει να με δει ποτέ ζωντανά. Είδε κάποια βίντεο μόνο και ίσως να του άρεσε ο δυναμισμός μου, η ενέργειά μου, ο τρόπος που αντιδρούσα με το κοινό κι όλα αυτά, αλλά το συγκεκριμένο πράγμα δεν είχε να κάνει με εμένα και τους Suffocation, είναι απλώς ο δικός μου τρόπος, κι έτσι λειτουργώ και με τους The Merciless Concept, την άλλη μου μπάντα ή με τους Pyrexia παλαιότερα. Με τον κιθαρίστα των Suffocation, τον Charlie έχουμε και τρομερή χημεία γιατί παίζει και στην άλλη μου μπάντα, οπότε ήταν εύκολο να ζεσταθώ μέσα σε αυτούς. Μπορεί σε λίγα πράγματα να βοήθησε, αλλά υπάρχουν τόσοι τραγουδιστές με ταλέντο εκεί έξω σε γνωστές μπάντες, που θα μπορούσαν να διαλέξουν αν ήθελαν οι Alluvial, πιστεύω πως κάτι άλλο βρήκαν σε εμένα παρά την παλιά μου συνεργασία. Αυτό το credit είναι περισσότερο για τον κόσμο που με έμαθε από εκεί.
-Σχετικά με τους Suffocation πάλι, καθώς και για τις άλλες δουλειές που έχετε κάνει τα υπόλοιπα μέλη, όπως ο Wes με τον Devin Townsend, σας επηρέασαν καθόλου για το "Sarcoma" τώρα;
Χμμ...Ειλικρινά δε ξέρω χαχα. Δεν έχω κάποιες συγκεκριμένες και ξεκάθαρες επιρροές για να πω, αλλά υπάρχουν πολλά πράγματα τριγύρω, και ίσως και ιδιαίτερα καμιά φορά. Νιώθω πως ένα κομμάτι του εαυτού μου έχει πάρει στοιχεία από τους Cannibal Corpse ή τους Dying Fetus που είχαν ανέκαθεν τόσο επιθετικό και μοχθηρό ήχο. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα γύρω από τον ακραίο ήχο όπως σκιστά φωνητικά και πιο ψηλές νότες, αλλά δε μου αρέσουν, δεν τα κατηγορώ, απλώς δεν είναι του γούστου μου. Γενικά ήθελα κάτι βαρύ και αγριεμένο στα φωνητικά μου, και στο άλμπουμ μπορείς να βρεις το νεύρο του thrash metal μπλεγμένο με όλη αυτή τη βρώμα του death, γενικά το "Sarcoma" είναι ένα άλμπουμ με πολλά στοιχεία.
-Σχετικά με τον τίτλο του "Sarcoma", είναι ένα είδος καρκίνου που αναπτύσσεται συνδυαστικά στα οστά ή τα αγγεία ενός σώματος. Αυτό θα μπορούσε να είναι μεταφορικά και όσα ο άνθρωπος κάνει και μολύνει την κοινωνία;
Ακριβώς. Περισσότερο το είδα βέβαια συναισθηματικά και βιωματικά, όταν ο άνθρωπος αναπτύσσεται σαν καρκίνος εις βάρος κάποιου άλλου ή του δημιουργεί στο τέλος τραυματικές εμπειρίες. Υπάρχουν τόσα πράγματα που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος για να αφανίσει τον όμοιό του. Ήθελα να μεταφράσω με μεταφορές και παραλληλισμούς όσα συμβαίνουν γύρω μου. Ο λόγος που ο δίσκος λέγεται "Sarcoma" είναι επειδή και το ίδιο το κομμάτι βγάζει το νόημα του δίσκου, ο άνθρωπος είναι ο καρκίνος της κοινωνίας και αναπτύσσεται παντού, όλη η ανθρωπότητα είναι για τα σκουπίδια. Όλη αυτή τη σύνθλιψη θέλω να περάσω σε κάθε κομμάτι με διαφορετικούς τρόπους. Οδηγούμαστε όλοι προς το σκοτάδι και την καταστροφή και δε ξέρω αν υπάρχει γυρισμός.
-Πλέον μαζί με τα φωνητικά, τίτλος, το νόημα των κομματιών και αυτή η μακάβρια αισθητική, πιστεύεις ότι κάνουν το έργο των Alluvial πιο ολοκληρωμένο στο death metal ιδίωμα;
Ξέρεις, αγαπώ ότι φτιάξαμε και ότι κάνουμε, και βλέπω πολύ ενδιαφέρουσα την οπτική σου. Παρόλα αυτά δε με ενδιαφέρει πως θα μας δει και πως θα μας πει ο κόσμος. Έχουμε κομμάτια πολύπλοκα, έχουμε κομμάτια thrash, έχουμε κομμάτια death, έχουμε prog κιθάρες, έχουμε όλα όσα αγαπάμε, οι αγαπημένοι μας ήχοι κατάφεραν να χωρέσουν πρώτα μέσα σε εμάς και έπειτα στη μουσική μας. Είναι πολύ κουλ για εμάς γιατί δε θα θέλαμε να κάνουμε πρώτα ένα ωμό brutal death metal άλμπουμ και μετά να κάνουμε κάτι διαφορετικό και να μην υπάρχει αισθητική και ταυτότητα. Είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε πολλά διαφορετικά είδη, και ο κόσμος που αγαπά το ίδιο, ίσως μας εκτιμήσει λίγο παραπάνω. Οπότε από τώρα ήδη δε θέλουμε να βάζουμε κάποια συγκεκριμένα όρια.
-Πάνω σε αυτό, πιστεύεις ότι ίσως κάποια στιγμή δούμε κάτι διαφορετικό από εσάς, ή κάπως έχετε κατασταλάξει στη συνταγή αυτή;
Δεν είμαι σίγουρος αν θα κάνουμε κάτι διαφορετικό ή αν θα μας πιάσει κάτι τέτοιο στο μέλλον, αλλά δε μπορούμε να το προβλέψουμε κιόλας. Αν κάναμε ποτέ κάτι διαφορετικό ίσως να μη νιώθαμε και οι ίδιοι άνετα, θα τρομοκρατούμασταν με τους εαυτούς μας χαχα. Σίγουρα θα αυξάνουμε ή θα μειώνουμε πράγματα που ήδη έχουμε στη μουσική μας, αλλά θέλουμε όταν βαράμε κι όταν τζαμάρουμε να βγαίνει από μέσα μας. Ο Wes ειδικά μπορεί να συνδυάσει πολλά πράγματα μαζί κι όλοι να νιώθουμε άνετα. Μπορεί να παίζει ένα τέλειο progressive και να το κάνει όμως βαρύ, άγριο και punchy. Υπάρχουν πολλοί κιθαρίστες που προσπαθούν να παίξουν τεχνικά και κουλ αλλά δεν έχει ουσία αυτό που κάνουν, θέλει μεράκι και ταλέντο αυτό το πράγμα. Χάρη στον Wes είμαι στη μπάντα και πραγματικά χαίρομαι που μου δίνει το κίνητρο να ενώνουμε τις δυνάμεις μας σε ιδέες για την πορεία των Alluvial.
-Πιστεύεις ότι αυτή η χημεία που έχετε σαν μουσικοί, με διαφορετικά ερεθίσματα, να κατάφερε από μόνη της να κάνει το αποτέλεσμα του "Sarcoma" τόσο ενδιαφέρον;
-Πριν κλείσουμε θα ήθελα να σε ρωτήσω αν έχετε σκεφτεί για κάποια επανηχογράφηση του-instrumental-ντεμπούτου σας αλλά τώρα με φωνητικά;
Ναι. Υπάρχει ήδη ένα πλάνο να κάνουμε κάτι τέτοιο αλλά έχουμε εστιάσει περισσότερο στην ετοιμασία νέου υλικού ώστε και ο κόσμος να εντρυφήσει πάνω σε αυτό που πρεσβεύουμε, και να προχωρήσουμε μαζί. Είναι νωρίς ακόμα, αλλά σκεφτόμαστε και αυτό που λες, είτε βγει αυτό σε ΕΡ είτε σε single, είτε όλος ο δίσκος. Θα δείξει με τι θα ξεκινήσουμε πρώτα.
-Σε ευχαριστώ Kevin για τη συνέντευξη, ο επίλογος είναι δικός σου...
Ευχαριστώ κι εγώ. Θέλω να κλείσω λέγοντας πως αγαπάμε τους fans μας και τους ευχαριστούμε για τη στήριξη. Όλες μας οι πλατφόρμες είναι ανοιχτές για αυτούς και μπορούν να μας βρουν εκεί, καθώς κι εμένα στο Twitch .Ανυπομονώ να ξεκινήσουν οι περιοδείες, να βγούμε στον δρόμο και να σας συναντήσουμε!
Γιάννης Χαρτζανιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου